اتفاقی بودن آفرینش

سلام، طبق مشاهداتی که از آثار انسان های نخستین به دست می آید این مسأله که اجداد انسان ها روندی تدریجی برای پیشرفت و غلبه بر طبیعت و مشکلات طی کرده اند -حتی در این بین به کارهای ناشایستی مثل آدم خواری برای بقا روی آوردند- و در این بین کم کم زبان و فرهنگ و عقاید به وجود آمدند اثبات میشود، و البته قدمت فسیل ها که نظریه ای می گوید گونه ی انسان 200 هزار سال پیش همانند دیگر حیوانات به وجود آمد و 25 هزار سال قبل اولین انسان های هوشمند به وجود آمدند، به عبارت دیگر مطالعه ی طبیعت نشان می دهد که انسان ها از هیچ به مانند دیگر حیوانات شروع کردند و کم کم جنگیدند با مشکلات و بعد با خودشان و در نهایت گروهی که قوی تر بود باقی ماند (یعنی کاملاً با زور و خشونت و تنها هدف برای بقای مادی-معنویتی نمی توان دید)
اما از نظر ادیان ابراهیمی قدمت انسان تنها به 5-6 هزار سال میرسد آن هم نه به این صورت که مشاهدات می گوید ، کاملاً بصورت هوشمند و شیک! -آفرینش آدم و حوا و فرزندانش که از ابتدا صحبت می کردند، با هوش بودند، و فرستادگان خداوند آمدند و از اول هم راه و روشی را می دانستند که خدا به آن ها گفته بود
حالا سؤالاتی که به وجود می آید:
۱-برای مشاهدات سند طبیعی و تاریخی وجود دارد در حالی که وقایعی مثل آدم و حوا، طوفان نوح و یا حتی وجود معبد سلیمان و غیره ، قابل اثبات بطور مستقل نیستند و فقط در منابع ادیان ابراهیمی آمده
۲-حتی اگر نظریه 200 هزار سال برای پیدایش گونه انسان و 25 هزار سال برای انسان هوشمند را هم نپذیریم، اما در اینکه قدمت انسان بیشتر از 5-6 هزار سال است شکی نیست
۳-در ادیان ابراهیمی انسان مرکز آفرینش است و خداوند از همان ابتدا نعمت های دیگر را برای استفاده انسان آفرید، اما همان مشاهدات به ما گوید که اینچنین نبوده و خود انسان در ابتدا موجودی ضعیف در طبیعت بوده که حتی طبیعت بر او غلبه داشته و غلبه ی انسان بر طبیعت و استفاده از این نعمت ها تدریجی و پس از کلی چالش و سختی بوده
با وجود این مشاهدات که تقریباً نزدیک به یقین می تواند اتفاقی بودن حیات کلی انسان را ثابت کند، چگونه میشود خلقت هدفمند و هوشمند انسان آن گونه که در ادیان ابراهیمی آمده است را اثبات کرد
با تشکر