شبهاتي پيرامون مسيحيت

با سلام خدمت شما بزرگوار

قبل از پاسخ لازم می بینم در مورد معنای شبهه توضیحی عرض کنم:

شبهه يعنى هر اشكال، پرسش يا ابهامى كه در برداشت‏ها، تحليل‏ها، تصميمات و رفتارهاى مرتبط با سعادت فرد يا جامعه منشأ خطا و اشتباه در شناخت حق از باطل گردد.به عبارت ديگر شبهه خود را شبيه به حق مى ‏نماياند و راه شناخت حق از باطل را مشكل و افراد رادچار شك و ترديد مى‏كند.

هدف از شبهه، ایجاد تردید و شک در دل مخاطب است و شبهه گر می کوشد تا در بنیادهای اعتقادی و باوری شخص مقابل تردید افکند. در حقیقت تفاوت شبهه و پرسش را باید در کارکرد و اهداف آن دانست.
کارکرد پرسش فهم و شناخت است , در حالی که شبهه برای این طرح می شود تا مخاطبان خود را به چالش بکشاند. از سوی دیگر در شبهه ، باطل به طور عمدی و خواسته حضور دارد و شبهه گر با آمیختن حق و باطل می کوشد کلام باطل خود را با رنگ و لعابی از حق به دیگران منتقل کند ؛ از این روست که حضرت امیرمومنان (ع) فرمودند : "انما سمیت الشبهه شبهه لانها شبهت بالحق " ؛ از آن رو شبهه را شبهه نامیده اند که به حق شبیه و همانند است.[1]

در نتیجه در نقد مسیحیت ما شبهه مطرح نمیکنیم بلکه اشکالات وارد بر آن را بیان می کنیم.هر چند روشن است بسیاری از این نقدها از دیدگاه مسیحیت شبهه هستند ولی در واقع اشکالات موجود در آن دین می باشند.

اشکالاتی که می توان در موارد عقیدتی مطرح کرد برای نمونه این موارد هستندکه برخی از آن ها را توضیح می دهیم:

قائل شدن به تثلیث در مسیحیت
اعتقاد به حلول خداوند متعال در جسم حضرت عيسي
اعتقاد به گناه نخستین در مسیحیت
تحریف کتاب مقدس آن ها(یهودیت و مسیحیت) و تناقض در كتاب مقدس
توهین به انبیاء در کتاب مقدس آنها

اعتقاد مسيحيان به حضرت عيسي ـ عليه السلام ـ آنان درباره خداوند قائل به تثليث يعني پدر، پسر، روح القدس هستند يعني مي گويند پدر خداست، پسر خداست، روح القدس خداست اما اين سه خدا يك خدا را تشكيل مي دهند اين سه از لحاظ قدرت و عظمت برابرند و هيچ يك پيش از ديگري به وجود نيامده است و هر سه ازلي هستند[2]

يكي از مهمترين اعتقادات مسيحيان، اعتقاد به الوهيت حضرت مسيح ـ عليه السلام ـ است ايشان معتقدند كه مسيح صد در صد خداست و يكي از اقانيم ثلاثه الهي مي باشد كه لباس جسم پوشيد و به ميان بشر آمد، تا جائي كه او را مساوي و هم ذات خداي متعال دانسته و تمام صفات الوهي را براي وي نيز قائل هستند.[3]

اعتقاد به گناه اولیه و ذاتی، از اعتقادات مهم و اساسی مسیحیان به شمار می آید. مطابق این اعتقاد، نژاد انسانی وارث گناه آدم است و انسان ها نه به خاطر بدی اعمال خودشان، بلکه تنها بدین دلیل که از تبار آدم اند، ذاتا گناه کار به دنیا می آیند. اهمیت این آموزه تا آن جا است که بدون آن، کفاره بودن مسیح و این تصور که او «آدم بعدی» ( Last Adam) است، نامعقول جلوه می کند.[4]

مسیحیان معتقدند گناه آدم ، همه انسان‏ها را دچار گناه کرد و به سبب آن طهارت و معصومیت اولی از بین رفت و صورت الاهی کدر شد، به گونه ‏ای که همه با ذاتی شرور و گناه‏ آلود متولد شده و برده گناه هستند و مرگ و بی‏ نظمی وارد جهان شده است.. در اسلام با تأکید بر آزادی اراده و اختیار انسان در انتخاب خیر و شر و اینکه هر کس مسئول گناه خویش است، اصل مسئله گناه و تأثیر مخرب آن بر روح و روان انسان به صورتی واضح تبیین گردیده و ریشه آن پیروی از شهوات و هواهای نفسانی و شیطانی دانسته شده است.[5]

آیات متعددی از قرآن کریم نیز بر مسئولیت هر انسانی در قبال اعمال و گناه خودش تأکید می کند:

«ولا تکسب کل نفسٍ الا علیها ولاتزر وازرة وزر اخری» هر کس تنها کيفر کار خودش را مى‏بيند و کسى بار گناه ديگرى را بر دوش نمى‏کشد [6]

[1] منطق پاسخگويي از منظر قرآن و اهل بيت(علیهم السلام) ، نويسنده:علی پوریا
[2] دایره المعارف کاتوليکي
[3] گروه تدوين جزوات آموزشي، دوره آموزشي آشنائي و بررسي مسيحيت، بخش تثليث، صفحه 1
[4] Paul Helm, Faith & Understanding, Eerdmans Pulishingco. Edinburgh University Press, 1997, P. 153
[5] رومیان، 5:19، به نقل از مجله علمی تخصصی معرفت 74،سال دوازدهم، شماره یازدهم، ")،ص 23، (صاحب امتیاز: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی] و [سارو خاچیکی، اصول مسیحیت، چ دوم، انتشارات حیات ابدی، 1982 م، ص81، به نقل از مجله علمی تخصصی معرفت 74،سال دوازدهم، شماره یازدهم، ص24، (صاحب امتیاز: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی "ره").]
[6] سوره انعام ، آیه 164

ادامه دارد....(قسمت دوم سوال که در مورد ارتداد و ازدواج می باشد)