تقریر حقیقت

با سلام خدمت خوانندگان محترم
مسئله و سوال من سوالی فرضی است فلذا خواهشا بیرون از فرض مسئله بحث نکنید
فرض می کنیم یک فردی که پایبند به اخلاق است اما به وجود خدا و حقانیت هیچ کدام از ادیان نرسیده است
و این امر را حقیقت یافته است!
او نسبت به بقیه افراد جامعه که اعم از سنی و شیعه و مسیحی و یهودی و بودایی و... چه وظیفه ای دارد؟
1.تقریر حقیقت: برای آنها حقیقتی را که یافته است تقریر کند و دلایل خود را بگوید که بتبع معمولا سبب عدم آرامش و ایجاد شک در طرف مقابل می شود
2.تقلیل مرارت:برای آنها حقیقتی را که یافته است تقریر نکند و دلایل خود را نگوید و اگر هم می تواند همه افراد را بر عقاید سابقشان تثبیت کند تا احیانا آرامششان زایل نشود.
نکات:
1.سوالم را صرفا از منظری اخلاقی کرده ام فلذا خواهشا از منظر برون دینی به سوالم پاسخ داده شود
2.پاسخ داده نشود که دین اسلام حق است و آن شخص لائیک اشتباه می کند چون فرض مسئله این است
البته این سوال در مورد همه مطرح است مثلا یک شیعه حق دارد با انداختن سوال و شبهه در یک سنی آرامش او را زایل کند یا خیر.
3.پاسخ نقضی هم داده نشود که اگر این طور است پس کار پیامبر بد بوده و... ! جواب مستدل و کاملا برون دینی باشد
اما چرا در صورت تحرّی حقیقت حداقل در بازه ای از زمان آرامش زایل می شود؟
چون انسان به هر چه وابسته شد دلکندن از آن سبب زوال آرمش او می گردد و عقیده سابق هم یکی از دلبستگیهای انسان است
باتشکر