چه آیاتی را سر امام حسین خوانده است؟
تبهای اولیه
چه آیاتی را سر امام حسین خوانده است؟
می گویند سر امام حسین 5 تا آیه خوانده اگه لطف کنید ممنون می شم
سلام.
حضرت آيه 9 سوره مباركه كهف را تلاوت مي كردند:
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْکَهْفِ وَ الرَّقِیمِ کانُوا مِنْ آیاتِنا عَجَباً-
آیا چنان گمان میکنی که آنچه بر اصحاب کهف و رقیم از آیات ما گذشت شگفتانگیز بود؟»
صوت قرآن رسد از نيزه يار
نغمه دارد لب خونين نگار
به لبش سوره كهف آمده باز
بر سر نيزه كند راز و نياز
[="]آیاتی که امام حسین در هر جریانی خوانده است بدین قرارند:[="] امام حسين عليه السلام پس از افتادن مسلم بن عوسجه به سوى شتافت و فرمود: اى مسلم خدا تو را رحمت كند. سپس اين آيه را تلاوت فرمود: فَمِنْهُم مَنْ قَضَى نَحْبَهْ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرْ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلا
[="]وقتى خبر شهادت مسلم بن عقیل (ع) را به حضرت (ع) دادند، چشمهايش پر از اشك شد ولى فوراً اين آيه شريفه را تلاوت كرد:
[="]وَ مِنَ الْمُؤْمِنين رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيه فَمِنْهم مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظر وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلًا
[="]امام حسین در حين خروج از مدينه اين كريمه را تلاوت نمود كه: «فَخَرَجَ مِنْها خائِفاً يَتَرَقَّبُ قالَ رَبِّ نَجِّنى مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ» و چون وارد مكه معظمه شد اين آيه قرائت كرد كه: «وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسى رَبّى انْ يَهْدِيَنى سَواءَ السَّبيلِ»
[="]سر امام حسين (ع) اين آيه شريفه سوره كهف را تلاوت فرمود: «ام حَسِبتَ أَنّ اصحابَ الكَهفِ وَ الرَّقيمِ كانُوا مِن آياتِنَا عَجَباً» شايد سرّ تلاوت اين آيه مشتركات ميان اصحاب كهف و امام حسين (ع) و ياران وى است. اما با وجود اين مشتركات، خداوند، داستان حسين (ع) را شگفتتر ساخته است.[="]در تاريخ آمده است كه سر شريف امام حسين (ع) اين آيه شريفه را تلاوت فرمود:
[="]فَسَيَكْفيكَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّميعُ العَليمُ[="] [="][1] ابن شهرآشوب از حافظ سروى نقل مى كند كه گفت: نيز صداى آن حضرت در دمشق شنيده شد كه مى گفت: «لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّه» [="][2]
[="]حضرت على اكبر عليه السلام در ميان راه رسیدن به کربلا شنيد كه پدر پاكش آيه «انَّا لِلَّهِ وَ انَّا الَيْهِ راجِعُونَ» را تلاوت مى كند[="][3]
[="]حضرت در برخورد با سعید بن عاص والی یزیدی مدینه، اين آيه را تلاوت فرمود:
[="] «لى عَمَلى وَ لَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَريئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَرىءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ» [="][4]
[="]امام حسين عليه السلام از عبیدالله بن حر جعفی پس از آنکه دعوت امام را نپذیرفت و گفت اسبم را به شما هدیه می دهم، روى گرداند و فرمود:
[="]حال كه در راه ما از نثار جان دريغ مى كنى، ما نيز به مال تو نيازى نداريم. سپس اين آيه را تلاوت نمود:
[="]ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلّينَ عَضُداً؛ (كهف/ 51)
[="]من هرگز گمراه كنندگان را يار و مددكار نمى گيرم. [="][5]
[="][1] [="]- تاریخ مدینه دمشق، ج 7 ص 509
[="][2] [="]- المناقب ج 4 ص 61
[="][3] [="]- بحار الانوار ج 45 ص 34
[="][4] [="]- تاریخ طبری ج 3 ص 296
[="][5] [="]- الفتوح ا بن اعثم ج 5 ص 132
[="]به گفته مؤلّف روضة الشهداء، يحيى حرانی، که ساكن حّران و يهودى بود . چون كاروان اسيران كربلا در مسير كوفه به شام به اين مكان رسيد، يحيى كه در قلعهاى، بالاى كوه مى زيست براى تماشاى آنان و سرهاى بريده شهيدان به آنجا آمد، سر مبارك سيد الشهدا عليه السلام را ديد كه لبهايش مى جنبيد. وقتى نزديك رفت و گوش فرا داشت چنين شنيد:
[="] «وَ سَيْعلَمُ الَّذينَ ظَلمُوا أَىَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ» آنها كه ستم كردند به زودى مى دانند كه باز گشتشان به كجاست.
[="]همچنین حضرت امام حسین پس از آنکه افرادی از بنی اسد که می خواستند به او بپیوندند نتوانستند و با مقابله ازرق بن حرث مواجه شدند، فرمود:
[="] «لا حول و لا قوة الا باللَّه العلى العظيم!».
[="]ابن شهرآشوب مى نويسد: ابو مخنف به نقل از شعبى گويد: سر امام حسين (ع) را در صيارف كوفه بر دار زدند. پس سر به صدا در آمد و سوره كهف را قرائت كرد تا به اين آيه رسيد: «إنَّهُم فتيةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِم وَ زِدناهُم هُدىً» (آنان جوانى بودند كه به پروردگارشان ايمان آوردند و ما بر هدايتشان افزوديم). اما اين كار جز بر گمراهى شان نيفزود.[="][1]
[="][1] [="]- مناقب آل ابی طالب ج 4 ص 61
سلام
لطفا به این لینک مراجعه کنید و از ایجاد موضوعات تکراری خود داری فرمایید
http://www.askdin.com/showthread.php?t=1617
با تشکر