دوستان بد
تبهای اولیه
آيه شماره 51 از سوره مبارکه مائده
دوستان بد
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ
اى كسانى كه ايمان آوردهايد يهود و نصارى را دوستان [خود] مگيريد [كه] بعضى از آنان دوستان بعضى ديگرند و هر كس از شما آنها را به دوستى گيرد از آنان خواهد بود آرى خدا گروه ستمگران را راه نمىنمايد
خداوند از بندگان مؤمنش، انتظارات خاصّى دارد. «یا أیّها الّذین آمنوا لاتتّخذوا...»
تبرّى از دشمن، از شرایط ایمان است. «یا أیّها الّذین آمنوا لاتتّخذوا...»
اسلام، دین سیاست است و تنها به احكام فردى نمىپردازد. «لا تتّخذوا الیهود و النصارى اولیاء»
وقتى یارى گرفتن از كفّار مورد نهى قرآن است، قطعاً در روابط و سیاست خارجى، پذیرش ولایت وسلطه اهل كتاب وكفّار ممنوع است. «لاتتّخذوا»
ولایت كفّار و دشمنان را نپذیریم، چون آنان تنها به فكر هم مسلكان خویشند. «بعضهم أولیاء بعض»
با وجود اختلافات شدید میان یهود و نصارى، پیوندشان به خاطر نابودى اسلام است. «بعضهم اولیاء بعض»
كفّار تنها نسبت به تعهّدات میان خودشان وفادارند، ولى نسبت به تعهّدات با مسلمانان پایبند نیستند. «لاتتّخذوا الیهود والنصارى اولیاء... بعضهم اولیاء بعض...»
آن دولتهاى اسلامى كه ولایت و سلطه كفّار را پذیرفتهاند، از كفّار محسوب مىشوند. «فانّه منهم» (دوستى با هركس وگروه، انسان را جزو آنان مىسازد.)
نه كفّار را «ولىّ» خود گردانید و نه با آنان كه ولایت كفّار را پذیرفتهاند، رابطه ولایت داشته باشید. «فانّه منهم»
نتیجهى پذیرش ولایت كفّار، قطع ولایت خداست. «فانّه منهم انّ اللَّه لایهدى القوم الظالمین»
تكیه بر كفّار، ظلم است. «لا یهدى القوم الظالمین
إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ
وَ مَن يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَلِبُونَ
يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ الَّذِينَ اتخََّذُواْ دِينَكمُْ هُزُوًا وَ لَعِبًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكمُْ وَ الْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِين
آیات 55 تا 57 سوره مائده
ترجمه:
سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانى [مانند على بن ابىطالباند] كه همواره نماز را برپا مىدارند و در حالى كه در ركوعند [به تهيدستان] زكات مىدهند.
و كسانى كه خدا و رسولش و مؤمنانى [چون على بن ابىطالب] را به سرپرستى و دوستى بپذيرند [حزب خدايند،] و يقيناً حزب خدا [در هر زمان و همه جا] پيروزند.
اى اهل ايمان! آنان را كه دين شما را به مسخره گرفتهاند، چه از اهل كتاب و چه از كافران، سرپرستان و دوستان خود مگيريد؛ و اگر مؤمن هستيد از خدا پروا كنيد