اعتماد

با عرض سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات :Gol:

میخواستم نظر کارشناس محترم را راجع به استاد اخلاق مجازی بدانم.
البته منظور بنده استاد کاملی که حضوری هم به زور شاگرد قبول میکنند نیست. صرفا شخصی که با توجه به فعالیت هایی که در فضای مجازی دارند و مطالبی که قرار میدهند عقلا برای راهنمایی فرد مبتدی مناسب به نظر می آیند و تجربیاتی در خصوص تهذیب و ریاضت نفسانی دارند. آیا با دیدن همین مقدار فعالیت و اطلاعات از فرد میتوان از وی کمک خواست و زیر نظر او تا حدودی وارد مباحث تهذیب نفس شد؟
تا حدی که فراتر از قرآن و مفاتیح و ادعیه توصیه شده نباشد البته.

مناسب تر میدانید فرد خودش به تنهایی محاسبه اعمال ابتدایی را داشته باشد یا مثلا زیر نظر فردی که به نظر باتجربه تر هست باشد؟ ممکن است تنهایی فرد بیراهه رود؟

با تشکر

یا هو ...
با سلام
به نظر شما تا چه حد میشه به مکاشفات اطمینان کرد؟
البته با توجه به اینکه مکاشفات در طبقاتی از آسمان اتفاق میافته که شیاطین هم در آنجا هستند...
ممنون میشم نظرات دوستان رو در این باره بدونم...

با سلام و خسته نباشید
سوالی که چند وقتی است ذهن منو مشغول کرده اینه که
با اینکه وجود خدا رو باور دارم ولی اینکه خدا به همه کمک می کنه از کجا معلوم شاید صلاح کسی در این باشه که بهش کمک نشه و این که متنی هست با این زمینه که اگر فرد ثروتمندی به شما بگوید که به من اعتماد کن و تمام بدهی هایت با من اگر به او اعتماد داشته باشیم دیگر نگرانیی نخواهیم داشت و خیالمان راحت میشود حالا که خدا در قران میفرماید خدا برای بنده اش کافیست و الیس الله بکاف ایا خدا برای کفایت امور بنده اش کافی نیست
پس ای بنده من برای همه کسری و کمبود های دنیوی و اخرویت من هستم

اما من نمیتونم بپذیرم ک هرکس به خدا اعتماد کرد تلاش کرد و کارش را سپرد به خدا کارش انجام میشود شاید خدا نخواست کارش انجام شود یعنی مانند یک انسان ثروتمند نبود که راضی باشه و بگه من در این زمینه پشتیبانت هستم
حتی اگه کارم درست و به نفع باشه اما به صلاح نباشه پس نمیشه گفت در اینجا من اعتماد می کنم به خدا و کارم درست میشود با اعتماد مطلق به خدا حتما جواب می گیرم که اگه نگیرم خدایی نکرده از همراهی خدا ناامید شوم..برای این ایه و این مثال چه توجیهی می توان داشت
ممنون از پاسخگویی و زحمات شما..

سلام.
دختری 27 ساله هستم که مدت 9 ماهه با پسری که خارج از کشور زندگی میکنه ارتباط دارم.
آشنایی و ارتباط ما از طریق واسطه(دوست صمیمی و چندین ساله ایشون) و برای ازدواج بود.
چند ماه پیش پدر این آقا به محل کارم اومد و خواست مثلا بدون اطلاع قبلی, منو ببینه همون شخص واسطه بعد از رفتن ایشون به من جریانو گفت ولی چندین بار قسمم داد که به کسی نگم وگرنه خودش بی اعتبار میشه. به همین دلیل من به دوستم چیزی نگفتم و حتی وقتی جریان پدرش رو برام تعریف کرد طوری وانمود کردم که انگار اطلاع ندارم.
الان بعد از چند ماه به طریقی شک کرده بود(حدس میزنم خود اون رابط بهش گفته) که من اطلاع داشتم و وقتی دوباره پرسید نتونستم دروغ بگم و جریانوگفتم. ولی خیلی عصبانی شد و گفت به من کلک زدی من چطور میتونم بهت اعتماد کنم و از کجا معلوم راجع به چیزهای دیگه و پسرها به من دروغ نمیگی...

خواهش میکنم کمکم کنید چکار کنم که متوجه بشه فقط بخاطر قسمی که خورده بودم اینکارو کردم وگرنه دلیلی نداشت ازش پنهان کنم. 1بار بهش پیام دادم و عذر خواهی کردم زنگ زد و گفت باید فکر کنیم من نمیتونم دوباره اعتماد کنم شاید خیلی چیزای دیگه ازم پنهان کرده باشی اصلا شاید دیگه نتونم ادامه بدم.
لطفا راهنماییم کنید چکار کنم. چطور بهش بفهمونم اون واسطه از سادگیم سواستفاده کرد و نذاشت بهش جریان رو بگم ولی الان برای نابود کردن رابطمون بعد از چند ماه این جریانو رو کرده. اگه زنگ زد چی بهش بگم که دوباره باورم کنه.
من شرایط کمک گرفتن حضوری از مشاور رو ندارم خواهش میکنم در اسرع وقت راهنماییم کنید زندگیم برای هیچ و پوچ به هم ریخته

سلام
منم یه سوال دارم
اگر یه زمانی مثلا دوران بچگی یه کسی یه سری اشتباهاتی انجام داده ولی بعدش برگشته و واقعا توبه کرده و اهل نماز و قران و روزه شده باشه
چند درصد می شه بهش اعتماد کرد؟چند درصد می شه قبول کرد که واقعا برگشته
چون خیلی از بچه ها هستن که کارای می کنن که بدون عقل هستش ولی بعدش پشیمون می شن و واقعا توبه می کنن
یا حدیثی از امام علی(ع) است که می گه به کسی که شب گناهی انجام داده فرداش هم به اون چشم اونو نبین شاید سحرگاه توبه کرده
حالا اگر فردی باشه که واقعا توبه کرده و خدایی شده چند درصد می شه اونو بعنوان یک دوست پذیرفت و به این باور رسید که اون توبه کرده؟؟نظرتونو بگین
مثلا من یه دوست صمیمی داشتم که خیلی با هم خوب بودیم اون تو دوره دبیرستان بهم گفت که دوران ابتدایی یه دوست داشته که اونو فریب می داده و اونم دچار یه سری اشتباهات خیلی بدی می شده ولی کلاس چهارم ابتدایی میاد به خونشون می گه پدر و مادرش هم دعواش می کنن و اون شروع می کنه به قران خوندن و نماز خوندن
دیگه بعد از اون دوره واقعا یه فرد به تمام معنا خدایی شده چون با هم صمیمی هستیم دیگه چیزی ازش ندیدم حتی گوشیش یبار هم از طرف یه خانمی زنگ نخورده و الان خیلی خیلی ما صمیمی هستیم من رو این دوستم کاملا مطمعن هستم که حتی یه بار هم حتی با دختری حتی تلفنی صحبت نکرده(بصورت روابط دوستی که الان باب شده)
حالا این سوال واسم هست برای دیگران چی؟چطوری می شه حرف دیگری رو قبول داشت که واقعا توبه کرده
آیا گناه دوران ابتدایی و راهنمایی می شه یه ملاک شد؟؟یا شاید فرد اونقدر مومن شده باشه که یکی از بهشتیانه
چجوری باید تشخیص داد؟؟و چند درصد مطمعن بود؟
(البته خود من معتقدم مثلا یه فرد بزرگ مثلا 15 سال به بالا اگر گناهی انجام بده واقعا با عقلش انجام داده و می دونسته که اون گناهه و انجامش داده و خود من 99درصد به اینجور افراد اصلا اعتماد نمی کنم)
ممنون

کارشناس بحث : اویس

یا الله
سلام و درود:Gol:

ضمن عرض خسته نباشید خدمت اساتید بخش حدیث

من به احادیث پیرامون اعتماد نیاز دارم. منظور از اعتماد اصلا اعتماد به نفس نیست. منظورم از اعتماد، اعتماد بین اشخاص مختلف هست اینکه به کی میشه اعتماد کرد و طرف مقابل چه ویژگی هایی داشته باشه و اینکه تعریف اعتماد به دیگران در دین ما چیه؟

از نهج البلاغه یا از هر منبعی و یا از کدام معصوم فرقی نمی کنه.

پیشاپیش از راهنماییتون سپاسگزارم:Gol: