نگ شيعى

دوران زندگانى امام باقر (عليه‏ السلام) مقارن با افول قدرت و هيبت امويان و اقتدار عباسيان‏شده بود. در دوره‏اى كه جامعه هنوز در تب و تاب بزرگ‏ترين و تأثير گذارترين انقلاب صدر اسلام؛ عاشورا مى‏سوخت و طواغيت زمان كمر به ريشه كن نمودن جنبش‏هاى ناشى از اين انقلاب سترگ بسته بودند امام باقر (عليه‏السلام) در سنگرى ديگر مبارزه را ادامه داد و تمام لحظات عمر با بركت خويش را صرف تعالى فرهنگ ناب شيعى نمود. امام باقر (عليه‏السلام) به عنوان شخصيت ممتاز علمى عصر، با تكيه بر اين ويژگى خود، بزرگ‏ترين خدمات ممكن را در عصر خود به اسلام نمود. شخصيت علمى امام باقر (عليه‏السلام) در دوران حيات او، بسيار برجسته و محضر او همواره مملو از دانشمندان و دانشورانى بود كه در جست و جوى سرچشمه دانش بودند.