حضرت عباس(ع) در نگاه امام صادق (ع) و امام مهدي (عج)
تبهای اولیه
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا ابوالفضل العباس علیه السلام
:Gol:حضرت عباس(ع) :Gol:در نگاه امام صادق (ع):Gol: و امام مهدي (عج) :Gol:
لینک منبع:
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=notepad&id=95
امام صادق (عليه السلام) عقل ابداعگر و انديشمند اسلام و چهره بى مانند دانش بشرى، همواره از عمويش عباس (عليه السلام) تجليل به عمل مى آورد و با درود و ستايشهاى عطرآگين از او ياد مى كرد و مواضع قهرمانانه اش در روز عاشورا را بزرگ مى داشت.
از جمله سخنانى كه امام درباره قمر بنى هاشم(ع) فرموده است، بيان زير مى باشد:
«عمويم عباس بن على (عليه السلام) بصيرتى نافذ و ايمانى محكم داشت. همراه برادرش حسين جهاد كرد، به خوبى از بوته آزمايش بيرون آمد و شهيد از دنيا رفت..(1)
امام صادق (عليه السلام) از برترين صفات مجسم در عمويش كه مورد شگفتى اوست چنين نام مى برد:
الف: «تيزبينى»:
تيزبينى، پيامد استوارى رأى و اصالت فكر است و كسى بدان دست پيدا نمى كند، مگر پس از پالودگى روان، خلوص نيت و از خود راندن غرور و هواهاى نفسانى و عدم سلطه آنها بر درون آدمى.
تيز بينى از آشكارترين ويژگيهاى حضرت ابوالفضل العباس(ع) بود.
از تيزبينى و تفكر عميق بود كه حضرت به تبعيت از امام هدايت و سيدالشهداء امام حسين (عليه السلام) برخاست و بدين گونه به قله شرف و كرامت دست يافت و خود رابر صفحات تاريخ، جاودانه ساخت.
پس تا وقتى ارزشهاى انسانى پايدار است و انسان آنها را بزرگ مى شمارد، در برابر شخصيت بى مانند حضرت كه بر قله هاى انسانيت دست يافته است سر بر زمين مى سايد و كرنش مى كند.
امام صادق (عليه السلام) فرمودند: «عمويم عباس بن على (عليه السلام) بصيرتى نافذ و ايمانى محكم داشت. همراه برادرش حسين جهاد كرد، به خوبى از بوته آزمايش بيرون آمد و شهيد از دنيا رفت...(1)
ب: «ايمان استوار»:
يكى ديگر از صفات بارز حضرت، ايمان استوار و پولادين اوست. از نشانهاى استوارى ايمان حضرت، جهاد در كنار برادرش، ريحانه رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) بود كه هدفش جلب رضايت پروردگار متعال به شمار مى رفت. و همانطور كه در رجزهايش روز عاشورا بيان داشت از اين جانبازى كمترين انگيزه مادى نداشت و همين دليلى گوياست بر ايمان استوار حضرت.
ج: «جهاد با حسين (عليه السلام)»:
فضيلت ديگرى كه امام صادق (عليه السلام) براى عمويش، قهرمان كربلا، عباس (عليه السلام) نام مى برد، جهاد تحت فرماندهى سالار شهيدان، سبط گرامى پيامبر اكرم (صل الله عليه و آله) و آقاى جوانان بهشت است.
جهاد در راه آرمان برادر، بزرگترين فضيلتى بود كه حضرت ابوالفضل بدان دست يافت و نيك از عهده آزمايش به درآمد و در روز عاشورا قهرمانيهايى از خود نشان داد كه در دنياى دلاورى و شجاعت بى مانند است ... (1)
:Gol::Gol::Gol::Gol:
:Gol::Gol::Gol::Gol:
عباس عليه السلام در نگاه حضرت مهدي عليه السلام
مصلح بزرگ، حجت خدا و بقية الله الاعظم، امام زمان (عج) - قائم آل محمد (ص) در بخشى از سخنان زيباى خود درباره عمويش عباس (ع) چنين مى گويد:
«سلام بر ابوالفضل، عباس بن اميرالمؤمنين(ع)، هم درد بزرگ برادر كه جانش را فداى او ساخت و از ديروز بهره فردايش را برگزيد، آنكه فدايى برادر بود و از او حفاظت كرد و براى رساندن آب به او كوشيد و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «يزيد بن رقاد» و «حيكم بن طفيل طايى» را لعنت كند...» (1)
امام عصر - عجل الله تعالى فرجه - صفات والاى ريشه دار در عمويش،حضرت قمر بنى هاشم(ع) و مايه افتخار عدنان را چنين بر مى شمارد و مى ستايد:
:Gol:1- همدردى و همگامى با برادرش حضرت سيد الشهداء (ع) در سخت ترين و دشوارترين شرايط تا آنجا كه اين همگامى و همدلى ضرب المثل تاريخ گشت.
:Gol:2- فرستادن توشه آخرت با تقوا، خويشتندارى و يارى امام هدايت و نور.
:Gol:3- فدا كردن جان خود، برادران و فرزندانش در راه سرور جوانان بهشت، امام حسين (ع).
:Gol:4- حفاظت از برادر مظلومش با خون خود.
:Gol:5- كوشش براى رساندن آب به برادر و اهل بيتش هنگامى كه نيروهاى ستمگر و ظالم مانع از رسيدن قطره اى آب به خاندان پيامبر (ص) شده بودند. (2)
پي نوشت:
1 - ذخيرة الدارين، ص 123 به نقل از عمدة الطالب.
2 - المزار، محمد بن مشهدى، از بزرگان قرن ششم
منبع:
گزيده اى ازكتاب زندگانى حضرت ابوالفضل العباس (ع)، باقر شريف قريشى، ترجمه ، سيد حسن اسلامى
[=Arial Black]عباس(ع) یعنی باشهیدان همنوازی :Sham: عباس(ع) یعنی یک نیستان تکنوازی
[=Arial Black]عباس(ع) یعنی رنگ سرخ پرچم عشق :Sham: عباس(ع) یعنی مسیرسبز پرپیچ و خم عشق
[=Arial Black]جوشیدن بحروفا.. معنای عباس(ع) :Sham: لب تشنه رفتن تا خدا..معنایعباس(ع)
[=Arial Black]حسین(ع) آب نخورد وخطاب به خویش چنین گفت:
[=Arial Black]یا نَفسُ مِن بَعد الحسین هُونی
[=Arial Black]فَبَعده لاکُنت ان تَکُونی
[=Arial Black]و تشرَبین بارِد المَعینی
[=Arial Black]وسوگندیادکرد آب ننوشد.وقتی دست راستش قطع شد..این رجز را خواند:
[=Arial Black]والله اِن قَطعتم یَمینی
[=Arial Black]انی احامی ابداً عَن دینی
[=Arial Black]نَجْلِ النبی الطاهر الامین
[=Arial Black]یا نفس لا تَخشی مِن الکفار
[=Arial Black]و اَبشِری بِرحمَه الجَبار
[=Arial Black]مَع جمله السّادات و الاطهار
[=Arial Black]فَاَصلهم یا رب حَرَّ النار
[=Arial Black]امّید دل امیدواران
[=Arial Black]دانی که گر از عطش بمیرم
[=Arial Black]یک قطره ز دیگری نگیرم
[=Arial Black]ساغر نزنم ز دست هر کس
[=Arial Black]من دست تو می شناسم و بس
[=Arial Black]روزی من از خزانه ی توست
[=Arial Black]دل، سائل آستانهی توست
[=Arial Black]امشب ز تو بار عام خواهم
[=Arial Black]دیدار تو و امام خواهم
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]همان آبی که بر فرزندان پیامبر در ظهر عاشورا ۱۴ قرن پیش بستند، امروز در حرم قمر بنی هاشم، به طرز معجره آسایی نابینا را بینا می کند، بیمار سرطانی را شفا می دهد و از ۵۰ سال قبل تاکنون این آب در یک سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می شود نه کم و نه زیاد میشود.
[=Arial Black]شیخ عباس ۷۴ ساله ، که ۳۶ سال خادم حرم حضرت عباس علیه السلام است در مورد جریان آب دور قبر علمدار کربلا گفت: قبلا دو چشمه در سرداب مطهر وجود داشت که از ۴۰۰ سال قبل که آب لولهکشی نبود این آب مرتب میجوشیده و از یک طرف وارد و از طرف دیگر خارج میشد که مزه و طعم آن آب از بهترین آب معدنی امروز هم بهتر بود و آن سرداب پله داشت. مردم میآمدند و از آن آب به عنوان تبرک استفاده میکردند و آب در تابستان خنک و در زمستان گرم بود … از ۵۰ سال قبل تاکنون این آب در یک سطح ثابت مانده و هر چه از آن استفاده می شود نه کم و نه زیاد میشود.
[=Arial Black]وی ادامه داد: شما به خوبی میدانید اگر آب به مدت ۱۰ روز در یک جا بماند گندیده میشود، اما این آب با وجود اینکه درب ورودی آن بسته شده مانند گلاب میماند و در اطراف قبر مطهر حضرت قمربنی هاشم(ع) حلقه زده و همچنان بسیار تازه و معطر مانده است
[=Arial Black]
[=Arial Black]شیخ عباس ادامه داد: این آب به ارتفاع یک متر بالاتر از قبر قرار دارد، اما هرگز وارد مرقد مطهر نشده و من اینها را به چشم خود دیدهام و بارها شاهد بودهام چقدر افراد کور وارد حرم شده و چند قطره از این آب در چشمان آنها ریخته شده و بینا شدهاند و یا افرادی دارای امراض پوستی و سرطانی با استفاده از این آب شفا پیدا کردهاند.
[=Arial Black]وی ادامه داد: مگر آب دریای رحمت آقا تمام میشود. هم اکنون در بخش درب صاحبالزمان مرقد مطهر ابوالفضل پنجره کوچکی قرار دارد که وصل به سرداب حرم است و اگر نگاه کنید از آن مرتب بوی گلاب میآید و این همان آبی است که متأسفانه خادمان کنونی در ورودی آن را و راه رسیدگی به سرداب را به روی زوار بستهاند.
[=Arial Black]منبع :خبرانلاین
گردیده جدا از هم مشک و علم و دستم
من که غلطان به خون روی زمینم
من گل پرپر ام البنینم
:Sham::Sham::Sham:
من با همه میگویم عباس علمدارم
تو یوسف زهرایی من بر تو گرفتارم
تا ابد میمانم من در علقمه
علقمه میدهد بوی فاطمه(س)
:Sham::Sham::Sham:
در علقمه میگویم ای یار تماشایی
والله خجل هستم از منصب سقایی
هستم شرمنده ای مولی الموالی
کم بزن بوسه بر دو دست خالی
:Sham::Sham::Sham:
مقام حضرت عباس (ع) نزد ائمه (ع):
[=Times New Roman].
[=Times New Roman]در شب عاشورا، وقتي دشمن در مقابل كاروان [=Times New Roman]امام حسين (ع) حاضر شد و درراس آنها عمربن سعد شروع به داد و فرياد كرد، امام حسين (ع) به حضرت عباس (ع) فرمود: برادر جان، جانم به فدايت، سوار مركب شو و نزد اين قوم برو و از ايشان سوال كن كه به چه منظور آمده اند و چه مي خواهند.
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]در اين ماجرا دو نكته مهم وجود دارد يكي آنكه امام به حضرت عباس مي فرمايد: من [=Times New Roman]فدايت شوم. اين عبارت دلالت بر عظمت شخصيت عباس (ع) دارد، زيرا امام معصوم العياذ بالله سخني بي مورد و گزاف نمي گويد و نكته دوم آنكه، حضرت به عنوان نماينده خود عباس (ع) را به اردوي دشمن مي فرستد.
[=Times New Roman]روز عاشورا هنگامي كه حضرت عباس (ع) از ا سب بر روي زمين افتاد، امام حسين (ع) فرمودند:(الان انكسر ظهري و قلت حياتي) يعني (اكنون پشتم شكست و چاره ام كم شد). اين جمله بيانگر اهميت حضرت عباس (ع) ونقش او در پشتيباني از امام حسين (ع) است.
[=Times New Roman]امام زمان (ع)، در قسمتي از زيارتنامه اي كه براي[=Times New Roman] شهداي كربلا ايراد كردند، حضرت عباس (ع) را چنين مورد خطاب قرار مي دهند: السلام علي ابي الفضل العباس بن اميرالمومنين المواسي اخاه بنفسه، الاخذ لغده من امسه، الفادي له،الوافي الساعي اليه بمائه، المقطوعه يداه لعن الله قاتله يزيد بن الرقاد الجهني و حكيم بن طفيل الطائي.
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]امام زين العابدين (ع) به عبيدالله بن عباس بن علي بن ابي طالب (ع) نظر افكند و اشكش جاري شد. سپس فرمود:هيچ روزي بر رسول خدا (ع) سخت تر ازروز جنگ احد نبود، زيرا در آن روز عموي پيامبر، شير خدا و رسولش حمزه بن عبدالمطلب كشته شد و بعد از آن روز بر پيامبر هيچ روزي سخت از روز جنگ موته نبود، زيرا در آن روز پسر عموي پيامبر جعفر بن ابي طالب كشته شد سپس امام زين العابدين (ع) فرمود: هيچ روزي همچون روز مصيبت حضرت امام حسين (ع) نيست كه سي هزار تن در مقابل امام حسين (ع) ايستادند و مي پنداشتند، كه از امت اسلام هستند و هر يك از آنها مي خواستند از طريق ريختن خون امام حسين (ع) به نزد پروردگار مي انداخت و ايشان را موعظه مي فرمود و كار را تا آنجا كشاندند كه آن حضرت را از روي ظلم وجور و دشمني به شهادت رساندند. آنگاه امام زين العابدين (ع) فرمود: خداوند حضرت عباس (ع) را رحمت كند كه به حق ايثار كرد و امتحان شد و جان خود را فداي برادرش كرد تا آنكه دو دستش قطع شد. لذا خداوند عزوجل در عوض، دو بال به او عطا كرد تا همراه ملائكه در بهشت پرواز كند، همان طور كه به جعفر بن ابي طالب (ع) هم دو بال عطا فرمود و به تحقيق، حضرت عباس (ع) نزد پروردگار مقام و منزلتي دارد كه روز قيامت همه شهدا به آن مقام و منزلت غبطه مي خورند.
عبد صالح
[=Times New Roman]لقبى كه حضرت صادق(ع) در زيارت عموى گرانقدرش بدان اشاره دارد:
[=Times New Roman]السلام عليك ايها العبد الصالح.� سلام بر تو، اى بنده صالح خدا.
[=Times New Roman]
[=Times New Roman] عباسم و خون حسین در بدن دارم
[=Times New Roman] صد باغ گل بر پیکر از زخم تن دارم
[=Times New Roman] اگر شود نشان تیر چشم خونبارم
[=Times New Roman] دست از حسین بن علی برنمیدارم
[=Times New Roman] :Sham:با حسینم تا که هستم_ این دو چشمم این دو دستم:Sham: