سرپرستی حضرت علی (ع) بر مدینه در زمان فتح فلسطین توسط خلیفۀ ثانی
ارسال شده توسط the_will_to_believe در جمعه, ۱۳۹۵/۰۹/۱۲ - ۱۲:۴۸سلام در کتاب «تشیع در مسیر تاریخ» نوشتۀ حسین جعفری صفحۀ 85 این عبارت آمده است: «[=&]هنگام سفر عمر به فلسطین که وی همه اصحاب عمده پیامبر را برای تأیید مقررات فتح و فیروزی و دیوان با خود برد، علی(ع) مسئولیت اداره مدینه را عهدهدار گردید و تنها علی(ع) از صحنه تسلیم تاریخی بیت المقدّس و شام غائب بود.[/]» اعتبار این سخن چه قدر است و آیا این به معنی تأیید حکومت عمر نیست؟ در واقع اگر کسی با یک حکومت مخالف باشد یا آن را غاصب بداند کمترین کاری که میکند این است که هیچ همکاریای با آن حکومت ندارد. از طرف دیگر حکومت هم کوچکترین مسئولیتی به او نمیدهد. چنان که در ایران امروزی ناموافقان حکومت اعم از علمای دینی و.. یا سکوت محض پیشه گرفته و به کنج درس و علم پناه بردهاند یا از ایران خارج شدهاند و یا مغضوب حکومتند. در هر حال جایی در حکومت نیافته و نمییابند. پس اگر عمر علی(ع) را جانشین موقت خود میکند و علی(ع) هم میپذیرد این نشان از موافقت و همدلی عمیق علی(ع) با عمر دارد، و این یعنی، علی(ع) عمر را غاصب نمیداند. از سوی دیگر، این قبول سرپرستی به معنی موافقت علی(ع) به حمله به فلسطین است. چگونه است که فتح کل فلسطین با موافقت علی(ع)، غصب و جنایت نیست؛ اما امروزه، اشغال به نسبت مسالمتآمیز بخشی از فلسطین توسط یهودیها در نظر حکومتی پیرو علی(ع) غصب و جنایت است؟