رد کردن خواستگار

سلام

چطور باید به خواستگار جواب منفی بدیم تا ما رو از ذهنش بیرون کنه و بره سراغ یکی دیگه؟
این مشکل چندین ساله منه که خواستگاران بعد از خواستگاری و شنیدن جواب منفی واکنش های عجیبی از خودشون نشون میدن و درعین حال مدام اصرار می کنند!
مثلا پسر خالم و خالم بعد از اطمینان از منفی بودن جواب با مادرم حسابی دعوا راه انداختن و کار به قهر حدود ده سال کشید!
پسر داییم نامزد داشت و ما به علت دوری خونه هامون از بچگی همدیگر رو ندیده بودیم اما وقتی من به سن ازدواج رسیده بودم رفتیم شهر اونا، اون با اینکه نامزد داشت رفت نامزدش رو طلاق داد و طالب ازدواج با من شد!!! ( یه وقت فک نکنید من سبکم یا چیز دیگه ای، من محجبه ام و خیلی مقید به مسائل شرعی و اهل شوخی با نامحرم هم نیستم تازه بهم میگن دختر مغرور!! پس خطایی از ناحیه من سر نزده که او به نامزدش جفا کرده، بله عرض می کردم ، بعد از طلاق نامزدش خودش و خونوادش همش مطرح کردند و همش جواب رد شنیدند ، پسرداییم تا منو می دید گل از گلش می شکفت!! ولی من هیچ سنخیتی با او نداشتم(نامردیش به نامزدش که بماند) اون اهل ماهواره و اینها بود و نمازم نمی خوند بعد میخواست با من ازدواج کنه!! منم مجبور شدم یه بار بهش حسابی بی محلی کنم بلکه بفهمه دوسش ندارم ، اونم سریع رفت به داییم گفت و بعد هر دو تا یعنی دایی و پسردایی بهم بی محلی کردند تا حالم رو بیارن سرجاش، البته درخواستشون همچنان پابرجا بود

یکی دیگه از پسر دایی هام چندین سال خواستگارم بود در حالی که اهل رفیق بازی و دوست دختر بود و نمازم نمی خوند، اینقدم اعتماد به نفس داشت که نمی گفت بریم خواستگاری میگفت با پیش حلقه بریم کار رو تموم کنیم!!!!! بعد از رد شدن این قضیه هم با اونا رابطمون ریخته بهم، نه من میرم خونه اونا نه اون پسردایی میاد خونه ما گرچه الان زن گرفته

پسر عموم هم که سالها خواستگارم بود اما به دلایل متعدد با اونم همخوان نبودم، حتی خاله های پسر عموم هم بارها خواستگاری رو مطرح کردند . الان رفته زن گرفته ولی کلا خونوادگی با خونواده ما بد شدن، همش دنبال بهونن که رابطه خانوادگی قطع بشه کلا، پسرعموم هم یه طوری نگام میکنه انگار من در حقش جفا کردم

هی،
یکی دیگه هم بودش که فامیل دورمون بود، پدر پسر ازم در جمع خواستگاری کرد، در جمع آقایون جوون، خیلی بده اینجوری از آدم خواستگاری کنند،(ادم سرخ و سیاه میشه تو جمع) با این آقا هم سنخیتی نداشتم و خیلی پرت بود، منم مجبور شدم در جمع به پدر پسر گفتم ببخشید من میخوام درس بخونم، اونام در جا بلند شدند و بدون خداحافظی رفتند و تا چند سال قطع رابطه کردند!! نمی تونستم بگم هر چی بابام میگه، برید به بابام بگید و این حرف ها، چون از انتخاب پدرم برای خودم می ترسیدم بلاخص که از نظر فکری با پدرم تفاوت دارم و اون معتقده بهترین شوهر پولدارترینه و من معتقدم بهترین شوهر مومن ترینه!!!

یه چند تا مورد دیگه هم تو فامیل بوده که بماند.... دیگه خیلی طولانی میشه

الانم یکی هست که منو بیرون دیده و چند سال پیش اومد خواستگاریم، نه ایمان درست و حسابی داره، نه صداقت داره، نه از قد و قیافش خوشم میاد(خب باید به دل بشینه دیگه) در ضمن در خواستگاری دروغ هم گفت و خودشم فهمید دروغش رو فهمیدیم، فقط دوشغله است و وضع مالیش خوبه تقریبا، من چند سال پیش ردش کردم ، اما چند ماه بعد از خواستگاری اول اومد ازم خواستگاری کرد ، دوباره ردش کردم ، فک میکردم تا الان زن گرفته باشه اما مجرده، دوباره داره پیغام میفرسته و واسطه گری میکنه، من دوسش ندارم:Ghamgin: اما اصلا دوست ندارم بهش بی احترامی کنم و دلش یه وقت بشکنه، در ضمن میخوام منو از ذهنش خارج کنه و بره سراغ یکی دیگه، اون میگفت تو با همه دخترایی که باهاشون حرف زدم متفاوتی و سطح درک و فهمت از بقیه بالاتره، من با خیلیا حرف زدم هیچ کس مثل شما نیست! خب زبون می ریخت دیگه، منم مودبانه گفتم ما نمیتونیم با هم خوشبخت بشیم، هی اصرار میکرد چرا،علتش رو بهم بگو، ولی من که نمی تونم بگم مثلا از قیافت بدم میاد!! اون دوباره داره راه باز میکنه که بیاد، چی کار کنم منو فراموش کنه؟ اصلا چی کار کنم که خواستگارهام بعد از جواب رد نه دعوا راه بندازن و نه تجرد چندین ساله پیش بگیرن؟ و هر از گاهی نیان خواستگاری؟ در ضمن وقتی خواستگاری سماجت میکنه مادرم هم منو تحت فشار میزاره برای پذیرش او!!!