جمع بندی حالت قبض در صدر (دل)

سوال:
شخصی هستم مقید به نماز اول وقت و نماز شب و قران خوندن و از مطالعه مطالب عرفانی و فلسفی بسیار لذت میبرم منتهی مدتی است که دلم گرفته و به ندرت لبخند میزنم و از مردم بسیار فراری هستم و از مردها بسیار خجالت میکشم و به طور کلی از دیدن جماعت زنان و مردان منزجر هستم
بخاطر رفتارها و حرفهای بسیار زشتی که از مردم دیدم نسبت به همه مردها بدبین شده و سو ظن پیدا کردم. همچنین وسواس فکری شامل تفکرات خشونت امیز و جنسی نیز دارم. میترسم عمرم پایان یابد و نتوانم به مقامات عرفانی برسم و دائما در اضطرابم. چه کنم.

پاسخ:

پاسخ به سوال شما دارای دو جنبه اخلاقی و مشاوره ای می باشد که بنده عهده دار بخش اخلاقی آن می شوم .
از دقت در احوالاتتان می توان فهمید که احیانا شما ناخواسته دچار افراط در مسائل معنوی و عرفانی شده اید.
اینکه انسان در طی روز ساعتی را به تنهایی و خلوت اختصاص دهد و در آن ساعت به فکر مبدا و معاد خویش بوده و اطوار و صادرات و واردات نفسانی خود را به محاسبه بنشیند بسیار خوب است و مورد سفارش همه اولیای الهی، اما اگر این بدان مقدار افزایش یابد که شخص دلیلی برای لبخند زدن نیابد و از جماعت زنان گریزان باشد این نه مطابق اخلاق اسلامی است و نه مویدَّ به آیات و روایات.
البته ظاهرا دو امر مهم موجب این حالاتتان شده است که به نظر حقیر یکی وسواس فکری و دیگری خاطره تلخی است که از گذشته از جمعیت مردان داشته اید و به سوظن شدید رسیده اید که برای برطرف کردن این دو عامل لازم است با کارشناسان مشاوره ما صحبت داشته باشید.
یکی از ضروری ترین مبانی عرفان اسلامی توحید صمدی قرآنی است که رکن اصلی آن مهر تایید زدن به همه کمالات خلق است. ما در توحید صمدی قرانی می خواهیم به نقطه ای برسیم که چشم حق بین داشته و در همه کثرات وحدت ببینیم. می خواهیم چنان قوی شویم که سریان حق را حتی در ناچیزترین موجودات و حقیرترین و پست ترینشان مشاهده کنیم. می خواهیم از همه مطالعات عاشورایی مان به این نگاه بانوی مکرمه اسلام حضرت زینب کبری سلام الله علیها برسیم که در انبوهی از ناروایی ها و دشمنیها جز حق ندید و فرمود «مارایت الا جمیلا». «جمیل» اسمی از اسمای حسنای حق سبحانه و تعالی است که موحد حقیقی این اسم و همه اسمای حسنای الهی را در تمامی ممکنات ساری و جاری می بیند.

به نظر حقیر مطالعات شما در باب عرفان و فلسفه مطالعات ناقصی بود و استاد خوبی در این زمینه نداشته اید که به این غمزدگی مبتلا شده اید. عرفان و قرآن و برهان با تمامی مبانی خود انسان را به شادی و ابتهاج و انبساط خاطر هدایت می کنند. ابتهاج و انبساطی غیرقابل وصف که ناشی از مشاهده حق در تمامی ذرات نظام احسن عالم است.
برای تایید گفتارم به برخی روایات اشاره می کنم که تامل در آنها می تواند برایتان راهگشا باشد.
حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: شایسته است مسلمان عاقل ساعتی از روز خود را برای کارهایی که بین او خداوند انجام می گیرد اختصاص دهد و ساعتی برادران ایمانی و دوستان خود را ملاقات کند و در امور معنوی و اخروی با آنان گفتگو نماید و ساعتی نفس خود را با لذائذ و مشتهیاتش که گناه نباشد آزاد بگذارد و این ساعت لذت، آدمی را در انجام وظائف دوساعت دیگر کمک می کند(1)
حضرت امام صادق (علیه السّلام) فرموده اند: خداوند به داود پیغمبر وحی فرستاد ای داود به وجود من شادی کن و از یاد من لذت ببر و با مناجات من متنعم باش(2)
حضرت امام رضا (علیه السلام) فرموده اند: از لذایذ دنیوی نصیبی برای کامیابی خویش قرار دهید وتمنیات دل را از راههای مشروع برآورید، مراقبت کنید در این کار بمردانگی وشرافتتان آسیب نرسد ودچار اسراف وتندروی نشوید . تفریح و سرگرمیهای لذت بخش شما را در اداره زندگی یاری میکند وبا کمک آن بهتر به امور دنیای خویش موفق خواهید شد.

در خصوص مشکلاتی چون وسواس فکری و اضطراب و برطرف سازی خاطرات تلخی که از برخی مردم برای شما ایجاد شده است لازم است حتما با کارشناسان مشاوره صحبت داشته باشید.

پی نوشتها:

1.کلینی، کافی، جلد 5، ص87
2.صدوق، امالی، ص118
3.مجلسی، بحار، جلد 17،ص 208