جمع بندی یک تناقض و شبهه ی در مورد ذات و صفات الهی

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
یک تناقض و شبهه ی در مورد ذات و صفات الهی

با سلام

چند وقت پیش به یک شبهه ی خیلی مهم برخودم که تناقض در آیات قرآن و موازین اسلام را نشون میداد :

« "در آیات قرآن آمده است که خدا در هنگام خلقت آدم ابوالبشر از روح خود در او دمید " (( و نفخت فیه من روحی / از روح خود در او دمیدم )) بر اساس این آیه قرآنی میتوان نتیجه گرفت که روح انسان مشتق شده و نشات گرفته شده از روح الهی است ، این یعنی روح انسان شبیه به روح خداوند است (نعوذ باالله!) چون از روح خدا درون کالبد آدمی دمیده شده است در حالیکه در همین قرآن آمده است که (( لیس کمثله شیء / هیچ چیز مانند او (خدا) نیست )) ----> (((تناقض اول))) »

« در سوره ی توحید آمده است که (( لم یلد و لم یولد * و لم یکن له کفوا احد / خداوند نه میزاید و نه زاده میشود * و هیچ مثل و مانندی ندارد )) در حالیکه بر اساس آیه قرآنی « و نفخت فیه من روحی» روح و یا ذات خدا مشتق پذیر است و قابلیت زاد و ولد دارد !! »

و در حدیثی هم آمده است که نور حضرت محمد صلی الله علیه و آله پیامبر اسلام از نور خدا آفریده شده است ، یعنی نور پیامبر مشتق شده از نور خدا و مانند نور الهی است چون از نور خداوند خلق شده است و این یعنی تناقض با آیات فوق الذکر و مهم ترین اصل دین اسلام یعنی توحید .

حدیثی از امام رضا علیه السلام هم وارد شده است که شخصی از حضرت سوال نمود : اگر کسی معتقد باشد که ذره ای از ذات الهی در جوهره ی آدمی است این چگونه اعتقادی است ؟ حضرت فرمود : این شخص بر طریقه سنت نیست و زندیق است !!
* دقیقا این حدیث هم با آیه (و نفخت فیه من روحی) و حدیث فوق (نورانیت پیامبر و خلق این نور از نور الهی) در تعارض و تناقض است .

ممنون میشم این شبهه بسیار مهم رو دقیق و علمی و موشکافانه پاسخ دهید با تشکر ...

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد طاها

سوال:
آیا بین حدیثی که می‌گویدپیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) از نور خداوند آفریده شده است،وحدیثی که کسی را که قائل به وجود ذره‌ای از ذات الهی درجوهره انسان باشد،زندیق می‌شمارد،منافات وجودندارند؟

پاسخ:
منظور از آیه «فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فيهِ مِنْ رُوحي‏ فَقَعُوا لَهُ ساجِدينَ» (1) این نیست که روح ما مشتق شده از روح خداست به این معنا که خدا از روح خود برداشت و در جسم ما گذاشت
بلکه روح نیز مخلوقی از خداست اما مخلوق خاصی از عالم امر است همان طور که در این آیه فرمود: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَ ما أُوتيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلاَّ قَليلاً» (2)
و از این رو مراد خدا از این که روح را به خود اضافه کرده و فرمود «روحی» از باب احترام است و اصطلاحا اضافه تشریفی نام دارد، همان گونه که به کعبه گفته است «بیتی» خانه من: «وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهيمَ مَكانَ الْبَيْتِ أَنْ لا تُشْرِكْ بي‏ شَيْئاً وَ طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفينَ وَ الْقائِمينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ» (3).
بنابراین تناقضی میان آیات نامبرده وجود ندارد.
از این جا روشن می‌شود آیه 29 سوره حجر با آیات سوره توحید (آیات 3 و 4) نیز تنافی ندارد.
اما در مورد حدیث نور محمد (صلی الله علیه و آله)
روایات فراوانی داریم که نشان می‌دهد نور محمد (صلی الله علیه و آله)، مخلوق خداست نه همان نور خدا و نه مشتق از نور خدا (به معنایی که شما برداشت کرده اید) بلکه خداوند نوری خلق نمود که این نور جلوه و نمودی از جلال و عظمت او بود و محمد را از آن نور خلق کرد.
لطفا در روایاتی که در ذیل اشاره می‌شود (مخصوصا دو روایت آخر) دقت کنید:
1.
عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ نُورَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) قَبْلَ أَنْ خَلَقَ [يَخْلُقَ‏] السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ و...»؛ خداوند نور محمد (صلی الله علیه و آله) را قبل از آفرینش آسمان‌ها و زمین آفرید. (4)
2. « ثُمَّ خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَى مِنْ نُورِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) الْجَنَّةَ وَ زَيَّنَهَا»؛ سپس از نور محمد (صلی الله علیه و آله)، بهشت را آفرید و آن را زینت داد. (5)
3.
عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَ نُورَ مُحَمَّدٍ مِنِ اخْتِرَاعِهِ مِنْ نُورِ عَظَمَتِهِ وَ جَلَالِهِ»؛ خداوند نور محمد (صلی الله علیه و آله) را از ابداع و ایجادی که از نور عظمت و جلالش نمود خلق کرد. (6)
4. فَقَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: «
إِنَّا كُنَّا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَأَقْبَلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام)فَلَمَّا رَآهُ النَّبِيُّ (صلی الله علیه و آله)، تَبَسَّمَ فِي وَجْهِهِ وَ قَالَ ... إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى ... خَلَقَ نُوراً فَقَسَمَهُ نِصْفَيْنِ فَخَلَقَنِي مِنْ نِصْفِهِ وَ خَلَقَ عَلِيّاً مِنَ النِّصْفِ الْآخَرِ ...»؛ ابن عباس می‌گوید: نزد پیامبر بودیم که امام علی (علیه السلام) وارد شد و پیامبر (صلی الله علیه و آله) با دیدن او تبسم کرد و فرمود....: خداوند نوری خلق نمود پس آن را دو نیم کرد مرا از نیمی از آن آفرید و علی را از نیمی دیگر. (7)
با توضیحاتی که ذکر شد روایتی که از امام رضا (علیه السلام) نقل کرده‌اید نیز تنافی‌ای با موارد یاد شده ندارد.

منابع:
1. حجر: 15/ 29.
2. اسراء: 17/ 85؛
برای توضیح بیشتر مراجعه نمایید به: ترجمه الميزان، ج ‏13، ص 270.
3.
حج: 22/ 26؛ برای توضیح بیشتر مراجعه نمایید به: ترجمه الميزان، ج ‏12، ص 227 و ج ‏17، ص 342.
4. مجلسی، محمد باقر،
بحار الأنوار، ج 15، ص 4.
5.
همان، ج 15، ص 30.
6.
همان، ج 35، ص 28.
7.
همان، ج 35، ص 29.

موضوع قفل شده است