با ميلاد پيامبر اكرم (ص) ، طاق كسري ريخت ، آتشكده زرتشت خاموش شد!!!
تبهای اولیه
با سلام
آري در کتب شيعه و سني اين معجزه به عنوان يك امر ثابت و قطعي نقل شده است :
سيوطي مي نويسد: وأخرج البيهقي وأبو نعيم والخرائطي في الهواتف وابن عساكر من طريق أبي أيوب يعلى بن عمران البجلي عن مخزوم بن هاني المخزومي عن ابيه وأتت له مائة وخمسون سنة قال لما كانت الليلة التي ولد فيها رسول الله صلى الله عليه وسلم ارتجس إيوان كسرى وسقطت منه أربعة عشرة شرفة وخمدت نار فارس ولم تخمد قبل ذلك ألف عام وغاضت بحيرة ساوة.
الخصائص الكبرى سيوطي ج1/ص87
بيهقي و ابو نعيم و... نقل کرده اند ... که گفت : شبي که رسول خدا در آن به دنيا آمدند ايوان کسري شکسته شد و چهارده کنگره آن فرو ريخت و آتش فارس خاموش شد که هزار سال قبل از آن خاموش نشده بود و درياچه ساوه فرو رفت
التفسير الكبير فخر رازي ج25/ص70
فتح الباري ج6/ص584
تاريخ مدينة دمشق ج37/ص361
القوانين الفقهية ج1/ص270
حاشية العطار على جمع الجوامع ج2/ص475
الاعتقاد للبيهقي ج1/ص257
دلائل النبوة للأصبهاني ج1/ص134
دلائل النبوة ج1/ص18
تاريخ الطبري ج1/ص459
همين مطلب در کتب شيعه نيز آمده است امالي شيخ صدوق ص360 باب ولادة النبي صلي الله عليه وآله وسلم
الخرائج مرحوم قطب راوندي ج2 ص510 و...
موفق باشيد
سلام
این خبر از طریق اهل سنت ضعیف اما از طریق شیعه قوی میباشد :
بیهقی :
وَمِنْ دَلَائِلِ مَا حَدَثَ بَيْنَ يَدَيْ أَيَّامِ مَوْلِدِهِ وَمَبْعَثِهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنَ الْأُمُورِ الْغَرِيبَةِ وَالْأَكْوَانِ الْعَجِيبَةِ الْقَادِحَةِ فِي سُلْطَانِ أُمَّةِ الْكُفْرِ وَالْمُوهِنَةِ لَكلِمَتِهِمُ الْمُؤَيِّدَةِ لِشَأْنِ الْعَرَبِ الْمُنَوِّهَةِ بِذِكْرِهِمْ كَأَمْرِ الْفِيلِ وَمَا أَحَلَّ اللَّهُ بِحِزْبِهِ مِنَ الْعُقُوبَةِ وَالنَّكَالِ وَمِنْهَا خُمُودُ نَارِ فَارِسَ وَسُقُوطِ شُرُفَاتِ إِيوَانِ كِسْرَى وَغَيْضِ مَاءِ بُحَيْرَةِ سَاوَةَ وَرُؤْيَا الْمُوبَذَانِ وَغَيْرِ ذَلِكَ، وَمِنْهَا مَا سَمِعُوهُ مِنَ الْهَوَاتِفِ الصَّارِخَةِ بِنُعُوتِهِ وَأَوْصَافِهِ وَالرُّمُوزِ الْمُتَضَمِّنَةِ لِبَيَانِ شَأْنِهِ وَمِنْهَا انْتِكَاسُ الْأَصْنَامِ الْمَعْبُودَةِ وَخُرُورُهَا لِوَجْهِهَا مِنْ غَيْرِ دَافِعٍ لَهَا عَنْ أَمْكِنَتِهَا يُرَى أَوْ يَظْهَرُ إِلَى سَائِرِ مَا رُوِيَ وَنُقِلَ مِنَ الْأَخْبَارِ الْمَشْهُورَةِ مِنْ ظُهُورِ الْعَجَائِبِ فِي وِلَادَتِهِ وَأَيَّامِ حَضَانَتِهِ وَبَعْدَهَا إِلَى أَنْ بُعِثَ نَبِيَّا وَبَعْدَ مَا بُعِثَ وَهِيَ فِي كِتَابِ (الدَّلَائِلِ) مَذْكُورَةٌ يَتْبَعُ بَعْضَهَا بَعْضًا
رواه البيهقي، وأبو نعيم، والخرائطي في «الهواتف» وابن جرير، وابن عساكر كلهم من حديث مخزوم بن هانىء عن أبيه.
وقال العلامة الألباني رحمه الله في كتابه (صحيح السيرة النبويه ما صح من سيرة رسول صلى الله عليه وسلم وذكر أيامه وغزواته وسراياه والوفود إليه للحافظ ابن كثير ص14) قال ذكر ارتجاس الإيوان وسقوط الشرفات وخمود النيران ورؤيا الموبذان وغير ذلك من الدلالات (ليس فيه شيء).
وقال المحدث صفي الرحمن المبار كفوري في كتابه(الرحيق المختوم"وقد روي أن ارهاصات بالبعثة وقعت عند الميلاد فسقطت أربعة عشر شرفة من إيوان كسرى وخمدت النار التي يعبدها المجوس وانهدمت الكنائس حول بحيرة ساوة بعد أن غاضت روى ذلك الطبري و البيهقي وغيرهما وليس له إسناد ثابت ولم يشهد له تاريخ تلك الأمم مع قوة دواعي التسجيل"
ـ يقول صاحب كتاب "السيرة النبوية في ضوء المصادر الأصلية دراسة تحليلية الدكتور:مهدي رزق الله أحمد(1)ومما لم يثبت بطرق صحيحة ولكنه اشتهر مثل قولهم:أنه حين ولد سقطت أربع عشرة شرفة من إيوان كسرى وخمدت النار التي كان يعبدها المجوس وغاضت بحيرة "ساوة" وانهدمت المعابد التي كانت حولها"أهـ.
قال عبدالفتاح أبو غدة في تحقيقه لكتاب المصنوع في معرفة الحديث الموضوع للقارئ (2). ومثله في عدم جواز قوله وإنشاده:ما يقال في بعض المدائح النبوية وغيرها,نظماً ونثراً,من أن ليلة مولد النبي صلى الله عليه وسلم ارتجس ـ أي انشق ـ إيوان كسرى وسقطت منه أربع عشرة شرفه وخمدت نار فارس ولم تخمد قبل ذلك بألف عام,وغاضت بحيرة ساوة ـ وهي قرية من قرى بلاد فارس,بين مدينة همذان وقم,ورأى الموبذان ـ وهو كبير حكام فارس ـ رؤيا.... وفسرها له كاهن العرب سطيح.)
فهذا الحديث ليس بصحيح,ولا يجوز قوله ولا إنشاده,ويزيد منعا أنه يتعلق بشأن من شؤون النبي - صلى الله عليه وسلم -,وبأمور خارقة للعادة.
قال عبدالفتاح :وهذا الحديث ـ حديث ارتجاس إيوان كسرى ....مما أنكر,فضلاً عن أنه حديث منقطع الإسناد, وقال فيه الحافظ الذهبي في "تاريخ الإسلام"1: 28 "هذا حديث منكر غريب" انتهى.
ولفظ (منكر) كثيراً ما يطلقونه على (الموضوع),يشيرون بذلك إلى نكارة معناه مع ضعف إسناده وبطلان ثبوته,كما تراه شائعاً منتشرا في كتب "الموضوعات" وكتب الرجال المجروحين,مثل كتاب "ميزان الاعتدال في نقد الرجال" للحافظ الذهبي ,وكتاب "تنزيه الشريعة المرفوعة عن الأخبار الشنيعة الموضوعة" لابن عراق ,وغير هذين الكتابين مثل كتابنا هذ"المصنوع"فانظر منه الحديث66و398والفقرة406و453و455و463ففيها(المنكر)بمعنى (الموضوع).
اما از طریق شیعه :
حدثنا الشيخ الجليل أبو جعفر محمد بن علي بن الحسين بن موسى ابن بابويه القمي (رضي الله عنه)، قال: حدثنا علي بن أحمد بن عبد الله بن أحمد بن أبي عبد الله البرقي، قال: حدثني أبي، عن جده أحمد بن أبي عبد الله، عن أحمد بن محمد بن أبي نصر البزنطي، عن أبان بن عثمان، عن أبي عبد الله الصادق (عليه السلام)، قال: كان إبليس (لعنه الله) يخترق السماوات السبع، فلما ولد عيسى (عليه السلام) حجب عن ثلاث سماوات، وكان يخترق أربع سماوات، فلما ولد رسول الله (صلى الله عليه وآله) حجب عن السبع كلها، ورميت الشياطين بالنجوم، وقالت قريش: هذا قيام الساعة الذي كنا نسمع أهل الكتب يذكرونه، وقال عمرو بن أمية، وكان من أزجر أهل الجاهلية: انظروا هذه النجوم التي يهتدى بها، ويعرف بها أزمان الشتاء والصيف، فإن كان رمي بها فهو هلاك كل شئ، وإن كانت ثبتت ورمي بغيرها فهو أمر حدث. وأصبحت الاصنام كلها صبيحة مولد النبي (صلى الله عليه وآله) ليس منها صنم إلا وهو منكب على وجهه، وارتجس (1) في تلك الليلة أيوان كسرى، وسقطت منه أربعة عشر شرفة، وغاضت بحيرة ساوة، وفاض وادي السماوة، وخمدت نيران فارس، ولم تخمد قبل ذلك بألف عام، ورأى المؤبذان في تلك الليلة في المنام إبلا صعابا تقود خيلا عرابا، قد قطعت دجلة، وانسربت في بلادهم، وانقصتم طاق الملك كسرى من وسطه، وانخرقت عليه دجلة العوراء، وانتشر في تلك الليلة نور من قبل الحجاز، ثم استطار حتى بلغ المشرق، ولم يبق سرير لملك من ملوك الدنيا إلا أصبح منكوسا، والملك مخرسا لا يتكلم يومه ذلك، وانتزع علم الكهنة، وبطل سحر السحرة، ولم تبق كاهنة في العرب إلا حجبت عن صاحبها، وعظمت قريش في العرب، وسموا آل الله عز وجل. قال أبو عبد الله الصادق (عليه السلام): إنما سموا آل الله عز وجل لانهم في بيت الله الحرام.امالی صدوق
وقال عمرو بن أمية ، وكان من اعلم أهل الجاهلية : أنظروا هذه النجوم التى يهتدى
بها ، ويعرف بها ازمان الشتاء والصيف ، فان كان رمى بها فهو هلاك كل شئ ، وان
كانت ثبتت ورمى بغيرها فهو أمر حدث ، وأصبحت الاصنام كلها صبيحة ولد النبى ( صلى الله عليه وآله )
ليس منها صنم إلا وهو منكب على وجهه ، وارتجس في تلك الليلة ايوان كسرى وسقطت
منه اربع عشرة شرفة ، وغاضت بحيرة ساوة ، وخمدت نيران فارس ، ولم تخمد قبل
ذلك بألف عام ، ورأى الموبذان في تلك المنام إبلا صعابا تقود خيلا عرابا ، حتى عبرت
دجلة وانسربت في بلادهم وانفصم طاق الملك كسرى من وسطه ، وانخرقت عليه دجلة
الكتاب : روضة الواعظين
یه سوال!
این موارد تو ایران بوده دیگه!؟ منابع ایرانی هم این اتفاقاتو نقل کردن!؟
بیهقی وشیخ صدوق و رازی و راوندی وطبری کجایی هستند ؟
یه سوال!
این موارد تو ایران بوده دیگه!؟ منابع ایرانی هم این اتفاقاتو نقل کردن!؟
بیهقی وشیخ صدوق و رازی و راوندی وطبری کجایی هستند ؟
الان احتمالاً مسعود ميگه:
نه ايرانيِ مسلمون و كتاباي اسلامي قبول نيست. بايد توي كتاباي فيزيك يا زيست شناسي اومده باشه! :khaneh:
بیهقی وشیخ صدوق و رازی و راوندی وطبری کجایی هستند ؟
منظورم منابع دوره ی ساسانیه! قطعا تاریخ نویس داشتن دیگه!!
الان احتمالاً مسعود ميگه:
نه ايرانيِ مسلمون و كتاباي اسلامي قبول نيست. بايد توي كتاباي فيزيك يا زيست شناسي اومده باشه! :khaneh:
چرا غیبت میکنی!؟ تازه تهمتم بود!! چیز دیگه ای گفتم!!:Khandidan!:
منظورم منابع دوره ی ساسانیه! قطعا تاریخ نویس داشتن دیگه!!
سلام
تا آنجایی که من می دانم خود ساسانیان مورخ نداشتند و فقط پیروزی ها و وقایعی را که خودشان دوست داشتند در کتیبه ها و سنگ نبشته ها ثبت می کردند. و تاریخ ساسانی را ما بیشتر از طریق یافته های باستان شناسی و گزارش های رومیان می دانیم که البته گزارش های رومیان هم بیشتر درباره موضوعات سیاسی و نظامی بود.
اما در باره موضوع اصلی به نظر من مطالب افسانه واری که مربوط به قبل از بعثت پیامبر است چون نه تنها راوی این مطالب مشخص نیست بلکه امکان وجود راوی برای این وقایع نیز بسیار بعید است برای همین اعتبار زیادی ندارند.
آیا ارتباط دادن تولد و وفات کسی به حوادث طبیعی مانند زمین لرزه و ... درست است؟
بيهقي و ابو نعيم و... نقل کرده اند ... که گفت : شبي که رسول خدا در آن به دنيا آمدند ايوان کسري شکسته شد و چهارده کنگره آن فرو ريخت و آتش فارس خاموش شد که هزار سال قبل از آن خاموش نشده بود و درياچه ساوه فرو رفت
محاسن از ... از امام کاظم (ع) نقل میکند که فرمود: هنگامی که ابراهیم پسر پیامبر خدا (ص) مُرد، درپی مرگش سه سنت برای امت (اسلام) قرار گرفت:
نخست که هنگامی که روانش از تن جدا شد، خورشید گرفت. مردم گفتند که فقط خورشید بهر مرگ پسر فرستادهٔ خدا گرفتهاست. پیامبر خدا پس از شنیدن این سخن بالای منبر رفت، ثنای خدا گفت سپس فرمود: «ای مردم! همانا گرفتن خورشید و ماه نشانههایی از نشانههای خدا است که فرمانبردارانه به فرمان او روان اند، برای مرگ و زندگی هیچکس نمیگیرند. پس هرگاه یکی یا هردو گرفت، نماز [آیات] بگزارید.». پس از منبر پایین آمد و با مردم نماز خورشیدگرفتگی (کسوف) گزاردند...
آیا ارتباط دادن تولد و وفات کسی به حوادث طبیعی مانند زمین لرزه و ... درست است؟محاسن از ... از امام کاظم (ع) نقل میکند که فرمود: هنگامی که ابراهیم پسر پیامبر خدا (ص) مُرد، درپی مرگش سه سنت برای امت (اسلام) قرار گرفت:
نخست که هنگامی که روانش از تن جدا شد، خورشید گرفت. مردم گفتند که فقط خورشید بهر مرگ پسر فرستادهٔ خدا گرفتهاست. پیامبر خدا پس از شنیدن این سخن بالای منبر رفت، ثنای خدا گفت سپس فرمود: «ای مردم! همانا گرفتن خورشید و ماه نشانههایی از نشانههای خدا است که فرمانبردارانه به فرمان او روان اند، برای مرگ و زندگی هیچکس نمیگیرند. پس هرگاه یکی یا هردو گرفت، نماز [آیات] بگزارید.». پس از منبر پایین آمد و با مردم نماز خورشیدگرفتگی (کسوف) گزاردند...
با سلام
جناب انوشیروان بنده ارتباط سخنان شما را با پست آمده نمیدانم چیست :Gig:
ب[=garamond]ا سلام
البته بنده حب و بغضهای شما را درک میکنم اما باید توجه کنید که ما شیعه و مسلمانیم
[=garamond]اگر حديث و روايتي صحيحي از امام معصوم براي ما اثبات شد، ديگر کدام روايت و تاريخ براي ما اعتبارش بيشتر از اين مي تواند باشد؟ کدام تاريخ و روايتي معتبرتر از آن تاريخ و روايتي مي باشد که از منبع وحي الهي سرچشمه گرفته باشد و کدام نقل و حديثي مستندتر از داستان و حديثي است که از زبان پيامبران و ائمه که معصوم هستند صادر شده باشد؟
مگر غير از اين است که ائمه بر تمام علوم گذشته و آينده آگاهند؟
و معيار صحت و سقم همه دانشها گفتار آنهاست؟
روايتي در اين خصوص از امام صادق (ع) چنين نقل شده است
1- حَدَّثَنَا الشَّيْخُ الْفَقِيهُ أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ الْقُمِّيُّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّهِ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ الْبَزَنْطِيِّ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ ع قَالَ: كَانَ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اللَّهُ يَخْتَرِقُ السَّمَاوَاتِ السَّبْعَ فَلَمَّا وُلِدَ عِيسَى ع حُجِبَ عَنْ ثَلَاثِ سَمَاوَاتٍ وَ كَانَ يَخْتَرِقُ أَرْبَعَ سَمَاوَاتٍ فَلَمَّا وُلِدَ رَسُولُ اللَّهِ ص حُجِبَ عَنِ السَّبْعِ كُلِّهَا وَ رُمِيَتِ الشَّيَاطِينُ بِالنُّجُومِ وَ قَالَتْ قُرَيْشٌ هَذَا قِيَامُ السَّاعَةِ كُنَّا نَسْمَعُ أَهْلَ الْكُتُبِ يَذْكُرُونَهُ وَ قَالَ عَمْرُو بْنُ أُمَيَّةَ وَ كَانَ مِنْ أَزْجَرِ أَهْلِ الْجَاهِلِيَّةِ انْظُرُوا هَذِهِ النُّجُومَ الَّتِي يُهْتَدَى بِهَا وَ يُعْرَفُ بِهَا أَزْمَانُ الشِّتَاءِ وَ الصَّيْفِ فَإِنْ كَانَ رُمِيَ بِهَا فَهُوَ هَلَاكُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِنْ كَانَتْ ثَبَتَتْ وَ رُمِيَ بِغَيْرِهَا فَهُوَ أَمْرٌ حَدَثٌ وَ أَصْبَحَتِ الْأَصْنَامُ كُلُّهَا صَبِيحَةَ وُلِدَ النَّبِيُّ ص لَيْسَ مِنْهَا صَنَمٌ إِلَّا وَ هُوَ مُنْكَبٌّ عَلَى وَجْهِهِ وَ ارْتَجَسَ فِي تِلْكَ اللَّيْلَةِ إِيوَانُ كِسْرَى وَ سَقَطَتْ مِنْهُ أَرْبَعَ عَشْرَةَ شُرْفَةً وَ غَاضَتْ بُحَيْرَةُ سَاوَةَ وَ فَاضَ وَادِي السَّمَاوَةِ وَ خَمَدَتْ نِيرَانُ فَارِسَ وَ لَمْ تَخْمُدْ قَبْلَ ذَلِكَ بِأَلْفِ عَامٍ وَ رَأَى الْمُؤبَدَانُ فِي تِلْكَ اللَّيْلَة
امام صادق (ع) فرمود ابليس تا آسمان هفتم را در مينوشت و چون عيسى (ع) زاده شد از سه آسمان ممنوع شد و تا چهار ديگر ميرفت و چون رسول خدا (ص) متولد شد از هفت آسمان ممنوع شد و شياطين را با تير ميزدند، قريش گفتند اين قيام همان كسى است كه ميشنيديم اهل كتاب او را نام ميبردند، عمرو بن اميه كه ستارهشناستر مردم جاهليت بود گفت بستارهها توجه كنيد كه راهنما بودند و وقت زمستان و تابستان با آنها شناخته مىشود اگر آنها سقوط كنند همه چيز هلاك شود و اگر آنها برجايند و ستارههاى ديگرى سقوط ميكنند امر تازه ايست، در صبح روز ولادت پيغمبر همه بتها سرنگون شدند و برو بر خاك افتادند، در آن شب طاق كسرى شكست برداشت و چهارده كنگره از آن فروريخت و درياچه ساوه خشك شد و وادى ساوه پر از آب شد و آتشكده فارس كه از هزار سال فروزان بود خاموش گرديد
ابن بابويه، محمد بن على، الأمالي (للصدوق)، 1جلد، كتابچى - تهران، چاپ: ششم، 1376ش. ص285
با بيان امام آيا جا دارد در اين خصوص شک کنيم و به دنبال منابعي باشيم که اعتبار آنها مشخص نيست؟!
شما اين نوع اتفاقات را خيلي عادي فرض مي کنيد در حالي که اين نوع اتفاقات چيز عادي نبوده است خاموش شدن آتشکده هزار ساله امري کاملا غير عادي بود و يا خشک شدن درياچه ساوه که براي مردم آن زمان مقدس بود و سالانه دو نفر را در آب درياچه ساوه غرق مي کردند (قرباني مي کردند)، يک اتفاق معمولي نبود ريختن کاخ کسري و يا درياچه ساوه و غيره که مظاهر کفر والحاد و بت پرستي بودند چيز عادي نبود. تولد پيامبر (ص) نشانه اي از زوال مظاهر کفر و اقتدار پادشاهان ومشرکان بود. پس صرف خشک شدن درياچه فقط مورد نظر نيست بلکه آن چه مورد دقت است اين است اين محل بت پرستي آنها نابود شد که ساليان دراز آن را مقدس مي پنداشتند
منظورم منابع دوره ی ساسانیه! قطعا تاریخ نویس داشتن دیگه!!
در منابع به زلزله تابستان 570 میلادی در بین النهرین اشاره شده است
AD 569 October-570 September earthquake 213
منبع
http://www.cambridge.org/asia/catalogue/catalogue.asp?isbn=9780521872928&ss=ind
با بيان امام آيا جا دارد در اين خصوص شک کنيم و به دنبال منابعي باشيم که اعتبار آنها مشخص نيست؟!
شما اين نوع اتفاقات را خيلي عادي فرض مي کنيد در حالي که اين نوع اتفاقات چيز عادي نبوده است خاموش شدن آتشکده هزار ساله امري کاملا غير عادي بود و يا خشک شدن درياچه ساوه که براي مردم آن زمان مقدس بود و سالانه دو نفر را در آب درياچه ساوه غرق مي کردند (قرباني مي کردند)، يک اتفاق معمولي نبود ريختن کاخ کسري و يا درياچه ساوه و غيره که مظاهر کفر والحاد و بت پرستي بودند چيز عادي نبود. تولد پيامبر (ص) نشانه اي از زوال مظاهر کفر و اقتدار پادشاهان ومشرکان بود. پس صرف خشک شدن درياچه فقط مورد نظر نيست بلکه آن چه مورد دقت است اين است اين محل بت پرستي آنها نابود شد که ساليان دراز آن را مقدس مي پنداشتند
برادر عزیز جناب رضا
بعد از دیدن این مطلب من یاد حادثه وفات فرزند پیامبر افتادم و سوال پرسیدم. پرسیدن سوال نیز دراسلام حرام نیست.
البته بنده حب و بغضهای شما را درک میکنم
سلام
...
اما در باره موضوع اصلی به نظر من مطالب افسانه واری که مربوط به قبل از بعثت پیامبر است چون نه تنها راوی این مطالب مشخص نیست بلکه امکان وجود راوی برای این وقایع نیز بسیار بعید است برای همین اعتبار زیادی ندارند.
سلام علیکم برادر عزیزم،
نظرتان چیست اگر راوی شاهد مستقیم ماجرا نباشد و مثلاً با علم لدنّی گزارش بدهد؟ مثلاً فرض کنید امام صادق علیهالسلام چنین خبری را بدهند همانطور که قرآن داستان پیامبران را میگوید و بعد به پیامبر صلیاللهعلیهوآله خبر داده میشود که تو آنجا نبودی وقتی این اتفاقات میافتاد و ما اینها را به تو میگوییم ...
آیا ائمهی شیعه علیهمالسلام را به روایتگری ماجراهای از زمان آغاز خلقت تا قیام قیامت و بلکه تا ابد میپذیرید؟ اگر بله آنوقت تنها محدودیتهای ما یکی بررسی سند روایات و یکی هم محتوای آنهاست، محدودیت دیگری هم برای بررسی درستی آن روایت تاریخی خواهیم داشت؟
آیا ارتباط دادن تولد و وفات کسی به حوادث طبیعی مانند زمین لرزه و ... درست است؟
محاسن از ... از امام کاظم (ع) نقل میکند که فرمود: هنگامی که ابراهیم پسر پیامبر خدا (ص) مُرد، درپی مرگش سه سنت برای امت (اسلام) قرار گرفت:
نخست که هنگامی که روانش از تن جدا شد، خورشید گرفت. مردم گفتند که فقط خورشید بهر مرگ پسر فرستادهٔ خدا گرفتهاست. پیامبر خدا پس از شنیدن این سخن بالای منبر رفت، ثنای خدا گفت سپس فرمود: «ای مردم! همانا گرفتن خورشید و ماه نشانههایی از نشانههای خدا است که فرمانبردارانه به فرمان او روان اند، برای مرگ و زندگی هیچکس نمیگیرند. پس هرگاه یکی یا هردو گرفت، نماز [آیات] بگزارید.». پس از منبر پایین آمد و با مردم نماز خورشیدگرفتگی (کسوف) گزاردند...
سلام علیکم برادر عزیزم،
نظرتان چیست نسبت به اینکه دلیل آن خرابیهای ظاهراً طبیعی مستقیماً به دلیل ولادت رسول خدا صلیاللهعلیهوآله نبوده و تنها نشانهی بر آن باشد؟ مثل اینکه برای ولادت حضرت عیسی علیهالسلام ستارهای در آسمان دیده شد؟ آن ستاره در اثر تولد حضرت مسیح علیهالسلام در آسمان ظاهر نشد و مستقیماً هم بخاطر ایشان ظاهر نشد ولی ظاهر شدنش علاوه بر نشانه بودن بر قدرت خدا بر ولادت حضرت علیهالسلام هم نشانه بوده است، بشارت بوده است.
در وفات جناب ابراهیم علیهالسلام فرزند رسول خدا صلیاللهعلیهوآله هم خورشید در پی زاری و گریه کردن و عزاداری کردن برای آن جناب نبود که سیاه شد، دلیل طبیعی خودش را داشت، ولی این خورشیدگرفتگی نشانه است، نشانه بر قدرت الهی و در نتیجه باید نماز آیات خواند، اما اشکالی ندارد اگر نشانهی چیز دیگری هم باشد.
اگر تنها دیوار قصر ترک بخورد، یا تنها آتش هزارساله خاموش شود، یا تنها دریاچهی کافران خشک گردد، یا هر چیز دیگر، همه خواهند گفت اتفاق است دیگر پیش میآید، ولی وقتی چندتا از این اتفاقات بیفتد، هر کدام دلیل خودشان را دارند ولی انسان به فکر فرو میرود که چطور همهی اینها در یک شب اتفاق افتاده است، آیا این اتفاقات به هم ربط دارند؟ اگر بله چطور!؟ این اتفاقات میتوانند روی هم رفته نشانهای باشند از تولد آخرین پیامبر، بشارت باشند، دلیل مستقیم آنها تولد حضرت صلیاللهعلیهوآله نیست بلکه دلیل با واسطهی آنهاست، یعنی برای آنکه نشانه بودن آنها تحقق بیابد تمام آن حوادث با دلایل خودشان طوری رخ دادهاند که همزمان در آن موقع خاص بروز داشته باشند
در پناه خداوند باشید ان شاء الله :Gol:
یا علی علیهالسلام
سلام علیکم برادر عزیزم،
نظرتان چیست اگر راوی شاهد مستقیم ماجرا نباشد و مثلاً با علم لدنّی گزارش بدهد؟ مثلاً فرض کنید امام صادق علیهالسلام چنین خبری را بدهند همانطور که قرآن داستان پیامبران را میگوید و بعد به پیامبر صلیاللهعلیهوآله خبر داده میشود که تو آنجا نبودی وقتی این اتفاقات میافتاد و ما اینها را به تو میگوییم ...
آیا ائمهی شیعه علیهمالسلام را به روایتگری ماجراهای از زمان آغاز خلقت تا قیام قیامت و بلکه تا ابد میپذیرید؟ اگر بله آنوقت تنها محدودیتهای ما یکی بررسی سند روایات و یکی هم محتوای آنهاست، محدودیت دیگری هم برای بررسی درستی آن روایت تاریخی خواهیم داشت؟
سلام
من چیزی را رد نکردم فقط گفتم اعتبار زیادی ندارند تا زیاد روی آنها مانور دهیم البته متاسفانه روی آنها مانور هم داده شده است و تخریب چهارده ستون ایوان کسزی را به پیروزی انقلاب اسلامی در قرن چهاردهم هجری شمسی ربط داده اند!
اینکه گفتید متصل به اخبار غیبی اند و از این جهت اعتبار دارند درست است ولی من تعجبم از این است که منابع اهل سنت از کجا فهمیده اند؟
در ضمن من کلی گفتم و منظورم فقط موضوع کنونی نبود.از قبل ختنه شده بودن پیامبر هنگام تولد_ نوشته شدن عبارت محمد رسول الله بر بدن پیامبر هنگام تولد_دزدیده شدن پیامبر توسط فرشتگان در کودکی و عمل جراحی آنها روی آن حضرت ووو مطالب عجیب و غریب بسیار دیگر فکر کنم بیشتر باعث شده است تا سیره پیامبر شکل افسانه های پریان شود.
صرف نقل از معصوم هم کافی نیست باید کمی با عقل هم جور در بیاید البته سه مورد مذکور ایوان کسری و دریاچه ساوه و آتشکده خیلی مخالف عقل نیستند ولی این روایت عجیب و غریب از منابع شیعه و منسوب به معصوم انصافا با عقل نمی خواند:
مرحوم طبرسی در کتاب احتجاج از امام موسی(ع) روایت کرده است که چون پیامبر اکرم(ص) از شکم مادر به زمین آمد دست چپ را بر زمین گذاشت و دست راست را به سوی آسمان کرد و لبهای خود را به توحید به حرکت آورد و از دهان مبارکش نوری ساطع شد که اهل مکه قصرهای بصری و اطراف آن را که از شام است دیدند و قصرهای سرخ یمن و نواحی آن را و قصرهای سفید اصطخر فارس و حوالی آن را دیدند و در شب ولادت آن حضرت دنیا روشن شد تا آنکه جن و انس و شیاطین ترسیدند و گفتند در زمین امر غریبی رخ داده است ملائکه را دیدند که فرود میآمدند و بالا میرفتند و تسبیح و تقدیس خدا میکردند و ستارهها به حرکت آمدند و در میان هوا میریختند...الی آخر روایت
سلام
من چیزی را رد نکردم فقط گفتم اعتبار زیادی ندارند تا زیاد روی آنها مانور دهیم البته متاسفانه روی آنها مانور هم داده شده است و تخریب چهارده ستون ایوان کسزی را به پیروزی انقلاب اسلامی در قرن چهاردهم هجری شمسی ربط داده اند!
اینکه گفتید متصل به اخبار غیبی اند و از این جهت اعتبار دارند درست است ولی من تعجبم از این است که منابع اهل سنت از کجا فهمیده اند؟
در ضمن من کلی گفتم و منظورم فقط موضوع کنونی نبود.از قبل ختنه شده بودن پیامبر هنگام تولد_ نوشته شدن عبارت محمد رسول الله بر بدن پیامبر هنگام تولد_دزدیده شدن پیامبر توسط فرشتگان در کودکی و عمل جراحی آنها روی آن حضرت ووو مطالب عجیب و غریب بسیار دیگر فکر کنم بیشتر باعث شده است تا سیره پیامبر شکل افسانه های پریان شود.
صرف نقل از معصوم هم کافی نیست باید کمی با عقل هم جور در بیاید البته سه مورد مذکور ایوان کسری و دریاچه ساوه و آتشکده خیلی مخالف عقل نیستند ولی این روایت عجیب و غریب از منابع شیعه و منسوب به معصوم انصافا با عقل نمی خواند:
مرحوم طبرسی در کتاب احتجاج از امام موسی(ع) روایت کرده است که چون پیامبر اکرم(ص) از شکم مادر به زمین آمد دست چپ را بر زمین گذاشت و دست راست را به سوی آسمان کرد و لبهای خود را به توحید به حرکت آورد و از دهان مبارکش نوری ساطع شد که اهل مکه قصرهای بصری و اطراف آن را که از شام است دیدند و قصرهای سرخ یمن و نواحی آن را و قصرهای سفید اصطخر فارس و حوالی آن را دیدند و در شب ولادت آن حضرت دنیا روشن شد تا آنکه جن و انس و شیاطین ترسیدند و گفتند در زمین امر غریبی رخ داده است ملائکه را دیدند که فرود میآمدند و بالا میرفتند و تسبیح و تقدیس خدا میکردند و ستارهها به حرکت آمدند و در میان هوا میریختند...الی آخر روایت
سلام علیکم و رحمة الله و برکاته،
این جوک را تابحال چندین بار فکر کنم در سایت تعریف کردهام، شاید برای شما هم تکراری باشد. یک فیزیکدان میرسد به یک فیزیکدان دیگر میرسد و میگوید ریاضیدانها احمق هستند. با تعجب میپرسد چرا؟ جواب میدهد که چون آنها فقط مطالب بدیهی را میتوانند بفهمند! باز تعجب میکند که یعنی چی؟ جواب میدهد که چون وضعشان اینطور است که یک ریاضیدان میرسد به یک ریاضیدان دیگر و صورت قضیهای را نشانش میدهد که ادعا میکند اثباتش کرده است. ریاضیدان دیگر یک نگاه به فرضهای آن و بعد حکم آن میکند و میبیند هیچ ارتباط منطقی بین آنها وجود ندارد و خندهاش میگیرد و میگوید اینکه واضح است غلط است و نمیتوان از این فرضها به چنین حکمی رسید! بعد آن ریاضیدان اولی از فرضها شروع کرده و حکم را برایش اثبات میکند، ریاضیدان دومی در هر مرحله کلی به فکر فرو میرود و سرش را تکان میدهد تا دست آخر میگوید خوب اینکه بدیهی بود که درست است چرا خودم از اول متوجه نشدم. بله ریاضیدانها فقط مطالب بدیهی را متوجه میشوند ولی مطالب بدیهی گاهی از ابتدا بدیهی که نیستند هیچ گاهی عکس آنها هم بدیهی به نظر میرسد.
حالا شده وضع ما. شما میفرمایید باید این مطالب را عقل انسان تأیید کند. اگر منظور شما این است که در آنها تناقضرفعنشدنی سراغ دارید که خوب حق با شماست، اما اگر فقط استبعاد میکنید و باورش برایتان سخت است و میگویید عقلایی نیست آن وقت همیشه اینطور نیست که حق با شما باشد، ممکن است باشد و ممکن است نباشد. خود اهل بیت علیهمالسلام هم فرمودهاند که آگاه باشید که احادیث ما صعب مصعب است و خیلی زیاد محتمل است که برای شما سنگین به نظر برسند که آنها را بپذیرید، اگر اینطور بود در موردشان سکوت کنید تا آن را به امام زمانتان عرضه کنید تا برایتان شرح دهند.
به طور خاص جایی دیدم که مرحوم علامهی طباطبایی با حدیثی برخورد کردند که پذیرش آن به همان صورت که بود برایشان سنگین بود، ایشان آن حدیث را رد نکردند و فقط گفتند شاید نیاز به تأویل داشته باشد و یا علمای دیگر دیدهام که گفتهاند فلان حدیث از احادیث مشکل است که منظور آن برایمان واضح نیست ....
در این مورد که شما مثال زدید چیزی که احتمالاً برایتان عجیب است یکی خارج شدن آن نور از دهان مبارک رسول خداست صلیاللهعلیهوآله به طوریکه همه نوری را در آسمان تشخیص دهند اگرچه ندانند چیست، یکی هم حرکت ستارگان است و ریختن آنها، این دو مورد هم که هیچ کدام خلاف عقل نیستند اگرچه حتماً نیاز به توضیح دارند، شاید خودمان هم فکر کنیم بتوانیم برخی معانی را برایشان برداشت کنیم ولی اگر نتوانیم هم در صورت صحیحالسند بودن و نداشتن اختلاف با قران باید در موردشان سکوت کنیم، ولی حق نداریم انکارشان کنیم.
در پناه خداوند باشید ان شاء الله، :Gol:
یاعلی علیهالسلام
[="Verdana"][="Black"]این خبر از طریق اهل سنت ضعیف
سلام
دقیقا همونطوری هست ک فرمودین . این خبر از طریق اهل سنت صحیح نیست و گفتند این افسانه ای بیش نیست ، با وجود شهرتی که در بین مردم داره .
[="#FF0000"]علي بن أحمد بن عبد الله بن أحمد بن أبي عبد الله البرقي، [/]قال: حدثني [="#006400"]أبي[/]، عن جده [="#0000FF"]أحمد بن أبي عبد الله، [/]عن أحمد بن محمد بن أبي نصر البزنطي، عن أبان بن عثمان، عن أبي عبد الله الصادق
ببخشید ، شما گفتید که این روایت پیش شیعه قویه ، میشه شرح حال این سه نفری که بالا مشخص کردم رو بیارید ؟!:Gig:[/]
حالا شده وضع ما. شما میفرمایید باید این مطالب را عقل انسان تأیید کند. اگر منظور شما این است که در آنها تناقضرفعنشدنی سراغ دارید که خوب حق با شماست، اما اگر فقط استبعاد میکنید و باورش برایتان سخت است و میگویید عقلایی نیست آن وقت همیشه اینطور نیست که حق با شما باشد، ممکن است باشد و ممکن است نباشد. خود اهل بیت علیهمالسلام هم فرمودهاند که آگاه باشید که احادیث ما صعب مصعب است و خیلی زیاد محتمل است که برای شما سنگین به نظر برسند که آنها را بپذیرید، اگر اینطور بود در موردشان سکوت کنید تا آن را به امام زمانتان عرضه کنید تا برایتان شرح دهند.
به طور خاص جایی دیدم که مرحوم علامهی طباطبایی با حدیثی برخورد کردند که پذیرش آن به همان صورت که بود برایشان سنگین بود، ایشان آن حدیث را رد نکردند و فقط گفتند شاید نیاز به تأویل داشته باشد و یا علمای دیگر دیدهام که گفتهاند فلان حدیث از احادیث مشکل است که منظور آن برایمان واضح نیست ....
در این مورد که شما مثال زدید چیزی که احتمالاً برایتان عجیب است یکی خارج شدن آن نور از دهان مبارک رسول خداست صلیاللهعلیهوآله به طوریکه همه نوری را در آسمان تشخیص دهند اگرچه ندانند چیست، یکی هم حرکت ستارگان است و ریختن آنها، این دو مورد هم که هیچ کدام خلاف عقل نیستند اگرچه حتماً نیاز به توضیح دارند، شاید خودمان هم فکر کنیم بتوانیم برخی معانی را برایشان برداشت کنیم ولی اگر نتوانیم هم در صورت صحیحالسند بودن و نداشتن اختلاف با قران باید در موردشان سکوت کنیم، ولی حق نداریم انکارشان کنیم.
در پناه خداوند باشید ان شاء الله
سلام
البته همانطور که هر حدیثی را که نفهمیدیم نباید فوری آن را جعلی بدانیم باید حواسمان به احادیث جعلی هم باشد و آنها را دست کم نگیریم تا از آن ور بوم هم نیفتیم.مثلا ما حدیثی می بینیم که پیامبر درباره فواید خوردن پیاز گفته اند در نگرش ساده اگر بنگریم می گوییم به به پیامبر عجب علم غیبی درباره پزشکی دارند اما اگر کمی تحقیق کنیم می فهمیم که این حدیث را ابوهریره برای رونق کاسبی یک پیاز فروش از خودش درآورده است!
در مورد آن روایتی که آوردم مثلا بگوییم منظور از آن نوری که از زبان پیامبر بیرون می آید آن نوری که ما می شناسیم نیست بلکه منظور یک حقیقت نوری است و منظور از آن ستاره ها نیز شهاب سنگ است.اما آن روایت فقط یک نمونه بود مطالب عجیب درباره تولد و قبل از بعثت پیامبر یکی دو تا نیستند دیگر تا چه اندازه تخفیف بدهیم.امامان بعضی اوقات شعر می سرودند شاید اینها هم اشعاری در وصف تولد پیامبر است که اصحاب به اشتباه آنها را خبر غیبی پنداشته اند والله اعلم.
[=Verdana]سلام
دقیقا همونطوری هست ک فرمودین . این خبر از طریق اهل سنت صحیح نیست و گفتند این افسانه ای بیش نیست ، با وجود شهرتی که در بین مردم داره .
ببخشید ، شما گفتید که این روایت پیش شیعه قویه ، میشه شرح حال این سه نفری که بالا مشخص کردم رو بیارید ؟!:Gig:
= أحمد بن محمد بن خالد البرقي .
= أحمد بن أبي عبدالله البرقي .
رجال النجاشي /ص77 : و كان ثقة في نفسه يروي عن الضعفاء و اعتمد المراسيل
فهرست الطوسي /ص53 : كان ثقة في نفسه غير أنه أكثر الرواية عن الضعفاء و اعتمد المراسيل
ضمنا از این به بعد رجال همگی موثق هستند : أحمد بن أبي عبد الله، عن أحمد بن محمد بن أبي نصر البزنطي، عن أبان بن عثمان، عن أبي عبد الله الصادق (عليه السلام)،...
[="Verdana"][="Black"] رجال النجاشي /ص77 : و كان ثقة في نفسه يروي عن الضعفاء و اعتمد المراسيل ضمنا از این به بعد رجال همگی موثق هستند : أحمد بن أبي عبد الله، عن أحمد بن محمد بن أبي نصر البزنطي، عن أبان بن عثمان، عن أبي عبد الله الصادق (عليه السلام)،...= أحمد بن محمد بن خالد البرقي .
= أحمد بن أبي عبدالله البرقي .
فهرست الطوسي /ص53 : كان ثقة في نفسه غير أنه أكثر الرواية عن الضعفاء و اعتمد المراسيل
این فقط یکی از اون سه نفر بود .
بقیه چی ؟![/]
این فقط یکی از اون سه نفر بود . بقیه چی ؟![=Verdana]
اینها جزو مشایخ صدوق هستند هر چند که تصریحی بر وثاقت ایشان نشده اما موید به شواهد هستند .
شیخ صدوق ره از احمد برقی نقل کرده چون فرموده : شیخ صدوق (متوفی 381) در اول كتاب مشهور من لا یحضره الفقیه می فرماید: قصد من در این كتاب جمع آوری همه روایات نیست، بلكه هدف روایاتی است كه آنها را حجت می دانم و بدآنهاعمل كرده ام. من روایات این كتاب را از كتب مورد اعتماد مانند كتاب حریز بن عبدالله سجستانی و كتب محاسن احمد بن ابی عبدالله برقی نقل می كنم.
ما ذكره الصدوق، في ذكر طريقه إلى محمد بن مسلم من قوله: (وما كان فيه، عن محمد بن مسلم، فقد رويته عن علي بن أحمد بن عبد الله بن أحمد بن أبي عبد الله، عن أبيه، عن جده: أحمد بن أبي عبد الله البرقي،
ضمنا این خبر چند طریق دارد که مجموعا به وثاقت خبر کمک میکنند :
هم چنین شیخ صدوق در کمال الدینش آورده :
حدثنا أحمد بن محمد رزمة القزوينى قال: حدثنا الحسن بن علي بن - نصربن منصور الطوسي قال: حدثنا على بن حرب الموصلي الطائي قال: حدثنا أبوأيوب يعلي بن عمران من ولد جريربن عبدالله قال: حدثني مخزوم بن هانئ المخزومي، عن أبيه وقد أتت له مائة وخمسون سنة قال: لما كان الليلة التي ولد
فيها رسول الله صلى الله عليه واله ارتجس إيوان كسرى،
وسقطت منه أربعة عشر شرفة، وغاضت بحيرة ساوة، وخمدت نار فارس ولم تخمد قبل ذلك ألف
سنة، ورأى المؤبذان إبلا صعابا " تقود خيلا " عرابا " قد قطعت دجلة
ودر کشف الغمه :
و روى ابن خالويه في كتاب الآل أن آمنة بنت وهب أم النبي ص رأت في منامها أنه يقال لها إنك قد حملت بخير البرية و سيد العالمين فإذا ولدته فسميه محمدا فإن اسمه في التوراة حامد و في الإنجيل أحمد و علقي عليه هذه التميمة التميمة التعويذ قالت فانتبهت و عند رأسي صحيفة من ذهب مكتوب فيها أعيذه بالواحد من شر كل حاسد و كل خلق مارد من قائم و قاعد عن القبيل ]السبيل[ عاند على الفساد جاهد يأخذ بالمراصد من طرق الموارد أنهاهم عنه بالله الأعلى و أحوطه باليد العليا و الكف التي لا ترى يد الله فوق أيديهم و حجاب الله دون عاديتهم لا يطوره و لا يضره في مقعد و لا مقام و لا مسير و لا منام أول الليل و آخر الأيام. و ارتجس إيوان كسرى يوم ولادته الرجس بالفتح الصوت الشديد من الرعد و من هدير البعير و رجت السماء بالفتح ترج إذا رعدت و تمخضت و ارتجت مثله و سقطت منه أربع عشرة شرفة و خمدت نيران فارس و لم تخمد قبل ذلك منذ ألف سنة و غاضت بحيرة ساوة و رؤيا المؤبذان و إنفاذ عمرو بن بقيلة إلى شق و سطيح الكاهنين و إخبارهما بقرب أيامه له و ظهوره قصة مشهورة قد نقلها الرواة و تداولها الأخباريون و رأى بعض اليهود في ليلة ولادته ص النجوم و انقضاضها فقال في هذه الليلة ولد نبي فإنا نجد في كتبنا أن الشياطين تمنع من استراق السمع و ترجم بالنجوم لذلك و سأل هل ولد في هذه الليلة لأحد فقيل نعم لعبد الله بن عبد المطلب فقال أرونيه فأخرج إليه في قماطه فرأى عينيه و كشف عن كتفيه فرأى شامة سوداء و
و قطب الدين سعيد بن هبة الله الراوندي در قصص الانبیاء گفته :
وبالاسناد الصّحيح عن المخزوم بن هلال المخزومي ، عن أبيه ـ وقد أتى عليه مائة وخمسون سنة ـ قال : لمّا كانت اللّيلة الّتي ولد فيها رسول الله صلّى الله عليه وآله ارتجس أيوان كسرى ، فسقطت منه أربعة عشر شرفة ، وخمدت نيران فارس ، ولم تخمد قبل ذلك بألف عام ، غاضت بحيرة ساوة ، ورأى المؤبذان في النّوم إبلاً صعاباً تقود خيلاً عراباً قد قطعت دجله فانتشرت بلادها .
همچنین :فتال النيسابوري في (روضة الواعظين ص66).
وبنفس اللفظ ذكرها القطب الراوندي في (الخرائج والجرائح2/510).
وأيضاً ذكرها بنصها ولفظها: ابن شهر آشوب في (مناقب آل أبي طالب1/29).
وذكرها شاذان في (الفضائل ص18) بلفظ: وسقط في تلك الليلة أربع وعشرون شرفة من إيوان كسرى وأخمدت في تلك الليلة نيران فارس.
قَالَ: وَأَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِي، قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُغَلِّسِ، قَالاَ: حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ حَرْبٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو أَيُّوْبَ يَعْلَى بْنِ عِمْرَانَ مِنْ آلِ جَرِيْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ، قَالَ: حَدَّثَنِي مَخْزُوْنُ بْنُ هَانِي الْمَخْزُوْمِي، عَنْ أَبِيْهِ، وَأَتَتْ لَهُ خَمْسُوْنَ وَمِائَةُ سَنَةٍ، قَالَ: لَمَّا كَانَ لَيْلَةُ وُلِدَ فِيْهَا رَسُوْلُ اللَّهِ -صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلَهُ وَسَلَّمَ- ارْتَجَسَ إِيْوَانُ كِسْرَى وَسَقَطَتْ مِنْهُ أَرْبَعَةَ عَشَرَ شُرْفَةً، وَخَمِدَتْ نَارُ فَارِسَ وَلَمْ تَخْمَدْ قَبْلَ ذَلِكَ أَلْفَ عَامٍ، وَغَاضَتْ بُحَيْرَةُ سَاوَةَ، وَرَأَى الْمُوْبَذَانُ إِبِلاً صِعَاباً تَقُوْدُ خَيْلاً عِرَاباً قَدْ قَطَعَتْ دِجْلَة وَانْتَشَرَتْ فِيْ بِلاَدِهَا فَلَمَّا أَصْبَحَ كِسْرَى هَالَهُ مَا رَأَىَ، فَتَصَبَّرَ عَلَيْهِ تَشَجُّعاً، ثُمَّ عِيْلَ صَبْرُهُ فَجَمَعَهُمْ وَلَبِسَ تَاجَهُ، وَجَلَسَ عَلَى سَرِيْرِهِ، ثُمَّ بَعَثَ إِلَيْهِمِ فَلَمَّا اجْتَمَعُوْا عِنْدَهُ، قَالَ: أَتَدْرُوْنَ فِيْمَ بَعَثْتُ إِلَيْكُمْ؟، قَالُوا: لاَ، إِلاَّ أَنْ يُخْبِرَنَا الْمَلِكُ فَبَيْنَمَاهُمْ عَلَى ذَلِكَ إِذْ وَرَدَ عَلَيْهِمْ كِتَابٌ بِخُمُوْدِ النَّارِ فَازْدَادَ غَمًّا إِلَى غَمِّهِ، ثُمَّ أَخْبَرَهُمْ بِمَا هَالَهُ، فَقَالَ الْمُوْبَذَانُ: وَأَنَا أَصْلَحَ اللَّهُ الْمَلِكَ قَدْ رَأَيْتُ فِيْ هَذِهِ اللَّيْلَةِ ثُمَّ قَصَّ عَلَيْهِ رُؤْيَاهُ فِيْ الإِبِلِ،
الكتاب : الأمالي الاثنينية
المؤلف : الإمام المرشد بالله يحيى بن الحسين بن إسماعيل الجرجاني الشجري