عقل و نفس

حضرت امیر المومنین میفرمایند : کم من عقل اسیر تحت هوی امیر . چه بسا عقلی که هوای نفسی او را اسیر کرده است و حکمرانی میکند .
وقتی که به این حدیث فکر میکنم احساس میکنم در مورد بعضی از گناهان چه بسا این بلا سر من هم آمده . وقتی هوای نفس با وسوسه ای شیطانی برای انجام گناهی سراغ ما می آید ما دو حالت داریم :
یا اینکه به حرف عقلمون یا همون وجدان گوش میدیم یعنی آخرت رو به دنیا نمی فروشیم
لذت کوتاه دنیا رو به رنج طولانی قیامت عوض نمیکنیم
عزت اطاعت خدا رو با ذلت اطاعت شیطان معامله نمکنیم
خلاصه قلبمون رو میزاریم رو دنده خدایی
اما گاهی میشه که عقل بیچاره تمام این حرفا رو میزنه و ما هم تمام حرفاشو میشنویم اما نمیدونم چی میشه که یهو دستور یکی دیگه رو اجرا میکنیم اینجاس که امیر المومنین میفرماید عقل من اسیر هوای نفس شده . اسیر هم که از خودش اختیاری نداره اونوقته که من به جای اینکه حرف خدا پیغمبر رو گوش کنم به راحتی گناه میکنم چون مدیر برنامه های این قلب میشه هوای نفس . حالا بیا و درستش کن
حالا دوستان با خدای من به من بگن چطور میشه این عقل بیچاره رو از این اسارت رهایی بخشید ؟؟
منتظرم