حرم امام حسین (ع) کی و چگونه ساخته شد ؟
تبهای اولیه
پیدایش سرزمین كربلا به دوران بابلیها بازمیگردد. در آن زمان این سرزمین مجموعهای از روستاها بوده است كه برای بابلیها تقدس خاصی داشته است. به نقل از برنا، یكی دیگر از نامهای كربلا "كور بابل" بوده است و معنای آن به زبان عربی یعنی مجموعهای از روستاهای بابلی. بسیاری از پژوهشگران معتقدند كه كربلا به سان مادر بسیاری از روستاهایی بود كه در حد فاصل شام و فرات قرار داشتهاند و نیز مادر تمدنهای بینالنهرین بوده كه مركز عبادت در آن زمان نیز تلقی میشد.
این سرزمین به دلیل موقعیت آب و هوایی و حاصلخیز بودن خاكش شاهد بسیاری از اقوام مختلف در طول تاریخ بوده است كه از جمله آنان می توان به كلدانیها، تنوخیین و لخمیین و مناذره اشاره كرد. كربلا نامهای متعددی در تاریخ داشته كه از آن جمله میتوان به "الطف" اشاره كرد كه به معنی "لطیفترین" است. این نام به این دلیل برای كربلا انتخاب شده كه این سرزمین در حاشیه رودخانه علقمی كه شعبهای از فرات بوده است، مستقر بود و آب كربلا نیز از این شعبه تامین میشد.
از دیگر نامهای ثبت شده كربلا در تاریخ، نینوا، شفیه، عقر، نواویس، عینالتمر و امالقری است. اما این سرزمین از زمانی شهرت تاریخی خود را به دست آورد كه امام حسین(ع) و خاندان و صحابه وی در سال 61 هجری قمری مصادف با 680 میلادی در این سرزمین به شهادت رسیدند.
پس از تاسیس دولت آل بویه، عضدالدوله در سال 379 هجری قمری، ضریحی از عاج برای قبر شریف امام حسین(ع) ساخت و با بنا نهاده شدن بارگاهی جدید برای سیدالشهدا، بازارها و خانههای بیشتری در اطراف آن ساخته و شهر كربلا با دیوارهایی بزرگ احاطه شد. این شهر در زمان عضدالدوله بسیار پر رونق و از لحاظ دینی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و ادبی به شهری بسیار مشهور تبدیل شد.
سلام خدمت همه ی دوستان
این که شب های جمعه حضرت زهرا (س) به زیارت امام حسین در کربلا می روند دارای سندیت است؟ مسلمانان عراق به ویژه کربلایی ها ( تا اونجایی که من شنیدم ) بسیار به این نکته معتقدند. درسته؟
اللهم ارزقنا توفیق زیاره الحسین (ع)
سلام خدمت همه ی دوستان
این که شب های جمعه حضرت زهرا (س) به زیارت امام حسین در کربلا می روند دارای سندیت است؟ مسلمانان عراق به ویژه کربلایی ها ( تا اونجایی که من شنیدم ) بسیار به این نکته معتقدند. درسته؟
اللهم ارزقنا توفیق زیاره الحسین (ع)
با سلام
آنچه در روایات آمده را تقدیمتان میکنم
یکی از ویژگی های حضرت زهرا(س) این است که به زائران فرزند شهیدش امام حسین (ع) عنایت ویژه ای دارد.
هنگامی که آنان به زیارت امام حسین (ع) می روند، حضرت زهرا (س) حاضر می شود و برای آنان طلب آمرزش و دعا می کند.
روایات متعددی بر این مطلب دلالت می کند.
برخی از آن ها را به شرح زیر است:
1. امام صادق (ع) می فرماید:
إنُّ فاطمة بنت محمد، تحضر لزوّار قبر ابنها الحسین فَتَستغفُر لَهُم ذُنُوبَهُم.(1)
حضرت حسین(ع) حاضر می شود، سپس برای گناهان آنان طلب آمرزش می کند.
2. امام صادق (ع) به معاویه بن وَهَب فرمودند:
زیارت حسین(ع) را ترک مکن! آیا دوست داری که خدا، تو را در زمره کسانی ببیند که حضرت رسول و علی و فاطمه و ائمه(ع) در حقشان دعا می کنند؟(2)
3. سلیمان اعمش می گوید:
در کوفه، شب جمعه ای نزد شیخی بودم.
به او گفتم: درباره زیارت امام حسین(ع) چه می گویی؟» گفت: «بدعت است و هر بدعتی، گمراهی است و هر صاحب گمراهی در آتش است». ناراحت شدم و رفتم.
نیمه های شب آمدم، درِ خانه او را زدم. همسرش گفت: «او به زیارت امام حسین(ع) رفته است».
سلیمان می گوید: من هم به طرف حرم امام حسین (ع) رفتم. وقتی داخل حرم شریف شدم، دیدم شیخ در حالی که به سجده افتاده، گریه و ناله می کند و از خداوند طلب مغفرت و توبه می کند.
بعد از مدّتی طولانی سرش را بلند کرد. گفتم: «ای شیخ! دیروز آن جمله را گفتی، پس الان چه گونه به زیارتش آمدی؟» گفت: ای سلیمان! مرا سرزنش نکن! دیشب، در خواب...، شتری از نور دیدم که کجاوه ای از نور، بر روی آن شتر بود و داخل آن دو خانم بودند.
گفتم: «این دو خانم بزرگوار کی اند؟» گفت: «یکی، حضرت خدیجه (س) و دیگری حضرت سیدة النساء فاطمة زهرا (س) است.».
گفتم: «این جمع به کجا می روند؟»
گفت: «به زیارت حسین که در کربلا از روی ظلم شهید شد، می روند».
به آن هودج نگاه کردم. دیدم اوراقی از آن به پایین می ریزد. پرسیدم: «این اوراق مکتوب چیست؟»
گفت: «در این ورق ها نوشته شده هر کس در شب جمعه، به زیارت قبر حسین (ع) بیاید، از آتش جهنم ایمن خواهد بود»(3).
بود:
منبری ها جریان سلیمان اعمش را می گویند.
آیا این حدیث صحیح است»؟ فرمود: «آری، راست و صحیح است». گفتم: «سیدنا! صحیح است که می گویند: هر کس زیارت کند حسین (ع) را در شب جمعه، برای او امان است»؟ فرمود: «آری، والله!» و اشک از چشمان مبارکش جاری شد و گریست.(4)
1. کامل الزیارات، پیام حق، 1377، باب 40، ح 4، ص 386.
2. همان، پیام حق، 1377، باب 40، ح 4، ص 386؛ مفاتیح الجنان، فصل هفتم، مقصد اول (به نقل از ابن قولویه و کلینی و سید بن طاووس و دیگران).
3. بحار الأنوار، ج 45، ح 12، ص 401؛ النجم الثاقب، مسجد مقدس جمکران، 1380، چاپ چهارم، ص 495.
4. النجم الثاقب، مسجد مقدس جمکران، 1380، چاپ چهارم، ص 489؛ مفاتیح الجنان، تشّرف حاج علی بغدادی.
هنگامی که آنان به زیارت امام حسین (ع) می روند، حضرت زهرا (س) حاضر می شود و برای آنان طلب آمرزش و دعا می کند.
با سلام و بسیار ممنون از شما
با این بیان موافقم . زیارت حسین بن علی هم در دنیا موجب برکته و هم در عقبی بادعای خیر حضرت زهرا(س)
ولی مدتیه که من در جلسات مختلفی که شرکت می کنم که متاسفانه برخی هم به اسم جلسات علمی و معتبر برگزار می شه گفته می شه که حضرت زهرا(س) هر شب جمعه به کربلا رفته تا ضمن زیارت فرزند گرامی شون برای این امام عزاداری کنند و به سر و سینه بزنند .
ولی این حدیثی که شمانقل فرمودین معقوله .طلب آمرزش برای محبین اهل بیت به ویژه از طرف حضرت زهرا(ی) دور ازانتظار نیست؟!!
برای من این شبهه به وجود آمده آیا اساساً میان حضرت زهرا(س) و امام حسین (ع) که هر دو ذوات مقدس در عالم باقی هستند و متنعم در خلد برین مگه فاصله ای هست (منظورم از فاصله مانعی برای با هم بودن از نظر روحی ) که حضرت صدیقه بخوان که به کربلا رفته و زائر باشن. در ثانی به نظرم به سر وسینه زدن حضرت زهرا(س) (اگرچه مصیبت حسین بن عی(ع) مصیبت عظمی است) کمی جای سوال داره؟؟!!!
اگر اشتباه می کنم تصحیح بفرمایید
ممنون