چه کسانی بدون حساب واردبهشت وجهنم می شوند؟
تبهای اولیه
امير المومنين(ع) در تفسير اين آيه مىفرمايد:
«و معنى قوله (فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ) وَ (مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ) فهو قلة الحساب و كثرته و الناس يومئذ على طبقات و منازل فمنهم من يحاسب حساباً يسيراً و ينقلب إلى أهله مسروراً و منهم الذين يدخلون الجنة بغير حساب لأنهم لميتلبسوا من أمر الدنيا و إنما الحساب هناك على من تلبس بها هاهنا و منهم من يحاسب على النقير و القطمير و يصير إلى عذاب السعير و منهم أئمة الكفر و قادة الضلالة فأولئك لايقيم لهم وزناً و لا يعبأ بهم بأمره و نهيه يوم القيامة و هم فى جهنم خالدون (و تلفح وجوههم النار و هم فيها كالحون)؛ مومنون (23)، آيه 104. (فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ)؛ الاحتجاج، ج 1، ص 244.
«و معناى «كسى كه ميزانش سنگين باشد» و «كسى كه ميزانش سبك باشد» عبارت از كمى و زيادى حساب است و مردم در آن روز بر طبقات و جايگاههاى مختلفى هستند:
گروهى به سرعت محاسبه مىشوند و با شادمانى به سوى خاندان خود باز مىگردد؛ گروهى بدون حساب وارد بهشت مىشوند؛
زيرا خود را به دنيا آلوده نكردهاند و حساب قيامت براى كسانى است كه در دنيا خود را آلوده كردهاند؛ و گروهى بر كمترين و كوچكترين [امر ]محاسبه مىشوند و به سوى عذاب دردناك رانده مىشوند و از ايشان است
پيشوايان كفر و رهبران گمراهى كه براى آنها هيچ ميزانى برپا نمىشود؛ آنها در روز قيامت هيچ ارجى ندارند و در دوزخ جاودانه هستند و (شعلههاى سوزان آتش [همچون شمشير] به صورتهاىشان نواخته مىشود و در دوزخ چهرهاى عبوس دارند)؛ پس كسانى كه ميزانهاىشان سنگين باشد، آنها رستگاراند».
در آن روز حساب در دستان خداوند متعال است و همگى از روى عدالت حسابرسى مىشوند: (وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئاً وَ إِنْ كانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَيْنا بِها وَ كَفى بِنا حاسِبِينَ)؛
«ما ترازوى عدل را در روز قيامت برپا مىكنيم. پس به هيچ كس كمتر ستمى نمىشود و اگر به مقدار سنگينى يك دانه خردل باشد، ما آن را حاضر مىكنيم. و كافى است كه ما حساب كننده باشيم».انبياء (21)، آيه 47.
امام صادق(ع) در تفسير آيه (وَ نَضَعُ الْمَوازِينَ الْقِسْطَ لِيَوْمِ الْقِيامَةِ) مىفرمايند: «الْأَنْبِيَاءُ وَ الْأَوْصِيَاءُ»؛ يعنى، انبيا و اوصياى آنان موازين قسط هستند كه ديگرن با آنها سنجيده مىشوند».كافى، ج 1، ص 419.
آرى اگر آنها در دنيا راهنمايان مردمان هستند كه براى هدايت بايد بدانها اقتدا كنند، در قيامت نيز موازين قسط و عدل هستند كه هر كس با نسبتش با آنها سنجيده مىشود.
[از روايت حضرت على(ع) روشن شد كه همه مردمان در «موقف ميزان» توقف ندارند؛ بلكه سران ايمان و سران شرك، مستقيماً به بهشت و جهنم مىروند
لطفا این قسمت را تشریح بفرمایید.
سلام یعنی کسانی که تمام عمر خود را صرف امور دنیا نکرده اند
سلام یعنی کسانی که تمام عمر خود را صرف امور دنیا نکرده اند
خب تقریبا بیشتر افراد تمام عمر خود را صرف امور دنیا نمی کنند ، یعنی همه بدون حساب می روند بهشت؟
امام سجاد عليه السلام مي فرمايند:
در قيامت انگاه كه خدا اولين و اخرين را جمع مي كند منادي ندا مي دهد كجايند صبر كنندگان تا بي حساب وارد بهشت شوند، گروهي بلند ميشوند و فرشتگان از آنها مي پرسند كجا مي رويد، آنها مي گويند به بهشت، فرشتگان مي پرسند هنوز كه به حساب شما رسيدگي نشده شما به چه چيزي صبر كرده ايد آنها مي گويند بر طاعت خدا صبر كرديم[1]
حضرت آيت الله مجتهدي تهراني رحمت الله عليه در يكي از درسهاي اخلاق خود از قول يكي از معصومين فرمودند سه دسته هستند كه بدون حساب وارد جهنم مي شوند:
تارك الصلاه، شارب الخمر، عاق الوالدين
بي نماز، شراب خوار، و عاق والدين
1 . بحار جلد 84 صفحه 138
در باب شهدا هم شنیده ایم که بی حساب وارد بهشت می شوند زیرا با اولین قطره ی خون شان که بریزد خداوند تمام گناهانشان را می آمرزد .
شاید بهتر باشد در این مورد به چرایی این عمل بپردازیم چرا این افراد بدون حساب وارد بهشت یا جهنم می شوند؟!
وفکر می کنم شاید سوال جناب محمد هم بیشتر ناظر به این قسمت باشد.
در مورد شهید که دوست بزرکوارمان اشاره کرده اند:اینچنین می توان نوشت که:
شهید یعنی مجاهد راه خدا یعنی کسی که برای راه خدا قیام می کند کسی که برای خدا قیام می کند خواهان برقراریه احکام الهی است و این نه یک حکم و نه دو حکم که بلکه برقراری و اجرای تمام احکام الهی است.
کسی که خواهان اجرای احکام الهی است اکر کناهی هم داشته باشد چون به نیت اجرای قوانین الهی و حاکم شدن حکم الهی قیام کرده است
و چون نیت حاکم کردن احکام الهی بود خداوند تمام مخالفت های این فرد را با قوانین و دستوزات خود نادیده می کیرد و می فرماید او که برای اجرای احکام و قوانین من قیام می کند
اکر در کذشته مخالفتی هم با این اوامر داشته حال توبه کرده و عزیزترین چبز که جان اوست را در این راه کذاشته و من با ریخته شدن اولین قطره خونش کناهان او را می بخشم
و اکر کسی کناهی نداشته باشد بدون حساب وارد بهشت می شود