بهشتی

بسم الله
با سلام و عرض خسته نباشید خدمت دوستان و کارشناسان محترم. چندین سوال در باره نعمات بهشتی در ذهن بنده شکل گرفته که امیدوارم به پاسخ آنها برسم.

1_در احادیث مختلف صحبت از گفتگوی بهشتیان میشود. سوال میشود که بهشتیان در چه مورد گفتگو میکنند؟؟ چون در زمین انسان ها اصولاً به خاطر نیاز هایشان گفتگو را اختراع کرده اند. به عنوان مثال:

الف: یا این گفتگو توهین و افترا و حرف نامربوط است که در بهشت جایی ندارد.
ب:یا تقاضایی برای رفع نیاز است که خوب این مسئله هم در بهشت نیست.
ج:سلام و احوال پرسی است که خوب در بهشت همه در بهترین حالتند!
د:...

پس این گفتگوی چیست؟ ذکر خدا است؟خاطره تعریف کردن است؟ اصلاً ذکر خدا به چه معنی است؟ یعنی دور یکدیگر جمع میشوند و سبحان الله و الحمدلله میگویند؟؟

2_امام صادق (ع) از رسول خدا (ص) نقل می کند که فرمودند : خداوند بهشت را با خشتی از طلا و خشتی از نقره آفریده و دیوارهای آن از یاقوت و سقف آن از زبرحد ٬ و سنگ ریزه های آن از مروارید ٬ و خاکش از زعفران و مشک ناب است .
همچنین شخصی از بلال ٬ موذن رسول خدا می پرسد ٬ تو از رسول خدا پرسیده ای بنای بهشت از چیست برای من بیان کن .
بلال می گوید : از رسول خدا شنیدم که می فرمود : دیوار بهشت و قصرهای بهشتی یک خشت از طلا و یک خشت از نقره و یک خشت از یاقوت سرخ و یاقوت سبز و یاقوت زرد است .۱

۱) بحار ٬ ج۸ ٬ ص۱۱۶.

سوال میشود که در بهشت لولو و یاقوت به چه کار می آید؟ آیا غیر از این است که ما در زمین به این موارد علاقه داریم چون کم یابند و در شرایط سخت تشکیل میشوند و قیمت بالایی دارند؟ آیا در بهشت که خبری از خرید و فروش و معدن و اقتصاد و... نیست قطعه ای یاقوت سرخ و زمرد سبز با یک قطعه شیشه رنگ شده تفاوتی دارند؟؟! یا برای فخر فروشی و ... به کار میروند؟(همین سوال در مورد سایر چیز ها مثل فرش و تخت و ... هم پرسیده میشود!)

بخش دوم سوال در مورد قصر های بهشتی است. اگر پادشاهان در دنیا قصری ساخته اند برای رفع نیاز بوده. مثلاً ساختمانی عظیم شامل چندین آشپزخانه و اتاق استراحت و ... حال که در بهشت از این نیاز ها خبری نیست، پس قصر بهشتی باید تنها یک ساختمان عظیم توخالی باشد! و با توصیفاتی که از مناظر و نعمات بهشتی و ... شده، اگر شخصی ماندن در یک اتاق را به چنین مکانی ترجیح بدهد باید به او شک کرد!

حال چگونه میشود چنین چیزهایی برای تشویق استفاده میشود؟ مثلاً به فردی که پا ندارد بگویید خدا به تو در بهشت 10 قصر پر از جواهر داده. حال که داشتن قصر و جواهرات و جنگل در آن دنیا به کار او نمی آید اما داشتن پا در این دنیا به دردش میخورد. یعنی خدا چیزهایی در این دنیا(نظیر پول و سلامتی و...) را که برای زندگی لازم است نمیدهد اما قول چیزی را به او میدهد که به هیچ دردش نمیخورد!کما اینکه 10000000000000000 سال صاحب آن باشد.

3_آیا تمام لذت و نعمات دنیا(در شکل غایی خود) در آن دنیا وجود دارند یا خیر؟ اگر جواب بله است، چگونه خدا لذت آموختن علم(نظیر فیزیک و...) و حل مسئله را(کما اینکه علم مورد نظر اصلاً به درد نخورد، نظیر مباحثی در ریاضیات) از انسان میگیرد؟؟ آیا نمیتوان گفت گرفتن لذت علم آموزی و کشف که خاصیت بارز انسان و وجه تمایز او با سایر موجودات است و مشغول نمودن انسان به خوردن و خوابیدن و الله اکبر گفتن(کما اینکه حوصله او هم سر نرود!) تنزل سطح اوست؟

با تشکر از وقتی که برای بنده میگذارید.