اهم و مهم،

ترجیح اهم بر مهم در اسلام و احکام تا کجا نافذ است؟ایا حد و مرزی دارد و یا در همه ی موارد در فقه وجود دارد و قائده کلی است؟
ر صورت مثبت بودن پاسخ ایا این مسئله در عمل منجر به توجیه وسیله برای هدف نمیشود؟
چون مواردی خوندم که در فقه ما مثلا اگر در جنگ از سپر انسانی استفاده شده باشد و تنها راه علبه بر دشمن کشتن اون افراد بی گناه باشد انجام اون مشکی ندارد و یا این مسئله که میشو برای نجات جان مسلمانی قسم دروغ خورد و یا این مسئله که میشود در جنگ خدعه کرد و...
با این حساب احتمالا شکنجه کردن یک انسان هم در صورتی که نجات جان عده ی زیادی بی گناه متوقف بر اعتراف او باشد در اسلام مجاز است!
و میشود گفت خط قرمزی بقی نمی ماند...!
البته در بعضی از این موارد به نظر بنده انجام اونها عقلانی است ولی به نظر میاد همان منطق" توجیه وسیله برای هدف" است که مورد قبول اسلام نیست.
اصل این سوال البته از این تاپیک برای من ایجاد شد که به بحق فقهی رسید و نیمه کار ماند! http://www.askdin.com/thread48506.html

حالا میخواستم بدونم فرق اینها چی است؟و چرا میگوییم از نظر اسلام هدف وسیله را توجیه نمیکند اما با این قائده که اهم بر مهم ترجیح دارد همان احکام رو در فقه صادر میکنیم؟در حالل که فقیه با پذیرش ترجیح اهم بر مهم همان حکمی رو صادر میکنه که فرد قائل به امکان توجیه وسیله برای هدف.