تأمّل و تعمق در قرآن کریم و مطالعه ی نو به نوی آن ، در برابر انسان مسلمان ،معانی بدیع و درستی قرار می دهد که با تفاسیر گذشته و آن چه از آن تفاسیر استنباط شده ، متفاوت است ؛و هیچ مانعی برای استناد و عمل به این معانی ِ نو وجود ندارد ؛ و هیچ تناقضی میان آن ها و معانی پیشین مفسران نیست ؛ زیرا که متکلم خداوند است و فهم همه ی این معانی از قرآن ، ممکن .
این ویژگی مخصوص ِ قرآن کریم ،یعنی کلام خداوند است ، زیرا از کلام هر کسی نمی توان معانی ای فراتر از دانش عصر گوینده و اطلاعات او دریافت .
این همان مرز میان کلام خالق و مخلوق است ، مگر مخلوقی که از روی هوی و هوس سخن نمی گوید ، و فقط آن چه به او وحی می شود ،می گوید .
***
خداوند می فرماید : " و ما تنفقوا من خیر فلانفسکم و ما تنفقون إلا ابتغاء وجه الله و ما تنفقوا من خیر یوف الیکم و انتم لا تظلمون " [ و هر مالی که انفاق می کنید ثوابش از آن خود شماست و جز برای خشنودی خدا چیزی انفاق مکنید . و هر چه انفاق کنید پاداش آن به شما می رسد و بر شما ستم نخواهد شد .] بقره /272 بیشتر مفسران برآنند که در روز قیامت ، آن گاه که انسان پاداش اعمال خود را بی هیچ ستم و محرومیت و یا اشتباه و سهوی در محاسبه می بیند ،پاداش انفاق نیز به او داده خواهد شد .
این معنی قرآنی درست است و با دیگر آیات هم خوان؛ اما می توانیم با عنایت به دانش و تجارب اجتماعی خود آیه را به صورتی دیگر نیز تفسیر کنیم .
ادامه دارد ...