جمع بندی قضیه ی "چله بش گشته" واقعیه؟!
تبهای اولیه
با سلام و خدا قوت
آیا اینکه بعضی افراد بچه دار نمی شوند ولی دکتر هم به آن ها می گوید مشکلی ندارند و بعد متوجه قضیه چله می شوند از نظر اسلام صحت دارد؟
یکی از اقوام بنده بچه دار نمی شد و هرچه به دکتر مراجعه می کردند متوجه شدند که مشکلی ندارند.
بعد با اصرار بقیه به قضیه چله فکر کردند و یادشان آمد که یکی از کسانی که در عقدشان حضور داشته چله دار بوده(پدربزرگش فوت شده بوده و هنوز در چله بوده)
گفته شد که باید بروند از خانه ی شخص فوت شده چیزی بخورند(حالا هرچیزی)
این کار را کردند و بچه دار شدند!!!!
شخص مذکور هیچ اعتقادی هم به قضیه چله نداشت و آن را خرافات می دانست.
لطفاً راهنمایی بفرمایید.
با سلام و خدا قوت
آیا اینکه بعضی افراد بچه دار نمی شوند ولی دکتر هم به آن ها می گوید مشکلی ندارند و بعد متوجه قضیه چله می شوند از نظر اسلام صحت دارد؟
یکی از اقوام بنده بچه دار نمی شد و هرچه به دکتر مراجعه می کردند متوجه شدند که مشکلی ندارند.
بعد با اصرار بقیه به قضیه چله فکر کردند و یادشان آمد که یکی از کسانی که در عقدشان حضور داشته چله دار بوده(پدربزرگش فوت شده بوده و هنوز در چله بوده)
گفته شد که باید بروند از خانه ی شخص فوت شده چیزی بخورند(حالا هرچیزی)
این کار را کردند و بچه دار شدند!!!!
شخص مذکور هیچ اعتقادی هم به قضیه چله نداشت و آن را خرافات می دانست.
لطفاً راهنمایی بفرمایید.
پاسخ :
باسلام . وتقدیر از سوال شما .
گرچه در خصوص آنچه در پرسش مطرح نموده اید در روایات وآموزه های دینی چیزی نیامده است ودلیل عقلی هم بر صحت آن دلالت ندارد . ولی در باب باب چله گرفتن و آثار آن باید گفت :
چله(اربعین) گرفتن در واقع آموزهای است که برگرفته از قرآن و روایات است. مستند علما که سفارش و تأکید بر آن دارد، قرآن و روایت و سیرۀ علمای سابق است.
اما از قرآن داستان حضرت موسی علیه السلام است که ميقات ایشان در چهل شب تمام شد که این موضوع در سورۀ بقره آیه51 و سورۀ اعراف آیه142 مطرح شده است.
از روایات:
1. حدیث نورانی رسول خدا صلی الله علیه و آله: «مَنْ أخلص لله أربعین صباحاً جَرَتْ ینابع الحکمة من قلبه إلى لسانه؛(1) کسی که چهل شبانهروز خود را برای خدا خالص گرداند، چشمههای حکمت از قلب او بر زبانش جاری میگردد»
2. همچنین:إنّ الله خمّر طينة آدم بيده أربعين صباحا؛(2)
تخمير طينت آدم أبو البشر به دست قدرت الهي در چهل صباح اتمام يافته.
به روايتى چهل سال جسد حضرت آدم ميان مكّه و مدينه افتاده بود . باران رحمت الهي بر او مىباريد، تا در اين عدد قابل تعلّق روح قدسى شد.
از دیگر ادلۀ علمای سیر و سلوک قضایایی است که در تاریخ انبیا بیان شده :
در جريان تولد حضرت زهراي مرضيه سلام الله علیها به امر الهي جبرئيل بر پيامبر صلی الله علیه و آله نازل گرديد و به ايشان گفت: چهل روز از حضرت خديجه علیها السلام كناره گيری نماید.
همچنین خدا بسیاری از پیامبران از جمله پیامبر اسلام صلّى اللّه عليه و آله را در چهل سالگی به رسالت برگزید.
وجود این ادله و روایات بسیاری که تأکید بر عدد چهل دارند، باعث شده دانشمندان مسلمان به ویژه آنان که دارای گرایش عرفانی هستند ،به عدد 40 در زمینه خودسازی با دیده اهمیت بنگرند. برای این عدد در فعلیت یافتن استعدادهای انسان و کامل شدن ملکات اخلاقی و پیمودن درجات معرفت تأثیری ویژه قایل شوند، هر چند به قول مرحوم صدرالمتألهین شیرازی فقط پیامبران و اولیای الهی از راز تعیین عدد چهل باخبرند.
برخی از بزرگان گفته اند: هر کار خیر و ارزشمندی اگر چهل بار یا چهل شبانه روز انجام بگیرد، درون انسان نهادینه
می گردد و آدم به انجام آن عادت می کند(3)
برخی فرموده اند: هر عمل و ذكرى كه كم تر از اربعين باشد، چندان اثر بارزى ندارد. خاصيت اربعين در ظهور فعليّت و بروز استعداد و قوّه و حصول ملكه امرى تصریح شده،در آيات و اخبار است.(4)
پینوشتها:
1. رساله در سیر و سلوک، منسوب به سید بحر العلوم، ص 100، نشر مؤسسه هجرت، بیتا.
2. محمد غزالی،احياء العلوم، ج 4 ص 238،دار الكتاب العربى، بيروت .
3. رساله لُب اللباب، علامة سيد محمد حسين الحسيني الطهراني، دار العلامة الطباطبائي،چ9،1419 ق
4. علامة حسن زاده آملي،نور على نور، ص 42، دار تشيع،چ6، 1376 ش