وجود، خود به خودی، جمع بندی کلام و عقاید

درود و احترام
در نظر به براهین و استدلال های اسلامی
می گویند که خدا وجودش از خویش است و قائم به ذات
بعد شعری میخوانند ذات نایافته از هستی بخش کی تواند که شود هستی بخش
مخلص کلام میگویند اگر خدا وجودش از خویش نبود نمی توانست موجودی را از بهره وجود متنعم نماید و قص علی هذا
و مثالی که میزنند میگویند که شکر وقتی شیرینی آن از خودش نباشد نمی تواند حلاوت بخش چیز های دیگر بسان مایعات شود (شیرینی واجب الوجودی دارد به نوعی و ممکنات را شیرین میکند)
اما سوالی که دارم مولکول های شکر یا نمک به ذات خود شیرینی یا شوری ندارند و هنگامی که با یکدیگر ادغام میشوند خاصیتی را به وجود می آورد که شیرینی یا شوری نام دارد
حال مواد یا خدای سازنده این جهان می تواند چند بخشی باشد که از خود وجودی ندارند[وجودی واجب] و ترکیبشان است که خاصیت ثانوی را به وجود می آورد که همان وجود است
پس می توان گفت ذات نایافته از هستی بخش می تواند که شود هستی بخش