جمع بندی عصمت پیامبر و بهشت ؟
تبهای اولیه
سلام
چند سوال داشتم لطفا پاسخ بدید
1. چه اتفاقی می افتاد اگر پیامبر گناه می کرد ؟
2. آیا پیامبر به بهشت خواهد رفت ؟
3. آیا پیامبر قبل از بعثت ، تولد و خلقت بشر به مقام پیامبری برگزیده شدند ؟
4. آیا به پیامبر بهشت بشارت داده شده ؟
5. آیا پیامبر گناه کرد ؟
6. آیا پیامبر می توانست گناه بکند ؟
7. آیا پیامبر می توانست بهترین انسان جهان نباشد ؟
8. اگر پیامبر گناه نکرده و نمی توانست و از ابتدا به مقام پیامبری برگزیده نمی شد پس چطور خداوند ایشان رو به بهشت می برد ؟
البته معمولا تا مورد 5 مشکلی نداریم .
ولی مورد 6 مشکل هست . اگر پیامبر گناه می کرد چی میشد ؟ خواست خدا تغییر می کرد . یعنی پیامبر می توانسته خواست خدا رو تغییر بده ؟
سلام چند سوال داشتم لطفا پاسخ بدید 1. چه اتفاقی می افتاد اگر پیامبر گناه می کرد ؟ 2. آیا پیامبر به بهشت خواهد رفت ؟ 3. آیا پیامبر قبل از بعثت ، تولد و خلقت بشر به مقام پیامبری برگزیده شدند ؟ 4. آیا به پیامبر بهشت بشارت داده شده ؟ 5. آیا پیامبر گناه کرد ؟ 6. آیا پیامبر می توانست گناه بکند ؟ 7. آیا پیامبر می توانست بهترین انسان جهان نباشد ؟ 8. اگر پیامبر گناه نکرده و نمی توانست و از ابتدا به مقام پیامبری برگزیده نمی شد پس چطور خداوند ایشان رو به بهشت می برد ؟ البته معمولا تا مورد 5 مشکلی نداریم . ولی مورد 6 مشکل هست . اگر پیامبر گناه می کرد چی میشد ؟ خواست خدا تغییر می کرد . یعنی پیامبر می توانسته خواست خدا رو تغییر بده ؟
با سلام خدمت شما دوست گرامی
در مورد همه سوالات شما یک مقدمه می تواند راه گشا باشد
پیامبران دارای عصمت بوده و گناه نمی کردند خداوند با علم ازلی خویش می دانست عده ای از افراد بشر هستند که هرگز و تحت هیچ شرایطی گناه نمی کنند آنگاه وظیفه خطیر پیامبری را بر دوش آنها گذاشت و به تاییدات خاص خود آنها را برای هر چه بهتر انجام دادن وظایف پیام رسانی و راهنمایی بشر موید فرمود. تا جایی که از آنها نه تنها گناه سر نزده حتی اشتباه هم نمی کردند.
البته این بدان معنی نیست که آنها توان بر انجام گناه نداشته و مجبور بودند که گناه را ترک کنند بلکه آنها با داشتن اختیار و با قدرت بر انام گناه از آن اتناب می ورزیدند.
در دعای شریف ندبه داریم:
اللهم لك الحمد على ما جرى به قضاؤك فی أوليائك الذين استخلصتهم لنفسك و دينك إذا اخترت لهم جزيل ما عندك من النعيم المقيم الذی لا زوال له و لا اضمحلال بعد أن شرطت عليهم الزهد فی درجات هذه الدنيا الدنية و زخرفها و زبرجها فشرطوا لك ذلك و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قربتهم و قدمت [و قدرت] لهم الذكر العلی و الثناء الجلی و أهبطت عليهم ملائكتك و أكرمتهم [كرمتهم] بوحيك و رفدتهم بعلمك و جعلتهم الذرائع [الذريعة] إليك و الوسيلة إلى رضوانك
خدایا از آنچه تدبیر تو در مورد دوستانت جاری است كسانی كه برای خود و دین خود برگزیدی سپاس از آن توست زمانی كه برای ایشان نعمت های فراوان وپایدار كه نابودی برایشان نیست برگزیدی بعد از اینكه بی میلی به دنیا را در مقامات این دنیای پست و به طلا و زیور آن برایشان شرط كردی(مجبور كردی) و آنان نیز به آن متعهد شدند و به پیمان داری ایشان آگاه گشتی و آنان را تصدیق كردی و برایشان یاد و نامی بلند و ستایش آشكار و والا قرار دادی و فرشتگانت را بر ایشان فرود آوردی و با وحی خود گرامیشان داشتی و با علم خود یاریشان نمودی و ایشان را وسیله به سوی خود و خشنودیت قرار دادی
امام صادق (عليه السلام) فرمودند: «انّ اللّه عزّ و جلّ اختار من ولد آدم اناساً طهر ميلادهم و طيب ابدانهم و حفظهم فى اصلاب الرّجال و ارحام النّساء؛ اخرج منهم الانبياء و الرسل، فهم ازكى فروع آدم. فعل ذلك لا لامر استحقوه من اللّه عزّ و جلّ و لكن علم اللّه منهم حين ذرأهم انهم يطيعونه و يعبدونه و لايشركون به شيئاً. فهم بالطاعة نالوا من اللّه الكرامة و المنزلة الرّفيعة عنده و هولاء الّذين لهم الشّرف و الفضل و الحب»؛بحارالانوار، ج 10، ص 170.؛ «خداوند عزّوجلّ از فرزندان آدم كسانى را برگزيد، ولادت آنها را پاك گردانيد، بدن هاى آنها را خوش بو - بهترين بدن ها - قرار داد و آنها را در پشت هاى مردان و رحم هاى زنان نگاه داشت. از ميان اين گروه (برگزيده و معصوم) انبيا و پيامبران را خارج كرد. آنها پاكترين فرزندان آدم هستند. اين امر نه به واسطه اين بود كه خدا آنها را - بدون دليل و گزافى - استحقاق داده بود؛ بلكه خدا از آغاز آفرينش مى دانست آنها فرمانبردار اويند و او را پرستش مى كنند و به خدا شريك نمى ورزند. پس آنها با فرمانبردارى به كرامت الهى رسيده اند و اين جايگاه والا را نزد او كسب كرده اند. آنان به حق داراى شرافت و فضيلت و دوستى هستند».(مجلسى، محمدباقر، بحارالانوار، ج 10، ص 170)
بنابر مقدمه بالا جواب سوال های شما مشخص می شود:
. چه اتفاقی می افتاد اگر پیامبر گناه می کرد ؟
پیامبر گناه نمی کرد بر فرض هم که پیامبر گناه کند اصلا به پیامبری برگزیده نمی شد و خدا با علم ازلی خود می دانست که وی گناه خواهد کرد پس مقام نبوت را به او نمی داد.
آیا پیامبر به بهشت خواهد رفت ؟
اگر منظور فرضی باشد که پیامبر گناه کند که بطلان آن در فرض قبل گذشت اما اگر پیامبر معصوم از گناه را منظور باشد که باید گفت : بله آنها بهشت خواهند رفت بلکه بالا ترین درجه را هم خواهند داشت چون به اختیار خودشان خدا را عبادت کرده اند و بهشت جایگاه عابدین است.
آیا پیامبر قبل از بعثت ، تولد و خلقت بشر به مقام پیامبری برگزیده شدند ؟
با توجه به دو حدیثی که ذکر شد مشخص شد که خدا از روی علم ازلی خویش می دانست که در آینده افرادی خواهند بود که گرد گناه نمی گردند آنگاه محیط را برای پاک ماندن آنها فراهم کرده و مقام نبوت را به او می داد.
آیا به پیامبر بهشت بشارت داده شده ؟
پیامبر هم همانند همه مومنین وعده بهشت به او داده شده است
آیا پیامبر گناه کرد ؟
هیچ پیامبری گناه نکرد
یا پیامبر می توانست گناه بکند ؟
بله با این که می توانست گناه کند اما گناه نکرد
آیا پیامبر می توانست بهترین انسان جهان نباشد ؟
خود با اختیار خود بهترین فرد عالم بود و همه پیامبران در زمان خود بهترین افراد بوده است.
اگر پیامبر گناه نکرده و نمی توانست و از ابتدا به مقام پیامبری برگزیده نمی شد پس چطور خداوند ایشان رو به بهشت می برد ؟
جواب این پرسش در جواب سوال هی پیشین واضح شد پیامبر گناه نکرده با این که می توانسته گناه کند پس مستحق بهشت است
البته معمولا تا مورد 5 مشکلی نداریم . ولی مورد 6 مشکل هست . اگر پیامبر گناه می کرد چی میشد ؟ خواست خدا تغییر می کرد . یعنی پیامبر می توانسته خواست خدا رو تغییر بده ؟
واضح شد که پیامبر گناه نمی کرد بر فرض این که گناه می کرد اصلا به پیامبری برگزیده نمی شد.
از طرفی اراده تشریعی خدا به این تعلق گرفته که افراد گناه نکنند و از آن جمله پیامبران یعنی خواست خدا این است تشریعا که کسی گناه نکند و بر همین اساس شریعت را نازل فرموده مانند این که ما می گوییم که خدا می خواهد که ما گناه نکنیم.
اما این که اراده تکوینی بفرماید که کاری واقع شود حتما انجام خواهد شد و تغییری در آن نیست. اما در باب گناه نکردن پیامبران خدا اراده تشریعی فرموده است که آنها گناه نکنند و آن ها به شریعت الهی عامل بوده اند.
جهت مطالعه بیشتر در باب عصمت انبیاء : کتاب ارزشمند" پژوهشی در عصمت معصومان" مولفان: حسن یوسفیان ، احمدحسین شریفی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
و همچنین در همین سایت به آدرسhttp://www.askdin.com/thread23133-33.html با عنوان
6. آیا پیامبر می توانست گناه بکند ؟
[="blue"]بله.شاهد قرآنی آن هم آیه 75 اسراء است.چون اگه پیامبر قدرت گناه کردن نداشت(یعنی دارای اختیار نبود) پس خدای متعال نمی بایست در این آیه پیغمبر خویش را تهدید به عذاب کند!!! پس پیغمبر با اراده ی خود گناه نمیکرد و به سمت گناه نمیرفت.
[="darkgreen"]آیه:"اذا لاذقناک ضعف الحیوة و ضعف الممات ثم لا تجد لک علینا نصیرا" ...... آیه 75 اسراء[/][/]
یعنی پیامبر می توانسته خواست خدا رو تغییر بده ؟
[="darkred"]خیر!!! پیغمبر مخلوق است و مخلوق هیچوقت قدرت بر خالق ندارد.[/]
چند سوال داشتم لطفا پاسخ بدید 1. چه اتفاقی می افتاد اگر پیامبر گناه می کرد ؟ 2. آیا پیامبر به بهشت خواهد رفت ؟ 3. آیا پیامبر قبل از بعثت ، تولد و خلقت بشر به مقام پیامبری برگزیده شدند ؟ 4. آیا به پیامبر بهشت بشارت داده شده ؟ 5. آیا پیامبر گناه کرد ؟ 6. آیا پیامبر می توانست گناه بکند ؟ 7. آیا پیامبر می توانست بهترین انسان جهان نباشد ؟ 8. اگر پیامبر گناه نکرده و نمی توانست و از ابتدا به مقام پیامبری برگزیده نمی شد پس چطور خداوند ایشان رو به بهشت می برد ؟ البته معمولا تا مورد 5 مشکلی نداریم .
سلام
جواب همش یک جمله قرآن کریمه
کل یعمل علی شاکلته
اگر شما شاکله وجودی پیامبر ص را ببینید و از سنتهای حاکم بر جهان مطلع باشید هیچوقت این سوالات به ذهنتون نمیرسه
ترجمه آیه هم اینه : هرکس بر شاکله و ساختار وجودی خودش عمل میکند
والله الموفق
سلام
جواب همش یک جمله قرآن کریمه
کل یعمل علی شاکته
اگر شما شاکله وجودی پیامبر ص را ببینید و از سنتهای حاکم بر جهان مطلع باشید هیچوقت این سوالات به ذهنتون نمیرسه
ترجمه آیه هم اینه : هرکس بر شاکله و ساختار وجودی خودش عمل میکند
والله الموفق
آیه رو اشتباه نوشتید جناب حامد!!!
آیه رو اشتباه نوشتید جناب حامد!!!
سلام
آیه درست است
آیه 84 سوره اسرا
والله الموفق
سلام
آیه درست است
آیه 84 سوره اسرا
والله الموفق
آیه شاکلته میباشد نه شاکته!!! البته چون کلام،کلام خداست اینقدر حساسیت به خرج میدم.
آیه شاکلته میباشد نه شاکته!!! البته چون کلام،کلام خداست اینقدر حساسیت به خرج میدم
سلام
متشکر
اصلاحش کردم
نظرتون درباره جواب چیه ؟
والله الموقفق
[="darkorchid"]به آیه مناسبی اشاره کردید اما فکرنکنم هرکسی با این آیه قانع بشه!!! ما شیعه ها چون تعصب داریم هر حرفی زده بشه میپذیریم، باید در لباس مخالف بود تا ببینیم آیا این جوابها قانع کننده هست یا خیر !!!
اجرکم عندالله [/]
به آیه مناسبی اشاره کردید اما فکرنکنم هرکسی با این آیه قانع بشه!!! ما شیعه ها چون تعصب داریم هر حرفی زده بشه میپذیریم، باید در لباس مخالف بود تا ببینیم آیا این جوابها قانع کننده هست یا خیر !!!
سلام مجدد
آیه بیانگر یک سنت الهی در عالم خلقته که خود ما هم باهاش آشناییم
آیه میگه اگه آب خیس میکنه یا آتیش میسوزونه بخاطر شاکله یا همان ساختار وجودی اوست
کسی که پیامبر را با عنوان پیامبر قبول داشته باشد
قاعدتا می پذیرد که از ویژگی خاص وجودی برخوردار است که شایسته ارتباط با خدای متعال بوده است
آن ویژگی که چنین ارتباطی را در چنین سطحی باعث شود
مستلزم عصمت و تبری از گناه است
لذا سوال از امکان صدور گناه از پیامبر مثل تعجب از سوزاندن آتش است
منظور من این بود
والله الموفق
سؤال:
1. چه اتفاقی میافتاد اگر پیامبر گناه میکرد؟
2. آیا پیامبر به بهشت خواهد رفت؟
3. آیا پیامبر قبل از بعثت، تولد و خلقت بشر به مقام پیامبری برگزیده شدند؟
4. آیا به پیامبر بهشت بشارت داده شده؟
5. آیا پیامبر گناه کرد؟
6. آیا پیامبر میتوانست گناه بکند؟
7. آیا پیامبر میتوانست بهترین انسان جهان نباشد؟
8. اگر پیامبر گناه نکرده و نمیتوانست و از ابتدا به مقام پیامبری برگزیده نمیشد، پس چطور خداوند وی را به بهشت میبرد؟
پاسخ:
پیامبران دارای عصمت بوده و گناه نمیکردند خداوند با علم ازلی خویش میدانست عدهای از افراد بشر هستند که هرگز و تحت هیچ شرایطی گناه نمیکنند آن گاه وظیفه خطیر پیامبری را بر دوش آنها گذاشت و به تاییدات خاص خود آنها را برای هر چه بهتر انجام دادن وظایف پیام رسانی و راهنمایی بشر مؤید فرمود. تا جایی که از آنها نه تنها گناه سر نزده حتی اشتباه هم نمیکردند. البته این بدان معنا نیست که آنها توان بر انجام گناه نداشته و مجبور بودند که گناه را ترک کنند؛ بلکه آنها با داشتن اختیار و با قدرت بر انام گناه از آن اجتناب میورزیدند.
در دعای شریف ندبه داریم:
«اللهم لك الحمد على ما جرى به قضاؤك فی أوليائك الذين استخلصتهم لنفسك و دينك إذا اخترت لهم جزيل ما عندك من النعيم المقيم الذی لا زوال له و لا اضمحلال بعد أن شرطت عليهم الزهد فی درجات هذه الدنيا الدنية و زخرفها و زبرجها فشرطوا لك ذلك و علمت منهم الوفاء به فقبلتهم و قربتهم و قدمت [و قدرت] لهم الذكر العلی و الثناء الجلی و أهبطت عليهم ملائكتك و أكرمتهم [كرمتهم] بوحيك و رفدتهم بعلمك و جعلتهم الذرائع [الذريعة] إليك و الوسيلة إلى رضوانك» (1) خدایا از آن چه تدبیر تو در مورد دوستانت جاری است كسانی كه برای خود و دین خود برگزیدی سپاس از آن توست زمانی كه برای ایشان نعمت های فراوان و پایدار كه نابودی برایشان نیست برگزیدی بعد از اینكه بی میلی به دنیا را در مقامات این دنیای پست و به طلا و زیور آن برایشان شرط كردی(مجبور كردی) و آنان نیز به آن متعهد شدند و به پیمان داری ایشان آگاه گشتی و آنان را تصدیق كردی و برایشان یاد و نامی بلند و ستایش آشكار و والا قرار دادی و فرشتگانت را بر ایشان فرود آوردی و با وحی خود گرامیشان داشتی و با علم خود یاریشان نمودی و ایشان را وسیله به سوی خود و خشنودیت قرار دادی.
امام صادق (عليه السلام) فرمود: «انّ اللّه عزّ و جلّ اختار من ولد آدم اناساً طهر ميلادهم و طيب ابدانهم و حفظهم فى اصلاب الرّجال و ارحام النّساء؛ اخرج منهم الانبياء و الرسل، فهم ازكى فروع آدم. فعل ذلك لا لامر استحقوه من اللّه عزّ و جلّ و لكن علم اللّه منهم حين ذرأهم انهم يطيعونه و يعبدونه و لايشركون به شيئاً. فهم بالطاعة نالوا من اللّه الكرامة و المنزلة الرّفيعة عنده و هولاء الّذين لهم الشّرف و الفضل و الحب» (2)؛ «خداوند عزّوجلّ از فرزندان آدم كسانى را برگزيد، ولادت آنها را پاک گردانيد، بدنهاى آنها را خوشبو ـ بهترين بدنها ـ قرار داد و آنها را در پشتهاى مردان و رحمهاى زنان نگاه داشت. از ميان اين گروه (برگزيده و معصوم) انبيا و پيامبران را خارج كرد. آنها پاکترين فرزندان آدم هستند. اين امر نه به واسطه اين بود كه خدا آنها را ـ بدون دليل و گزافى ـ استحقاق داده بود؛ بلكه خدا از آغاز آفرينش مىدانست آنها فرمانبردار اويند و او را پرستش مىكنند و به خدا شريك نمىورزند. پس آنها با فرمانبردارى به كرامت الهى رسيدهاند و اين جايگاه والا را نزد او كسب كردهاند. آنان به حق داراى شرافت و فضيلت و دوستى هستند»
از مطالب بالا جواب سؤالهای زیر واضح است
1. چه اتفاقی میافتاد اگر پیامبر گناه میکرد؟
جواب: پیامبر گناه نمی کرد بر فرض هم که پیامبر گناه کند اصلا به پیامبری برگزیده نمیشد و خدا با علم ازلی خود میدانست که وی گناه خواهد کرد پس مقام نبوت را به او نمیداد.
2. آیا پیامبر به بهشت خواهد رفت؟
جواب: اگر منظور فرضی باشد که پیامبر گناه کند که بطلان آن در فرض قبل گذشت؛ اما اگر پیامبر معصوم از گناه را منظور باشد که باید گفت: بله آنها بهشت خواهند رفت؛ بلکه بالاترین درجه را هم خواهند داشت؛ چون به اختیار خودشان خدا را عبادت کردهاند و بهشت جایگاه عابدین است.
3. آیا پیامبر قبل از بعثت، تولد و خلقت بشر به مقام پیامبری برگزیده شد؟
جواب: با توجه به دو حدیثی که ذکر شد مشخص شد که خدا از روی علم ازلی خویش میدانست که در آینده افرادی خواهند بود که گرد گناه نمیگردند آنگاه محیط را برای پاک ماندن آنها فراهم کرده و مقام نبوت را به او میداد.
4. آیا به پیامبر وعده بهشت داده شده است؟
جواب: پیامبر هم همانند همه مومنین وعده بهشت به وی داده شده است.
5. آیا پیامبر گناه کرد
جواب: هیچ پیامبری گناه نکرد.
6. آیا پیامبر میتوانست گناه کند؟
جواب: بله با این که می توانست گناه کند؛ اما گناه نکرد.
7. آیا پیامبر میتوانست بهترین فرد عالم نباشد؟
جواب: خود با اختیار خود بهترین فرد عالم بود و همه پیامبران در زمان خود بهترین افراد بوده است.
8. اگر پیامبر گناه نکرده و نمی توانست و از ابتدا به مقام پیامبری برگزیده نمیشد پس چطور خداوند وی را به بهشت میبرد؟
جواب: جواب این پرسش در جواب سؤالهای پیشین واضح شد پیامبر گناه نکرده با این که میتوانسته گناه کند، پس مستحق بهشت است.
9. اگر پیامبر گناه میکرد، چه میشد؟ خواست خدا تغییر میکرد. یعنی پیامبر میتوانسته خواست خدا را تغییر بدهد؟
جواب: واضح شد که پیامبر گناه نمیکرد بر فرض این که گناه میکرد اصلا به پیامبری برگزیده نمیشد.
از طرفی اراده تشریعی خدا به این تعلق گرفته که افراد گناه نکنند و از آن جمله پیامبران یعنی خواست خدا این است به لحاظ تشریعی، که کسی گناه نکند و بر همین اساس شریعت را نازل فرموده مانند این که ما میگوییم که خدا می خواهد که ما گناه نکنیم.
اما این که اراده تکوینی بفرماید که کاری واقع شود حتما انجام خواهد شد و تغییری در آن نیست. اما در باب گناه نکردن پیامبران خدا اراده تشریعی فرموده است که آنها گناه نکنند و آن ها به شریعت الهی عامل بودهاند.
جهت مطالعه بیشتر در باب عصمت انبیاء، به کتاب ارزشمند «پژوهشی در عصمت معصومان» نگارش حسن یوسفیان و احمدحسین شریفی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، مراجعه شود.
منابع:
1. قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، دعای ندبه.
2. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 10، ص 170.