حسن ظن به حضرت دوست جل جلاله
تبهای اولیه
خدای تعالی درباره حسن ظن و امیدواری به رحمتش در حدیث قدسی میفرماید:
من بر طبق ظن بنده مؤمن خود رفتار میکنم، اگر حسن ظن داشته باشد، همان ظنش را محقق میسازم، و اگر همسوء ظن داشته باشد، مطابق ظنش با او رفتار میکنم (1) .
و در تفسیر قمی به سند خود از عبد الرحمن بن حجاج، از امام صادق (ع) روایت آورده که در ضمن حدیث یفرمود: رسول خدا (ص) فرموده: هیچ بندهای نیست که به خدای عز و جل حسن ظن داشته باشد، مگر آنکه خدا را مطابق ظن خود خواهد یافت، و این همان قول خدای عز و جل است که میفرماید: "ذلکم ظنکم الذی ظننتم بربکم" (2) .
و در الدر المنثور استکه رسول خدا (ص) فرمود:
زنهار هیچ یک از شمااز دنیا نرود مگر اینکه نسبت به خدای تعالی حسن ظن داشته باشد، چون مردمی بودند که خدای تعالی به خاطر سوء ظنشان به خدا، هلاکشان کرد، و در بارهشان فرمود: "و ذلکم ظنکم الذی ظننتم بربکم اردیکم فاصبحتم من الخاسرین" (3) .
========
(1) مجمع البیان، ج 9، ص .10
(2) تفسیر قمی، ج 2، ص .264
(3) الدر المنثور، ج 5، ص .36