عمر و متعه

سلام در کتاب صحیح مسلم از جابر بن عبد الله آمده است که حدثني محمد بن رافع، حدثنا عبد الرزاق، أخبرنا ابن جريج، أخبرني أبو الزبير، قال: سمعت جابر بن عبد الله، يقول: «كنا نستمتع بالقبضة من التمر والدقيق، الأيام على عهد رسول الله صلى الله عليه وسلم، وأبي بكر، حتى نهى عنه عمر، في شأن عمرو بن حريث» متعه در زمان پیامبر (ص) و ابوبکر هم رایج بود تا اینکه عمر از آن نهی کرد: 1-آیا در تاریخ علتی برای نهی عمر وجود دارد؟ به چه علتی نهی کرد؟ مطالبی نقل می کنند که عمر وقتی پیامد هایی از متعه برای برخی از افراد را دید به این اقدام دست زد،آیا صحیح است؟ 2-آیا مخالفتی با گفته ی عمر در زمان او درباره حرمت متعه شد؟ اگر شد توسط چه کسی و اگر نشد چرا؟ 3-بغیر از شیعیان اگر بقیه افراد سخن عمر را پذیرفتند،با توجه به اینکه در قرآن به حلیت آن اشاره شده به چه علت نظر عمر بر خلاف قرآن را پذیرفتند؟