ترجمه دقیق متن رکوع و سجود چگونه است؟
تبهای اولیه
دوستان با توجه به این که در قرآن به دفعات متعدد عبارت "بِحَمْدِه" آمده(الحجر98/النصر3/الإسراء52و44/الطور48/ق39/الفرقان58/غافر55و7/السجده15/الزمر75/الرعد13/طه130/الشوری5/البقرة30) و در تمام آنها قبل از این عبارت،فعل آمده:
چرا در رکوع و سجود،قبل از آن،فعل نیست؟با این وجود،در حالی که عبارت"بِحَمدِه"،وابسته به فعل قبل از خود است،چگونه محتوای کامل متن رکوع و سجود،ترجمه میشود،البته با در نظر گرفتن "وَ" قبل از آن و عدم حذف آن در ترجمه؟
در مورد ترجمه ذکر رکوع و سجده و آیاتی که ذکر کردید، توجه به این آیات میتواند مفید باشد:
«وَ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِكَةُ مِنْ خيفَتِه» (و رعد (آسمانى) او را (به زبان تكوين) توأم با سپاسش تقديس مىكند). سوره رعد آیه 13.
« تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَن فِيهِنَّ وَ إِن مِّن شىَْءٍ إِلَّا يُسَبِّحُ بحَِمْدِهِ وَ لَاكِن لَّا تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُم» (آسمانهاى هفتگانه و زمين و هر كس كه در آنهاست او را تسبيح مىگويند و هيچ چيزى (از جماد و نبات و حيوان و بالاتر از آنها) نيست مگر آنكه (به زبان قال كه بشر عادى نمىشنود، و به زبان حال) با ستايش (از كمالات) او را تسبيح مىگويد). سوره اسراء،آیه44.
« يَوْمَ يَدْعُوكُمْ فَتَسْتَجيبُونَ بِحَمْدِهِ وَ تَظُنُّونَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ قَليلا» (در روزى كه شما را فرا مىخواند پس شما در حالى كه ستايش از او مىنماييد، اجابت خواهيد نمود و (در آن حال) گمان مىكنيد (در دنيا و در عالم برزخ) جز اندك زمانى درنگ نكردهايد). سوره اسراء،آیه 52.
«وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذي لا يَمُوتُ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَ كَفى بِهِ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبيرا» (و بر آن زندهاى كه هيچ گاه نمىميرد توكل كن، و او را همراه حمد و ستايش او تسبيح گو (و از هر نقصى منزه دان) و او كافى است كه به گناهان بندگانش آگاه باشد). سوره فرقان، آیه58.
برای روشن تر شدن مساله به عنوان نمونه ترکیب یکی از آیات مذکور را مختصرا بیان می کنیم: آیه 13 سوره رعد؛ (يسبّح) فعل مضارع ، (الرعد) فاعل ، (بحمده) جارّ و مجرور متعلّق به (يسبّح) یا متعلّق بحال از (الرعد). یعنی رعد خداوند را تسبیح می کند و همراه تسبیح حمد نیز می کند، یا اینکه رعد خداوند را تسبیح می کند در حالی که مشغول حمد است.
بنابراین ذکر رکوع را می توان این طور معنی کرد «سبحان ربی العظیم و بحمده»: تسبیح می کنم پروردگار عظیم ام را و به حمد او نیز مشغولم، یا تسبیح می کنم پروردگار عظیم ام را و این در حالی است که به حمد او مشغولم.
و ذکر رکوع را می توان این طور معنی کرد « سبحان ربی الاعلی و بحمده» : تسبیح می کنم پروردگار بلند مرتبه ام را و به حمد او نیز مشغولم، یا تسبیح می کنم پروردگار بلند مرتبه ام را و این در حالی است که به حمد او مشغولم.
:Gol::Gol:
فعل در بعضی موارد حذف می شود و کلمات موجود قرینه بر آن است. و در این جا کلمه سبحان نشانه فعل مقدر یسبح هست.
...بنابراین ذکر رکوع را می توان این طور معنی کرد «سبحان ربی العظیم و بحمده»: تسبیح می کنم پروردگار عظیم ام را و به حمد او نیز مشغولم، یا تسبیح می کنم پروردگار عظیم ام را و این در حالی است که به حمد او مشغولم.
و ذکر رکوع را می توان این طور معنی کرد « سبحان ربی الاعلی و بحمده» : تسبیح می کنم پروردگار بلند مرتبه ام را و به حمد او نیز مشغولم، یا تسبیح می کنم پروردگار بلند مرتبه ام را و این در حالی است که به حمد او مشغولم.
:gol::gol:
دوست عزیز ضمن تشکر از شما،لازم به ذکر است که "سبحان" فعل نیست بلکه صفت است و شما آن را به صورت فعل ترجمه کرده اید،لطفا کمی بیشتر روی آن فکر کنید.