آن شرط چیست جناب سینا؟! شدنی است؟! شما چه برنامه ریزی عامی را یافته اید که بدون ضرر و تبعات خطرناک باشد؟! می شود این برنامه ریزی را بفرمایید.مثلا "مادر" چگونه می خواهد تلویزیون و ماهواره و اینترنت را منع کند؟! منع کردن چنین تا کجا جواب می دهد؟! بر فرض این ها را گرفت اما باز خلاء حضور!!!(مصادیق: خلاء عاطفی!)به قوت خود باقیست!!
جناب سینا برای به منجلاب افتادن یک کودک! یک نوجوان! یک جوان! لحظاتی غفلت بسیار کوتاه کافی است چه برسد به آنان که سالیان سال متمادی اقلا ساعت ها!!! در خلوت و دور از حضور مادر و اثرات متعدد و مختلفی که یک مادر می تواند داشته باشد بزرگ شده اند و رشد یافته اند!!
براستی بنده می خواهم بدانم این چگونه برنامه ریزی است که مثلا یک نوجوان در سن بلوغ (با آن همه فشاری که تازه در خود یافته است...) ساعتها و ساعتها و ساعتها در خانه ای تنها!!! و بدون هیچ خطری بزرگ می شود...
مضافا بر موارد فوق شدیدا مشتاقم بدانم بر این ایرادات دیگری که قبلا فهرست وار نمونه هایی اشاره شد شما چه راه حل و برنامه ریزی ای دارید بطوری که همه آن خطرات قطعی! رفع بشود؟!
آیا غیر از این است که صرفا شرایط اضطرار است که می تواند این خطرات قطعی را کنار بزند و زنان ما را به کوچه ها و خیابان ها و ادارجات و شرکت ها و بیمارستان ها وووو بکشاند؟! آیا به غیر از اضطرار دلیل دیگری می شود برای این به خطر قطعی انداختن جامعه؟!
مشکل اینه که از تمام عوامل مؤثر بر تربیت فرزند شما فقط به حضور فیزیکی مادر توجه دارید...
حضور فیزیکی یک بخش سئوال بنده بود به عنوان مثال عرض کردم! که البته قویا هم بر سر آن ایستاده ام. اما مشکل این است که شما فکر می کنید زنی که بیرون کار می کند اساسا می تواند به مانند مادری که تمام هم و غمش تربیت فرزند و مدیریت اجرایی درون خانواده هست اثر هم داشته باشد.(بحث نزول انرژی روانی در پی مشکلات بیزینسی(!) مادران!)
بنده منتطر پاسخ به سئوالات و ایراداتی که وارد دانسته ام هستم.
این کلی گویی شما باعث میشه نتیجه ی درستی نگیریم .آنچه که شما مطرح می کنید آیا برای همگان به یک شکل است؟
حتما تا به حال در مورد تأثیر خیلی از شغلها بر روی سلامت روان خانمها شنیده اید...
انجام خیلی از کارها باعث مضاعف شدن انرژی خانمها در منزل می شود وهمین امر آرامش بیشتری را برای مادر وبه همان نسبت برای فرزندان به ارمغان می آورد.
حتما در رابطه با افسردگی خانمهایی هم که علاقه ی فراوان به شغلهای مناسب داشته اند اما موفق به انجام آن نشدند چیزهایی شنیده اید.
سلام به نظرم بحث ها به حاشيه رفته است و شايد لزومي نداشته باشد ادامه يابد وقتي اسلام با كار اجتماعي زن در كل با حفظ شئوون اسلامي و شرعي مخالفت ندارد و از سويي به تربيت فرزند اهميت مي دهد و نقش مادر در تربيت را برجسته مي كند و دوره خردسالي را مهم در تربيت و باليدگي شخصيت كودك مي دادند و مرد و زن را مكمل هم و هماهنگ با هم در تربيت مي دانند كه هدف مشترك(قرب الهي) دارند. و زندگي شان بر مدار اخلاق اسلامي نه خود محوري( هوس و خود خواهي و...) مي گردد بايد برنامه اي بريزند كه به خواسته هاي خود برسند و از آسيب هاي به خود و فرزندان مصون باشند. كمك از مشاوره ديني، استفاده از كتب تربيتي و...در اين زمينه مهم است. بله سال‌ها نوزادي حساس است مادر و پدر بايد همت شان اين باشد كه بهتر شرايط را براي رشد فرزند فراهم كنند و با وجود مادر در كنار فرزند شخصيت سالم او شكل بگيريد و اضطراب جدايي او برطرف شود و دلبستگي ايمني بيابد و گرنه در روابط بعدي دچار مشكل مي شود احساس تنهايي هميشه با او خواهد بود و دنيا را ناامن مي بيند و به مادر وابسته و چسبنده مي شود و يا حالت دو سوگرايي (عشق و نفرت) به مادر پيدا مي كند كه اين منشا اختلالات روحي او خواهد شد
از جناب حامی و کارشناس سینا به خاطر به ثمر رسیدن این تاپیک قدردانی میکنم . یه نظر منم اگه بیشتر به این موضوع پرداخته بشه ، حرفای تکراری زده میشه و الکی صفحه زیاد میشه . میگما این تاپیک قفل نشده تموم شد . :khandeh!: پست اسپم هم نداشت (یعنی حذف نشد ):Kaf:
کاربر مهمان خوش آمدید
مشکل اینه که از تمام عوامل مؤثر بر تربیت فرزند شما فقط به حضور فیزیکی مادر توجه دارید...
این کلی گویی شما باعث میشه نتیجه ی درستی نگیریم .آنچه که شما مطرح می کنید آیا برای همگان به یک شکل است؟
حتما تا به حال در مورد تأثیر خیلی از شغلها بر روی سلامت روان خانمها شنیده اید...
انجام خیلی از کارها باعث مضاعف شدن انرژی خانمها در منزل می شود وهمین امر آرامش بیشتری را برای مادر وبه همان نسبت برای فرزندان به ارمغان می آورد.
حتما در رابطه با افسردگی خانمهایی هم که علاقه ی فراوان به شغلهای مناسب داشته اند اما موفق به انجام آن نشدند چیزهایی شنیده اید.
سلام
به نظرم بحث ها به حاشيه رفته است و شايد لزومي نداشته باشد ادامه يابد
وقتي اسلام با كار اجتماعي زن در كل با حفظ شئوون اسلامي و شرعي مخالفت ندارد
و
از سويي به تربيت فرزند اهميت مي دهد و نقش مادر در تربيت را برجسته مي كند
و
دوره خردسالي را مهم در تربيت و باليدگي شخصيت كودك مي دادند
و
مرد و زن را مكمل هم و هماهنگ با هم در تربيت مي دانند كه هدف مشترك(قرب الهي) دارند. و زندگي شان بر مدار اخلاق اسلامي نه خود محوري( هوس و خود خواهي و...) مي گردد
بايد
برنامه اي بريزند كه
به خواسته هاي خود برسند و از آسيب هاي به خود و فرزندان مصون باشند. كمك از مشاوره ديني، استفاده از كتب تربيتي و...در اين زمينه مهم است.
بله سال‌ها نوزادي حساس است مادر و پدر بايد همت شان اين باشد كه بهتر شرايط را براي رشد فرزند فراهم كنند و با وجود مادر در كنار فرزند شخصيت سالم او شكل بگيريد و اضطراب جدايي او برطرف شود و دلبستگي ايمني بيابد و گرنه در روابط بعدي دچار مشكل مي شود احساس تنهايي هميشه با او خواهد بود و دنيا را ناامن مي بيند و به مادر وابسته و چسبنده مي شود و يا حالت دو سوگرايي (عشق و نفرت)
به مادر پيدا مي كند كه اين منشا اختلالات روحي او خواهد شد
به نظرم بحث تمام است
از جناب حامی و کارشناس سینا به خاطر به ثمر رسیدن این تاپیک قدردانی میکنم .
یه نظر منم اگه بیشتر به این موضوع پرداخته بشه ، حرفای تکراری زده میشه و الکی صفحه زیاد میشه .
میگما این تاپیک قفل نشده تموم شد . :khandeh!:
پست اسپم هم نداشت (یعنی حذف نشد ):Kaf: