یهود در مدینه

در تفسیر عیاشى از امام صادق (ع) روایت آورده كه در تفسیر جمله: (وَ لَمَّا جاءَهُمْ كِتابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ) الخ، فرمود یهودیان در كتب خود خوانده بودند كه محمد (ص) رسول خدا است، و محل هجرتش ما بین دو كوه" عیر" و" احد" است، پس از بلاد خود كوچ كردند، تا آن محل را پیدا كنند، لا جرم بكوهى رسیدند كه آن را حداد مى گفتند، با خود گفتند: لا بد این همان" احد" است، چون" حداد" و" احد" یكى است، پس پیرامون آن كوه متفرق شدند بعض از آنان در" تیماء" (بین خیبر و مدینه)، و بعض دیگر در" فدك"، و بعضى در" خیبر" منزل گزیدند، این بود تا وقتى كه بعضى از یهودیان" تیماء" هوس كردند به دیدن بعضى از برادران خود بروند، در همین بین مردى اعرابى از قبیله" قیس" مى گذشت، شتران او را كرایه كردند، او گفت: من شما را از ما بین" عیر" و" احد" مى برم، گفتند: پس هر وقت به آن محل رسیدى، بما اطلاع بده.