مومنان بايد با كسانى كه زندگى دنيا را به آخرت ترجیح می دهند در راه خدا بجنگند و هر كس در راه خدا بجنگد و كشته يا پيروز شود به زودى پاداشى بزرگ به او خواهيم داد
همان كسانى كه [برخى از] مردم به ايشان گفتند مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمدهاند پس از آن بترسيد و[لى اين سخن] بر ايمانشان افزود و گفتند خدا ما را بس است و چه خوب حمايت کننده ای است .
و آنان كه چون كار زشتى كنند يا بر خود ستم روا دارند خدا را به ياد مىآورند و براى گناهانشان آمرزش مىخواهند و چه كسى جز خدا گناهان را مىآمرزد و بر آنچه مرتكب شدهاند با آنكه مىدانند [وقتی می دانند که گناه است] پافشارى نمىكنند.
و [آنان در محضر تو] مىگويند : ما مطيع و فرمانبرداريم ، ولى هنگامى كه از نزد تو بيرون مىروند ، گروهى از آنان در شبنشينىهاى مخفيانه خود بر خلاف آنچه تو مىگويى ، [و غير آنچه در حضورت مىگفتند] تدبير مىكنند . خدا آنچه را كه در شبنشينىهاى مخفيانه تدبير مىكنند [در پرونده اعمالشان] مىنويسد . بنابراين از آنان روى برتاب ، و بر خدا توكل كن ؛ و كارساز بودنِ خدا [نسبت به امور بندگان] بس است.(النساء 81)
مؤمنان ، فقط كسانى هستند كه وقتى ياد خدا شود دلهايشان ترسان مىشود، و هنگامى كه آيات او را بر آنان مىخوانند به ايمانشان مىافزايد ، و بر پروردگارشان توكل مىكنند .
پس تا مىتوانيد پرهیزکار باشید و بشنويد و فرمان ببريد و مالى براى خودتان [در راه خدا] انفاق كنيد و كسانى كه از خست نفس خويش مصون مانند آنان رستگارانند.
و موسى گفت : اى قوم من ! اگر به خدا ايمان آوردهايد ، پس بر او توكل كنيد اگر از تسليم شدگان [در برابر فرمانهاى حق] هستيد .« 84»گفتند : ما فقط بر خدا توكل كرديم . اى پروردگارمان، ما را دستخوش شكنجه و عذاب ستمكاران قرار مده . « 85»
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ ۚ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ«56»؛ يقيناً من بر خدا كه پروردگار من و پروردگار شماست توكل كردم ؛ هيچ جنبندهاى نيست مگر اينكه او مهارش را به دست [قدرت و فرمانروايى خود] گرفته است ، مسلماً پروردگارم بر راهى مستقيم است .
********
وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ«123»؛ نهان آسمانها و زمين فقط در سيطره دانش خداست ، همه كارها به او باز گردانده مىشود ؛ پس او را بندگى كن و بر او توكل داشته باش ، و پروردگارت از آنچه انجام مىدهيد بىخبر نيست .
اگر صدقهها را آشكار كنيد، اين، كار خوبى است، و اگر آن را پنهان داريد و به مستمندان بدهيد، اين براى شما بهتر است؛ و بخشى از گناهانتان را مىزدايد، و خداوند به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
و به يكى از آن دو نفر كه مىدانست آزاد مىشود ، گفت : مرا نزد سرور خود ياد كن . ولى شيطان ياد كردنِ از يوسف را نزد سرورش از ياد او برد ؛ در نتيجه چند سالى در زندان ماند .
و اوست كسى كه شما را در زمين جانشين قرار داد و بعضى از شما را بر برخى ديگر به درجاتى برترى داد تا شما را در آنچه به شما داده است بيازمايد آرى پروردگار تو زودكيفر است و او بس آمرزنده مهربان است .
از ميان مؤمنان مردانىاند كه به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آنها در همين انتظارند و هرگز عقيده خود را تبديل نكردند.
و نيز كسانى كه بعد از آنان [=مهاجران و انصار] آمدهاند ، مىگويند پروردگارا بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آوردهاند هيچ گونه كينهاى مگذار پروردگارا براستى كه تو رئوف و مهربانى
و ما را چه عذر و بهانهاى است كه بر خدا توكل نكنيم ، در حالى كه ما را به راههاىِ [سعادت]مان هدايت كرد ، و قطعاً بر آزارى كه [در راه دعوت به توحيد] از ناحيه شما به ما مىرسد ، شكيبايى مىورزيم ، پس بايد توكلكنندگان فقط بر خدا توكل كنند . ولى كفرپيشگان به پيامبرانشان گفتند : مسلماً ما شما را از سرزمين خود بيرون خواهيم كرد ، مگر اينكه همكيش ما شويد. پس پروردگارشان به آنان وحى كرد: ما قطعاً ستمكاران را نابود مىكنيم.
[=Traditional Arabic]قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ«1» [=Times New Roman]بىترديد مؤمنان [بر موانع راه سعادت] پيروز شدند .
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ«2» [=Times New Roman]آنان كه در نمازشان [با حضور قلب] و فروتناند .
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ«3» [=Times New Roman]و آنان كه از [هر گفتار و كردارِ] بيهوده روىگردانند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ«4» [=Times New Roman]و آنان كه پرداخت كننده زكاتاند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ«5» [=Times New Roman]و آنان كه نگه دارنده دامنشان [از شهوتهاى حرام] اند ،
[=Traditional Arabic]إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ«6»
[=Times New Roman]مگر در [كام جويى از] همسران يا كنيزانشان ، كه [در اين زمينه] مورد سرزنش نيستند .
[=Traditional Arabic]فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ«7» [=Times New Roman]پس كسانى [كه در بهرهگيرى جنسى ، راهى] غير از اين جويند ، تجاوزكار [از حدود حق] هستند .
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ«8» [=Times New Roman]و آنان كه امانتها و پيمانهاى خود را رعايت مىكنند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ«9» [=Times New Roman]و آنان كه همواره بر [اوقات و شرايط ظاهرى و معنوى] نمازهايشان محافظت دارند .
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ«10»
[=Times New Roman]اينانند كه وارثاناند ،
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ«11» [=Times New Roman]وارثانى كه [از روى شايستگى] بهشت فردوس را به ميراث مىبرند [و] در آن جاودانهاند .
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا [=Times New Roman]آنان كه تن به شهادت ناحق نمىدهند و در مجالس باطل حاضر نمىشوند ، و هنگامى كه بر گفتار و كردار لغو مىگذرند ، با بزرگوارى و متانت مىگذرند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا [=Times New Roman]آنان كه وقتى به آيات پروردگارشان پندشان دهند ، در برابر آن با حالت كرى و كورى نمىافتند ، [بلكه با گوش شنوا و چشم بصيرت به آن دل مىدهند . ]
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا [=Times New Roman]آنان كه مىگويند : اى پروردگارمان ما را از سوى همسران و فرزندانمان خوشدلى و خوشحالى بخش ، و ما را پيشواى پرهيزكاران قرار ده .
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا [=Traditional Arabic]خَالِدِينَ فِيهَا ۚ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا
[=Times New Roman] [=Times New Roman]اينانند كه به خاطر صبرى كه در برابر حوادث و اجراى تكاليف الهى از خود نشان دادند با [برترين] مكانها [ى بهشت] پاداششان مىدهند ، و در آن با درود و سلامى [از سوى خدا و فرشتگان] روبرو مىشوند . در آنجا جاودانهاند . نيكو قرارگاه و خوب اقامت گاهى است .
[=Times New Roman]بندگان خاص خدای رحمان كسانى هستند كه روى زمين با آرامى و فروتنى راه مىروند ،
و هنگامى كه نادانان آنان را طرف خطاب قرار مىدهند در پاسخشان سخنانى مسالمتآميز مىگويند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا
[=Times New Roman]و آنان كه شب را براى پروردگارشان با سجده و قيام به صبح مىرسانند
الَّذينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار(191آل عمران) آنان كه همواره خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ياد مىكنند، و پيوسته در آفرينش آسمانها و زمين مىانديشند، [و از عمق قلب همراه با زبان مىگويند:] پروردگارا! اين [جهان با عظمت] را بيهوده نيافريدى، تو از هر عيب و نقصى منزّه و پاكى پس ما را از عذاب آتش نگاهدار
[=Times New Roman]و بىترديد شما را به چيزى اندك از ترس و گرسنگى و كاهش بخشى از اموال و محصولات آزمايش مىكنيم . و صبركنندگان را بشارت ده .
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
[=Times New Roman]همان كسانى كه چون مصيبتى سخت به آنان رسد مىگويند : انا لله و انا اليه راجعون «ما مملوك خداييم و يقيناً به سوى او بازمىگرديم »
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ
[=Times New Roman]آنانند كه درودها و رحمتى از سوى پروردگارشان بر آنان است و آنانند كه هدايت يافتهاند .
[=Traditional Arabic]أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ
[=Times New Roman]يا طعام دادن در روز گرسنگى و قحطى
[=Traditional Arabic]يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ
[=Times New Roman]به يتيمى خويشاوند
[=Traditional Arabic]أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
[=Times New Roman]يا مستمندى خاكنشين
[=Traditional Arabic]ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ [=Times New Roman]علاوه بر انجام اين تكاليف ؛
از كسانى باشد كه ايمان آوردهاند و يكديگر را به صبر و مهربانى سفارش كردهاند
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
[=Times New Roman]اينان سعادتمنداناند
[=Times New Roman] [=Times New Roman]و از مردم كسى[مانند على بن ابيطالب عليهالسلام] است كه جانش را براى خشنودى خدا مىفروشد و خدا به بندگان مهربان است .
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ[=Traditional Arabic] [=Times New Roman]آنان كه مىگويند: اى پروردگار ما ! قطعاً ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز وما را از عذاب آتش نگاه دار .
[=Traditional Arabic]الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ[=Traditional Arabic] [=Times New Roman]آنان كه صبر كنندگان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق كنندگان و استغفار كنندگان در سحرهايند
[=Times New Roman]به یقین ، همه شما در اموال و جانهای خود، آزمایش میشوید!
و از کسانی که پیش از شما به آنها کتاب آسمانی داده شده ،
و همچنین از مشرکان، سخنان آزاردهنده فراوان خواهید شنید!
و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید، شایستهتر است؛ زیرا این از کارهای مهم و قابل اطمینان است.
سوره ی آل عمران ،آیه 186 (ترجمه آزاد)[=Traditional Arabic]
[=Times New Roman]پس پروردگارشان دعاى آنان را اجابت كرد كه يقيناً من عمل هيچ عمل كنندهاى از شما را از مرد يا زن كه همه از يكديگرند تباه نمىكنم ؛ مسلماً كسانى كه براى خدا هجرت كردند ، و از خانههايشان رانده شدند ،
و در راه من آزار ديدند ، و جنگيدند و كشته شدند ،
قطعاً بدىهايشان را محو خواهم كرد و آنان را به بهشتهايى كه از زيرِ درختانِ آن نهرها جارى است ، وارد مىكنم كه پاداشى است از سوى خدا و خداست كه پاداش نيكو نزد اوست .
مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ في حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصيب(20شوری) كسى كه زراعت آخرت را بخواهد، بر زراعتش مىافزاييم و كسى كه زراعت دنيا را بخواهد، اندكى از آن را به او مىدهيم، ولى او را در آخرت هيچ بهره و نصيبى نيست
توکل
وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِي وَكِيلًا﴿٢﴾؛ ما به موسى كتاب داديم و آن را براى بنىاسرائيل وسيله هدايت قرار داديم [و در آن كتاب ، آنان را به اين حقيقت راهنمايى كرديم] كه جز مرا [كه خداى يگانهام] كار ساز نگيريد .
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ [=times new roman]ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا﴿٦٥﴾؛ [ولى آگاه باش كه] يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطى نيست ، و كافى است كه پروردگارت كارساز [آنان] باشد .
الاسراء 2 و 65
نماز را از ابتداى تمايل خورشيد به جانب مغرب [كه شروعِ ظهرِ شرعى است] تا نهايت تاريكى شب بر پا دار ، و [نيز] نماز صبح را [اقامه كن] كه نماز صبح مورد مشاهده [فرشتگان شب و فرشتگان روز] است.
پس بر خدا توكل كن ؛ زيرا تو [متكى بر آيين] حقّ آشكارى. النمل 79
وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ [=times new roman]ۚ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ [=times new roman]ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ [=times new roman]ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا؛
و او را از جايى كه گمان نمىكند روزى مىدهد ، و كسى كه بر خدا توكل كند ، خدا برايش بس است ، يقيناً خدا فرمان و خواستهاش را [به هر كس كه بخواهد] مىرساند ؛ قطعاً براى هر چيزى اندازهاى قرار داده است.
الطلاق 3
توکل بر خدا وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ ؛و بر تواناى شكست ناپذير مهربان توكل كن.
الشعراء 217 أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ [=times new roman]ۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ [=times new roman]ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ؛ آيا خدا براى بندهاش [در همه امور] بس نيست ؟ و مشركان [به پندار خود] تو را از غير خدا مىترسانند و هر كه را خدا به كيفر [كفر و عناد] ش گمراه كند ، او را هيچ هدايتكنندهاى نخواهد بود. الزمر 36
اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُون(13تغابن) خداست كه هيچ معبودى جز او نيست، پس مؤمنان فقط بايد بر او توكّل كنند
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند حتماً آنان را در قصرهايى رفيع و با ارزش از بهشت كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، جاى خواهيم داد ، در آنجا جاودانه اند ؛ چه نيكوست پاداش عمل كنندگان.
رَبَّنا آمَنَّا بِما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ بار پروردگارا، دلهاى ما را به باطل ميل مده پس از آنكه به حق هدايت فرمودى و به ما از لطف خود رحمتى عطا فرما، كه تويى بسيار بخشنده (
اى اهل ايمان ! از آنچه به شما روزى كردهايم انفاق كنيد ، پيش از آنكه روزى بيايد كه در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى ؛ و تنها كافران ستمكارند.البقره 254
مسلماً خدا براى مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان ، و مردان و زنان عبادتپيشه، و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شكيبا ، و مردان و زنان فروتن ، و مردان و زنان صدقه دهنده ، و مردان و زنان روزهدار ، و مردان و زنان حفظ كننده خود از پليدىهاى جنسى ، و مردان و زنانى كه بسيار ياد خدا مىكنند ، آمرزش و پاداشى بزرگ آماده كرده است. الاحزاب 35
ایستادگیفَلِذَٰلِكَ فَادْعُ [=times new roman]ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ [=times new roman]ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ [=times new roman]ۖ وَقُلْ آمَنْتُ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ كِتَابٍ [=times new roman]ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ [=times new roman]ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ [=times new roman]ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ [=times new roman]ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ [=times new roman]ۖ اللَّهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا [=times new roman]ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ؛آنان را [به سوى همان آيينى كه به تو وحى شده] دعوت كن ، و همان گونه كه مأمورى [بر اين دعوت] استقامت كن ، و از هواهاى نفسانى آنان پيروى مكن و بگو : به هر كتابى كه خدا نازل كرده ايمان آوردم ، و مأمورم كه در ميان شما به عدالت رفتار كنم ؛ خدا پروردگار ما و شماست ؛ اعمال ما براى خود ما و اعمال شما براى خود شماست ؛ ديگر ميان ما و شما [پس از روشن شدن حقايق] هيچ برهانى نيست ؛ خدا ما و شما را [در عرصه قيامت] جمع مىكند ، و بازگشت [همه] به سوى اوست.
قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (]ل عمران31) بگو (اى پيغمبر): اگر خدا را دوست مىداريد مرا پيروى كنيد تا خدا شما را دوست دارد و گناه شما را ببخشد، و خدا آمرزنده و مهربان است در حقيقت اين، يك اثر طبيعى محبت است كه انسان را به سوى" محبوب" و خواستههاى او مىكشاند، البته ممكن است، محبتهاى ضعيفى يافت شود كه شعاع آن، از قلب به بيرون نيفتد، اما اينگونه محبتها به قدرى ناچيز است كه نمىتوان نام محبت بر آن گذاشت، يك محبت اساسى حتما آثار عملى دارد، حتما دارنده آن را با محبوب پيوند مىدهد، و در مسير خواستهاى او به تلاش پرثمر وامىدارد.
دليل اين موضوع روشن است، زيرا عشق و علاقه انسان به چيزى حتما به خاطر اين است كه كمالى در آن يافته است، هرگز انسان به موجودى كه هيچ نقطه قوتى در آن نيست، عشق نمىورزد، بنا بر اين، عشق انسان به خدا به خاطر اين است كه او منبع و سرچشمه اصلى هر نوع كمال است، مسلما چنين وجودى، تمام برنامهها و دستورهايش نيز كامل است، و در اين حال چگونه ممكن است انسانى كه عاشق تكامل و پيشرفت است از آن برنامهها، سرباز زند، و اگر سرباز زد، آيا نشانه عدم واقعيت عشق و محبت او نيست؟
از مرد و زن ، هر كس كار شايسته انجام دهد در حالى كه مؤمن باشد، مسلماً او را به زندگى پاك و پاكيزهاى زنده مىداريم و پاداششان را بر پايه بهترين عملى كه همواره انجام مىدادهاند مىدهيم.
و اذا سمعوا ما انزل الی الرسول تری اعینهم تفیض من الدمع مما عرفوا من الحق یقولون ربنا امنا فاکتبنا مع الشهدین
و چون آیاتی را که به رسول فرستاده شده استماع کنند اشک از دیده ی آنها جاری می شود زیرا حقانیت آن را شناخته ، گویند بار الها به رسول تو محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) و کتاب آسمانی او ایمان آورده ایم نام ما را در زمره ی گواهان صدق او بنویس.
جهاد در راه خدا
فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالآخِرَةِ وَمَن يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيُقْتَلْ أَو يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿۷۴نساء﴾
مومنان بايد با كسانى كه زندگى دنيا را به آخرت ترجیح می دهند در راه خدا بجنگند و هر كس در راه خدا بجنگد و كشته يا پيروز شود به زودى پاداشى بزرگ به او خواهيم داد
توکل بر خدا
الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ ﴿آل عمران ۱۷۳﴾
الَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي السَّرَّاء وَالضَّرَّاء وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿آل عمران ۱۳۴﴾
همانان كه در فراخى و تنگى انفاق مىكنند و خشم خود را فرو مىبرند و از مردم در مىگذرند و خداوند نیكوكاران را دوست دارد
وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُواْ أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُواْ اللّهَ فَاسْتَغْفَرُواْ لِذُنُوبِهِمْ وَمَن يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ اللّهُ وَلَمْ يُصِرُّواْ عَلَى مَا فَعَلُواْ وَهُمْ يَعْلَمُونَ ﴿ آل عمران ۱۳۵﴾
وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا ﴿۸۶ آل عمران ﴾
و چون کسی به شما درود سلام کرد شما به صورتى بهتراز آن جواب او را بدهید يا همان را [در پاسخ] برگردانيد كه خدا همواره به هر چيزى حسابرس است .
وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا.
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ «2»
مؤمنان ، فقط كسانى هستند كه وقتى ياد خدا شود دلهايشان ترسان مىشود، و هنگامى كه آيات او را بر آنان مىخوانند به ايمانشان مىافزايد ، و بر پروردگارشان توكل مىكنند .
الانفال 2
فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنفِقُوا خَيْرًا لِّأَنفُسِكُمْ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُون
آیه 16 سوره تغابن
پس تا مىتوانيد پرهیزکار باشید و بشنويد و فرمان ببريد و مالى براى خودتان [در راه خدا] انفاق كنيد و كسانى كه از خست نفس خويش مصون مانند آنان رستگارانند.
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا
بندگانى كه به نذر خود وفا مىكردند و از روزى كه گزند آن فراگيرنده است مىترسيدند .
وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا
و به پاس دوستى خدا بينوا و يتيم و اسير را خوراك مىدادند.
إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلَا شُكُورًا
(و می گفتند ) ما براى خشنودى خداست كه به شما مىخورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمىخواهيم.
سوره ی انسان - آیات 7و8و9
إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّي وَرَبِّكُمْ ۚ مَا مِنْ دَابَّةٍ إِلَّا هُوَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهَا ۚ إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ «56»؛
يقيناً من بر خدا كه پروردگار من و پروردگار شماست توكل كردم ؛ هيچ جنبندهاى نيست مگر اينكه او مهارش را به دست [قدرت و فرمانروايى خود] گرفته است ، مسلماً پروردگارم بر راهى مستقيم است .
وَلِلَّهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ كُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَتَوَكَّلْ عَلَيْهِ ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ «123»؛
نهان آسمانها و زمين فقط در سيطره دانش خداست ، همه كارها به او باز گردانده مىشود ؛ پس او را بندگى كن و بر او توكل داشته باش ، و پروردگارت از آنچه انجام مىدهيد بىخبر نيست .
مخفیانه انفاق کردن
إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَإِن تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَيْرٌ لُّكُمْ وَيُكَفِّرُ عَنكُم مِّن سَيِّئَاتِكُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ
﴿سوره بقره آیه 271)
اگر صدقهها را آشكار كنيد، اين، كار خوبى است، و اگر آن را پنهان داريد و به مستمندان بدهيد، اين براى شما بهتر است؛ و بخشى از گناهانتان را مىزدايد، و خداوند به آنچه انجام مىدهيد آگاه است.
جوان مردی با بدهکار
وَإِن كَانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلَى مَيْسَرَةٍ وَأَن تَصَدَّقُواْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ
و اگر بدهکارتان تنگدست باشد، پس تا هنگام گشايش، مهلتى به او دهيد ؛ و اگر به راستى قدرت پرداخت ندارد، بخشيدن آن براى شما بهتر است-اگر بدانید.
سوره بقره
آیه 280
و به يكى از آن دو نفر كه مىدانست آزاد مىشود ، گفت : مرا نزد سرور خود ياد كن . ولى شيطان ياد كردنِ از يوسف را نزد سرورش از ياد او برد ؛ در نتيجه چند سالى در زندان ماند .
اطاعت و بندگی از خدای قادر وقهار
مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا
سوره احزاب- آیه 23
از ميان مؤمنان مردانىاند كه به آنچه با خدا عهد بستند صادقانه وفا كردند برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آنها در همين انتظارند و هرگز عقيده خود را تبديل نكردند.
وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا
تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ
﴿سوره ی حشر آیه ۱۰﴾
و نيز كسانى كه بعد از آنان [=مهاجران و انصار] آمدهاند ، مىگويند پروردگارا بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آوردهاند هيچ گونه كينهاى مگذار
پروردگارا براستى كه تو رئوف و مهربانى
و ما را چه عذر و بهانهاى است كه بر خدا توكل نكنيم ، در حالى كه ما را به راههاىِ [سعادت]مان هدايت كرد ، و قطعاً بر آزارى كه [در راه دعوت به توحيد] از ناحيه شما به ما مىرسد ، شكيبايى مىورزيم ، پس بايد توكلكنندگان فقط بر خدا توكل كنند . ولى كفرپيشگان به پيامبرانشان گفتند : مسلماً ما شما را از سرزمين خود بيرون خواهيم كرد ، مگر اينكه همكيش ما شويد. پس پروردگارشان به آنان وحى كرد: ما قطعاً ستمكاران را نابود مىكنيم.
[=Traditional Arabic]قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ«1»
[=Times New Roman]بىترديد مؤمنان [بر موانع راه سعادت] پيروز شدند .
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ«2»
[=Times New Roman]آنان كه در نمازشان [با حضور قلب] و فروتناند .
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ«3»
[=Times New Roman]و آنان كه از [هر گفتار و كردارِ] بيهوده روىگردانند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ«4»
[=Times New Roman]و آنان كه پرداخت كننده زكاتاند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ«5»
[=Times New Roman]و آنان كه نگه دارنده دامنشان [از شهوتهاى حرام] اند ،
[=Traditional Arabic]إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ«6»
[=Times New Roman]مگر در [كام جويى از] همسران يا كنيزانشان ، كه [در اين زمينه] مورد سرزنش نيستند .
[=Traditional Arabic]فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ«7»
[=Times New Roman]پس كسانى [كه در بهرهگيرى جنسى ، راهى] غير از اين جويند ، تجاوزكار [از حدود حق] هستند .
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ«8»
[=Times New Roman]و آنان كه امانتها و پيمانهاى خود را رعايت مىكنند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ«9»
[=Times New Roman]و آنان كه همواره بر [اوقات و شرايط ظاهرى و معنوى] نمازهايشان محافظت دارند .
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ«10»
[=Times New Roman]اينانند كه وارثاناند ،
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ«11»
[=Times New Roman]وارثانى كه [از روى شايستگى] بهشت فردوس را به ميراث مىبرند [و] در آن جاودانهاند .
سوره ی مؤمنون ، آیات 1 الی 11
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا
[=Times New Roman]آنان كه تن به شهادت ناحق نمىدهند و در مجالس باطل حاضر نمىشوند ، و هنگامى كه بر گفتار و كردار لغو مىگذرند ، با بزرگوارى و متانت مىگذرند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا
[=Times New Roman]آنان كه وقتى به آيات پروردگارشان پندشان دهند ، در برابر آن با حالت كرى و كورى نمىافتند ، [بلكه با گوش شنوا و چشم بصيرت به آن دل مىدهند . ]
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا
[=Times New Roman]آنان كه مىگويند : اى پروردگارمان ما را از سوى همسران و فرزندانمان خوشدلى و خوشحالى بخش ، و ما را پيشواى پرهيزكاران قرار ده .
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ يُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَيُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَسَلَامًا
[=Traditional Arabic]خَالِدِينَ فِيهَا ۚ حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]اينانند كه به خاطر صبرى كه در برابر حوادث و اجراى تكاليف الهى از خود نشان دادند با [برترين] مكانها [ى بهشت] پاداششان مىدهند ، و در آن با درود و سلامى [از سوى خدا و فرشتگان] روبرو مىشوند . در آنجا جاودانهاند . نيكو قرارگاه و خوب اقامت گاهى است .
[=Times New Roman]سوره ی فرقان ، آیات 72 تا 76
[=Traditional Arabic]وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا
[=Times New Roman]بندگان خاص خدای رحمان كسانى هستند كه روى زمين با آرامى و فروتنى راه مىروند ،
و هنگامى كه نادانان آنان را طرف خطاب قرار مىدهند در پاسخشان سخنانى مسالمتآميز مىگويند ،
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا
[=Times New Roman]و آنان كه شب را براى پروردگارشان با سجده و قيام به صبح مىرسانند
[=Traditional Arabic]وَالَّذِينَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَٰلِكَ قَوَامًا
[=Times New Roman] چون انفاق مىكنند ، نه از حدّ متعارف مىگذرند و نه سختگيرى مىكنند،
و انفاقشان همواره ميان اين دو در حدّ اعتدال است.
[=Times New Roman]سوره فرقان ، آیات 63 ، 64 و 67
الَّذينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّار(191آل عمران)
آنان كه همواره خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ياد مىكنند، و پيوسته در آفرينش آسمانها و زمين مىانديشند، [و از عمق قلب همراه با زبان مىگويند:] پروردگارا! اين [جهان با عظمت] را بيهوده نيافريدى، تو از هر عيب و نقصى منزّه و پاكى پس ما را از عذاب آتش نگاهدار
[=Traditional Arabic]وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ
[=Times New Roman]و بىترديد شما را به چيزى اندك از ترس و گرسنگى و كاهش بخشى از اموال و محصولات آزمايش مىكنيم . و صبركنندگان را بشارت ده .
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
[=Times New Roman]همان كسانى كه چون مصيبتى سخت به آنان رسد مىگويند : انا لله و انا اليه راجعون «ما مملوك خداييم و يقيناً به سوى او بازمىگرديم »
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ
[=Times New Roman]آنانند كه درودها و رحمتى از سوى پروردگارشان بر آنان است و آنانند كه هدايت يافتهاند .
آیات 155 تا 157 سوره بقره
فَكُّ رَقَبَةٍ
[=Times New Roman]آزاد كردن برده
[=Traditional Arabic]أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ
[=Times New Roman]يا طعام دادن در روز گرسنگى و قحطى
[=Traditional Arabic]يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ
[=Times New Roman]به يتيمى خويشاوند
[=Traditional Arabic]أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ
[=Times New Roman]يا مستمندى خاكنشين
[=Traditional Arabic]ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ
[=Times New Roman]علاوه بر انجام اين تكاليف ؛
از كسانى باشد كه ايمان آوردهاند و يكديگر را به صبر و مهربانى سفارش كردهاند
[=Traditional Arabic]أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ
[=Times New Roman]اينان سعادتمنداناند
سوره ی بلد ، آیات 13 تا 18
[=Traditional Arabic]
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ؛
[=Traditional Arabic]وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ
«سوره ی بقره آیه ی207»
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]و از مردم كسى[مانند على بن ابيطالب عليهالسلام] است كه جانش را براى خشنودى خدا مىفروشد و خدا به بندگان مهربان است .
[=Traditional Arabic]الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ [=Traditional Arabic]
[=Times New Roman]آنان كه مىگويند: اى پروردگار ما ! قطعاً ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز وما را از عذاب آتش نگاه دار .
[=Traditional Arabic]الصَّابِرِينَ وَالصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَالْمُنْفِقِينَ وَالْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ[=Traditional Arabic]
[=Times New Roman]آنان كه صبر كنندگان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق كنندگان و استغفار كنندگان در سحرهايند
سوره آل عمران ، آیات 16 و 17
صبر کردن بر سختی های راه حق و تحمل آزار مردمان
[=Traditional Arabic]
[=Times New Roman]به یقین ، همه شما در اموال و جانهای خود، آزمایش میشوید!
و از کسانی که پیش از شما به آنها کتاب آسمانی داده شده ،
و همچنین از مشرکان، سخنان آزاردهنده فراوان خواهید شنید!
و اگر استقامت کنید و تقوا پیشه سازید، شایستهتر است؛ زیرا این از کارهای مهم و قابل اطمینان است.
سوره ی آل عمران ،آیه 186
(ترجمه آزاد)[=Traditional Arabic]
استقامت در راه حق
مسلماً كسانى كه براى خدا هجرت كردند ، و از خانههايشان رانده شدند ،
و در راه من آزار ديدند ، و جنگيدند و كشته شدند ،
قطعاً بدىهايشان را محو خواهم كرد و آنان را به بهشتهايى كه از زيرِ درختانِ آن نهرها جارى است ، وارد مىكنم كه پاداشى است از سوى خدا و خداست كه پاداش نيكو نزد اوست .
سوره ِ آل عمران ، آیه 195
(ترجمه آزاد)
مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ في حَرْثِهِ وَ مَنْ كانَ يُريدُ حَرْثَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْها وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصيب(20شوری)
كسى كه زراعت آخرت را بخواهد، بر زراعتش مىافزاييم و كسى كه زراعت دنيا را بخواهد، اندكى از آن را به او مىدهيم، ولى او را در آخرت هيچ بهره و نصيبى نيست
توکل وَآتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ أَلَّا تَتَّخِذُوا مِنْ دُونِي وَكِيلًا ﴿٢﴾؛
ما به موسى كتاب داديم و آن را براى بنىاسرائيل وسيله هدايت قرار داديم [و در آن كتاب ، آنان را به اين حقيقت راهنمايى كرديم] كه جز مرا [كه خداى يگانهام] كار ساز نگيريد .
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ [=times new roman]ۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلًا ﴿٦٥﴾؛
[ولى آگاه باش كه] يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطى نيست ، و كافى است كه پروردگارت كارساز [آنان] باشد .
الاسراء 2 و 65
ومن یتوکل علی الله فهو حسبه (آیه 3/سوره طلاق):Gol:
هرکس به خدا توکل کند خدا برایش کافی است:Hedye:
توکل
أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ [=times new roman]ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا ؛
نماز را از ابتداى تمايل خورشيد به جانب مغرب [كه شروعِ ظهرِ شرعى است] تا نهايت تاريكى شب بر پا دار ، و [نيز] نماز صبح را [اقامه كن] كه نماز صبح مورد مشاهده [فرشتگان شب و فرشتگان روز] است.
توکل به خدا
أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَٰهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنْتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلًا ﴿٤٣﴾؛
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ [=times new roman]ۚ وَكَفَىٰ بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا﴿٥٨﴾؛
بر آن زندهاى كه هرگز نمىميرد توكل كن ، و او را همراه با ستايش تسبيح گوى ، و كافى است كه او به گناهان بندگانش آگاه باشد .
توکل
فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ [=times new roman]ۖ إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ ؛
پس بر خدا توكل كن ؛ زيرا تو [متكى بر آيين] حقّ آشكارى.
النمل 79
وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ [=times new roman]ۚ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ [=times new roman]ۚ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ [=times new roman]ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا؛
و او را از جايى كه گمان نمىكند روزى مىدهد ، و كسى كه بر خدا توكل كند ، خدا برايش بس است ، يقيناً خدا فرمان و خواستهاش را [به هر كس كه بخواهد] مىرساند ؛ قطعاً براى هر چيزى اندازهاى قرار داده است.
الطلاق 3
توکل بر خدا
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ ؛ و بر تواناى شكست ناپذير مهربان توكل كن.
الشعراء 217
أَلَيْسَ اللَّهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ [=times new roman]ۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ [=times new roman]ۚ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ؛
آيا خدا براى بندهاش [در همه امور] بس نيست ؟ و مشركان [به پندار خود] تو را از غير خدا مىترسانند و هر كه را خدا به كيفر [كفر و عناد] ش گمراه كند ، او را هيچ هدايتكنندهاى نخواهد بود.
الزمر 36
اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُون(13تغابن)
خداست كه هيچ معبودى جز او نيست، پس مؤمنان فقط بايد بر او توكّل كنند
توکل
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا [=times new roman]ۚ نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِي؛(58)
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند حتماً آنان را در قصرهايى رفيع و با ارزش از بهشت كه از زيرِ [درختانِ] آن نهرها جارى است ، جاى خواهيم داد ، در آنجا جاودانه اند ؛ چه نيكوست پاداش عمل كنندگان.
الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ؛(59)
همانان كه [براى حفظ ايمان ، اخلاق و عمل صالح] شكيبايى ورزيدند و همواره بر پروردگارشان توكل می كنند.
العنکبوت 58/59
[=Microsoft Sans Serif]خوش گفتاری
[=Microsoft Sans Serif]« وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً » (بقره / 83)
وبا مردم (به زبان) خوش سخن بگویید.
« اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ » (توبه / 119)
از خدا بترسید و با راستگویان باشید.
رَبَّنا آمَنَّا بِما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدينَ
بار پروردگارا، دلهاى ما را به باطل ميل مده پس از آنكه به حق هدايت فرمودى و به ما از لطف خود رحمتى عطا فرما، كه تويى بسيار بخشنده (
انفاق
اى اهل ايمان ! از آنچه به شما روزى كردهايم انفاق كنيد ، پيش از آنكه روزى بيايد كه در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى ؛ و تنها كافران ستمكارند. البقره 254يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ [=times new roman]ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ؛
یاد کننده های خدا
إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَالْقَانِتِينَ وَالْقَانِتَاتِ وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ وَالصَّابِرِينَ وَالصَّابِرَاتِ وَالْخَاشِعِينَ وَالْخَاشِعَاتِ وَالْمُتَصَدِّقِينَ وَالْمُتَصَدِّقَاتِ وَالصَّائِمِينَ وَالصَّائِمَاتِ وَالْحَافِظِينَ فُرُوجَهُمْ وَالْحَافِظَاتِ وَالذَّاكِرِينَ اللَّهَ كَثِيرًا وَالذَّاكِرَاتِ أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا ؛
مسلماً خدا براى مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان ، و مردان و زنان عبادتپيشه، و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شكيبا ، و مردان و زنان فروتن ، و مردان و زنان صدقه دهنده ، و مردان و زنان روزهدار ، و مردان و زنان حفظ كننده خود از پليدىهاى جنسى ، و مردان و زنانى كه بسيار ياد خدا مىكنند ، آمرزش و پاداشى بزرگ آماده كرده است.الاحزاب 35
قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (]ل عمران31)
بگو (اى پيغمبر): اگر خدا را دوست مىداريد مرا پيروى كنيد تا خدا شما را دوست دارد و گناه شما را ببخشد، و خدا آمرزنده و مهربان است
در حقيقت اين، يك اثر طبيعى محبت است كه انسان را به سوى" محبوب" و خواستههاى او مىكشاند، البته ممكن است، محبتهاى ضعيفى يافت شود كه شعاع آن، از قلب به بيرون نيفتد، اما اينگونه محبتها به قدرى ناچيز است كه نمىتوان نام محبت بر آن گذاشت، يك محبت اساسى حتما آثار عملى دارد، حتما دارنده آن را با محبوب پيوند مىدهد، و در مسير خواستهاى او به تلاش پرثمر وامىدارد.
دليل اين موضوع روشن است، زيرا عشق و علاقه انسان به چيزى حتما به خاطر اين است كه كمالى در آن يافته است، هرگز انسان به موجودى كه هيچ نقطه قوتى در آن نيست، عشق نمىورزد، بنا بر اين، عشق انسان به خدا به خاطر اين است كه او منبع و سرچشمه اصلى هر نوع كمال است، مسلما چنين وجودى، تمام برنامهها و دستورهايش نيز كامل است، و در اين حال چگونه ممكن است انسانى كه عاشق تكامل و پيشرفت است از آن برنامهها، سرباز زند، و اگر سرباز زد، آيا نشانه عدم واقعيت عشق و محبت او نيست؟
قناعت
[=Traditional Arabic]مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً [=times new roman]ۖ[=Traditional Arabic] وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ؛
از مرد و زن ، هر كس كار شايسته انجام دهد در حالى كه مؤمن باشد، مسلماً او را به زندگى پاك و پاكيزهاى زنده مىداريم و پاداششان را بر پايه بهترين عملى كه همواره انجام مىدادهاند مىدهيم.
نحل 97
بسم الله الرحمن الرحیم
و اذا سمعوا ما انزل الی الرسول تری اعینهم تفیض من الدمع مما عرفوا من الحق یقولون ربنا امنا فاکتبنا مع الشهدین
و چون آیاتی را که به رسول فرستاده شده استماع کنند اشک از دیده ی آنها جاری می شود زیرا حقانیت آن را شناخته ، گویند بار الها به رسول تو محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) و کتاب آسمانی او ایمان آورده ایم نام ما را در زمره ی گواهان صدق او بنویس.
سوره ی مبارکه ی مائده آیه ی 83
[="]
[="]
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقين(119توبه)
اى اهل ايمان، خداترس باشيد و با مردان راستگوى با ايمان بپيونديد.