جمع بندی چگونه به قرآن علاقه پیدا کنیم؟
تبهای اولیه
سلام
چند روزه به خودم میگم که یک ساعت از روز رو بشینم قرآن بخونم
اما علاقه و انگیزه ای ندارم!
و اگر هم قرآن بخونم یا حوصلم سر میره یا خسته میشم (استغفار الله منظورم بد نیست)
چگونه میشه در خودم این انگیزه رو ایجاد کنم تا قرآن بیشتر بخونم و لذت ببرم
دوستان اگر نظری دارید لطفا بدید
با تشکر
پرسش:
چگونه به قرآن علاقه پیدا کنیم؟
پاسخ:
شرط انس با قرآن و داشتن انگیزه تلاوت، کسب شناخت و معرفت نسبت به کلام الله می باشد. هرگاه قرآن را بشناسیم، به عظمت نازل کننده و پیامبری که بر او نازل شده پی ببریم، محتوایش را دریابیم و سپس با عشق، با آن ارتباط فکری و عملی برقرار کنیم؛ در این صورت است که می توانیم ادعا کنیم با قرآن انس گرفته ایم.
حضرت علی (علیه السلام) درباره پرهیزکاران می فرماید: آن ها شب هنگام برپا ایستاده، قرآن را شمرده و با تدبر تلاوت می کنند. جان خود را با قرآن محزون می سازند و داروی درد خود را از آن می گیرند. هرگاه به آیه ای که در آن تشویق است می رسند، با علاقه فراوان به آن روی می آورند. چشم جانشان با شوق بسیار در آن خیره می شود و آن را نصب العین خود می سازند. هرگاه به آیه ای که در آن بیم و انذار است می رسند، گوش های دلشان را برای شنیدنش باز کرده، گمان می کنند که صدای ناله آتش سوزان دوزخ و به هم خوردن زبانه هایش در گوش جانشان طنین انداز است.(1)
یکی از جنبه های انس، با قرآن جنبه هدایتی آن است. قرآن سراسر نور و سرور است، به طالب آن نورانیت میبخشد و انسان را به استوارترین راه و مقصد هدایت میکند. اهل قرآن نورانیت آیات الهی را درک میکنند و پیام آن را با شوق و بصیرت به جان میخرند. کتاب خدا شالوده مکتب اسلام است که جهان بینی توحیدی و ایدئولوژی آن را تبیین میکند و بهترین اسباب هدایت را در اختیار انسان میگذارد.
بنابراین، آنکه طالب هدایت و رستگاری است، باید، به این «حبلالمتین» الهی چنگ بزند و با آن مأنوس شود. زیرا لازمه فهم و عمل به دستورات قرآنی یادگیری و تلاوت مستمر آن است تا آیات الهی در جان آدمی نفوذ کند و زمینه پذیرش حق فراهم آید.
نکته دوم این است که با ترجمه و تفسیر قرآن آشنا شوید تا باعث رغبت و انگیزه بیشتر در تلاوت شود. متأسفانه خیلیها نمیتوانند قرآن را درست بخوانند یا اینکه درست میخوانند اما معنای آن را نمیدانند. بسیاری از آنهایی را هم که میدانند در آن تدبر نمیکنند، اهل تدبر نیز کمتر عبرت میگیرند و از همه مهمتر، به دستورات نورانیاش عنایت چندانی ندارند. امروزه برخورد ما با قرآن، اغلب، تشریفاتی است و محدود به مسائلی همچون:سوگند، مهریه، تجوید، حفظ صوری و صوت و لحن بوده و هدف اصلی از این برنامهها که تدبر و انس با آیات الهی است، چندان مورد توجه قرار نمیگیرد.
انس با قرآن اندیشه را الهی میکند و روح آدمی را معنویت میبخشد. قرآن نور است و جامعه را از تاریکیها به نور رهنمون میشود. باید مراقب باشیم که دستورات قرآن را مو به مو بکار گیریم و به نسخه های کتاب هدایت عمل کنیم تا اینکه مبادا دیگران در عمل به آن از جامعه اسلامی سبقت بگیرند! مولای متقیان، حضرت علی (علیه السلام)، نسبت به چنین خطری هشدار دادهاند: «الله الله فی القرآن لایسبقنّکم الی العمل به غیرکم؛ پناه بر خدا، که دیگران در عمل کردن به قرآن از شما پیشی گیرند!».(2)
نکته سوم دانستن بُعد عبادی قرآن است. خواندن و آموزش، قرآن یکی از اعمال با فضیلتی است که در احکام عبادی اسلام جایگاه ویژه ای دارد.
بزرگان دین، ارتباط با قرآن و تلاوت آن را، در هر شبانه روز، سفارش کردهاند و آثار و ثواب بسیاری برای این کار وعده دادهاند. این پاداش در عیدها و مناسبتها، به ویژه ماه مبارک رمضان، دو چندان میشود، به گونه ای که تلاوت یک آیه از کتاب الهی ثواب ختم قرآن دارد.
آیات و روایات فراوانی، فرد مسلمان را به قرائت قرآن دعوت میکند و در مواردی به این امر دستور میدهد و تلاوت آیات خدا را جزئی از وظایف مسلمانی قلمداد میکند.
تعلیم و تعلّم، استماع، تلاوت مستمر، ترتیل و دقت در فهم قرآن و بالاخره، تدبر در آیات الهی از وظایفی است که تکلیف پیروان حقیقی قرآن را سنگین میکند که جز با انس و ارتباط دائمی با این کتاب آسمانی قابل انجام نیست. بنابراین، توجه جدی به قرآن کریم و انس با آن، نه تنها عبادت محسوب میشود بلکه از مهمترین وظایف دینی است.
دوری از قرآن و عدم توجه به تلاوت و فهم آن، علاوه بر محرومیت از زلال معارف الهی، مسلمان را از معرفت دینی و بینش اسلامی بیگانه میکند و غیرت دینی و نشاط معنوی را از او میگیرد.
از سویی مسلمان حق ندارد نسبت به کتاب الهی بی اعتنا باشد و آن را مهجور نماید؛ چرا که رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از این عمل آزرده میشوند و از چنین کسی شکوه به ساحت پروردگار میآورند؛ و آنکه شاکیاش پیامبر رحمت باشد از مؤاخذه الهی در امان نخواهد ماند.
بزرگان دین، ارتباط با قرآن و تلاوت آن را، در هر شبانه روز، سفارش کردهاند و آثار و ثواب بسیاری برای این کار وعده دادهاند. این پاداش در عیدها و مناسبتها، به ویژه ماه مبارک رمضان، دو چندان میشود، به گونه ای که تلاوت یک آیه از کتاب الهی ثواب ختم قرآن دارد.
[=arial]خلاصه اینکه روشهای انس با قرآن فراوان است. چه بسا، هر کسی به شیوه ای عمل نماید و از نتیجه کار راضی باشد.
اما اصول کلی و راهکار عملی همان است که قرآن و عترت بیان داشته است و همواره باید مد نظر قرار گیرد.
طهارت روحی، آموزش تدریجی، حوصله در تمرین، پشتکار و تلاش مستمر، با الهام از رهنمودهای قرآن و آموزه های نبی اکرم (صلی الله علیه وآله) و امامان معصوم (علیه السلام)، بهترین سرمایه قرآن آموزی و ایجاد انس با آیات الهی است.
این لینک ها رو هم حتما مطالعه بفرمایید توضیحات تکمیلی خوبی دارند:
میگن با قرآن انس بگیرید. ولی خوب آخه چطوری؟
نحوهی ارتباط با قرآن در کلام بزرگان ... نظر شما چیست؟
امام خامنه ای و توصیه های کاربردی برای انس با قرآن
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. نهج البلاغه، خطبه 193 (همام).
2. تهذیب، ج 9، ص 176.