چگونه به یاد خدا باشیم؟

1- وَ اذْكُرْ رَبَّكَ في‏ نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ[1].
ترجمه: پروردگارت را در دل خود، از روى تضرع و خوف، آهسته و آرام، صبحگاهان و شامگاهان، ياد كن و از غافلان مباش!
نکته ها:
1- یاد خدای تعالی درهر جایی خوش است حتی در نهانخانه دل.
2- یاد خدا در دل یکی از سفارشهای جدی خدای تعالی است آن هم یادی که همرا گریه وترس از خدای تعالی باشد.
3- گریه وخوف در صورتی بروز می کند که واقعا نسبت به خدای تعالی معرفت کامل پدید آمده باشد.
4- آهسته وآرام ذکر گفتن باعث دوری انسان از ریا است وتنها خدای تعالی می داند که بنده اش چه می گوید ودیگر ی درتوجه به این حالت دل دخیل نیست.
5- صبح وشام یاد خدا کردن حداقل از زمان یاد کردن خدای تعالی است به علاوه که مشغله انسان در این ساعت به اسباب غفلت کم است.
6- هدف از اجرا ی این برنامه خروج از حالت غفلت می باشد.