عشق و علاقه های افراطی من نسبت به دوستام!

مشکل من:من با هر کی دوست میشم بعد از اینکه دوستیمون از حالت عادی دراومد و تبدیل به صمیمی میشه من نسبت به همجنس خودم حس محبت خیلی شدیدی پیدا میکنم و دوست دارم یجورایی فقط برای خودم باشه و الکی روش غیرتی میشم یا احساسات فراتر از دوستی از خودم نشون میدم...با اینکه اون فرد هیچ حس خاصی به من نداره و اصلا بهم اعتنایی نمیکنه.این فقط برای یک نفر صدق نمیکنه بلکه با هر کی دوست میشم همینطوریه.خودمم نمی دونم این همجنسگرایی حساب میشه یا نه.ولی من نسبت به جنس مخالف خودم هیچ حسی ندارم.خیلی ساده باهاشون ارتباط برقرار میکنم و برعکس هم سن های خودم تا به حال نسبت به هیچ پسری حس خاص و علاقه ای نداشتم.ولی نسبت به همجنس خودم خیلی حس محبت داشتم و سریع عاشق هم سن های خودم میشدم. ولی مشکل اینکه همین حس محبته بعد از مدتی از بین میره و من نسبت به اون فرد علاوه بر اینکه هیچ حسی ندارم بلکه ازش متنفر میشم. ولی الا یک مدته از دختری خوشم اومده.اولاش دوستیم به اون فرد به این خاطر بود که همه نمازاش رو اول وقت میخوند و حجابش رو رعایت میکرد.ولی بعد تبدیل به یک محبتی شد که اصلا نمیشد کنترلش کرد. نمی دونم کارم درست بوده یا نه ولی چندین بار از روی هیجان به خودش گفتم دوسش دارم. علاوه بر اینکه اون محبتش بهم بیشتر نشد بلکه دوستیمون بهم خورد و همین الا هم من به زور دوست خودم نگهش داشتم. محبت من به این فرد علاوه بر اینکه کمتر نشد بلکه خیلی بیشتر هم شد. در خواب چیز های بدی نسبت به اون فرد میدیدم و بعد از اینکه از خواب بیدارم میشدم خیلی از خودم خجالت میکشیدم. این محبت یک طرفه و افراطی من باعث شده که دوستیمون بهم بخوره...و همین باعث شده که من خیلی به اون بچسبم و خودم رو کوچیک کنم. واقعا نمی دونم چی کار کنم.من بهترین دوستام رو به این خاطر از دست دادم. خیلی میترسم این محبت های نسبت به همجنس خودم نشونه همجنسگرایی باشه.