جمع بندی حضرت محمد (ص) و اهل بیت پاک و پاکیزه در کتاب هندوان
تبهای اولیه
در کتب هندوان نام به نام «ماها مادا» بر میخوریم
وقتی مطلب رو کامل میخونیم کامل باور میکنید که این ماها مادا, همان محمد به لهجه هندوان هست
برای تحقیق در این مورد (من تازه از بیمارستان روانپزشگری در اومدم خوثله ترجمه شو ندارم) این کلیدواژه رو جستجو کنید : His name will be Mahamad
یعنی شاخ در میاری!
من خودم از این به اصطلاح اساطیر و کتب امتها کافر و مشرک زیاد خوندم! برخی کتابها دستکاری شده هستند و بعضی نوشته شیطان و بعضی سالم ماندهاند
برای جبران نقص ایمانتون برید تو کتب چینی حضرت محمد (ص) و اهل بیتش رو جستجو کنید!
سوال:
در کتب هندوان نام به نام «ماها مادا» بر میخوریم
وقتی مطلب رو کامل میخونیم کامل باور میکنید که این ماها مادا, همان محمد به لهجه هندوان هست
پاسخ :
باسلام وتشکر از شما .
بلی درست خوانده اید .
در این باره کتاب نیز نگاشته شده
این کتاب،تحقیقی کوتاه اما ارزشمند دربارۀ پیشگویی ظهور پیامبر گرامی اسلام(ص)در کتاب های مقدس هندو است. نویسندگان این کتاب دکتر «وِد پرکاش اوپادهی» و پروفسور «آشیت کومار بند اوپادهی» دو تن از دانشمندان هندو هستند که به سبب نگارش آن، نام پر آوازه ای در سرزمین خویش یافته اند. این کتاب به سبب آن که از سوی دانشمندانی غیرمسلمان نوشته شده و بر نبوّت پیامبر خاتم مهر تأیید نهاده توجه بسیاری از محققان را در سر تاسر جهان به خود جلب کرده است.
گفتنی است نه تنها در کتاب آنها بلکه در کتاب های سایر ادیان نیز در این باره سخن گفته شده از این رو قرآن در سوره صف این حقیقت را از زبان حضرت عیسی(ع) بیان میدارد که به بنی اسرائیل خطاب نمود که من پیامبر خدا هستم و مصدّق موسی و بشارت دهنده احمد هستم.(1)
به قول محمد شبستری:
یکی خط است از اوّل تا به آخر بر او خلق خدا جمله مسافر
در این ره انبیا چون ساربانند دلیل و راهنمای کاروانند
و ز ایشان سید ما گشته سالار هم او اوّل هم او آخر در این کار
قرآن از بشارت پیامبران گذشته درباره پیامبر اسلام(ص) حکایت میکند و در تورات و انجیل کنونی، با وجود در دست نبودن متن اصلی، نوعی بشارت به ظهور پیامبر اسلام وجود دارد.(2)
بشارتهای موجود در کتابهای آسمانی پیشین دلیلی برای رسالت پیامبر و زمینه ای برای مسلمان شدن یهودیان و مسیحیان به شمار میآید.
عالمان اهل کتاب، آنان که نمیخواستند مردم به پیامبر اسلام ایمان بیاورند و از مسلمان شدن دیگران ناخشنود بودند، در پی تحریف این بشارتها بر آمدند. برخی را حذف و برخی را نادرست ترجمه نمودند. لفظ «فارقلیط» که در کتاب مقدس مسیحیان آمده ، از این قبیل است.
در انجیل یوحنا در فصلهای چهاردهم، پانزدهم و شانزدهم لفظ فارقلیط آمده که حضرت مسیح به آمدنش بشارت داده است. فارقلیط در اصل کلمه یونانی و ریشه آن «پریقلیتوس» به معنای بسیار ستوده بود که با پراقلیتوس به معنای تسلی دهنده اشتباه کردهاند.
نویسنده کتاب «چراغ» در جزوه ای عین متن لاتین، انجیل یوحنا را از کتاب موسوم به اناجیل، چاپ پاریس، تألیف «لامنه»، موجود در کتابخانه مجلس شورای اسلامی، در آغاز کتاب خود آورده است و به خوبی نشان میدهد که فارقلیط در آن جا به صورت «پرکلیت» (به معنای بسیار ستوده = احمد) آمده است.
نیز نوشته است: اندیشوران پیشین نصارا از لفظ «پرکلیت» اسم خاص فهمیده بودند، چون در ترجمههای سریانی و عبرانی عین لفظ فاراقلیط را آوردند؛در واقع این واژه مانند واژههای احمد،محمد و علی است که در ترجمه عین همین واژهها آورده میشود، مثلاً ترجمه جمله «جاء علی» میشود« علی آمد» نه این که بگوییم «بلند مرتبه آمد». علی در این جا به معنای اسم خاص است ،نه بلند مرتبه.
امّا متأسفانه علمای مسیحی در زمانهای بعدی برای محو نشانه نبوت پیامبر (ص) اوّلاً: پرکلیت را به پاراکلیت تبدیل کردند .
ثانیاً آن را از صورت اسم خاص بیرون آوردند و به معنای وصفی در آوردند و آن را به تسلی دهنده ترجمه کردند.(3)
علامه شعرانی در کتاب نثر طوبی میگوید: در یک لغت یونانی دیده ام که «فارقلیط» را به معنای بسیار ستوده و کسی که بر سر همه زبانها افتاده و از او به نیکی یاد میکنند، ترجمه کرده اند.(4)
در دایرة المعارف بزرگ فرانسه آمده است: محمد مؤسس دین اسلام و فرستاده خدا و خاتم پیامبران است. کلمه «محمد» به معنای بسیار حمد شده است، و از ریشه حمد که به معنای تجلیل و تمجید است،مشتق گردیده و بر اثر تصادف عجیب، نام دیگری که آن هم از ریشه حمد است و مرادف لفظ محمد میباشد؛ یعنی احمد ذکر شده که احتمال قوی میرود،
مسیحیان عربستان آن لفظ را به جای «فارقلیط» به کار میبردند. احمد، یعنی بسیار ستوده شده و بسیار مجلل،ترجمه لفظ «پیرکلتوس» است که اشتباهاً لفظ پاراکلتوس را جای آن گذاردند؛ به این ترتیب نویسندگان مذهبی مسلمان مکرر گوشزد کرده اند که مراد از این لفظ ، بشارت به ظهور پیامبر اسلام است. قرآن مجید نیز آشکارا در آیه شگفت انگیز سوره صف به این موضوع اشاره میکند.(5)
پینوشتها:
1. صف (61) آیه 6.
2. تورات، سفر تکوین، فصل 7، جملات 17 ـ 20؛ فصل 49، جمله 10؛ سفر تثنیه، فصل 33،جملات 1 ـ 5؛ انجیل یوحنی فصل 14، جمله 16؛ نیز فصل 15، جمله 26 و فصل 16، جمله 7.
3. ناصر مکارم شیرازی، پیام قرآن،ج 8، ص 388 ـ 389. نشر دار الکتب الاسلامیه تهران 1378 ش
4. همان، ص 389؛
5. ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج 24، ص 76. نشر مدرسه امیر المومنین قم 1376ش