مهمانی دادن

[=&quot]ضیافت دادن از برجسته ­ترین صفات نیک مردان و آزادگان است و مهمان ­نوازی ریشه در فرهنگ دینی و آیات قرآنی دارد. در اینجا نکاتی در باره آداب معاشرت و مهمانی بیان می شود:[/]

[=&quot]1ـ[/][=&quot] استقبال از مهمان هنگام ورود و بدرقه او هنگام رفتن از مصادیق اکرام است.[/]

[=&quot]2ـ[/][=&quot] در مهمانی­ ها باید از اسراف و ریا پرهیز نمود، زیرا هدردادن نعمت­ هاست و براساس روایات، مورد مؤاخذه الهی است(ر.ک: وسائل الشیعه، ج16، ص455).[/]

[=&quot]3ـ[/][=&quot] رفت و آمدهای هزینه­ ساز سبب سردی روابط و کاهش دید و بازدیدهاست و باید از آن پرهیز نمود.[/]

[=&quot]4ـ[/][=&quot] صاحبخانه نباید خود را به تکلف بیندازد و مهمان هم نباید متوقع باشد که برای او چنین و چنان کنند و به آنچه که موجود است، قانع باشد و صاحبخانه خرجی را بر خود و رنجی را بر عیال تحمیل نکند(بحارالانوار،ج72،ص451)[/].[=&quot][/]

[=&quot]5ـ[/] [=&quot]مهمان باید مراعات حال میزبان را بنماید. برخی وضع مالی مناسبی برای ضیافت ندارند و یا از نظر جا و منزل و امکانات پذیرایی در مضیقه­ اند و یا اشتغالاتی دارند که مهمانی مزاحم وقت و یا کارشان خواهد شد. او بیش از حد، انتظار نداشته باشد.[/]

[=&quot]6ـ[/] [=&quot]مهمان بی­ خبر و بی­ دعوت و نابهنگام، صاحبخانه را به زحمت نیندازد(احزاب،53)[/].[=&quot][/]

[=&quot]در مهمانی اگر آداب اسلامی مراعات شود دیگر مهمان اسباب زحمت نیست، بلکه مایه برکت و خوشحالی است.[/]:Sham: