بررسی حدیثی از امیرالمومنین علی علیه السلام (بیماری فرزند ، کفاره گناهان والدین)
تبهای اولیه
قالَ الاْمامُ علي - عليه السلام - :
فِي الْمَرَضِ يُصيبُ الصَبيَّ، كَفّارَةٌ لِوالِدَيْهِ ؛ ا
مام علي - عليه السلام - فرمودند: مريضي كودك، كفّاره گناهان پدر و مادرش مي باشد.
«بحار الأنوار، ج 5، ص 317، ح 16»
قالَ الاْمامُ علي - عليه السلام - : فِي الْمَرَضِ يُصيبُ الصَبيَّ، كَفّارَةٌ لِوالِدَيْهِ ؛ امام علي - عليه السلام - فرمودند: مريضي كودك، كفّاره گناهان پدر و مادرش مي باشد.
«بحار الأنوار، ج 5، ص 317، ح 16»
آیا حدیث فوق با آیات ذیل همخوانی دارد ؟؟؟؟؟:Gig::Gig:
وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا يحْمَلْ مِنْهُ شَيءٌ [="red"]ولو کانَ ذَا قُرْبَى
[/]
(فاطر/18)
وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيهَا وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى (الأنعام/164)
لَا يكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيهَا مَا اكْتَسَبَتْ
آیا حدیث فوق با آیات ذیل همخوانی دارد ؟؟؟؟؟
سلام
موضوع نسبی است بدلیل آیه مبارکه :
لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ
یعنی گاهی اوقات گناه دگران بر تو خواهند نوشت !
ضمنا از طرق اهل سنت نیز شبیه این خبر وارد شده است .
سلام
موضوع نسبی است بدلیل آیه مبارکه :
لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ
یعنی گاهی اوقات گناه دگران بر تو خواهند نوشت !
ضمنا از طرق اهل سنت نیز شبیه این خبر وارد شده است .
سلام
قصاص قبل از جنایت می فرمایین؟
اون بچه ی بیگاه ومعصوم چه گناهی کرده که گناه خود وپدر ومادرش را در کودکی به دوش بگیرد
دوم در آیه ی مذکور ازشما صحبت از قیامت است نه دنیا !!!!:Ealam:
سوم آیات قبلی آیه ی مذکور را مشاهده فرمایید تا روشن شود منظور از به دوش کشیدن کناه دیگران شامل چه کسانی است
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ(النحل/24)
و هنگامي که به آنها گفته شود: «پروردگار شما چه نازل کرده است؟» ميگويند: «اينها (وحي الهي نيست؛) همان افسانههاي دروغين پيشينيان است!»
لِيحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يوْمَ الْقِيامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يضِلُّونَهُمْ بِغَيرِ عِلْمٍ أَلَا سَاءَ مَا يزِرُونَ(النحل/25)
آنها بايد روز قيامت، (هم) بار گناهان خود را بطور کامل بر دوش کشند؛ و هم سهمي از گناهان کساني که بخاطر جهل، گمراهشان ميسازند! بدانيد آنها بار سنگين بدي بر دوش ميکشند!
حالا دوستان با چکش انتقاد به جان جمجمه ی تفکرات من افتاده که تو تفسیر رای می کنی
اما.....
[="Red"]تلک اذا قسمه ضیزی[/]
اگر من علی را با تمام وجود حس می کنم این سخن سخن او نبوده و سلام
جناب نوری آیات قران رو چی می گید
فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا ﴿۷۴﴾
پس رفتند تا به نوجوانى برخوردند [بنده ما] او را كشت [موسى به او ] گفت آيا شخص بىگناهى را بدون اينكه كسى را به قتل رسانده باشد كشتى واقعا كار ناپسندى مرتكب شدى (۷۴)
و
وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا ﴿۸۰﴾
و اما نوجوان پدر و مادرش [هر دو] مؤمن بودند پس ترسيديم [مبادا] آن دو را به طغيان و كفر بكشد (۸۰)
سوره کهف
چطورشد که بنده پروردگارآن فرزند را از بین برد؟
قران می فرماید و اما نوجوان پدر و مادرش [هر دو] مؤمن بودند پس ترسيديم [مبادا] آن دو را به طغيان و كفر بكشد
براساس حدیث مزبور قطعا در بیماری فرزند و حوادثی که در این گذار می افتد انتباه هست.
وپیرو علت ومعلولهایی است که با عقل دو دو تا چهارتا راه به جایی نمی برد.
جناب نوری آیات قران رو چی می گید
فَانطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَّقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُّكْرًا ﴿۷۴﴾
پس رفتند تا به نوجوانى برخوردند [بنده ما] او را كشت [موسى به او ] گفت آيا شخص بىگناهى را بدون اينكه كسى را به قتل رسانده باشد كشتى واقعا كار ناپسندى مرتكب شدى (۷۴)
و
وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا ﴿۸۰﴾
و اما نوجوان پدر و مادرش [هر دو] مؤمن بودند پس ترسيديم [مبادا] آن دو را به طغيان و كفر بكشد (۸۰)
سوره کهفچطورشد که بنده پروردگارآن فرزند را از بین برد؟
قران می فرماید و اما نوجوان پدر و مادرش [هر دو] مؤمن بودند پس ترسيديم [مبادا] آن دو را به طغيان و كفر بكشد
براساس حدیث مزبور قطعا در بیماری فرزند و حوادثی که در این گذار می افتد انتباه هست.
وپیرو علت ومعلولهایی است که با عقل دو دو تا چهارتا راه به جایی نمی برد.
اول باید روشن شود چرا پست قبلی اینجانب در این مکان حذف شده است
تا بعد جواب شما را هم بگویم
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيهَ الثَّقَلَانِ(الرحمن/31)
اول باید روشن شود چرا پست قبلی اینجانب در این مکان حذف شده است
جناب غلامعلي نوري سلام
اين پست شما اشتباهي حذف شد با عرض پوزش برگردانده شد .
حالا دوستان با چکش انتقاد به جان جمجمه ی تفکرات من افتاده که تو تفسیر رای می کنی
با سلام
دوست گرامی جناب نوری ، ما در این مکان جمع شده ایم تا مشکلی را کم ورفع کنیم وهیچکس هم معصوم از خطا نیست بنابراین بدل نگیرید .
مقصود من از نسبی بودن این امور آنست که در بعضی مسائل عقل نمیتواند حکم قاطع بدهد وفوق العاده پیچیده اند مثلا گناه آن طفل بیچاره ای که والدینش مشروب خورده و ناقص بدنیا آمده چیست ؟ بنابر اعتقاد شما باید نعوذ بالله خدا را ظالم بدانیم !!!
ویا شقی بودن حرامزادگان که خودشان هیچ دخالتی در شقاوت خود نداشتند (که مساله جای بحث دارد)!
واحادیث شقی وسعید در بطون امهات و.......
نکته دیگر که از آن غفلت نمودید مخالفت باقرآن سبب طرد روایت میشود نه آن روایاتی که مخالفی از قرآن ندارند ، بنابراین در امر قبول اخبار باید ابتدا صحت اسناد وسپس قرائن و شواهد خبر را دید و سنت صحیح ومتواتر هم مثل قرآن دارای حجیت است.
دوم در آیه ی مذکور ازشما صحبت از قیامت است نه دنیا
چه فرقی دارد ! بحث در تحمل بار گناه دیگران بود ، در حدیث امام علی هم صحبتی از دنیا یا آخرت نشده اما در مجموع گناه دیگران آثار ما تاخری دارد .
لَنْ تَنْفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
عن امير المومنين (ع) : في المرض يصيب الصبيّ؟قال:کفارة لوالديه.
معنای روایت:روای مطلبی را از امام سؤال میکند ، آیا در مریضی فرزند اجری به والدین او تعلق میگیرد ؟حضرت فرمودند :کفاره گناهان آنها محسوب میشود(هنگامی که فرزند مریض میشود والدین به واسطه آن ناراحت و نگران میشوند و اين هم وغم ،خود به نحوي كفاره ،یعنی گناهان والدین را از بین میبرد ،نه اینکه مریضی فرزند به واسطه اعمال والدین باشد آنچنان که تصور شده است) مؤید این سخن روایت قبل از این روایت است .
عن امیر المؤمنین (علیه السلام) المرض لااَجر فیه ، ولکنّه لایدع علی العبد ذنبا الا حطّه و انّما الاجر فی القول بالسان ،والعمل بالجوارح ...
درمریضی ثوابی متوجه انسان نمیباشد الا اینکه مریضی گناهی را باقی نمیگذارد مگر اینکه آنرا از بین میبرد ،همانا اجر در قول به لسان و عمل به اعضاءو جوارح است.
توضيحي در رابطه به آیه لا تزر وازره وزر اخری:
مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً (سوره اسراء،آیه15)
اين آيه، چهار حكم اساسى و اصولى را در رابطه با مسأله حساب و جزاى اعمال بيان مىكند.
1- نخست مىگويد: «هر كسى هدايت شود براى خود هدايت يافته» و نتيجهاش عائد خود او مىشود (مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ).
2- «و آن كس كه گمراه گردد، به زيان خود گمراه شده است» و عواقب شومش دامن خودش را مىگيرد (وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها).
3- «و هيچ كس بار گناه ديگرى را به دوش نمىكشد» و كسى را به جرم ديگرى مجازات نمىكنند (وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى).
البته اين قانون كلى كه «هيچ كس بار گناه ديگرى را به دوش نمىكشد» هيچ گونه منافاتى با آنچه در آيه سوره نحل(ايه 16) كه مىگويد: لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْم ،«گمراه كنندگان بار مسؤوليت كسانى را كه گمراه كردهاند نيز بر دوش مىكشند» ندارد. زيرا آنها به خاطر اقدام به گمراه ساختن ديگران، فاعل آن گناه محسوب مىشوند، و در حقيقت اين بار گناهان خودشان است كه بر دوش دارند.
4- سر انجام چهارمين حكم را به اين صورت بيان مىكند كه: «و ما (هيچ شخص و قومى را) مجازات نخواهيم كرد مگر آنكه پيامبرى مبعوث كرده باشيم» تا وظائفشان را كاملا تشريح و اتمام حجت كند (وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولًا).تفسير نمونه ذيل آیه شریفه ،موفق باشید.