ارزشمندترين افراد
تبهای اولیه
[="] ارزشمندترين افراد[/]
[="] [/][="]برای پاسخ دادن به این سوال که افراد ارزشمند چه کسانی اند؟
زمينه[/][="]های اعتقادی و ايدئولوژی متأثر گشته وبايد براساس همان زمينهها به آن موضوع نگاه نمود . امّا از آنجا كه ايدئولوژی و جهانبينی ما با سرچشمه اسلام همسو است و ما معتقد به وجود خداوند و يگانگی حضرت حق و جهان آخرت و ارسال رسل و انزال كتب و... هستيم، براساس همين اعتقادات بايد معياری برای ارزشمندی ارائه نمود كه قرآن كريم میفرمايد : همانا ارزشمندترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست. «إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ[/][="]»[1] و آنچه باعث ارتقاء ارزش و بها آدمی ميگردد در پرتو اعتقادات سليم، عمل صالح است. «وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ».[2] بنابراين معيار ارزشمندی تقوی و خداپرستی است و آنچه مقام و منزلت آدمی را ارتقا میبخشد عمل صالح است. [/]
[="] ................امّا از كجا به وجود چنين معياری در زندگی روزمره پی میبريم؟[/]
[="] ......................... مگر میتوان كسی را يافت كه خود را بیتقوا بداند؟ [/]
[="] همگان خود را ارزشمند و برخوردار از عالیترين مقامات ارزشی میدانند، با وجود چنين فضايی راه تشخيص افراد ارزشمند چيست؟ بیترديد شكل رفتار و برخورد و سطح زندگی آنها معرّف ميزان برخورداری افراد از اين معيار است. برای اينكه پی ببريم افراد چقدر خدا پروا هستند و به معاد و آخرت و حساب قيامت باور دارند بايد به زندگی عادی و روزمره آنها مراجعه نمود و شكل و رفتار و كيفيت عملكرد آنها را با ديگران مشاهده كرد.
[/]
[="] همدردي او با بينوايان و[="] نيازمندان و سطح زندگي، تقيد به آداب اسلامي و اخلاق انساني و حتي وضعيّت ظاهر و لباس پوشيدن افراد گوياي اعتقادات او و باورهاي وي است. بنابراين براي شناخت مدعيان خداپروايي و تقوي از اهل تقوي و پرهيزگاري كافي است چند روزي با آنها حشر و نشر داشته باشيد و در رفتار آنها دقت كنيد تا فريب افراد مدعي را نخوريد و در بازار مكاره دچار انحراف نشويد به اميد آن روز[="].
[="] خواهر محترم و برادر بزرگواراز همين رهگذر راه رسيدن به اين مقام و منزلت و در زمره اهل تقوي قرار گرفتن نيز معين شد كه تنها رعايت آن در عمل و رفتار و زندگي روزمره است، كه ميتواند ما را جزء اهل تقوي و خدا پروايان قرار دهد و الاّ به زبان، خداوند را ستودن و اظهار بندگي كردن و خود را جزء معتقدين دانستن كارساز نيست بلكه بايد اين عقيده و خداپروايي در رفتار و گفتار و كردار ما تجلّي پيدا كند.
[="] :Gol: س: زمان مناسب براي كارها چيست؟ معيار تشخيص آن چيست؟ :Gol:
[="] در مورد اين سؤال بايد به عرض برسانم كه زمان مناسب براي انجام كارها از چندين گروه معيار و عوامل متنوع متأثر بوده و افزودن بر آن حتي نوع عمل و كاري كه در صدد انجام آن هستيم نيز در تعيين زمان آن مؤثر است. لذا با عنايت به پراكندگي عوامل مؤثر و تنوّع آنها ارائه پاسخ كلي و ثابت كه معينكننده زمان انجام هر عملي باشد، غيرمقدور است....
[="] چون عوامل موقعيتي، نيازهاي جامعه و سطح توانمندي هوشي و فيزيكي و[/][="] زيستي فرد، نوع عمل مورد نظر و تأثير آن عمل و هدفي كه از انجام آن تعقيب ميشود، جملگي از عوامل مؤثر در تعيين زمان انجام يك عمل است. گاه يك عمل كوچك بواسطة تأثير حياتي كه در نجات جان يك انسان دارد بر هر كار بزرگ ديگري تقدم پيدا ميكند[/][="]. بنابراين كليد حل مسئله بيان يك معيار از پيش تعيين شده نيست تا در تمام مكانها، موقعيتها و نسبت به تمام افراد و كارها گرهگشا باشد.[/]
[="] معيارهاي تشخيص و تعيين زمان كارها ميپردازيم : [/]
[="] 1. اوّلين و اساسيترين معيار در تعيين زمان كارها توجّه به تأثير و پيامد آن عمل است. اگر تأثير عملي يك كار نجات جان يك انسان باشد به گونهاي كه انجام ندادن آن موجب به خطر افتادن جان وي گردد بايد در انجام آن تسريع نمود و يا اگر انجام اعمالي باعث حفظ حيثيّت و آبروي فرد ميشود و اگر كار انجام نپذيرد آبروي وي ريخته ميشود بايد هر چه سريعتر انجام بگيرد. [/][="] 2. دوّمين عامل مؤثر نوع عمل است. اعمال از اين جهت سه نوع هستند؛ [/]
[="] الف: اعمال تكليفي: اين كارها آن دسته از اعمال هستند كه خداوند ما را به انجام آن مأمور ساخته است لذا زمان آن را نيز خود خداوند بيان نمودهاند. اين گروه شامل برخي كارهاي فردي و اجتماعي ميشود و راه پي بردن به خواست خداوند مراجعه به روايات و آيات الهي و فتواي فقهاست. [/]
اي ابوذر
همت خود را بيشتر در عمل به تقوا به كار بر تا به خود عمل ،
زيرا عملي كه توأم با تقوا باشد اندك نخواهد بود
و چگونه اندك شمرده شود عملي كه پذيرفته شود ،
خداي عزوجل فرمايد : « انما يتقبل الله من المتقين »
يعني جز اين نيست كه خداوند بپذيرد ( عمل را ) از مردمان باتقوا .
كسي از « متقين » نباشد مگر آن كه از نفس خود حسابرسي كند
سخت تر از آنچه شريكي از شريك خود حسابرسي مي كند ،
تا بداند كه غذايش از كجاست ، نوشيدني او از كجا آمده ؟
پوشاكش از كجا است ، آيا از حلال است يا از حرام ؟
كسي كه پروا ندارد كه مال خود را از چه راهي به دست آورد
خداي عزوجل نيز پروايي ندارد كه از چه راهي او را به دوزخ برد .