جمع بندی آيا طبق منابع شيعه و اهل سنت، در ميان313 نفر از ياران امام زمان (عج) زن نيز وجود دارد؟

[="Navy"]آيا طبق منابع شيعه و اهل سنت در ميان313 نفر از ياران امام زمان (عج) زن نيز وجود دارد؟

پاسخ :

اين كه چند نفر از ياران حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف)، زن هستند، دقيقاً مشخص نيست و حتي اين كه زني در ميان ياران خاص آن حضرت باشد، مورد ترديد است؛ چرا كه بيشتر رواياتي كهدرباره عدد 313 نفر از ياران حضرت در كتاب‌هاي معتبر شيعه و اهل سنت نقل شده است، همگي آن‌ها مرد را ذكر كرده‌اند و تنها در بين اين روايات، يک روايت از شيعه و يک روايت از اهل سنت وجود دارد که گفته‌اند در بين اين ياران خاص، پنجاه نفر زن وجود دارد.
از اين رو، در نوشتار حاضر ابتدا رواياتي را كه بيانگر ياران آن حضرت از مردان هستند، از منابع اهل سنت و شيعه بررسي كرده و در پايان رواياتي كه زنان را نيز جزء ياران حضرت مي‌دانند مورد بررسي قرار مي‌دهيم.
الف: منابع اهل سنت

در منابع اهل سنت رواياتي متعددي آمده است كه تعداد ياران حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف) را از ميان مردان بيان كرده اند:
روايت اول

حاکم نيشابوري روايت صحيحي را درباره تعداد ياران حضرت مهدي عليه السلام چنين نقل مي‌کند:
حدثنا أبو العباس محمد بن يعقوب ثنا الحسن بن علي بن عفان العامري ثنا عمرو بن محمد العنقزي ثنا يونس بن أبي إسحاق أخبرني عمار الدهني عن أبي الطفيل عن محمد بن الحنفية قال كنا عند علي رضي الله عنه فسأله رجل عن المهدي فقال علي رضي الله عنه هيهات ثم عقد بيده سبعا فقال: ذاك يخرج في آخر الزمان إذا قال الرجل الله الله قتل فيجمع الله تعالى له قوما قزع كقزع السحاب يؤلف الله بين قلوبهم لا يستوحشون إلى أحد ولا يفرحون بأحد يدخل فيهم على عدة أصحاب بدر لم يسبقهم الأولون ولا يدركهم الآخرون وعلى عدد أصحاب طالوت الذين جاوزوا معه النهر
محمد حنفيه گويد نزد علي عليه السلام بوديم که شخصي از مهدي پرسيد حضر علي عليه السلام فرمودند: چقدر دور است ، سپس حضرت هفت بار دستش را بست و فرمود : او ( حضرت مهدى عليه السلام ) در آخر الزمان قيام خواهد كرد، زمانيكه اگر كسى ، خدا خدا ، بگويد كشته مى گردد. آنگاه خداوند متعال گروهى را كه مانند ابرهاى پاره پاره متفرق بوده اند جمع كرده و بين آنها دوستى را حاكم كرده كه از احدى نمى ترسند واز آنكه كسى در جمع آنها وارد شده وبه آنها اضافه مى گردد خوشحال نگشته و تعداد آنها بعدد اصحاب بدر بوده ونه سابقين ونه آينده گان به مقام و فضيلت آنها نخواهند رسيد و نيز تعداد آنها به عدد اصحاب طالوت پيامبر كه همراه او از نهر گذشتند.
الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفاى 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 4 ، ص 596، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولى، 1411هـ - 1990م.
وي در خصوص سند روايت گويد:
هذا حديث صحيح على شرط الشيخين ولم يخرجاه.
الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفاى 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 4 ، ص 596، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولى، 1411هـ - 1990م.
المقدسي الشافعي السلمي، جمال الدين، يوسف بن يحيي بن علي (متوفاى: 685 هـ)، عقد الدرر في أخبار المنتظر، ج 1 ص 199، طبق برنامه الجامع الكبير.
ذهبي نيز درباره روايت گويد:
على شرط البخاري ومسلم
الحاكم النيسابوري، ابو عبدالله محمد بن عبدالله (متوفاى 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 4 ، ص 596، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولى، 1411هـ - 1990م.
روايت دوم

روايتي را طبراني در معجم الکبير خود چنين آورده است:
حدثنا أَحْمَدُ بن مُوسَى الشَّامِي الْبَصْرِي ثنا سَهْلُ بن تَمَامِ بن بَزِيعٍ ثنا عِمْرَانُ الْقَطَّانُ عن قَتَادَةَ عن أبي الْخَلِيلِ عن عبد اللَّهِ بن الْحَارِثِ عن أُمِّ سَلَمَةَ قالت قال رسول اللَّهِ صلى اللَّهُ عليه وسلم يبَايعُ لِرَجُلٍ بين الرُّكْنِوَالْمَقَامِ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ فَيأْتِيهِ عَصَائِبُ أَهْلِ الْعِرَاقِ وَأَبْدَالُ أَهْلِ الشَّامِ فَيغْزُوَهُمْ جَيشٌ من أَهْلِ الشَّامِ حتى إذا كَانُوا بِالْبَيدَاءِ خُسِفَ بِهِمْ يغْزُوهُمْ رَجُلٌ من قُرَيشٍ أَخْوَالُهُ كَلْبٌ فَيلْتَقُونَ فَيهْزِمُهُمْ فَكَانَ يقَالُ الْخَائِبُ من خَابَ من غَنِيمَةِ كَلْبٍ
ام سلمه روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: در ميان مكه و مقام ابراهيم عليه السلام، کساني که تعدادشان به اندازه اهل بدر است، با مردى بيعت مى‏كنند. در اين هنگام سران عراق و قهرمانان اهل شام ظاهر مى‏گردند لشكرى از شامى‏ها با آنها نبرد مى‏كنند تا هنگامى كه به «بيدا» مى‏رسند و در آنجا دچار خسوف مى‏شوند. و با آنها مردى از قريش كه‏ دائى‏هاى او از «بنى كلب» اند نبرد مى‏كند و در ميدان جنگ با آنها تلاقى مى‏نمايد و خدا آنها را منهزم مى‏سازد. آرى زيانكار كسى است كه از غنيمت «بنى كلب» بهره‏اى برده باشد.
الطبراني، ابوالقاسم سليمان بن أحمد بن أيوب (متوفاى360هـ)، المعجم الكبير، ج 23، ص 295، تحقيق: حمدي بن عبدالمجيد السلفي، ناشر: مكتبة الزهراء - الموصل، الطبعة: الثانية، 1404هـ – 1983م.
هيثمي نيز اين روايت را نقل کرده و گويد:
رواه الطبراني في الكبير والأوسط باختصار وفيه عمران القطان وثقه ابن حبان
وضعفه جماعة وبقية رجاله رجال الصحيح.
اين روايت را طبراني نقل کرده و در سند آن عمران است که ابن حبان او را توثيق کرده است اما عده‌اي نيز او را تضعيف کرده‌اند اما بقيه رجالش صحيح است.
الهيثمي، ابوالحسن نور الدين علي بن أبي بكر (متوفاى 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 7، ص 314، ناشر: دار الريان للتراث/‏ دار الكتاب العربي - القاهرة، بيروت – 1407هـ.
لازم به ذکر است افراد ديگري نيز قطان را توثيق کرده‌اند.
ابن حجر او را توثيق کرده و گويد:
عمران بن داور بفتح الواو بعدها راء أبو العوام القطان البصري صدوق يهم.
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1، ص429، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 - 1986.
عجلي نيز او را ثقه دانسته است:
عمران بن داور العمى بصرى ثقة.
عمران ثقه است
العجلي، أبي الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاى 261هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحديث ومن الضعفاء وذكر مذاهبهم وأخبارهم، ج2، ص189، تحقيق: عبد العليم عبد العظيم البستوي، ناشر: مكتبة الدار - المدينة المنورة - السعودية، الطبعة: الأولى، 1405 – 1985م.
روايت سوم

ابن نعيم روايت صحيحي را از پيامبر صلي الله عليه و آله نقل مي‌کند که در آن اشاره شده است که تعداد ياران امام مهدي به اندازه اهل بدر هستند:
حدثنا أبو يوسف المقدسي عن عبد الملك بن أبي سليمان عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جده قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم في ذي القعدة تحازب القبائل وعامئذ ينتهب الحاج فتكون ملحمة بمنى فيكثر فيها القتلى وتسفك فيها الدماء حتى تسيل دماؤهم على عقبة الجمرة حتى يهرب صاحبهم فيؤتى [ به ] بين الركن والمقام فيبايع وهو كارة ويقال له ان أبيت ضربنا عنقك فيبايعه مثل عدة أهل بدر يرضى عنه ساكن السماء وساكن الأرض.
المروزي، أبو عبد الله نعيم بن حماد (متوفاى288هـ) ، كتاب الفتن، ج 1، ص 341، تحقيق : سمير أمين الزهيري ، ناشر : مكتبة التوحيد - القاهرة ، الطبعة : الأولى ، 1412هـ.
بررسي سند

عبدالملک بن أبي سليمان

وي از راويان صحيح بخاري و مسلم است
ابن حجر او را توثيق کرده و گويد:
عبد الملك بن أبي سليمان ميسرة العرزمي ...المفتوحة صدوق.
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1، ص363، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 - 1986.
عجلي نيز گويد:
عبد الملك بن أبي سليمان العرزمي كوفى ثقة ثبت في الحديث.
عبدالملک ثقه و ثابت در حديث است
العجلي، أبي الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاى 261هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحديث ومن الضعفاء وذكر مذاهبهم وأخبارهم، ج2 ص103، تحقيق: عبد العليم عبد العظيم البستوي، ناشر: مكتبة الدار - المدينة المنورة - السعودية، الطبعة: الأولى، 1405 – 1985م.
ابن سعد نيز درباره او گويد:
عبد الملك بن أبي سليمان العرزمي ...وكان ثقة مأمونا ثبتا.
عبدالمک ثقه، مورد اطمينان و ثابت بود
الزهري، محمد بن سعد بن منيع ابوعبدالله البصري (متوفاى230هـ)، الطبقات الكبرى، ج6 ، ص350،، ناشر: دار صادر - بيروت.
ذهب نيز او را حافظ کبير ناميده است:
عبد الملك بن أبي سليمان العرزمي الكوفي الحافظ الكبير.
الذهبي الشافعي، شمس الدين ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، تذكرة الحفاظ، ج1 ص155، ناشر: دار الكتب العلمية – بيروت، الطبعة: الأولى.
عمر بن شعيب

وي نيز از راويان صحيح بخاري و مسلم است
ابن حجر درباره او گويد:
عمرو بن شعيب بن محمد بن عبد الله بن عمرو بن العاص صدوق.
عمرو صدوق است
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ص423، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 - 1986.
عجلي نيز او را توثيق کرده است:
عمرو بن شعيب بن محمد بن عبد الله بن عمرو بن العاص ثقة.
عمرو ثقه است
العجلي، أبي الحسن أحمد بن عبد الله بن صالح (متوفاى 261هـ)، معرفة الثقات من رجال أهل العلم والحديث ومن الضعفاء وذكر مذاهبهم وأخبارهم، ج2 ص177، تحقيق: عبد العليم عبد العظيم البستوي، ناشر: مكتبة الدار - المدينة المنورة - السعودية، الطبعة: الأولى، 1405 – 1985م.
شعيب بن محمد

ابن حجر درباره او گويد:
شعيب بن محمد بن عبد الله بن عمرو بن العاص صدوق ثبت.
شعيب صدوق و ثابت است.
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، تقريب التهذيب، ج1 ص267، تحقيق: محمد عوامة، ناشر: دار الرشيد - سوريا، الطبعة: الأولى، 1406 - 1986.
ابن حبان نيز او را در الثقات آورده است
شعيب بن محمد بن عبد الله.
التميمي البستي، ابوحاتم محمد بن حبان بن أحمد (متوفاى354 هـ)، الثقات، ج6 ص437، تحقيق السيد شرف الدين أحمد، ناشر: دار الفكر، الطبعة: الأولى، 1395هـ – 1975م.
عبدالله بن عمرو بن عاص

وي از صحابه است همچنانکه ابن حجر او را در الاصابه آورده است:
عبد الله بن عمرو بن العاص بن وائل.
العسقلاني الشافعي، أحمد بن علي بن حجر ابوالفضل (متوفاى852هـ)، الإصابة في تمييز الصحابة، ج 4 ص 192، تحقيق: علي محمد البجاوي، ناشر: دار الجيل - بيروت، الطبعة: الأولى، 1412هـ - 1992م.گ
روايت چهارم

روايتي را ابن نعيم از زهري نقل مي‌کند که عدد ياران حضرت مهدي عليه السلام را 312 نفر ذکر کرده است:
حدثنا عبد الله بن مروان عن سعيد بن يزيد عن الزهري قال يخرج المهدي من مكة بعد الخسف في ثلثمائة وأربعة عشر رجلا عدة أهل بدر.
المروزي، أبو عبد الله نعيم بن حماد (متوفاى288هـ) ، كتاب الفتن ، ج 1، ص 351، تحقيق : سمير أمين الزهيري ، ناشر : مكتبة التوحيد - القاهرة ، الطبعة : الأولى ، 1412هـ.
روايت پنجم

ابن نعيم همچنين روايت ديگري را نيز اين چنين نقل کرده است:
حدثنا سعيد أبو عثمان عن جابر عن عن أبي جعفر قال ثم يظهر المهدي بمكة عند العشاء ....سنته فيظهر في ثلثمائة وثلاثة عشر رجلا عدة أهل بدر.
المروزي، أبو عبد الله نعيم بن حماد (متوفاى288هـ) ، كتاب الفتن ، ج 1، ص 345، تحقيق : سمير أمين الزهيري ، ناشر : مكتبة التوحيد - القاهرة ، الطبعة : الأولى ، 1412هـ.
روايت ششم

فاکهي روايتي را از ابن سيرين چنين نقل مي‌کند:
حدثنا علي بن المنذر قال ثنا محمد بن فضيل بن غزوان قال حدثنا أشعث عن ابن سيرين قال يبايع المهدي بين الحجر والمقام على عدة أهل بدر ثلاثمائة وثلاثة عشر.
الفاكهي، محمد بن إسحاق بن العباس ابوعبد الله (متوفاى275هـ)، أخبار مكة في قديم الدهر وحديثه، ج 1، ص470، تحقيق د. عبد الملك عبد الله دهيش، ناشر: دار خضر - بيروت، الطبعة: الثانية، 1414هـ.
روايت هفتم

مقدسي روايتي را نقل کرده و در آن روايت به عدد ياران حضرت مهدي عليه السلام نيز اين چنين اشاره شده است:
ثم قال عليه السلام : فيجمع الله عز وجل أصحابه على عدد أهل بدر ، وعلى عدد أصحاب طالوت ، ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلاً ، .....
المقدسي الشافعي السلمي، جمال الدين، يوسف بن يحيي بن علي (متوفاى: 685 هـ)، عقد الدرر في أخبار المنتظر، ج1 ص 161، طبق برنامه الجامع الكبير.
روايت هشتم

مقدسي همچنين روايت ديگري را اين چنين نقل کرده است:
وقيل : إنه يخرج من واد بأرض الشام ... ، ويكونون على عدد أهل بدر ، ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلاً ، ثم تجتمع إليه المؤمنون.
المقدسي الشافعي السلمي، جمال الدين، يوسف بن يحيي بن علي (متوفاى: 685 هـ)، عقد الدرر في أخبار المنتظر، ج 1، ص 149، طبق برنامه الجامع الكبير.
طبق اين روايات تعداد ياران امام مهدي عليه السلام 313 نفر مرد مي‌باشد و در اين روايات نامي از زنان برده نشده است البته طبراني روايتي را از پيامبر صلي الله عليه و آله نقل مي‌کند که تعداد ياران امام 314 نفر هستند که در بين آنها زنان نيز وجود دارند.
وي در اين خصوص مي‌نويسد:
حدثنا محمد بن عثمان بن أبي شيبة قال حدثنا محمد بن عمران بن أبي ليلى قال حدثنا المطلب بن زياد عن ليث عن أبي جعفر محمد بن علي بن حسين عن أم سلمة قالت قال رسول الله صلى الله عليه وسلم يسير ملك المشرق إلى ملك المغرب فيقتله ثم يسير ملك المغرب إلى ملك المشرق فيقتله فيبعث جيشا إلى المدينة فيخسف بهم ثم يبعث جيشا فيسبى ناسا من اهل المدينة فيعوذ عائذ بالحرم فيجتمع الناس إليه كالطائر الواردة المتفرقة حتى تجمع إليه ثلاثمائة واربع عشر فيهم نسوة فيظهر على كل جبار وبن جبار ويظهر من العدل ما يتمنى له الاحياء امواتهم فيحيا سبع سنين فان زاد ساعة فاربع عشرة ثم ما تحت الأرض خير مما فوقها.
الطبراني، ابوالقاسم سليمان بن أحمد بن أيوب (متوفاى360هـ)، المعجم الأوسط، ج 5 ، ص 334، تحقيق: طارق بن عوض الله بن محمد،‏عبد المحسن بن إبراهيم الحسيني، ناشر: دار الحرمين - القاهرة – 1415هـ.
هيثمي اين روايت را ذکر کرده و در مورد سندش گويد:
رواه الطبراني في الاوسط وفيه ليث بن أبي سليم وهو مدلس وبقية رجاله ثقات.
در سند اين روايت ليث بن ابي سليم وجود دارد که مدلس است اما بقيه رجال همه ثقه هستند.
الهيثمي، ابوالحسن نور الدين علي بن أبي بكر (متوفاى 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 7 ، ص 315، ناشر: دار الريان للتراث/‏ دار الكتاب العربي - القاهرة، بيروت – 1407هـ.
اين روايت نه تنها از نظر سند همچنانکه هيثمي گفته است، مشکل دارد، توان مقابله با آن همه روايت که اسم زن در آنها نيامده است، ندارد.
ب: منابع شيعه

روايات در اين‌باره در کتب شيعه آنقدر فراوان است که نيازي به بررسي سند نيست، اما يک روايت را از باب نمونه مورد بررسي سندي قرار داده و بقيه را بدون بررسي سند نقل مي‌کنيم:
روايت اول

مرحوم شيخ صدوق روايت صحيحي را با اين سند چنين نقل مي‌كند:
وَبِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام‏ سَيأْتِي‏ فِي‏ مَسْجِدِكُمْ‏ ثَلَاثُمِائَةٍ وَثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا يعْنِي مَسْجِدَ مَكَّةَ يعْلَمُ أَهْلُ مَكَّةَ أَنَّهُ لَمْ يلِدْهُمْ آبَاؤُهُمْ وَلَا أَجْدَادُهُمْ عَلَيهِمُ السُّيوفُ مَكْتُوبٌ عَلَى كُلِّ سَيفٍ‏ كَلِمَةٌ تَفْتَحُ أَلْفَع كَلِمَةٍ فَيبْعَثُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رِيحاً فَتُنَادِي بِكُلِّ وَادٍ هَذَا الْمَهْدِي يقْضِي بِقَضَاءِ دَاوُدَ وَسُلَيمَانَ عليهما السلام وَلَا يرِيدُ عَلَيهِ بَينَةً.
ابان بن تغلب گفت: امام صادق عليه السلام فرمود: در همين مسجد شما يعنى در مكه به زودى سيصد و سيزده‏ مرد مي‌آيند كه اهل مكه بخوبى مي‌دانند آنها را پدران و نياكان آنان به دنيا نياورده‌اند (آن‌ها را نمي‌شناسند). به دست آنها شمشيرهاي است که بر هر کدام آن‌ها كلمه‌اي نوشته شده كه هزار کلمه از آن گشوده مي‌شود؛ پس خداوند بادي مي‌فرستد تا هر وادى فرياد بزنند که اين مهدى است و به روش داود و سليمان و قضاوت مي‌كند و براي حکم خود بينه و شاهد نمي‌طلبد.
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاى381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص671، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)
بررسي سند

سند اين حديث همان سند روايتي است که قبل از اين روايت در کتاب کمال الدين و النعمه مي‌باشد که به اين صورت است:
محمد بن الحسن بن وليد:

نجاشي درباره او مي‌گويد:
شيخ القميين وفقيههم، ومتقدمهم ووجههم ثقة ثقة، عين...
بزرگ مردم قم، فقيه و پيش‌کسوت آنان به شمار مي‌رفت، وي بسيار مورد اعتماد و مطمئن بود و شخصيت برجسته‌اي داشت.
رجال النجاشي، ص383.
شيخ طوسي نيز مي‌گويد:
جليل القدر، عارف بالرجال، موثوق به... جليل القدر، بصير بالفقه، ثقة.
وي گرانقدر و والا مقام است، به علم رجال تسلط دارد و مورد اعتماد است. در فقه نکته سنج و آگاه و مطمئن است».
الفهرست، ص237
محمد بن الحسن بن فروخ الصفار

نجاشي مي‌گويد:
كان وجها في أصحابنا القميين، ثقة، عظيم القدر، راجحا، قليل السقط في الرواية.
در ميان عالمان شيعه قم، داراي قدر و منزلت، مورد اعتماد، گرانقدر و برتر از ديگران بوده و روايات او، افتادگي كمتري داشت:
رجال النجاشي، ص354
يعقوب بن يزيد

نجاشي مي گويد
وكان ثقة صدوقا...
وي مورد اعتماد و بسيار صادق و راستگو بود:
رجال النجاشي، ص450.
شيخ طوسي مي‌گويد:
كثير الرواية، ثقة.
وي روايات بسياري نقل کرده و مورد اعتماد است:
الفهرست، ص264
محمد بن أبي عمير:

وي از برترين راويان شيعه و از اصحاب اجماع به شمار مي‌رود؛ يعني از افرادي است که هر روايتي که با سند صحيح به آن‌ها برسد، شيعيان اتفاق بر قبول آن دارند.
نجاشي در باره او مي گويد:
جليل القدر، عظيم المنزلة فينا وعند المخالفين...
وي از نظر ما و حتي مخالفان، عالم گرانقدر و والا مقام است:
رجال النجاشي، ص32.
شيخ طوسي نيز مي‌گويد:
وكان من أوثق الناس عند الخاصة والعامة، وأنسكهم نسكا، وأورعهم وأعبدهم.
وي مطمئن ترين، زاهدترين، با تقواترين و عابدترين شخص نزد شيعه و سني است
الفهرست، ص218
أبان بن عثمان الأحمر

مرحوم کشي او را جزء اصحاب اجماع آورده است:
أجمعت العصابة على تصحيح ما يصح من هؤلاء وتصديقهم لما يقولون وأقروا لهم بالفقه، من دون أولئك الستة الذين عددناهم وسميناهم، ستة نفر: جميل بن دراج. وعبد الله بن مسكان، وعبد الله بن بكير، وحماد بن عيسى، وحماد ابن عثمان، وأبان بن عثمان.
تمام شيعيان اجماع دارند بر تصحيح رواياتي که با سند صحيح از اين افراد نقل شود و همچنين بر راستگو بودن آن‌ها اجماع دارند:...
رجال الكشي، ج2، ص673
أبان بن تغلب

نجاشي مي‌نويسد
عظيم المنزلة في أصحابنا، لقي علي بن الحسين، وأبا جعفر، وأبا عبد الله عليه السلام وروى عنهم، وكانت له عندهم منزلة وقدم.
که او محضر سه امام عليه السلام را درک و جايگاه خاصي نزد آن بزرگواران داشته و شيعيان نيز براي او موقعيت ممتازي قائل بودند:
رجال النجاشي، ص10.
شيخ طوسي نيز مي‌گويد
ثقة، جليل القدر، عظيم المنزلة في أصحابنا.
او ثقه جليل القدر است که جايگاه ويژه نزد اصحاب ما دارد
الفهرست، ص57
بنابراين اين روايت از نظر سند معتبر است
روايت دوم

اين روايت را نعماني چنين نقل کرده است:
أخبرنا أحمد بن محمد بن سعيد ، عن هؤلاء الرجال الأربعة ، عن ابن محبوب . وأخبرنا محمد بن يعقوب الكليني أبو جعفر ، قال : حدثني علي بن إبراهيم بن هاشم ، عن أبيه . قال : وحدثني محمد بن عمران ، قال : حدثنا أحمد بن محمد بن عيسى ، قال : وحدثنا علي بن محمد وغيره ، عن سهل بن زياد ، جميعا ، عن الحسن بن محبوب . قال : وحدثنا عبد الواحد بن عبد الله الموصلي ، عن أبي علي أحمد بن محمد بن أبي ناشر ، عن أحمد بن هلال ، عن الحسن بن محبوب ، عن عمرو بن أبي المقدام ، عن جابر بن يزيد الجعفي ، قال : " قال أبو جعفر محمد بن علي الباقر ( عليه السلام ) : يا جابر ، الزم الأرض ولا تحرك يدا ولا رجلا حتى ترى علامات أذكرها لك إن أدركتها ... . فيجمع الله عليه أصحابه ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا، ويجمعهم الله له على غير ميعاد قزعا كقزع الخريف .
امام باقر عليه السلام بعد از ذکر نشانه هاي ظهور ووقايع ظهور فرمود: ...پس خداوند سيصد و سيزده مرد ياران آن حضرت را بر او گرد مى‏آورد و بدون قرار قبلى خداوند آنان را گرد مى‏آورد همچون پاره‏هاى ابر پائيز كه بهم ميپيوندند
النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)،‌ كتاب الغيبة، ص 288 – 291 ، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدى ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولى
اين روايت در بسياري از كتاب‌هاي شيعه نقل شده و روايتي است كاملاً معتبر.
روايت سوم

اين روايت را نيز نعماني از ابان چنين نقل کرده است:
أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى الْعَطَّارُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ حَسَّانَ الرَّازِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْكُوفِيِّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ:سَيَبْعَثُ اللَّه‏ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا إِلَى مَسْجِدٍ بِمَكَّةَ يَعْلَمُ أَهْلُ مَكَّةَ أَنَّهُمْ لَمْ يُولَدُوا مِنْ آبَائِهِمْ وَ لَا أَجْدَادِهِمْ عَلَيْهِمْ سُيُوفٌ مَكْتُوبٌ عَلَيْهَا أَلْفُ كَلِمَةٍ كُلُّ كَلِمَةٍ مِفْتَاحُ أَلْفِ كَلِمَةٍ وَ يَبْعَثُ اللَّهُ الرِّيحَ مِنْ كُلِّ وَادٍ تَقُولُ هَذَا الْمَهْدِيُّ يَحْكُمُ بِحُكْمِ دَاوُدَ وَ لَا يُرِيدُ بَيِّنَةً.
أبان بن تغلب از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: «خداوند در آينده سيصد و سيزده [مرد] را در مسجدى [در] مكّه بر مى‏انگيزد، و اهل مكّه مى‏دانند كه آنان از پدرانشان و اجدادشان زاده نشده‏اند (يعنى اهل مكّه نيستند)، براى ايشان شمشيرهائى است كه هزار كلمه بر آن نوشته شده، هر كلمه خود كليد هزار كلمه است، خداوند از هر سرزمينى باد را برانگيزد تا بگويد: اين همان مهدى است كه بر طبق حكم داود حكم مى‏كند و به گواه نياز ندارد».
النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)،‌ كتاب الغيبة، ص 328، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدى ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولى
روايت چهارم

شيخ طوسي روايتي را در اين خصوص چنين نقل کرده است:
حدثنا أبو سليمان أحمد بن هوذة الباهلي ، قال : حدثنا إبراهيم بن إسحاق النهاوندي بنهاوند سنة ثلاث وسبعين ومائة ، قال : حدثنا عبد الله بن حماد الأنصاري سنة تسع وعشرين ومائتين ، عن عبد الله بن بكير ، عن أبان بن تغلب ، قال : كنت مع جعفر بن محمد ( عليه السلام ) في مسجد بمكة وهو آخذ بيدي ، فقال : يا أبان ، سيأتي الله بثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا في مسجدكم هذا ، يعلم أهل مكة أنه لم يخلق آباءهم ولا أجدادهم بعد عليهم السيوف ، مكتوب على كل سيف اسم الرجل واسم أبيه وحليته ونسبه ، ثم يأمر مناديا فينادي : هذا المهدي يقضي بقضاء داود وسليمان ، لا يسأل على ذلك بينة.
أبان بن تغلب گويد: «در مكّه خدمت امام صادق عليه السّلام در مسجدى بودم، و آن حضرت در حالى كه دست مرا گرفته بود، به من فرمود: اى أبان در آينده نزديك خداوند سيصد و سيزده مرد را در همين مسجد شما گرد مى‏آورد، و اهل مكّه مى‏دانند كه پدرانشان و اجدادشان هنوز آفريده نشده‏اند، آنان شمشيرها به ميان بسته‏اند، بر هر شمشيرى اسم آن مرد و نام پدرش و مشخّصاتش و نسبش نوشته شده است، پس (آن حضرت) نداكننده‏اى را دستور مى‏دهد و او آواز مى‏دهد: اين همان مهدى است كه بر طبق قضاوت داود و سليمان قضاوت مى‏كند و براى آن گواهى نمى‏طلبد
الطوسي، الشيخ ابوجعفر محمد بن الحسن بن علي بن الحسن (متوفاى460هـ)، كتاب الغيبة، ص 328، تحقيق الشيخ عباد الله الطهراني/ الشيخ على احمد ناصح، ناشر: مؤسسة المعارف الاسلامية، الطبعة : الأولى، 1411هـ.
المجلسي، محمد باقر (متوفاى 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، - ج 52 ، ص 369،تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.
روايت پنجم

صدوق روايت طولاني را از پيامبر صلي الله عليه و آله نقل کرده است که در آن به عدد اصحاب حضرت مهدي عليه السلام چنين اشاره شده است:
حدثنا أبو الحسن أحمد بن ثابت الدواليبي بمدينة السلام قال : حدثنا محمد بن الفضل النحوي قال : حدثنا محمد بن علي بن عبد الصمد الكوفي قال : حدثنا علي بن عاصم ، عن محمد بن علي بن موسى ، عن أبيه علي بن موسى بن جعفر ، عن أبيه جعفر بن محمد ، عن أبيه محمد بن علي ، عن أبيه علي بن الحسين ، عن أبيه الحسين بن علي عليهما السلام قال : دخلت على رسول الله صلى الله عليه وآله وعنده أبي بن كعب فقال رسول الله صلى الله عليه وآله : مرحبا بك يا أبا عبد الله يا زين السماوات والأرض...... يجْمَعُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِنْ أَقَاصِي الْبِلَادِ عَلَى‏ عَدَدِ أَهْلِ‏ بَدْرٍ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مَعَهُ صَحِيفَةٌ مَخْتُومَةٌ فِيهَا عَدَدُ أَصْحَابِهِ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَنْسَابِهِمْ وَ بُلْدَانِهِمْ وَ صَنَائِعِهِمْ وَ كَلَامِهِمْ وَ كُنَاهُمْ‏ كَرَّارُونَ مُجِدُّونَ فِي طَاعَتِهِ
امام حسين عليه السلام فرمود : بر پيامبر صلي الله عليه و آله وارد شد در حالي که ابي بن کعب نيز در محضر پيامبر (ص) بودند حضرت به من فرمود: اي زينت زمين و آسمان خداوند از دورترين شهرها به تعداد أهل بدر يعنى سيصد و سيزده مرد براى او سپاه گرد آورد. او نوشته‏اى در دست دارد كه لاك و مهر شده و در آن تعداد و اسامى اصحاب او و نيز نسب شهرهاى آنها و خلق و خوى، وضع ظاهرى، چهره و قيافه و نيز كنيه آنان ثبت شده است. اين نفرات جنگاور بوده، در اطاعت و فرمانبردارى از او كوشا هستند و مجدّانه عمل مى‏كند.
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاى381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 268، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)
روايت ششم

وي همچنين از امام سجاد عليه السلام چنين نقل کرده است
حدثنا أحمد بن محمد بن يحيى العطار رضي الله عنه قال : حدثنا أبي : عن محمد بن الحسين بن أبي الخطاب ، عن محمد بن سنان ، عن أبي خالد القماط ، عن ضريس ، عن أبي خالد الكابلي ، عن سيد العابدين علي بن الحسين عليهما السلام قال : المفقودون عن فرشهم ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا عدة أهل بدر فيصبحون بمكة ، وهو قول الله عز وجل : " أينما تكونوا يأت بكم الله جميعا وهم أصحاب القائم عليه السلام .
امام چهارم زين العابدين عليه السلام فرمود آنها كه از بستر خود براى يارى امام قائم ناپديد شوند سيصد و سيزده مرد باشند بشماره اهل بدر كه صبح آن شب در مكه باشند و اين ست گفته خداى تعالى (در سوره بقره آيه 148) هر جا كه باشيد خدا شما را همه را بياورد» اين‏ها اصحاب قائم عليه السلام باشند
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاى381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 654، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)
روايت هفتم

نعماني همچنين از امام باقر عليه السلام چنين نقل روايت کرده است:
اخبرنا أحمد بن هوذة أبو سليمان ، قال : حدثني إبراهيم بن إسحاق النهاوندي ، عن عبد الله بن حماد الأنصاري ، عن أبي الجارود ، عن أبي جعفر الباقر ( عليه السلام ) ، قال : أصحاب القائم ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا أولاد العجم ، بعضهم يحمل في السحاب نهارا ، يعرف باسمه واسم أبيه ونسبه وحليته ، وبعضهم نائم على فراشه فيوافيه في مكة على غير ميعاد
ابى جعفر امام باقر عليه السّلام كه فرمود: ياران قائم سيصد و سيزده مرد از فرزندان عجم خواهند بود كه بعضى از آنان بروز در ميان ابر حمل مى‏شود و بنام خود و بنام پدرش و نسبش و خصوصياتش معروف است و بعضى از آنان در بسترش‏ بخواب باشد كه بمكّه‏اش ديدار كند بدون قرار وقت قبلى.
النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)،‌ كتاب الغيبة، ص 329، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدى ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولى

[/]

کارشناس بحث: استاد هادی

با سلام و عرض ادب و تشکر از پرسشی مطرح فرمودید:

از ادعیه و زیارت های ائمه اطهار علیهم السلام چنین استفاده می شود که بدون هیچ تفاوتی مردان و زنان در رسیدن به کمالات انسانی مساوی هستند؛ چنان‌كه در رسيدن به مراتب عالي كمال انسان جنسيت دخلي ندارد و همه انسان‌ها به شرط داشتن ايمان، انجام عمل صالح و مراقبت بر اوامر الهي مي‌توانند به اين مراتب دست يابند، در دست يافتن به مقام ياري و نصرت امام عصر(عج) نيز جنسيت مطرح نيست و مهم عمل به وظايف و تكاليفي است كه منتظران واقعي براي رسيدن به اين مقام بايد آنها را انجام دهند. لذا منعی از این جهت وجود ندارد که عده ای از یاران خاص امام زمان علیه السلام از زنان باشد.

اما اینکه آیا در بین یاران خاص حضرت قائم (عج) زنان نیز وجود دارند یا نه، برخی روایات، یاران خاص امام زمان را فقط از مردان و برخی دیگر از روایات عده ای از یاران حضرت را از زنان معرفی می کنند.

«عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع سَيَأْتِي فِي مَسْجِدِكُمْ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا يَعْنِي مَسْجِدَ مَكَّةَ يَعْلَمُ أَهْلُ مَكَّةَ أَنَّهُ لَمْ يَلِدُهُمْ آبَاؤُهُمْ وَ لَا أَجْدَادُهُمْ عَلَيْهِمُ السُّيُوفُ مَكْتُوبٌ عَلَى كُلِّ سَيْفٍ كَلِمَةٌ تَفْتَحُ أَلْفَ كَلِمَةٍ فَيَبْعَثُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى رِيحاً فَتُنَادِي بِكُلِّ وَادٍ هَذَا الْمَهْدِيُّ يَقْضِي بِقَضَاءِ دَاوُدَ وَ سُلَيْمَانَ ع لَا يُرِيدُ عَلَيْهِ بَيِّنَة». (بحار الانوار ج 52 ص 286؛ کمال الدین ج 2 ص 671 ؛ الغیبه النعمانی ص 313؛ بصائر الدرجات 311)

در مقابل عده بسیاری از روایات، تصریح می کنند که برخی از یاران حضرت زن هستند:

امام باقر ( علیه السلام) می فرمایند: «به خدا سوگند سیصد و اندی نفر خواهند آمد و پنجاه زن در میان آنان است» (بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 52، ص 223)
مفضل بن عمر می گوید: امام صادق ( علیه السلام) فرمودند: «همراه حضرت قائم، سیزده زن هست . عرض کردم، آنان چه نقشی خواهند داشت؟ فرمودند: زخمی ها را مداوا می کنند و از بیماران پرستاری می نمایند . آنچنان که همراه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بودند(بحار النوار، ج 89، ص 225؛ اثبات الهداه، ج3، ص575)
امام محمد باقر عليه السّلام فرمود: «بخدا قسم سيصد و سيزده مرد كه پنجاه‏ زن‏ نيز در ميان آنهاست مانند قطعه‏هاى ابر در فصل پائيز، در غير موسم حج در مكه معظمه جمع ميشوند. چنان كه خداوند مي فرمايد: أَيْنَ ما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ يعنى: هر جا باشيد خداوند تمام شما را گرد آورد، خداوند بر هر چيز تواناست»‏ (مهدى موعود، ترجمه جلد سيزدهم بحار ص 1000)
در بعضی روایات نیز از حضور زنان در ردیف اولین یاران امام زمان و کادر اولیه قیام یاد گردیده است (معجم احادیث الامام المهدی، مؤسسه معارف اسلامیه، ج 1، ص 500)
بنابراین با توجه به روایات، حضور زنان در کادر اول انقلاب مهدی نه تنها امر بعید و یا غیر ممکن نیست، بلکه باتوجه به روایات، ممکن و حتی مسلم است.
اما در رابطه با تعداد زنان برخی روایات تعداد یاوران زن را 50 نفر(روایات امام محمد باقر علیه السلام در ابتدای پاسخ) و برخی دیگر 13 نفر (روایات امام صادق علیه السلام روایت دوم در ابتدای پاسخ)ذکر کرده اند، روایات دیگر هم وجود دارند که تعداد زنان را چهارصد زن، (کنز العمال، علاء الدین هندی، ج 14، ص 338) و برخی، تعداد آنان را 7800 (مراجعه کنید به:چشم اندازی از حکومت مهدی، نجم الدین طبسی، ص 74) نفر معرفی می کند . دسته دیگری از روایات نیز وجود دارد که تنها به همراه بودن زنان با حضرتش اکتفا کرده و تعدادشان را ذکر نکرده است.

[="Navy"][h=4]روايت هشتم[/h]روايت ديگري را نعماني از امام باقر عليه السلام چنين نقل کرده است:
حدثنا علي بن الحسين ، قال : حدثنا محمد بن يحيى ، عن محمد بن حسان الرازي ، عن محمد بن علي الكوفي ، عن علي بن الحكم ، عن علي بن أبي حمزة ، عن أبي بصير ، عن أبي جعفر الباقر ( عليه السلام ) : أن القائم يهبط من ثنية ذي طوى في عدة أهل بدر ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا حتى يسند ظهره إلى الحجر الأسود ، ويهز الراية الغالبة . قال علي بن أبي حمزة : فذكرت ذلك لأبي الحسن موسى بن جعفر ( عليه السلام ) ، فقال : كتاب منشور
ابو بصير از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه: قائم عليه السّلام در ميان گروهى به عدد اهل بدر- سيصد و سيزده مرد از ثنيه (گردنه) ذى طوى پائين مى‏آيد تا آنكه پشت خود را به حجر الأسود تكيه مى‏دهد و پرچم پيروزي را به اهتراز در مى‏آورد.
النعماني ،محمد بن إبراهيم ،(متوفاي 380)،‌ كتاب الغيبة، ص 329، تحقيق : فارس حسون كريم، قم ناشر : أنوار الهدى ، سال چاپ : 1422، چاپ : الأولى
[h=4]روايت نهم[/h]اين روايت را علامه مجلسي نقل کرده است:
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عليه السلام لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيهِمْ مُصْعِدِينَ‏ مِنْ نَجَفِ الْكُوفَةِ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ.
گوئي به آن سيصد و چند مرد ياران مي‌نگرم كه از نجف كوفه بالا مي‌روند، گويا قلبهاي آنان (در استحكام و استواري) پاره‌ها و قطعه‌هاي آهن است
المجلسي، محمد باقر (متوفاى 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 52 ، ص 34، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.
[h=4]روايت دهم[/h]روايت ديگري را نيز علامه مجلسي چنين نقل کرده است:
قال رَسُولُ اللَّهِ ص يا عَلِي إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا خَرَجَ يجْتَمِعُ إِلَيهِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عَدَدَ رِجَالِ بَدْرٍ فَإِذَا كَانَ وَقْتُ خُرُوجِهِ يكُونُ لَهُ سَيفٌ مَغْمُودٌ نَادَاهُ السَّيفُ قُمْ يا وَلِي اللَّهِ فَاقْتُلْ أَعْدَاءَ اللَّه‏
پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: يا على موقعى كه قائم ظهور كند سيصد و سيزده مرد به تعداد مردان جنگ بدر بگرد وى اجتماع كنند و وقت آمدنش نزديك شود شمشير غلاف‏شده‏اى دارد كه همان شمشير به وى مى‏گويد: اى ولى خدا برخيز و دشمنان را بكش‏.
المجلسي، محمد باقر (متوفاى 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 52 ص 303، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.
[h=4]روايت يازدهم[/h]روايتي را قمي در كفاية الأثر چنين نقل کرده است:
أخبرنا أبو عبد الله الخزاعي ، قال أخبرنا محمد بن أبي عبد الله الكوفي ، عن سهل بن زياد الآدمي ، عن عبد العظيم بن عبد الله الحسني، قال : قلت لمحمد بن علي بن موسى .....وهو سمي رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم وكنيه ، وهو الذي تطوى له الأرض ويذل له كل صعب ، يجتمع إليه من أصحابه عدد أهل بدر ثلاثمائة وثلاث عشر رجلا من أقاصي الأرض ، وذلك قول الله عز وجل أينما تكونوا يأت بكم الله جميعا إن الله على كل شئ قدير ، فإذا اجتمعت له هذه العدة من أهل الاخلاص أظهر أمره ، فإذا أكمل له العقد وهي عشرة ألف رجل خرج بإذن الله ، فلا يزال يقتل أعداء الله حتى يرضى الله تبارك وتعالى
او همنام و هم كينه رسول خداست و او است كسى كه زمين زير پاى او نورديده شودو هر سركشى براى او رام گردد و يارانش كه بشماره اهل بدرند يعني 313 مرد از دورترين نقطه‏ هاى زمين گرد او فراهم شوند و اينست تفسير گفته خداى عز و جل (در سوره بقره آيه 148) فرمايد هر كجا باشيد خدا شما را مى‏آورد گردهم بدرستى كه خدا بر هر چيز توانا است- چون اين شماره از مردم زمين از اهل اخلاص گرد او جمع شوند خدا امر او را آشكار كند و چون شماره آنها يك عقد كامل شد كه ده هزار مرد است باذن خدا خروج كند و پى در پى دشمنان خدا را بكشد تا خداى تعالى راضى گردد.
الخزاز القمي الرازي ، أبي القاسم علي بن محمد بن علي، كفاية الأثر في النص على الأئمة الاثني عشر ، ص 282، تحقيق: السيد عبد اللطيف الحسيني الكوه كمري الخوئي، ناشر: انتشارات ـ قم، 140هـ .
المجلسي، محمد باقر (متوفاى 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 51 ص 157، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.
[h=4]روايت دوازدهم[/h]مفضل روايتي را از امام صادق عليه السلام اين چنين روايت کرده است:
عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى الْقَائِمِ عليه السلام عَلَى مِنْبَرِ الْكُوفَةِ وَ حَوْلَهُ أَصْحَابُهُ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عِدَّةُأَهْلِ بَدْرٍ وَ هُمْ أَصْحَابُ الْأَلْوِيةِ وَ هُمْ حُكَّامُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ عَلَى خَلْقِهِ حَتَّى يسْتَخْرِجَ مِنْ قَبَائِهِ كِتَاباً مَخْتُوماً بِخَاتَمٍ مِنْ ذَهَبٍ عَهْدٌ مَعْهُودٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ ص فَيجْفِلُونَ عَنْهُ إِجْفَالَ الْغَنَمِ الْبُكْمِ فَلَا يبْقَى مِنْهُمْ إِلَّا الْوَزِيرُ وَ أَحَدَ عَشَرَ نَقِيباً كَمَا بَقَوْا مَعَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عليه السلام فَيجُولُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لَا يجِدُونَ عَنْهُ مَذْهَباً فَيرْجِعُونَ إِلَيهِ وَ اللَّهِ إِنِّي لَأَعْرِفُ الْكَلَامَ الَّذِي يقُولُهُ لَهُمْ فَيكْفُرُونَ بِهِ
مفضل بن عمر گويد امام صادق عليه السلام فرمود گويا بقائم (ع) نگاه مي‌كنم بالاى منبر كوفه است و سيصد و سيزده مرد يارانش بشماره اهل بدر اطرافش هستند و آنان پرچمداران و حكام خدايند در روى زمين بر خلقش تا آن كه امام عليه السلام از قباى خود يك نامه با مهر طلائى بيرون مي‌كند كه سفارشى است از طرف رسول خدا براى او و چون آن را اعلام ميدارد مانند گوسفند وحشت زده گنگ از دورش ميرمند و جز يك وزير و يازده نقيب و سرهنك كسى نميماند همان اندازه كه با حضرت موسى ماندند اين‏ها در سراسر زمين ميگردند و جز او مرجعى بدست نمى‏آورند و بسوى او برمي‌گردند بخدا من ميدانم براى آن‏ها چه ميگويد كه كافر مي‌شوند.
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاى381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 673، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت -
[h=4]روايت سيزدهم[/h]روايتي را محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام درباره نشانه‌هاي ظهور ذکر نقل کرده و در آن به عدد ياران امام مهدي عليه السلام نيز چنين اشاره شده است:
محمد بن مسلم قال : سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول...إِذَا خَرَجَ أَسْنَدَ ظَهْرَهُ إِلَى الْكَعْبَةِ وَ اجْتَمَعَ إِلَيهِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا وَ أَوَّلُ مَا ينْطِقُ بِهِ هَذِهِ الْآيةُ بَقِيتُ اللَّهِ خَيرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‏ ثُمَّ يقُولُ أَنَا بَقِيةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ خَلِيفَتُهُ وَ حُجَّتُهُ عَلَيكُمْ فَلَا يسَلِّمُ عَلَيهِ مُسَلِّمٌ إِلَّا قَالَ السَّلَامُ عَلَيكَ يا بَقِيةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ فَإِذَا اجْتَمَعَ إِلَيهِ الْعِقْدُ وَ هُوَ عَشَرَةُ آلَافِ رَجُلٍ خَرَجَ فَلَا يبْقَى فِي الْأَرْضِ مَعْبُودٌ دُونَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ صَنَمٍ وَ وَثَنٍ وَ غَيرِهِ إِلَّا وَقَعَتْ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَ وَ ذَلِكَ بَعْدَ غَيبَةٍ طَوِيلَةٍ لِيعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يطِيعُهُ بِالْغَيبِ وَ يؤْمِنُ بِهِ.
قائم ما خروج كند و چون ظهور كند به خانه كعبه تكيه زند و سيصد و سيزده مرد به گرد او اجتماع كنند و اوّلين سخن او اين آيه قرآن است: بَقِيتُ اللَّهِ خَيرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ‏» سپس مى‏گويد: منم بقية اللَّه در زمين و منم خليفه خداوند و حجّت او بر شما و هر درود فرستنده‏اى به او چنين سلام گويد: السّلام عليك يا بقية اللَّه في ارضه‏، و چون براى بيعت ده هزار مرد به گرد او اجتماع كنند خروج خواهد كرد. و در زمين هيچ معبودى جز اللَّه تعالى نباشد و در صنم ووثن و غيره آتش در افتد و بسوزند و آن پس از غيبتى طولانى است، تا خدا بداند چه كسى در دوران غيبت از او اطاعت كرده و بدو ايمان مى‏آورد.
المجلسي، محمد باقر (متوفاى 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 52 ، ص 191، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.
[h=4]روايت چهاردهم[/h]اين روايت را ابي بصير از امام صادق عليه السلام چنين نقل کرده است:
وبهذا الاسناد ، عن الحسين بن سعيد ، عن ابن أبي عمير ، عن أبي أيوب ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيرٍ عَنْ أَبِي أَيوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَأَلَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع كَمْ يخْرُجُ مَعَ الْقَائِمِ ع فَإِنَّهُمْ يقُولُونَ إِنَّهُ يخْرُجُ مَعَهُ مِثْلُ عِدَّةِ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا قَالَ وَ مَا يخْرُجُ إِلَّا فِي أُولِي قُوَّةٍ وَ مَا تَكُونُ أُولُو الْقُوَّةِ أَقَلَّ مِنْ عَشَرَةِ آلَافٍ.
ابو بصير گويد مردى از اهل كوفه از امام ششم پرسيد چند نفر با قائم عليه السلام در ظهور همراهند بدرستى كه ايشان ميگويند همراهان قائم عليه السلام مانند شماره اهل بدرند كه سيصد و سيزده مرد بودند؟ فرمود قائم ظهور نكند مگر با نيروى مهمى و نيروى مهم كمتر از ده هزار نباشد
الصدوق، ابوجعفر محمد بن علي بن الحسين (متوفاى381هـ)، كمال الدين و تمام النعمة، ص 654، تحقيق: علي اكبر الغفاري، ناشر: مؤسسة النشر الاسلامي ( التابعة ) لجماعة المدرسين ـ قم، 1405هـ . (مكتبه اهل بيت)
[h=4]روايت پانزدهم[/h]محمد بن جرير طبري شيعي روايتي را در اين‌باره چنين نقل کرده است:
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيهِ السَّلَامُ)، قَالَ: سَأَلْتُهُ، مَتَى يقُومُ قَائِمُكُمْ؟ وبهذا الاسناد عن أبي عبد الله جعفر بن محمد ، قال : حدثنا محمد ابن حمران المدائني عن علي بن أسباط ، عن الحسن بن بشير ، عن أبي الجارود ، عن أبي جعفر ( عليه السلام ) ، قال : سألته ، متى يقوم قائمكم ؟ قَالَ: يا أَبَا الْجَارُودِ، لَا تُدْرِكُونَ. فَقُلْتُ: أَهْلَ زَمَانِهِ. فَقَالَ: وَ لَنْ تُدْرِكَ أَهْلَ زَمَانِهِ، يقُومُ قَائِمُنَا بِالْحَقِّ بَعْدَ إِياسٍ مِنَ الشِّيعَةِ، يدْعُو النَّاسَ ثَلَاثاً فَلَا يجِيبُهُ أَحَدٌ، فَإِذَا كَانَ الْيوْمُ الرَّابِعُ تَعَلَّقَ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ، فَقَالَ: يا رَبِّ، انْصُرْنِي، وَ دَعْوَتُهُ لَا تَسْقُطُ، فَيقُولُ (تَبَارَكَ وَ تَعَالَى) لِلْمَلَائِكَةِ الَّذِينَ نَصَرُوا رَسُولَ اللَّهِ (صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلَهُ) يوْمَ بَدْرٍ، وَ لَمْ يحُطُّوا سُرُوجَهُمْ، وَ لَمْ يضَعُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَيبَايعُونَهُ، ثُمَّ يبَايعُهُ مِنَ النَّاسِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا، يسِيرُ إِلَى الْمَدِينَةِ.
ابي الجارود گويد: از امام باقر عليه السلام سئوال كردم قائم شما چه زماني قيام ميفرمايد ؟ فرمود: اي ابا جارود شما آنزمان را نخواهيد ديد . عرضكردم اهل زمانش چطور ؟ فرمود : اهل زمانش راهم نمي‌بينيد قائم ما بعد از مأيوس شدن و نا اميد گشتن شيعيان قيام مي‌كند و مردم را سه بار دعوت مي كند و به كمك مي طلبد ولي هيچكس پاسخ او را نميدهد ، تا آنكه روز چهارم به پرده كعبه مي چسبد و مي گويد : خدا يا ياريم كن ودعايش رد نميشود خداوند نيز به ملائكه اي كه رسول الله ( صلي الله عليه وآله ) را در روز بدر ياري كردند دستور مي دهد حضرت مهدي عليه السلام را ياري كنند وآنها كه تا آنزمان هنوز آماده باش بوده وزين اسبهاي واسلحه هاي خود را زمين نگذاشته اند با حضرت بيعت مي‌كنند ، سپس سيصد وسيزده مرد با حضرت بيعت مي نمايند و حضرت به مدينه رفته ومردم نيز همراه حضرت به مدينه مي روند.
الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 455، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولى سال چاپ : 141
[h=4]روايت شانزدهم[/h]طبري همچنين نقل مي‌کند:
وأخبرني أبو المفضل محمد بن عبد الله ، قال : أخبرنا محمد بن همام ، قال : أخبرنا جعفر بن محمد بن مالك ، قال : حدثنا علي بن يونس الخزاز ، عن إسماعيل بن عمر بن أبان ، عن أبيه ، عن أبي عبد الله ( عليه السلام ) قال : إذا أراد الله قيام القائم بعث جبرئيل في صورة طائر أبيض ، فيضع إحدى رجليه على الكعبة ، والأخرى على بيت المقدس ، ثم ينادي بأعلى صوته : ( أتى أمر الله فلا تستعجلوه ). قال : فيحضر القائم فيصلي عند مقام إبراهيم ( عليه السلام ) ركعتين ، ثم ينصرف ، وحواليه أصحابه ، وهم ثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا ، إن فيهم لمن يسري من فراشه ليلا ، فيخرج ومعه الحجر ، فيلقيه فتعشب الأرض ‏
امام صادق عليه السلام فرمودند: چون خدا به پا خواستن قائم را اراده کند، جبرئيل را به صورت پرنده اي سفيد بر انگيزد، پس يکي از پاهايش را بر کعبه قرار دهد و پاي ديگرش را بر بيت المقدس، سپس با بلند ترين صدايش ندا دهد: "[هان‏] امر خدا در رسيد، پس در آن شتاب مكنيد." و سپس قايم در مقام ابراهيم حاضر گردد و دو رکعت نماز در آنجا بخواند سپس بر گردد و در کنارش اصحابش باشند، آنها سيصد و سيزده مرد باشند، با آنها کسي است که شبانه از بسترش برخواسته و به او پيوسته است پس خروج مي کند وبا او سنگ(سنگ موسي)مي باشد که بابرخورد به زمين،زمين انشعاب مي يابد
الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 472، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولى سال چاپ : 141
[h=4]روايت هفدهم[/h]روايتي را ابن مهزيار از امام زمان عليه السلام چنين نقل کرده است:
وروى أبو عبد الله محمد بن سهل الجلودي ، قال : حدثنا أبو الخير أحمد بن محمد بن جعفر الطائي الكوفي في مسجد أبي إبراهيم موسى بن جعفر ( عليه السلام ) ، قال : حدثنا محمد بن الحسن بن يحيى الحارثي ، قال : حدثنا علي بن إبراهيم بن مهزيار الأهوازي، قال : خرجت في بعض السنين حاجا إذ دخلت المدينة وأقمت بها أياما ، أسأل واستبحث عن صاحب الزمان (عليه السلام) بُويعَ السُّفْيانِي يأْذَنُ لِوَلِي اللَّهِ، فَأَخْرُجُ بَينَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ فِي ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا سَوَاءً، فَأَجِي‏ءُ إِلَى الْكُوفَةِ وَ أَهْدِمُ مَسْجِدَهَا وَ أَبْنِيهِ عَلَى بِنَائِهِ الْأَوَّلِ، وَ أَهْدِمُ مَا حَوْلَهُ مِنْ بِنَاءِ الْجَبَابِرَة.
مردم با سفياني بيعت کنند، به ولي خدا اجازة خروج داده مي‌شود، آن زمان من به همراهي سيصد و سيزده نفر، مرد کارزار، بين صفا و مروه قيام مي‌کنم و به سوي کوفه مي‌آيم و مسجد کوفه را خراب مي‌کنم و به جاي آن مسجدي ديگر مي‌سازم و همة ساختمان‌هايي را که در اطراف مسجد کوفه توسط مستکبران ساخته شده بود، خراب مي‌کنم ...
الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 542، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولى سال چاپ : 141
[h=4]روايت هجدهم[/h]ابي بصير از امام صادق عليه السلام نقل مي‌کند:
عن أبي بصير ، عن أبي عبد الله عليه السلام ..الْمُحْتَجُّ بِالْكِتَابِ عَلَى النَّاصِبِ مِنْ سَرَخْسَ‏ رَجُلٌ.فَذَلِكَ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَرَجُلًا بِعَدَدِ أَهْلِ بَدْرٍ، يجْمَعُهُمُ اللَّهُ إِلَى مَكَّةَ فِي لَيلَةٍ وَاحِدَةٍ، وَ هِي لَيلَةُ الْجُمُعَةِ، فَيتَوَافَوْنَ فِي صَبِيحَتِهَا إِلَى الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ، لَا يتَخَلَّفُ مِنْهُمْ رَجُلٌ وَاحِدٌ، وَ ينْتَشِرُونَ بِمَكَّةَ فِي أَزِقَّتِهَا يلْتَمِسُونَ مَنَازِلَ يسْكُنُونَهَا.
آن كسى كه از سرخس بوسيله قرآن با دشمنان استدلال ميكند. اينها سيصد و سيزده مردند كه خدا همه را در يك شب جمعه در مكّه معظمه جمع ميكند، شب را در بيت اللَّه الحرام صبح ميكنند و احدى از آنها تخلف نخواهد كرد، آنگاه در بين كوچه‏ هاى مكه منتشر ميشوند و جستجوى اطاق ميكنند كه سكنا نمايند
الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة ، ص 554، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولى سال چاپ : 141
[h=4]روايت نوزدهم[/h]در کتاب مختصر بصائر الدرجات از امام صادق عليه السلام آمده است:
... الحسين بن حمدان عن محمد بن إسماعيل وعلي بن عبد الله الحسنيين عن أبي شعيب محمد بن نصر عن عمر بن الفرات عن محمد بن المفضل عن المفضل ابن عمر قال : سألت سيدي الصادق .. فَتَفْرَحُ نُفُوسُ الْمُؤْمِنِينَ بِذَلِكَ النُّورِ، وَ هُمْ لَا يعْلَمُونَ بِظُهُورِ قَائِمِنَا أَهْلَ الْبَيتِ عَلَيهِ وَ عَلَيهِمُ السَّلَامُ، ثُمَّ يصْبِحُونَ وُقُوفاً بَينَ يدَيهِ عليه السلام، وَ هُمْ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا، بِعِدَّةِ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله يوْمَ بَدْرٍ.
آنگاه در بين ركن و مقام مى‏ايستد و با صداى رسا مى‏گويد: اى نقبا و مردمى كه بمن نزديك هستيد، و اى كسانى كه خداوند شما را پيش از ظهور من در روى زمين براى يارى من ذخيره كرده است، براى اطاعت از من بسوى من بيائيد! صداى او باين افراد ميرسد و آنها در شرق و غرب عالم بعضى در محراب عبادت و گروهى خوابيده‏اند، و با اين وصف با يك صدا كه ميشنوند و با يك چشم بهم زدن در بين ركن و مقام نزد او خواهند بود.سپس خداوند بنور دستور ميدهد كه بصورت عمودى از زمين تا آسمان جلوه كند و هر كه ساكن زمين است، از آن نور استضائه نمايد و نور از ميان خانه‏ اش بر وى بدرخشد و از اين نور دلهاى مؤمنين مسرور گردد، در حالى كه هنوز آنها نمى‏دانند كه قائم ما اهل بيت ظهور كرده است. ولى چون صبح شود همه در برابر قائم خواهند بود و آنها سيصد و سيزده مرد به تعداد لشكر پيغمبر در روز جنگ بدر هستند.
الحلي، حسن بن سليمان، مختصر بصائر الدرجات ص 182 ، النجف الأشرف، ناشر : منشورات المطبعة الحيدرية ، سال چاپ : 1370 - 1950 م، چاپ : الأولى
[h=4]روايت بيستم[/h]در روايت مفضل از امام صادق عليه السلام چنين آمده است:
يسِيرُ الْمَهْدِي إِلَى الْكُوفَةِ وَ ينْزِلُ مَا بَينَهَا وَ بَينَ النَّجَفِ وَ عَدَدُ أَصْحَابِهِ فِي ذَلِكَ الْيوْمِ سِتَّةٌ وَ أَرْبَعُونَ أَلْفاً مِنَ الْمَلَائِكَةِ وَ سِتَّةُ آلَافٍ مِنَ الْجِنِّ وَ النُّقَبَاءُ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلا.
سپس مهدى از مدينه بكوفه ميرود و در بين كوفه و نجف فرود مى‏آيد در آن روزيارانش چهل و شش هزار فرشته و شش هزار نفر جن و سيصد و سيزده مرد نقيب ميباشند
الحلي، حسن بن سليمان، مختصر بصائر الدرجات ص 188 ، النجف الأشرف، ناشر : منشورات المطبعة الحيدرية ، سال چاپ : 1370 - 1950 م، چاپ : الأولى
[h=3]ج: بررسي روايتي که ‌مي‌گويد: زنان نيز از جمله 313 نفر هستند[/h]در تمام روايات فوق، هيچ اشاره‌اي به اينکه زنان جزء 313 نفر هستند، نشده است تنها يک روايت از شيعه و يک روايت در منابع اهل سنت وجود دارد که در بين اين ياران، 50 نفر زن هستند. روايت اهل سنت همچنانکه گفته شد، ضعيف است . روايت شيعه را نيز در اين خصوص نقل کرده و مورد بررسي قرار مي‌دهيم تا مشخص شود که آيا اين روايت، مي‌تواند ثابت کند که 50 نفر زن جزء ياران خاص حضرت هستند يا نه؟
روايت را عياشي با اين سند در تفسيرش ذکر کرده است:
عن جابر الجعفي عن أبي جعفر عليه السلام يقول : الزم الأرض لا تحركن يدك ولا رجلك ابدا حتى ترى علامات اذكرها لك في سنة ... ويجيئ والله ثلاثمائة وبضعة عشر رجلا فيهم خمسون امرأة يجتمعون بمكة على غير ميعاد قزعا كقزع الخريف ...
سوگند به خدا سيصد و اندي نفر مرد مي آيند و در ميان شان پنجاه نفر زن هستند در مكه اجتماع مي‌كنند بي آن كه قبلا وعده داده باشند ، آمدن شان همچون ابرهاي پاييزي است كه با حركات تند مي آيند .
العياشي السلمي السمرقندي، محمد بن مسعود بن عياش (متوفاي320هـ) تفسير العياشي ،، ج1، ص 64 – 66 ، تحقيق: السيد هاشم الرسولي المحلاتي، ناشر : المكتبة العلمية الإسلامية – طهران.
اين تنها روايتي است که دلالت دارد که پنجاه نفر از زنان از ياران خاص حضرت مهدي عليه السلام مي‌باشد، اما اين روايت داراي اشکالاتي است که موجب عدم پذيرش آن مي‌شود:
[h=5]اشکالات اين روايت:[/h]اولا: سند روايت، تا جابر بن عبد الله جعفي، ذكر نشده است پس نمي‌شود به آن استناد كرد لذا سند مرسل است.
ثانيا: عين همين روايت با سند کامل، در کتاب غيبت نعماني از کليني نقل شده است که عبارت «فيهم خمسون امرأة» نيامده است همچنانکه در روايت دوم بيان شد.
ثالثا: با دقت در روايات ائمه عليهم السلام، متوجه مي‌شويم که استعمال لفظ رجل در روايات، منظور مرد است. مثلا در روايتي چنين آمده است:
عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِي قَالَ: كَتَبْتُ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ الثَّانِي عَلَيهِ السَّلَامُ أَسْأَلُهُ عَنْ ذِي الْكِفْلِ مَا اسْمُهُ وَ هَلْ كَانَ مِنَ الْمُرْسَلِينَ فَكَتَبَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَيهِ بَعَثَ اللَّهُ تَعَالَى جَلَّ ذِكْرُهُ مِائَةَ أَلْفِ نَبِي وَ أَرْبَعَةً وَ عِشْرِينَ أَلْفَ نَبِي الْمُرْسَلُونَ مِنْهُمْ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا وَ إِنَّ ذَا الْكِفْلِ مِنْهُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيهِم‏.
از حضرت عبد العظيم حسنى نقل شده است: نامه‏اى به امام حسن عسگرى عليه السلام نوشتم و از ايشان درباره نام ذى الكفل و پيامبر بودن او سؤال كردم، آن حضرت در پاسخ نوشتند: خداوند تعالى صد و بيست و چهار هزار نبى مبعوث كرد كه سيصد و سيزده نفر از آنها مرسل بودند و ذى الكفل از جمله ايشان بود.
المجلسي، محمد باقر (متوفاى 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 13 ص 405،‌تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.
امام حسن عسگري عليه السلام وقتي مي‌خواهند بفرمايند 313 نفر از انبياء مرسل بودند از واژه «رجلا» استفاده مي‌کنند با توجه به اينکه انبياء همه مرد بودنده‌اند و زني ميان آنها نبوده است.
همچنين در روايت ديگر که خروج پيامبر صلي الله عليه واله براي جنگ بدر را ذکر مي‌کند، آمده است:
خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله فِي ثَلَاثِمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلا
المجلسي، محمد باقر (متوفاى 1111هـ)، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 19، ص 246، تحقيق: محمد الباقر البهبودي، ناشر: مؤسسة الوفاء - بيروت - لبنان، الطبعة: الثانية المصححة، 1403هـ - 1983م.
يا در روايت نبرد جالوت که تنها 313 نفر از مردان جنگي از امتحان پيروز شدند، چنين نقل شده است:
محمد بن يحيى ، عن أحمد بن محمد ، عن محمد بن خالد ، والحسن بن سعيد ، عن النضر بن سويد ، عن يحيى الحلبي ، عن هارون بن خارجة ، عن أبي بصير ، عن أبي جعفر عليه السلام... ي قول الله عز وجل : " إن الله قد بعث لكم طالوت ملكا قالوا أنى يكون له الملك علينا ونحن أحق بالملك .... ‏ فَشَرِبُوا مِنْهُ إِلَّا ثَلَاثَمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا مِنْهُمْ مَنِ اغْتَرَفَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ يشْرَب‏ ‏ فلما برزوا قال الذين اغترفوا : لا طاقة لنا اليوم بجالوت وجنوده وقال الذين لم يغترفوا : كم من فئة قليلة غلبت فئة كثيرة بإذن الله والله مع الصابرين.
همه آشاميدند جز سيصد و سيزده نفر، كه برخى يك مشت نوشيدند و برخى اصلا نچشيدند و اينان بودند كه به پيكار رفتند. آنان‏كه يك مشت نوشيده بودند گفتند «ما عده اندك تاب مقاومت با جالوت نداريم.» و آنان كه اصلا نچشيدند گفتند: «چه بسيار شد كه گروه اندك بر گروه انبوه چيره شد با رخصت حق و خدا با صابران است».
الكليني الرازي، أبو جعفر محمد بن يعقوب بن إسحاق (متوفاى328 هـ)، الأصول من الكافي، ج 8 ص 316، ناشر: اسلاميه‏، تهران‏، الطبعة الثانية،1362 هـ.ش.
بنابراين با توجه به اينکه در بين پيامبران و در بين 313 نفر اصحاب بدر و در بين ياران طالوت، زني وجود نداشته است، به اين نتيجه مي‌رسيم که مراد از« ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا» که در اين روايات آمده است، فقط مرد هستند نه زن و اگر زني نيز در جنگ باشد، آنان در پشت جبهه براي پرستاري وخدمات رساني به جنگجويان بوده‌اند.
رابعا: با دقت در برخي روايات(روايت چهارم) آمده است که بر روي شمشيرهاي آن 313 نفر، اسم تک تک مردان نوشته شده است.
همچنانکه شيخ طوسي اين روايت را چنين نقل کرده است:
... سيأتي الله بثلاثمائة وثلاثة عشر رجلا في مسجدكم هذا ، يعلم أهل مكة أنه لم يخلق آباءهم ولا أجدادهم بعد عليهم السيوف ، مكتوب على كل سيف اسم الرجل.
الطوسي، الشيخ ابوجعفر محمد بن الحسن بن علي بن الحسن (متوفاى460هـ)، كتاب الغيبة، ص 328، تحقيق الشيخ عباد الله الطهراني/ الشيخ على احمد ناصح، ناشر: مؤسسة المعارف الاسلامية، الطبعة : الأولى، 1411هـ.
اگر زن نيز در بين آنها بود چرا فقط نام مردان بر روي شمشيرشان نوشته شده است؟!
خامسا: گرفتن اسلحه يا شمشير دردست مردان مي‌باشد که نماد مبارزه نظامي مي‌باشد که شان زنان بالاتر از نبرد نظامي مي‌باشد بلکه در روايات آمده است که زنان حضور فعال در ياري رساندن به جنگجويان و مداواي آنان نقش فعالي دارند؛ همچنانکه در زمان پيامبر صلي الله عليه و آله نيز چنين بوده است.
روايتي را کليني در اين خصوص چنين نقل کرد است:
علي بن إبراهيم ، عن أبيه ، ومحمد بن يحيى ، عن محمد بن الحسين جميعا ، عن عثمان بن عيسى ، عن سماعة ، عن أحدهما ( عليهما السلام ) قال : إن رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) خرج بالنساء في الحرب حتى يداوين الجرحى ولم يقسم لهن من الفيئ شيئا ولكنه نفلهن.
رسول خدا(ص) زنان را در جنگ به همراه برد تا زخميان را مداوا كنند، و از غنايم جنگ، سهميه‏ اى براى آنان قرار نداد ولى به عنوان‏بخشش و هبه، سهمى به آنان داد.
الكليني الرازي، أبو جعفر محمد بن يعقوب بن إسحاق (متوفاى328 هـ)، الأصول من الكافي، ج 5 ص 45، ناشر: اسلاميه‏، تهران‏، الطبعة الثانية،1362 هـ.ش.
همچنين در روايت نقل شده است که در زمان امام مهدي عليه السلام نيز زنان در اين زمينه نقش فعالي را دارند:
وأخبرني أبو عبد الله ، قال : حدثنا أبو محمد هارون بن موسى ، قال : حدثنا أبو علي محمد بن همام ، قال : حدثنا إبراهيم بن صالح النخعي ، عن محمد ابن عمران ،عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَيهِ السَّلَامُ يقُولُ: يكَن مَعَ الْقَائِمِ عَلَيهِ السَّلَامُ ثَلَاثَ عَشْرَةَ امْرَأَةً قُلْتُ: وَ مَا يصْنَعُ بِهِنَّ؟ قَالَ: يدَاوِينَ‏ الْجَرْحَى‏، وَ يقُمْنَ عَلَى الْمَرْضَى، كَمَا كَانَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ .قُلْتُ: فَسَمِّهِنَّ لِي.فَقَالَ: الْقِنْوَاءُ بِنْتُ رُشَيدٍ، وَ أُمُّ أَيمَنَ، وَ حَبَابَةُ الْوَالِبِيةُ، وَ سُمَيةُ أُمُّ عَمَّارِ بْنِ ياسِرٍ، وَ زُبَيدَةُ ، وَ أُمُّ خَالِدٍ الْأَحْمَسِيةُ، وَ أُمُّ سَعِيدٍ الْحَنَفِيةُ، وَ صُبَانَةُ الْمَاشِطَةُ، وَ أُمُّ خَالِدٍ الْجُهَنِية.
مفضل بن عمر مي گويد : از امام صادق عليه السلام منقول است كه فرمود : با قائم عليه السلام سيزده تن زن وجود دارد ، عرض كردم بوسيله آنها چه كاري انجام مي دهد ؟ فرمود : آنها زخمي ها را مداوا مي كنند ، و از بيماران پرستاري مي كنند ، همانگونه كه همراه رسول خدا صَلَّى اللَّهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ اين كار را انجام دادند ، عرض كردم : آنها را برايم نام ببر ، امام عليه السلام فرمود : قنواء دختر رشيد ، وام ايمن ، وحبابه والبيه ، وسميه مادر عمار ياسر ، وزبيده وام خالد احمسيه ، وام سعيد حنفيه ، وصبانه ماشطه ، وام خالد جهنيه
الطبري ( الشيعي)، محمد بن جرير ( قرن 4) دلائل الامامة، ص 484، تحقيق : قسم الدراسات الإسلامية - مؤسسة البعثة قم، ناشر : مركز الطباعة والنشر في مؤسسة البعثة ، چاپ : الأولى سال چاپ : 141
سادسا: مقايسه ياران حضرت مهدي عليه السلام با اهل بدر مي رساند که همانطور که در بدر و نبرد نظامي زني نبوده است در 313 نفر هم زني نمي باشد «ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ» هر چند براي مداوا در جنگها حاضر مي‌شدند.
[h=3]نتيجه[/h]1. روايات صحيح و فراوان، به اين امر دلالت دارد که 313 نفر يار امام زمان عليه السلام، همه مرد هستند. با توجه به اينکه در اين روايات اسمي از زن برده نشده است.
2. وجود يک و يا دو روايت ضعيف که مي‌گويد، زنان نيز داخل 313 نفر هستند، در مقابل اين همه روايات، اعتبار چنداني ندارد.
3- نبودن زنان در بين اين 313 نفر به اين معنا نيست که مقام زن از مرد کم است، بلکه زنان گاهي مي‌توانند کاري را انجام دهند که کمتر از جنگ و نبرد نيست مانند کاري که حضرت زينب عليه السلام در کربلا کرد . ايشان دست به شمشير نشد اما کاري کرد که نهضت امام حسين عليه السلام از بين نرفت و تا قيامت نام اين نهضت باقي است. لازم به يادآوري است که در زمان حکومت امام زمان عليه السلام است که زنان به اصل جايگاه و ازرش خود پي خواهند برد.
موفق باشيد[/]

[="Navy"]منبع:
موسسه تحقيقاتي حضرت وليعصر (عج)
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=505[/]

با سلام
نظر شما برای مؤسسه تحقيقاتى حضرت ولى عصر عليه السلام که در سال 1370 (هجري شمسي) زير نظر حضرت آيت اللّه خزعلى با مسئوليت آیت الله سيد محمد حسينى قزوينى در راستاى تحقيقات معارف اسلامى بويژه بخش فقه ، رجال وحديث تأسيس گرديده است ارسال گردید که در این لینک نظر 35 پاسخ به این مطالب شماست که عینا نقل می شود:
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=505

فکر کنم بهترین پاسخ برای یافتن این سوال نگاه کردن به وقایع کنونی جهان علی الخصوص کشورهای عراق و سوریه است.
ببینید چگونه برخی زنان همپای مردان در نبردها شرکت میکنند و از حضور در جبهه ها واهمه ایی ندارند داوطلب میشن برای نبرد، آموزش نظامی می بینن،
و البته اگه حضور زنان نبود خیلی زودتر فاتحه این کشورها خونده میشد
دیگه گذشت زمانی که بگیم چه چیزی برای زنان مناسبتره، وقتی پای دفاع و نبرد میان باشه بر هر زن و مردی واجبه حداقله بتونه از خود و خانواده اش دفاع کنه
به کشورهای دیگه نگاه کنید جنس زن رو ضعیف نمیدونند کافیه درگیری پیش بیاد به راحتی از خودش و حیثیتش دفاع میکنه ولی تو کشورهای اسلامی چه؟؟؟؟؟؟
ما جنس زن رو ضعیف میدونیم باورمون شده حتی توان دفاع کردن از خودش هم نداره و متاسفانه همین هم میشه زنان ما نمیتونن زا خودشون دفاع کن و ...
تو فیلمهامون هم همین رو نشون میدیم، تو یکی از صحنه های هوش سیاه بازیگر پسر فیلم به پدرش میگه حضور مادرم و بودنش در کنارم جلوی دست و پای منو رو میگیره ولی تو فیلمهای خارجی مادر خونواده به راحتی از پسر 18 ساله اش دفاع میکنه
خوب چرا؟؟؟؟؟؟؟؟ اگه زنان توانایی دفاع از خودشون رو ندارن چطور اونا میتونن ولی ما نه؟؟؟؟؟
برخی از افکار و توقعات و خواسته های جامعه و باور خودمان باعث شده این چنین ضعفی رو بر زنان تحمیل کنیم.

سالهای نه چندان دور در دوران جنگ جهانی دوم نیز زنان تلاشهای بسیاری در عرصه جنگ داشته و شغلهای پرخطری را به عهده داشته اند. برخی از این مشاغل مستقیما با جنگ در ارتباط بوده برای مثال زنانی که در ارتش خدمت میکردند و در خدمت نیروهای هوایی و دریایی ارتش کشورهای مختلف بوده اند ، افسران زیادی در طول جنگ جهانی دوم زن بوده اند و مستقیما رهبری نیروها را در خطوط مقدم بر عهده داشته اند. برخی زنان نیز با نفوذ و جاذبه زنانه خود به جاسوسی در جبهه دشمن میپرداختند و از این طریق به کشور خود خدمت میکردند به طوریکه موفق ترین جاسوسان آن دوران را زنان تشکیل میدادند.

الان چطور میتونید بگید در زمان قیام حضرت مهدی زنان هیچ نقشی در دفاع نداشته باشند.

یک بار دیگر موضوع تاپیک را بخوانید تا متوجه شوید بحث در مورد چیست بحث صرفا در مورد یاران خاص حضرت مهدی است نه تمام یاران ایشان
ياران حضرت را سه گروه تشکيل مي دهند:
الف. 313 که ياران خاص هستند؛
ب. ده هزار نفر
ج. عموم شيعيان و محبان.
در روايتي از امام جواد(ع) آمده است:
«پس هنگامي که اين تعداد (313 نفر) از اهل اخلاص گرد او (در مکه و به اذن خدا) جمع شدند، خدا امر او را ظاهر کند. پس هنگامي که براي او عقد (ده هزار) کامل شد، به اذن خداي عزوجل خروج مي کند».(کمال الدين، ج2، ب36،خ2)
و نقش ياران حضرت مهدي (عج) اين است كه بعد از ظهور، تحت امامت و راهنمايي ايشان به وظايف ديني خود عمل مي كنند و آنچه را حضرت از آنان مي خواهد به بهترين و کاملترين صورت انجام مي دهند
و اين313 نفر که بحث پیرامون آنهاست از ياران خاص آن حضرت هستند كه در واقع حاكمان مناطق مختلف دولت کريمه حضرت مهدي(ع) مي‌باشند.

در اینکه زنان در بین یاران عام حصرت مهدی وجود دارند شکی نیست اما بحث ما پیرامون وجود زنان در بین این سیصد و سیزده نفر یار خاص که طبق روایات حاکمان مناطق مختلف هستند می باشد که
اولا:
طبق ادله این که در تاپیک رهبری زنان در حکومت اسلامی (لینک) ارائه شده است زنان نمی توانند از نظر اسلام حاکم و رهبر مناطق اسلامی شوند و طبق بحثی و ادله ای که در تاپیک

آيا طبق منابع شيعه و اهل سنت، در ميان313 نفر از ياران امام زمان (عج) زن نيز وجود دارد؟

و السلام علی من اتبع الهدی

خدا نکند زنان در سپاه حضرت باشند.

اینکه مادرمان حضرت زهرا از حق مولایش علی دفاع کرد، به این دلیل بود که هیچ مردی در آن شهر نبود.
اگر مردانی مانند عباس و علی اکبر باشند، زینب ها در خیمه ها می مانند.

اگر بگوییم زن ها در سپاه حضرت هستند باید گریست بر غربت مهدی فاطمه و بی عرضگی مردان.

طبق این روایتی که البته اومدی بنحوی ضعیف بودن سندش رو اثبات کردی ما معتقدیم زنان جزء یاران ویژه حضرت هستند
در روایتی از امام جواد(ع) آمده است:
«پس هنگامی که این تعداد (313 نفر) از اهل اخلاص گرد او (در مکه و به اذن خدا) جمع شدند، خدا امر او را ظاهر کند. پس هنگامی که برای او عقد (ده هزار نفر مرد) کامل شد، به اذن خدای عزوجل خروج می کند».

در اون تایپک هم شما و همفکرانتان به این نتیجه رسیدید نه ما، اگر در زمان پیامبر زمامدار زنی نداشتیم دلیل نمیشه در دوران های دیگه هم مصداقی برای حکومت داری زنان وجود نداشته باشه در زمان ائمه جامعه توانایی پذیرش رهبری زنان رو نداشته، الان با گذر زمان و فهم و درک مردم ریاست جمهوری زنان هم در کشور اسلامی مثل ایران دور از انتظار نیست زمانی هم میرسه که حکمرانی مناطق مختلف کشورهای اسلامی هم به زنان برسه.

یعنی اصلا پیدا نمیشه زنی که درجه و معنویت و شایستگی اش بیشتر از مردان باشه؟ اگر حضرت زینب در نبرد حضور نداشتند دلیل نمیشه در ظهور حضرت هم زنان باز خانه نشین باشند
حداقل یه بار اخبار حوادث کشورهای همسایه رو ببنید حضور زنان در سپاه و دفاع از کشور رو ببنید تا این چیزها اینقدر براتون تعجب آور و ننگ آور نباشه

به درجه معنویت و شایستگی بیشتر یا کمتر داشتن ربطی ندارد.
مطلبی که بنده بیان کردم این است که اگر مردی برای جنگیدن باشد، زنان در جنگ نمی روند زیرا واجب کفایی بود و با شرکت مردان دیگر نیازی به شرکت زنان نیست.
البته این به این معنا هم نیست که زنان در خانه می نشینند و تخمه می شکنند. بلکه آنها کارهای پشتیبانی از جبهه را انجام می دهند.
مثلا در جنگ هشت ساله ما، مردان در خط مقدم جنگ بودند، و زنان برای آنها لوازم لازم، یا پرستاری در صورت مجروح شدن، یا ... را داشتند. حال این زنان چه بسا از نظر معنویت در حد یا گاها بیشتر از بعضی رزمنده ها باشند.

تا آنجا که من در روایات (یا توضیح روایات) دیده ام، گفته اند که زنان در زمان قیام حضرت نقش پرستار دارند. نه شمشیر به دست گرفتن.
حال چند وظیفه دیگر نیز می توانند داشته باشند. مثلا تربیت زنان جدید مسلمان شده.
مثلا اگر شهری از کفار فتح شود و زنان و مردان آن مسلمان می شوند. بهترین حالت این است که برای این زنان، زنان مومنه و مسلمان آموزش اسلام را دهند.

سلیقه ها و استعدادها متفاوته می بینی بعضی از زنان توانایی و استعداد بهتری نسبت به مردان در صحنه نبرد و فرماندهی دارند
پس نشستن تو خونه و تخمه شکستن یا تربیت تازه مسلمانان هیچ وقت نمیتونه با اقداماتی موثری که در جبهه انجام میدهند برابری کند
در ضمن در همون هشت سال دفاع مقدس در برخی از موارد زنان در جبهه هم حضور داشتند و همپای مردان جنگیده اند بخصوص در شهرهای مرزی، یا در ایران باستان هم نمونه های از جنگیدن و حضور زنان در ارتش و سپاه داشته ایم در جنگ جهانی هم به مراتب حضور پررنگتری از زنان در نبرد و در پست های مختلف دیده شده، پس همونطور که می بینی شاید یکی خواست و توانایش رو داشت در جبهه حضور پیدا کنه
در زمان حضرت هم اگر زنانی توانایی جنگیدن و حضور در جبهه رو داشته باشند حتما شرکت میکنند متاسفانه اونجا دیگه نمیتونید تصمیم بگیرید.

البته من بخیل نیستم هیچ تمایلی هم به حضور در جنگ ندارم خدا رو شکر، امیدوارم هی شما رو بفرستن جنگ، حالا که اینقدر دوست دارید به آرزوتون هم برسید

[="Black"]اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان اللعین الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

جناب ملاصدرا و همفکرانشان (درقضیه رهبری زنان) که یکی از آنها بنده باشم با سند اثبات کرده ایم زن نمیتواند رهبر بشود.

درضمن حتی اگر در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) تعدادی از یاران خاص آن حضرت را زنان تشکیل بدهند.
این دلیل بر جواز رهبری زنان نیست.
زمانی که حضرت مهدی(عج) خودشان حضور دارند احدی چه زن و چه مرد نمی تواند ادعای رهبری کند و رهبری امت را بر عهده بگیرد.

اما چه کسی گفته است اگر بین افراد خاص حضرت مهدی(عج) زنی حضور داشته باشد ، آن زن را بر فرماندهی مردان قرار میدهد!!؟؟؟

برپايه بعضي روايات نقش زنان در زمان حضور به نقش زنان در زمان پيامبر(صلي الله عليه و آله) تشبيه شده است ((و وظائفی همچون رساندن آب و غذا به رزمندگان، آشپزي، نگه داري وسايل رزمندگان، تهيه دارو، رساندن مهمات، تعمير تجهيزات، انتقال شهدا، شرکت در جنگ هاي دفاعي، تشويق رزمندگان براي عزيمت به جبهه، تشويق آنان در صحنه نبرد و ... برای آن تعريف شده است.))

طبسی، نجم الدين ، چشم اندازی به حکومت امام مهدی، انتشارات دفتر تبليغات حوزه علميه قم ،1385، ص 76

اما در بعضی از روایات هم آمده است که زنانی نقشی مدیریت را در حکومت حضرت حجت(عج) برعهده دارند. که بازهم این نقش مدیریتی به معنی رهبری و فرماندهی نیست.
این مدیریت می تواند همانند وزیر زن باشد و ......!

توجه داشته باشید کسی نگفته است حضور زن در جبهه ننگ آور است.اتفاقا این بزرگی زنان مومنه را میرساند.
چیزی که مد نظر است تکلیف است. زنان تکلیفی برای شرکت در جنگ ندارد.یعنی از وظایف آنها نیست.
[/]

اولاً این روایت که شما بدان اشاره کردید هیچ ربطی به مدعای شما ندارد بلکه سخن ما را ثابت می کند
ثانياً عين همان روايت با سند کامل و صحیح، در کتاب غيبت نعماني از کليني نقل شده است که عبارت «فيهم خمسون امرأة» نيامده است همچنانکه در روايت دوم در مقاله ارائه شده بيان شد که این نشان از این دارد که این لفظ به حدیث اضافه شده و در اصل حدیث موجود نبوده و در اخبار معتبر نیامده است.
ثالثاً حتی اگر بر فرض محال روایت صحیح باشد دلالت بر این ندارد که زنان جز این سیصد و سیزده مرد هستند زیرا در همان روایت ضعیف اگر دقت شود، متوجه خواهيد شد که در کنار لفظ «رجل» که گفته است 313 نفرند، لفظ « فيهم امرأة» آمده است که نشان از اين دارد که زنان در کنار آن 313 هستند نه اينکه جزء آن 313 نفر باشند يعني آنها نيز مسئوليهايي دارند که در کنار ياران اصلي امام ايفاي نقش مي کنند اما همین هم ثابت نیست زیرا سند روایت ضعیف است.

در آن تاپیک ثابت شد با دلیل و مدرک و کارشناسان هم تایید کردند (دو تاپیک در این مورد وجود دارد یکی در اسک قرآن و دیگری در اسک دین) و کسی نتوانست خلاف آن را از ثقلین ثابت کند.
ثانیا در تاپیکی که در پست قبلی به آن اشاره شده سنت رسول خدا همان حضرت مهدی خواهد بود و بر طبق دین جدش عمل خواهد کرد و هیچ چیزی را به دین زیاد یا کم نخواهد کرد.

لطفا بحث تاپیک را منحرف نکنید!
در این تاپیک موضوع این است که آیا روایات معتبره سیصد و سیزده نفر یار خاص حضرت مهدی را مرد می دانند یا زن که ثابت شد تمام آنها مرد هستند.
اما پاسخ به مغالطه ای که شما کردید که اگر جامعه پذیرش کاری را نداشته باشد پیامبر هم آن حکم را بیان نمی کند:
مثال نقض:مردم آمادگی پذیرش حکومت حضرت علی که جوان بود بر پیران را نداشتند اما پیامبر حضرت علی را به عنوان جانشین خود انتخاب کرد در حالی که تقریبا نسبت به سایرین سن کمتری داشت پس ادعای شما باطل است
اما اثبات بطلان ادعای شما از قرآن:
الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا [٣٣:٣٩]
كسانى كه رسالتهاى خدا را ابلاغ مى ‏كنند، و از او مى‏ ترسند، و از احدى به جز خدا نمى ‏ترسند، و خدا براى حسابرسى كافى است
به يكى از مهمترين برنامه ‏هاى عمومى انبياء اشاره كرده، مى ‏فرمايد:" پيامبران پيشين كسانى بودند كه تبليغ رسالت هاى الهى مى‏ كردند و از او مى ‏ترسيدند و از هيچكس جز خدا واهمه نداشتند" (الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ).
توی پیامبر نيز در تبليغ رسالتهاى پروردگار نبايد كمترين وحشتى از كسى داشته باشى هنگامى كه به تو دستور مى‏دهد يك سنت غلط جاهلى را در هم بشكن و هرگز نبايد در انجام اين وظيفه كمترين نگرانى از ناحيه گفتگوى اين و آن به خود راه دهى كه اين سنت همگى پيامبران است.
اصولا كار پيامبران در بسيارى از مراحل شكستن اينگونه سنتها است و اگر بخواهند كمترين ترس و وحشتى به خود راه بدهند در انجام رسالت خود پيروز نخواهند شد قاطعانه بايد پيش روند، حرفهاى ناموزون بدگويان را به جان خريدار شوند و بى اعتنا به جوسازيها و غوغاى عوام و توطئه فاسدان و مفسدان به برنامه‏هاى خود ادامه دهند چرا كه همه حسابها به دست خدا است.

بنا بر این طبق این آیه ترس و خشیه از عدم قبول مردم مانع این نخواهد شد که پیامبر حکمش را ابلاغ نکند.

اتفاقا این مورد در روایات هم اشاره شده است و ما هم طبق پیش بینی روایات آن را بعید نمی دانیم که با افزایش فساد در آخر الزمان زنان نیز به حکومت برسند چنانچه رواياتي وجود دارد که كه تسلط زنان بر امور مختلف ولايي و از جمله حكومت را يكي از علائم از بين رفتن حق و رواج ظلم و فساد در جامعه آخر الزمان مي داند.
از ميان اين دسته ، مي توان به روايت حمران از امام صادق اشاره كرد كه بسيار طولاني است و سند معتبري نيز دارد. در ضمن اين حديث امام صادق مي فرمايد:هنگامي كه ديدي حق مُرده و اهل آن از بين رفته اند و ظلم و جور همه جا را فراگرفته و قرآن )در ميان مردم ( كهنه شده ... و دين دگرگون شده و اهل باطل بر اهل حق تسلط يافته اند و شرّ آشكار شده و از آن نهي نمي شود و ... مؤمن سكوت اختيار كرده و سخنش پذيرفته نمي شود و ... و هنگامي كه ديدي زنان بر حكومت و بر هر امري مسلط شده اند و كاري انجام نمي شود مگر اينكه باب ميل آنان باشد ... پس در چنين حالتي برحذر باش و از خداوند طلب نجات كن و بدان كه مردم )در چنين وضعيتي (دچار خشم خداوند عزّوجل هستند.
قسمت مستدل در اين روايت، عبارت « و رأي تالنساء و قد غلبن عل يالملك» است به خوبی بر اين معنا دلالت مي كند كه تسلط زنان بر حكومت و فرمانروايي و قرار گرفتن امور مختلف در سلطه و حاكميت آنان، از ديدگاه شرع مذموم و مورد نهي است.
و اصلا در این روایت می گوید زمانی که دیدی زنان به حکومت رسیدند در این حالت از خداوند طلب نجات کن (تا خداوند با ظهور منجی این فساد ها را از بین ببرد) حال چگونه ممکن است خود حضرت بیاید و زنان را حاکم مناطق مختلف کند در حالی که از حکومت زنان به حضرت پناه برده ایم و ایشان می خواهند همین مورد را اصلاح کنند؟! ما لکم کیف تحکمون؟!!!

و السلام علی من اتبع الهدی

این رهبری فقط در رهبری مسلمین که خلاصه نمیشه، فرماندهی، حکمرانی منطقه ایی، و .... همه رو شامل میشه

شما از کجا میدانید که حضرت اون زن را برای فرماندهی انتخاب نمیکند، مردان تافته جدا بافته اند که حاضر نباشن از یک زن اطاعت کنند؟ چرا وقتی زن عالم و شایسته وجود دارد تنها به دلیل زن بودن و جنسیتش حق انتخاب شدن رو نداره

چقدر تأسف آوره اون سر دنیا زنانشان به کجا رسیده اند اون وقت ما هنوز سر ننگ آور بودن فرماندهی زنان بحث میکنیم

برادر عزیز شما که همه کارها رو انجام دادید این موارد رو هم خودتون انجام بدید آشپزیتون که بهتره، توان جسمیتون که از زنان بیشتره، کارهای انتقال و تعمیر هم توان میخواد ما نداریم پس این وظیفه ها هم از دوش ما برداشته میشه، در کل من جای شماها بودم همین الان فتوا میدادم زنان در ظهور حضرت جایی ندارند.

نه بابا این هم افسانه است زن و وزیر بودن!!!!! مگه میشه؟ پس تکلیف این همه مرد توانا و باکفایت در جامعه چه میشه؟ تا وقتی مردی در جامعه برای این پست هست زن حق انتخاب شدن نداره ، بقول عالمی زن وزیر شود که چه بشود

اینجا رو نمیدونم چرا اشتباه کردم خواستم اون حدیثی رو نقل کنم که فرموده پنجاه تن از یاران اصلی ( دقت فرماید یاران اصلی نه سیاهی لشکر و ...) حضرت رو زنان تشکیل میدهند :Gig:از بس سر این مباحث هی حرفهای تکراری میزنیم اشتباهی اومدم این حدیث رو نوشتم !!!!!

بارها گفته اند تلاش اسلام حذف برده داری بوده، و چون زمانه پیامبر مردم توانایی پذیرش با این مسئله رو نداشتند زمینه بنحوی فراهم شد که به مرور زمان بساط برده داری برچیده شه و حتی میگن اسلام موجب برچیده شدن برده داری شده حالا کدوم عقل سلیمی قبول میکنه که در زمان ظهور حضرت در زمانی که کل دنیا با برده داری مخالفن و اون رو زشت و قبیح میدونند حضرت بنا بر رسم دوران جدش دستور برده داری و به کنیزی گرفته شدن زنان کافر رو صادر کنه !!!!!

یه دفعه فتوا بدید همه مقامها و منصب های اسلام متعلق به مردانه، زنان در هیچ زمینه ایی حق شرکت ندارند فقط نمیدونم این همه تکلیف و حجابی که بر دوش زنان گذاشته شده بخاطر چیه؟ مقام و منصبش مال شما تکلیف و حجابش هم مال شما به این میگن عدالت

مردم جاهل زمان پیامبر با وجود تاکید پیامبر بر خلافت حضرت علی، حضرت رو نپذیرفتند همین مونده بود بگه از یک زن اطاعت کنید تا کل دین اسلام در همون زمون برچیده شه!!
1400 سال گذشت شماها هنوز براتون ننگه بپذیرد یک زن میتواند فرماندهی و رهبری رو به عهده بگیرد توقع دارید مردمان آن زمان با این مسئله کنار بیان، مردسالاری جوامع رو هم نادیده گرفتید.
در همون تایپک رهبری زنان هم به اندازه کافی در این زمینه بحث شد.

دیگه تمایل ندارم به این بحث ادامه بدم. انشاله که جزء یاران حضرت باشید وظیفه آشپزی و رفت و رو رو هم خودتون به عهده بگیرید که ثوابش هم بیشتره، فقط توصیه میکنیم تو میدان نبرد اگر زن کافری رو دیدید نشنید براش فلسفه ببافید که زن نمیتونه، زن زشته، وظیفه زن نیست، اونا که این چیزها رو قبول ندارن وسط نبرد هم نمی شنین طرف براشون موعظه کنه همون نابودی جلوی چشمشون هست و بس.

ما هم منتظر میمونیم جواب سوالاتمون رو از خود حضرت بگیریم اینجوری بهتره.

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان اللعین الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم

چه کسی چنین سخنی را گفته است!!؟؟
اما زمان (عج) برای مناطق حکمران و فرمانده انتخاب نمیکند.
بلکه والی یا نماینده انتخاب میکند.
یکی از وظایف والی این است که میبایست نماز را به جماعت اقامه کند ، سپس به منبر برود و موعظه کند.

از انجا که جماعت مرد به زن باطل است این ادعای والی شدن نیز کاملا مردود است.

میدونستید که اقامه نماز به جماعت زمان حضور معصوم(عج) واجب است.
و یا نماز جمعه نیز واجب میشود و ترک نماز جمعه سه بار بدون عذر شرعی حرام است و شخصی که چنین کند در زمره منافقین است.

وظیفه والی این است که نماز جمعه را اقامه کند. که هیچ زنی نمیتواند نماز را اقامه کند.

یک روایت را در پست قبلی آورده ام.

در این زمینه کلا دو نوع روایت وجود دارد.

یکی از روایات میگوید نقش زنان در حکومت حضرت مهدی(عج) به مانند نقش زنان در زمان پیغمبر(ص) است. که نمونه این وظایف کاملا در پست قبلی ذکر شده است.

روایات دوم میگوید زنان نقش مدیریتی هم میگیرند. نقش مدیریت با نقش حکمرانی و فرماندهی فرق میکند.
نقش مدیریتی یعنی مسئول وزارت خانه بودن.

اگر میتوانید منطقی بحث کنید بسم الله ، اگر نمیتوانید جو را متشنج نکنید و در پایان تقصیرات را همانند گذشته بر گردن ما نیاندازید.

شبـنم;545551 نوشت:

در کل من جای شماها بودم همین الان فتوا میدادم زنان در ظهور حضرت جایی ندارند.

شبـنم;545551 نوشت:

برادر عزیز شما که همه کارها رو انجام دادید این موارد رو هم خودتون انجام بدید آشپزیتون که بهتره،

شبـنم;545551 نوشت:

نه بابا این هم افسانه است زن و وزیر بودن!!!!! مگه میشه؟ پس تکلیف این همه مرد توانا و باکفایت در جامعه چه میشه؟ تا وقتی مردی در جامعه برای این پست هست زن حق انتخاب شدن نداره ، بقول عالمی زن وزیر شود که چه بشود

شبـنم;545551 نوشت:

یه دفعه فتوا بدید همه مقامها و منصب های اسلام متعلق به مردانه، زنان در هیچ زمینه ایی حق شرکت ندارند

شبـنم;545551 نوشت:

1400 سال گذشت شماها هنوز براتون ننگه بپذیرد یک زن میتواند فرماندهی و رهبری رو به عهده بگیرد

شبـنم;545551 نوشت:

در همون تایپک رهبری زنان هم به اندازه کافی در این زمینه بحث شد.

شبـنم;545551 نوشت:

اگر زن کافری رو دیدید نشنید براش فلسفه ببافید که زن نمیتونه، زن زشته، وظیفه زن نیست، اونا که این چیزها رو قبول ندارن وسط نبرد هم نمی شنین طرف براشون موعظه کنه همون نابودی جلوی چشمشون هست و بس.

بحث را به کل کل پسر و دختر صوق ندهید.
شما به جای اینکه با روایات و ایات مطالب را نقد کنید ، هی میگویید زن بهمان ، مرد فلان و.... بحث از مسیرش خارج میشود و وراد کل کل دو طرفه میشود.
دوا نیست که میگویید انقدر نگویید زن فلان است و فلان نیست.سخنان دوستان از روایات معصومین(ع) است.
با آوردن آیات قرآن و روایات معصومین(ع) مطالب را رد کنید.

من از یک روحانی در سایت های پاسخگوی آنلاین پرسیدم
اگر والی مجتهد جامع الشرایط باشد و در اصل حاکم شرع باشد میتواند نماز جماعت رو هم به پا دارد ولی چنانچه نباشد میتوان در کنار والی امام جماعت هم داشت مثل روالی که همین الان در کشور ایران وجود دارد، استاندار و حکمران هیچ ربطی به امام جماعت ندارد و وظیفه هر دو جدا است و حتی والی میتواند شخصی رو برای اقامه نماز در نظر بگیرد و الزامی ندارد حتما خودش نماز جماعت رو به پا دارد.
مجتهد و نماینده حضرت میتواند همانند امام جماعت الان شهرها همین روال خواندن نماز رو به عهده گیرد و وظیفه والی و استاندار هم جدا به عهده شخصی گزارده شود.
جناب امام عشق مگه پانصد سال پیشه، الان کلی وظیفه و پست و مقام جدید به وجود آمده و کارهای که قبلا در اختیار یک نهاد یا در اختیار شخصی بود الان به عهده چندین نهاد و مسئول گذاشته شده و به تبع با صنتعی شدن جوامع پست ها و مقام ها و سازمان های جدید هم بوجود آمدند. پس الزاماً با ظهور حضرت ما به 1400 سال پیش برنمیگردیم حضرت دستورات سالام رو در جامعه جدید و با توجه به وضع کنونی اجرا میکنه.

سلام
در زمان امام حسین منم شنیدم زنی سلاح برمیداره وارد میدان شه ، حالا بخاطر صحنه ای که دیده، یا شهادت پسرش و همسرش و هر اتفاقی که الان دقیقا تو ذهنم نیست باعث میشه این خانم تحریک شه و قصد ورود به صحنه رو کنه که حضرت این خانم رو برمیگردونه که البته حق داشته خانمی که در طول عمرش یکبار سلاح به دست نگرفته ورودش به صحنه چیزی جز کشتن به دنبال نداره. اما شنیدم در زمان پیامبر در نبرد احد آمده است :
اُم عُماره نسيبه،دختر كعب بن عمر مازنى، زن مجاهد ديگرى است كه در جنگ احد، مشكى بر دوش داشت و رزمندگان را آب مى‏داد؛ اما وقتى ديد لشكر اسلام دارد شكست مى‏خورد و رسول خداصلى الله عليه و آله در خطر است، مشك آب را بر زمين گذاشت و شمشير و تير و كمان به دست گرفت و با دشمن به جنگ برخاست و در ميانه نبرد، متوّجه شد كه عبدالله بن قَمَئَة براى كشتن پيامبرصلى الله عليه و آله تلاش مى‏كند. ام عماره به همراه مُصعب بن عمير، راه را بر وى بستند؛ تا او نتواند خود را به رسول خداصلى الله عليه و آله برساند. در اين گير و دار، عبدالله ضربتى بر شانه ام عماره زد كه مدتها گودى آن باقى مانده بود. مورخان نوشتند كه او در چند مرحله به همراه شوهر و فرزندانش، پيش روى پيامبر صلى الله عليه و آله ايستادند و در مقابل دشمن، از آن حضرت دفاع كردند. او در جنگ احد، حدود دوازده زخم نيزه و شمشير بر تن داشت.
حالا سئوال من اینه در زمان ظهور حضرت اگر زنانی داوطلبانه بخواهند آموزش نظامی ببینند و در صحنه نبرد حضور داشته باشند حضرت مانع این کار میشه ؟ چیزی که هم اکنون هم در کشورهای مسلمان دیده میشه و هم در کشورهای اروپایی. آموزش زنان عراقی و سوری برای مبارزه، یا حضور زنان دیگر جوامع در نبردها عالی الخصوص جنگ جهانی دوم که حضورشون چشمگیرتر بوه. درسته وظیفه جهاد از زنان برداشته شده، حتی در کشور ما هم زنان در خیلی از ادارات و ارگان های نظامی وارد شدند زنان پلیس داریم
اگر عده ای خود خواهان حضور در جبهه باشند و آموزش نظامی هم ببینند باز مانعی برای حضورشان فقط هم به صرف جنسیتشون وجود دارد؟

[="Black"]اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان اللعین الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از وظایف والی برپا داشتن نماز جمعه است.

نماز جماعت هنگام غیبت و در زمان حضور معصوم فرق میکند.نماز جمعه در زمان ظهور از واجبات است و ترک ان اکیدا حرام است.(سه بار بدون عذر شرعی)
والی کسی است که مرجع جامع و شرایط باشد و یکی از وظایف والی در تمام احادیث بر پا داشتن نماز جمعه است.

هرکدام از روحانیون محترم که شما ادعای ان را کرده اید بیانید در این سایت با آیات و روایات با هم بحث میکنیم.

وظیفه والی در زمان حضور معصوم اقامه نماز جمعه است.[/]

اصلا چنین روایتی وجود ندارد که شما آن را ترجمه کردید متن عربی آن روایت ضعیف که فاقد اعتبار است چنین است که:
و يجي‏ء، و الله ثلاثمائة و بضعة عشر رجلا فيهم‏ خمسون‏ امرأة که ترجمه روایت چنین است که خداوند سیصد و اندی مرد را خواهد آورد که در میان آن مردان 50 زن نیز وجود دارد دقت کنید روایت از لفظ فیهم استفاده شده و از لفظ منهم استفاده نکرده است که دلالت بر این داشته باشد که زنان جز این سیصد و سیزده نفر هستند.
یعنی همانطور که گفتم حتی اگر بر فرض محال روایت صحیح باشد دلالت بر این ندارد که زنان جز این سیصد و سیزده مرد هستند زیرا در همان روایت ضعیف اگر دقت شود، متوجه خواهيد شد که در کنار لفظ «رجل» که گفته است 313 نفرند، لفظ « فيهم امرأة» آمده است که نشان از اين دارد که زنان در کنار آن 313 هستند نه اينکه جزء آن 313 نفر باشند يعني آنها نيز مسئوليهايي دارند که در کنار ياران اصلي امام ايفاي نقش مي کنند اما همین هم ثابت نیست زیرا سند روایت ضعیف است.

چنین مطلبی نبوده و حکم برده داری همچنان وجود دارد و نسخ نشده است قبلا در این مورد بحث شده است به این تاپیک رجوع کنید:
http://www.askdin.com/thread31163.html
کارشناس در این تاپیک پست سوم گفته اند:

"با توجه به تفحصی که بنده کردم و از دفتر مقام معظم رهبری به صورت شفاهی سوال کردم ، از دیدگاه اسلام برده گرفتن کفار حربی در زمان ما که در حاکمیت ولی فقیه بسر می بریم با اذن ولی فقیه مانعی ندارد و می توان کفار حربی را به بردگی گرفت"

لطفا بحث علمی بفرمایید (جواب مطالبی به این شکل داده نخواهد شد)

ظاهرا شما همیشه قسمتی از مطلب را می بینید و قسمتی را نمی بینید!!!!
توضیح دادیم عدم قبول مردم باعث عدم ابلاغ دستورات الهی نمی شود و به یک آیه هم استناد کردیم حتی اگر تنها پیامبر خدا مطلبی را قبول کند خداوند آن را بیان خواهد کرد
فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ عَسَى اللَّهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنكِيلًا [٤:٨٤]
در راه خدا پیکار کن! تنها مسؤول وظیفه خود هستی! و مؤمنان را (بر این کار،) تشویق نما! امید است خداوند از قدرت کافران جلوگیری کند (حتی اگر تنها خودت به میدان بروی)! و خداوند قدرتش بیشتر، و مجازاتش دردناکتر است.
تفسیر نمونه می گوید:
(فَقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ) در حقيقت آيه يك دستور مهم اجتماعى را مخصوصا درباره رهبران در بر دارد، و آن اينكه آنها بايد آن قدر در كار خود مصمم و ثابت قدم و قاطع باشند [HL]كه حتى اگر هيچكس دعوت آنها را" لبيك" نگويد، دست از تعقيب هدف مقدس خويش بر ندارد[/HL] و در عين دعوت ديگران به انجام وظيفه، برنامه‏هاى خود را منوط به اجابت ديگران نشمرند، و هيچ رهبرى تا چنين آمادگى نداشته باشد قادر به انجام رهبرى و پيشبرد اهداف خود نيست مخصوصا رهبران الهى كه تكيه گاه اصلى آنها خدا است خدايى كه سرچشمه تمام نيروها و قدرتها است.

اگر هیچ مسلمانی دستور پیامبر را قبول نکند باعث نخواهد شد پیامبر دستورش را ابلاغ نکند.

باز هم مطالب غیر علمی و بدون استدلال!
ما به اینگونه کل کل کردن ها جواب نمی دهیم هر چند که برحق هستیم.
و اترك‏ المراء و إن كنت محقا

و السلام علی من اتبع الهدی

لطفا بحث تاپیک را منحرف نفرمایید و سوالات غیر مرتبط خود را در تاپیک دیگر مطرح فرمایید.
بحث ما در این تاپیک وجود فرماندهان و حاکمان زن در زمان حضرت مهدی در بین یاران ایشان (سیصد و سیزده نفر) است که به هیچ طریقی قابل اثبات نیست.

ماشاالله شما با مغالطه و شلوغ کاری می خواید حرف خودتونو به کرسی بشونید!
آخه این ها چه استدلالیه عزیز من؟؟؟!!!!
تازه اینکه نقل قول کردم یه نمونه اش بود...
شما تا حالا فکر کردید که چرا حضرت زهرا سلام الله علیها با اینکه شایستگیش از همه مرد ها بیشتر بود ولی هیچ وقت هیچ مقام و منصب دنیوی به حسب ظاهر به ایشون نرسید؟
چرا ایشون تو هیچ کدوم از جنگ ها های زمان پیامبر فرمانده نبودند؟
می دونید جوابش چیه؟

یکبار بهتون گفتم این جمله توهین آمیز رو بردارید
من مثل بقیه دوستان نظرم رو در این تاپیک نوشتم هیچ تمایلی هم نداشتم تشریف بیارید و نقل قول بزنید و من رو از نظرات اندیشمندانتان مطلع کنید
دوست ندارید کل کلی راه بیفته لطف کن روی پست های من نقل قول نزن به اندازه کافی قبلا از توجیهات عالمانه تان مستفیض شدم خوشم نمیاد بیشتر فیض ببرم
دیگه روی نوشته های من نقل قول نزنید ، خیالت راحت اینجوری کل کلی هم راه نمیفته که مدعی شدی من کل کل راه میندازم !!! یه طرف بحث من هستم طرف دیگه شما اگر من کل کلی باعث شدم شما هم بی تقصیر نیستید البته بار اولتون نیست بارها اینجوری دست پیش گرفتی و شلوغ کاری راه انداختی . این بار آخری بود روی نوشته هات نقل قول زدم شما هنوز بلد نیستید با طرفی که داری باهاش بحث میکنی چطور صحبت کنی مثل یه بچه لجباز بعد از تقاضای که ازتون کردم رفتی همه نوشته های من رو نقل کردی مثلا میخوای چی رو ثابت کنی؟؟ تاپیک های دیگه سر بزن بعد بیا مدعی شو من کل کل میکنم من تا جایی که تونستم سعی کردم کل کلی راه نیفته دو سه پستی که جواب دادم کجاش کل کله؟؟؟؟؟؟؟ انتظار داری میای نقل قول میزنی من هیچی نگم . اصلا میتونید تعریف کنید کل کل چیه ؟؟؟ شک دارم معنی کل کل کردن رو بدونید . در ضمن نقل های که از من کرده بودی خیلی کم بود دو سه صفحه قبلش هم پست گذاشتم برو چندتا دیگه مطلب نوشتم اونا رو هم نقل کن تعداد رو ببری بالا و گناه من رو سنگین تر نشون بدی حیف شده از دستش دادی . اینقدر پایبند هستی و نگران کل کل !!! وارد بحث با من نشو هر وقت یاد گرفتید چطور بحث کنی وارد بحث شید .

شما نگران نباشید این تایپک کارشناس داره منحرف بشه ایشان تذکر میدن لازم نیست هی این جمله رو تکرار کنید.
فقط یه نکته بگم اگه در این زمان کشور مسلمانی با این افکار عمومی تونست از کشور کافری برده بگیره من همه ادعاهای خودم رو پس میگیرم
همین الان کشورهای اسلامی در حال جنگ هستن فقط کافیه یکی از اتباع کشورهای کافر رو دستگیر کنند اون کافرهای خدانشناس زمین و زمان رو بهم میدوزند تا آزادشون کنند چه برسه به برده و کنیز !!!!!! همین مونده راه بیفتید برده و کنیز هم بگیرید تا کشور رو با خاک و خون یکسان کنن. فکر کردی 1400 سال پیشه کسی از وقایع جنگی خبر نداره

سلام
در جامعه مرد سالار آن زمان که زنان هیچ نقشی در فعالیت های اجتماعی نداشتند مشخصه پذیرفتن رهبری و فرماندهی یک زن چقدر سخت و ننگ آور بوده
از طرفی شاید خود حضرت تمایلی به حضور در این عرصه ها نداشتند بارها گفتند من کار داخل خانه رو می پسندم خوب نمیشه چیزی رو به زور به کسی تحمیل کرد مادر ایشان تاجر بودند در حالی که خود حضرت چنین شغلی رو انتخاب نکرد این دلیل نمیشه همه زنان خواستار چنین منصبی نباشن.

[="Black"]اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان اللعین الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم

متن فوق شما ، سراسر کل کل است. و ارتباطی با موضوع تاپیک ندارد.و فاقد ارزش پاسخگویی.

اما چند نکته لازم است.

تا زمانی که شما سخنی خلاف آموزه های دینی بزنید بنده پست شما را نقل قول میکنم ، چه بخواهید و چه نخواهید.

ما اینجا در مباحث دینی با آیات قرآن ، با روایات معصومین(ع) ، با سخن علما(متخصصین دین) سروکار داریم.
و سخن هیچ اندیشمندی که خالف سه مورد فوق باشد هیچ اعتبار و ارزش و جایگاهی ندارد.

نه اینکه بیایید بگویید شما اقایون حق زنان رو خورده اید ، شما آقایون زور میگویید ، ما خانمها فلان هستیم و ......
این گونه سخن وری نه علمی است ، نه منطقی است و نه ریشه و ماهیتش دینی است.

و اینگونه سخن گفتن شما موضوع اصلی تاپیک را 100% به انحراف میکشاند ( همانگونه که تاپیک رهبری زنان ، ملک هبودن بلقیس و .... ) را به انحراف کشانده اید و در پایان تقصیرات را گردن ما انداخته اید.

دیگه این بحثهای بی محتوا را ترک گویید و به مبحث اصلی بپردازید.و تمام ادعا های خودتان را با بیان ایات و روایات اثبات کنید.
و نگویید از یک روحانی شنیدم. آن روحانی هم موظف است بیاید و سخنانش را اثبات کند.

[/]

پست های شما دقیقا همین خصوصیت رو دارند
ارزش نداره وقت صرف پاسخگویشان کنم

وقتی دوست داری کل کل راه بندازی چه بگم دیگه
هر تاپیکی برم بنده از کارشناس سوال میپرسم به شما هم ربطی نداره جواب بدید
هر پستی رو که نقل میکنی منتظر جوابش هم باش بی جهت هم مدعی نشو کل کله، شروع کننده کل کل هم خود شما هستید مقصر هم خود شمائید

[=Times New Roman]سلام علیکم و رحمه الله

برای جلوگیری از انحراف بحث موقتا تاپیک بسته و منتظر پاسخ های استاد هستیم.

با سپاس

یاحق

پرسش:
از 313 نفر یاران امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) چند نفر زن هستند؟ لطفا با ذکر مدارک بفرمایید.

پاسخ:
بعضی بنا بر ظاهر احادیث صحیح معتقدند که ۳۱۳ یار اولیه امام زمان (علیه السلام) ظاهرا همگی از مردان هستند. چون تعبیر رجلا در آن ظهور در مرد بودنشان دارد:
«فیجمع الله علیه أصحابه ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا ، و یجمعهم الله له على غیر میعاد قزعا كقزع الخریف»؛ خداوند ۳۱۳ نفر مرد از اصحاب آن حضرت را جمع می‌كند؛ بی آنكه قبلا وعده داده باشند، آمدنشان همچون ابرهای پاییزی است كه با حركات تند می آیند.(1)

اما در بعضی از روایات مطالبی بیان شده است که به نقش زنان در سپاه امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) نیز اشاره می کند. و چون سند بعضی از آنها ضعیف است عده ای به این روایات توجه نکرده اند. که در این جا آن ها را ذکر می کنیم:
امام باقر (علیه ‏السلام) می ‏فرمایند: «به خدا سوگند سیصد و اندی نفر خواهند آمد و پنجاه زن در میان آنان است.‏»(2)
مفضل بن عمر می‏ گوید: امام صادق (علیه ‏السلام) فرمودند: «همراه حضرت قائم، سیزده زن هست. عرض کردم، آنان چه نقشی خواهند داشت؟ فرمودند: زخمی‏ ها را مداوا می ‏کنند و از بیماران پرستاری می‏ نمایند. آنچنان که همراه رسول خدا (صلی ‏الله علیه ‏و آله) بودند.»(3)

بنابراین با توجه به اینکه روایات مختلفی در ارتباط با این موضوع وجود دارد نمی‌توان به طور قطع و یقین گفت که در میان 313 نفر زنان وجود دارند یا نه! طبق برخی روایات تعدادی از این 313 نفر زن هستند و بنا به برخی روایات دیگر همه این افراد را مردان تشکیل می‌دهند.
در هر صورت اگر ثابت شد که در بین 313 نفر زن هم وجود دارد به یقین ماموریت این زنان فرماندهی و امثال آن نخواهد بود، بلکه زنان، همانند حضرت زینب (سلام الله علیها) رسالت عظیمی در قیام خواهند داشت، نقش حضرت زینب در قیام عاشورا جنگیدن و شمشیر به دست گرفتن نبود، با این حال رسالتی عظیم در این قیام داشتند و نقش آفرینی بسیار برجسته‌ای انجام دادند. پس نباید توقع داشته باشیم که نقش زنان در لشگر امام زمان (عج) به مانند نقش مردان باشد، هر چند این امر به معنای کاستن از منزلت و شخصیت زن نیست. بلکه به دلیل توانایی بهتر برای گرفتن نقش‌های دیگر است.

ــــــــــــــــــــــــــــ
(1) كتاب الغیبة ، محمد بن إبراهیم النعمانی، ص 288 – 291 و الاختصاص، الشیخ المفید، ص 257 .
(2) بحارالانوار، ج 52، ص 223.
(3) بحار الانوار، ج 89، ص‏225.