علم اصول فقه و منطق

با سلام  طبق نظر شهید صدر  علم به حکم شرط حکم نیست یعنی بطور مثال اگر ندانیم یک حکم واجب است وجوبش بر ما ساقط نمی گردد آیا این قاعده همیشه صحیح است؟  و آیا علم به موضوع حکم  هم شرط حکم نیست؟یعنی اگرکسی شرایطی که یک حکم جاری می شود را به آن علم پیدا نکند ولی موضوع جاری شود مثلا بداند که سن تکلیف موجب وجوب نماز میشود  به تکلیف هم برسدولی نداند که مکلف شدهحکم موضوعیت می یابد؟ یعنی نماز بر او واجب است؟

با سلام
با عرض معذرت چون تالار مناسبی برای بحث پیدا نکردم اگر سوال مربوط به این جااست که هیچ اگر نه مدیر محترم آنرا به محل مربوط انتقال دهد.@};-@};-@};-
سوال در مورد علم اصول فقه و اجتهاد و شبهات آن با رابطه منطق و فلسفه است.
توضیح اینکه همانطور که منطق ابزاری است برای صحیح اندیشیدن و به دست آوردن استدلال صحیح و استفاده از آن استدلال در فلسفه برای رسیدن به نتیجه و شناخت صحیح، علم اصول فقه هم چار چوب و قواعدی را برای استنباط صحیح احکام مهیا مسازد.
حال سوال این است که آیا همانطور که منطق از ابزارهای عقلی استفاده میکند تا استدلالی صحیح را به دست دهد آیا در علم اصول هم از این ابزار عقلی استفاده میشود یا از ابزار های غیر عقلی( منظور مساله ای است که از راه عقل بدیهی به دست نمی اید مثل ادله نقلی) ه استفاده میشود؟
به عنوان مثال وقتی در علم اصول میخواهیم ثابت کنیم امر در آیه (اقیموا الصلوه...) به وجوب اشاره دارد و هم چنین در حجیت ظاهر قرآن از چه ادله ای استفاده ای میکنیم. همان ادله ای که از جنس صرق عقلی در علم منطق اند یا چیز دیگر.
ممنون