اسباب و توکل

باسلام و عرض ادب وقتی انسانی در دو راهی های معمول (تصمیام کوچک و غیر مهم) یا غیر معمول (تصمیمات بزرگ) زندگی با توکل به خدا پس از تعقل و تفکر و مشورت تصمیمی را میگیرد ایا میتوان به طور حتم گفت که خدا در ان تصمیم یاری اش کرده و قطعا نتیجه به صلاح انسان است ( چه برخلاف و چه هماهنگ با میل فرد باشد)؟ اگر بگوییم خدا به فرد متوکل کمک نمیکند و انسان هر تصمیمی که میگیرد بنابه انالیز های عقلش است  انگار که گفته ایم اعوذ بالله خدا ظالم است چون این نفس و انسان ظلوما جهولا را در این دوراهی ها تنها گذاشته است.( کاری با خلقت اولیه انسان و اعطای نعمت عقل ندارم) اگر بگوییم که خدا همواره کمک میکند که انسان تصمیم درست بگیرد پس برای انسان مومن اشتباه معنی نمیدهد و هر پیشامدی در زندگی (که برای ان تصمیم گیری شده) در تصرف مستقیم خدا برای صلاح انسان بوده و همواره به نفع اوست حتی اگر انسان ان را دوست نداشته باشد. البته این تصرف به میل و اختیار خود فرد بوده چون در ابتدا توکل به خدا کرده.اگر گزاره دوم را درست بگیریم پس بعضی اشتباهات انسان متوکل قابل توجیح نیست. مثلا وقتی مومنی با کلامش دیگری را میرنجاند نمیتوان گفت که خدا دخیل بوده:| سوال فوق بنده ارتباط نزدیکی با امداد های غیبی و نصرت الهی دارد که چگونه و به چه شکلی این یاری ها به انسان میرسد.

بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و خسته نباشید خدمت شما
سوال درباره دعا کردن دارم .
دعا کردن به چه معنیه ؟ چرا عبادت محسوب میشود ؟

حدیث معتبری از امام صادق علیه السلام شنیدم که میگه خداوند بدون اسباب و سبب نمیخواهد امور دنیا پیش برود
روایاتی مثل نجات پیغمبر صلی الله علیه و آله از دست دشمن و فرار شبانه برخی انبیا از دست قوم و دشمن و بعد نازل شدن عذاب , که همگی اشاره دارد به وحود اسباب و سبب حتی برای اولیاء خداوند متعال .
اما واقعا دعا چیه و سبب چیه ؟
مثلا من بگم خدایا رزقم بده و بعد برم سرکار ضرر کنم , این برمی گرده به چی؟ حکمت ؟ یا...

خلاصه بگید که دعا چیه ؟
اگر اشتباه نکنم سخن از امام علی علیه السلام هست که میفرماید عاجز تربن مردم کسیست که از دعا کردن ناتوان یا عاجز باشد, یعنی چی؟
دیگه گفتن چند کلام حرف عجز و ناتوانی دارد؟ یا منظور دیگری پشت این کلام است ؟
با تشکر