آیا بازم به خدا اعتماد کنم ؟

[="darkgreen"]یا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِی الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِیای فَارْهَبُونِ«البقرة/40»
ای فرزندان اسرائیل نعمتهایم را که بر شما ارزانی داشتم به یاد آرید و به پیمانم وفا کنید تا به پیمانتان وفا کنم و تنها از من بترسید[/]

خداوند نعمتش را برای همه تمام نموده اگر ما اسرافکاران به هم ظلم میکنیم تقصیر خدا چیست

اما مطلب دوم ایا شما تعهدت را نسبت به خدا انجام داده ای که انتظار داری خواسته ات براورده شود .

سلام
می فرمایید که تعهدات تونو انجام دادید. چه تعهدی رو چطور انجام دادین؟؟؟؟ مثلا نماز خوندنو مثال بزنم. یکی میاد در عرض 3 سوت و با بی توجهی نمازشو میخونه یکی میاد با کلی توجه و اداب نمازشو می خونه. حالا کدوم درست به تعهدشون عمل کردن؟؟؟؟
اگه قرار بود خدا همه کارا رو واسه انسان انجام بده اونوقت دیگه اسمش انسان نبود. یه حیوان بود که همه چیز براش آماده است!
درضمن اسراف درسته!

من توصیه می کنم شما دیدتون رو وسیع کنید. خیلی سطحی به مسایل نگاه می کنید....
من هرچی بگم شما با سطحی نگری تون اونو اشتباه تلقی می کنید.

شما اشاره به هفت آسمان کردید و فرمودید مسخره است! 1400 سال پیش هم شخصی مثل شما وقتی در قرآن خوند که «ما شما را از سر انگشتانتان باز می شناسیم» فکر کرد که این جمله مسخره است! اما الان مشخص شده که اثر انگشت هیچ دو نفری با هم یکی نیست...

خداوند فرموده است که فرزندان خود را نکشید من به آنها روزی می دهم. اما اگر دیدند آنجا بیماری و قحطی و گرسنگی و ... آزارشان می دهد یا مهاجرت کنند، یا درصدد رفع مشکل برآیند. وقتی نه دنبال سواد می روند، نه دنبال علم، نه تلاش می کنند که بهتر زندگی کنند، مقصر خودشانند که از گرسنگی می میرند. مردن فرزندانشان از گرسنگی نیست، از بی دانشی است، از تنبلی است.

بعدش حدیث معتبری که شما در تلویزیون بهش اشاره کردید کاملا درست است.
آیا خداوند برای برآورده کردن آرزوی شما زمان مشخصی به شما اعلام کرده و بعد خلف وعده کرده؟!
چیزی که شما در آن روز خواسته اید، به شما حتماً داده خواهد شد، اما در زمانی که خداوند صلاح می داند. شما صبر کنید، ان الله مع الصابرین.

سلام دوست عزیز. چند وقت قبل من همچین مشکلی رو تو این انجمن مطرح کردم که جواب های خیلی خوبی گرفتم. صورت سوالم یه کم متفاوت با شماست اما دوستان حرف های خوبی زدن که شاید به درد شما هم بخوره.
ضمن اینکه من هنوز یه مقدار ابهاماتی دارم که فکر میکنم با دنبال کردن تاپیک شما منم بتونم جواب سوالاتم رو بگیرم
http://www.askdin.com/thread13366.html

خو ب این پاسخ ملا لغتی شما

و اما این ایه قران چه ربطی به فلسفه دارد خداوند میفرماید ای فرزندان یعقوب پیامبر خدا من نعمت را بر شما تمام کرده ام یعنی به اندازه کافی نعمت در روی زمین هست حال این شما هستید که بعنوان خلیفه من باید بین خودتان عدالت را برقرار کنید و اگر نکنید باید پاسخ گو باشید اگر قرار بود خداوند خودش عدالت را بر قرار کند پس صواب و عقاب چه معنی داشت .

چه انجام داده اید انچه انسان موظف به انجام انست اجرای عدالت است شما حتی با خودتان هم صادق نیستید و خدائی را که همه وجود شما انرا تصدیق میکند انکار میکنید و بجای حق جوئی به دنبال بهانه جوئی هستید .

راستی منم یه پیشنهاد میدم: قدری آروم باشید. یعنی به دنبال حل ابهامتون باشید نه مجادله با موضوع. احساس میکنم میخواید برا خودتون ثابت کنید که خدایی با این تعاریف نیست. در صورتیکه به نظر من اگر دیدتون رو مثبت کنید ذهنتون پذیراتر میشه. ذهن پذیرا منطقی و بی طرف درک میکنه. اما وقتی اینجوری حالت تدافعی میگیرین چشمتون روی یه سری حقیقت ها بسته میشه. بی طرف باشید تا ابهام حل بشه. حالا یا به این نتیجه میرسین که چنین خدایی نیست یا اینکه نتیجه میگیرین که هست!

علم بشر محدود هست و هرچه این علم بیشتر پیشرفت کنه، رمز و راز جهان آفرینش رو بیشتر کشف می کنه. اگر در اسلام گفته شده ز گهواره تا گور دانش بجوی به این دلیل است که انسان سریعتر از وادی جهل بیرون بیاید و افرادی امثال بنده یا شما از جهل خودمون رو به کفر نیاریم جانم.

الان اگر یک استاد ریاضی یک مسئله مشکل رو در حضور یک کودک خردسال 1000 بار هم حل کنه، باز هم اون کودک چیزی نمی فهمه. فهم چگونگی حل اون مسئله یه مقدماتی می خواد که اون کودک فرانگرفته. اون کودک باید اون مقدمات رو فرابگیره تا راه حل مسئله رو درک کنه. بعد اگر قانع نشد سؤال کنه.

ما هنوز مثل اون کودک هستیم.

یک جانوری در آب زندگی می کنه نوعی مارمولک. اگر دستش یا پاش قطع بشه، بعد از یه مدت یه دست یا پای کامل در می آره. اما انسان اگر دست یا پاش قطع بشه فعلا عضو جدیدی در نمی یاد جاش.

این عدم علم و آگاهی انسان، باعث میشه از دست یا پا محروم بمونه تا زمانی که اینقدر در این زمینه تحقیق کنه تا راز این که اون حیوان چطور خودش رو ترمیم می کنه رو کشف کنه.
بعد از اون دیگه این مسئله برای انسان یه مشکل محسوب نمی شه.
در مابقی علوم هم همینطور.
شما همین دنیای امروز رو با دنیای گذشتگان مقایسه کنید و ببینید چه خرافاتی وجود داشته و چه کارهای مضری انجام می شده، یا چه کارهای مفیدی انجام نمی شده که به مدد بالارفتن علم بشر امروزه از رفع مضرات و مفاید اونها برخورداریم.

نمیشه که یهو پرده از روی همه ی رازهای آفرینش برای ما برداشته بشه، اونم بدون تلاش و زحمت. اگر قرار بود اینگونه باشه، به نظر من اصلا دلیلی نداشت که از اول خلق بشه.

شما فرض کن کنکور برگزار بشه، یک ساعت که از زمانش گذشت، پاسخنامه رو با جواب بهتون بدن!
این مسخره نیست؟!

منم همین مشکل شما رو دارم. یه روز مسلمونم و یه روز به خدا گله میکنم که آخه خدا پس اگه هستی این شک رو از دل من بردار! ولی خب هنوز ناامید نشدم و به دنبال یقین هستم. به قول شما اصلا ثبات اعتقادی ندارم. هر دم یه سری سوال احاطه ام میکنن که حلاوت نماز قشنگ رو ازم میگیرن!
من فکر میکنم شما یه اشتباه تو طرح سوالتون دارین. سوال هاتون رو خورد خورد کنید. همش رو یکجا مطرح میکنید. اینجوری هم اونی که میخواد راهنماییتون کنه رو گیج میکنید و هم به همه ی ابهاماتتون کامل حل نمیشه. هر کی میخواد یه گوشه اش رو حل کنه.
اینجا متخصص هایی هستن که علاوه بر علم بالا ، بینش بالایی هم دارن. به نظر من دونه دونه ابهاماتتون رو پیگیری کنید.

تو یه دفتری، جایی که بعد بتونید مرورش کنید یادداشت کنید. هر کدوم که ابهامتون حل شد رو توش خلاصه بنویسید. اینجوری ممکنه یه تعدادش که حل بشه بطور کامل بقیه هم خود به خود براتون حل بشه.
من فعلا اینجای ماجرا گیرم که :
من به این یقین رسیدم که از بین ادیان موجود، اسلام کامل ترینه. رئوس مفاهیمش هم منطقی و مطابق با خلق و خوهای خود آدمیزاده! شبهات کوچیکی که در خود دین دارم رو گذاشتم برای بعد. فکر میکنم اگه اول ریشه ی ماجرا یعنی اولین سطح ابهاماتم پیرامون خود خدا رو حل کنم، همه چی خل میشه
اولین درد من اینه: نکنه اینهمه دعوت به خدا... در واقع یه کلک روانشناسی باشه! اینکه انسان باید یه هدفی داشته باشه. باید یه نقطه ی امید... یه دستاویز... داشته باشه. نکنه اونچه که در اتباط با خدا به ما میگن مثل همین دعا کردن، در واقع یه چیزی ساخته ی ذهن بشر باشه. بشر باهوشی که میدونه اگر در اعماق ضمیرش معتقد باشه کسی هست که کمکش میکنه، آرامش میگیره. حالا اگه اون کس کمکش کرد که درست دراومده. وگرنه مصلحت بوده!!!!!!! آخه پس چطور کشتی طوفانی دریای زندگیمون رو بسپاریم دست کسی که اگر مصلحت دونست کمکمون میکنه!؟ و اگر ندونست نه! در جواب این سوالم یه گروهی میگن این به اون دلیله که خدا مصلحت ما رو بهترمیدونه.
آخه کدوم مصلحت؟ وقتی من میبینم مثلا اونی که خیلی هم مومنه ولی خدا هیچکدوم از دعاهاش رو مستجاب نکرده. تو دنیا هم به خودش هیچی نمی بینه و می میره! پس چرا خدا مصلحتش رو نشونش نداد؟
حالا دو حالت پیش میاد:
یا مصلحتش فقط در این بوده که بهش نده ------> پس چرا کلیت عمر این فرد با بدبختی و مشکلات بوده؟! خدا اینومیخواسته؟ لااقل یه جا دیگه بهش خوشی می داد!
یا مصلحتش در این بوده که یه جا بهش نده تا یه جا دیگه بهترش رو بدست بیاره! ---------> باز این یه چیزی!

در حالت اول فقط در صورتی می تونیم خودمون رو آروم کنیم که بدونیم دنیای بعدی هست و شاید خدا میخواد اونجا بهترش رو بده! ولی اگه نداد چی؟ اگه جهنمی شد چی؟ نه تو این دنیا بهره برده و نه اون دنیا!
ممکنه بگیم خب میخواست کار خوب انجام بده! باشه. بالاخره تو همین دنیاهم مساوات برقرار نمیشه. بابا آخه خدا جون تو که خودت ما رو خلق کردی و میدونی ما عجولیم. میدونی تو همین دنیا میخوایم. پس دیگه این کارا چیه؟!

میدونی بعدش که این ابهامات پیش میاد که میبینم اگر دعا هم بکنم معلوم نیست خدا بهم بده یا نه... معلوم نیست اصلا چه مصلحتی در کار میبینه و... تصمیم میگیرم سرم رو به اموزه های روانشناسی گرم کنم که آروم شم. مثلا تلقینات مثبت. تابلوهای هدف. میرم سراغ علم مدرن روز! نه خدایی که هر چی بیشتر بهش شک میکنم، بیشتر حس میکنم دوستش دارم...
دیشب قبل خواب از بس فکر کردم، دیگه اشکام ریخت. پیش خودم گفتم بذار فقط همین دوست داشتن خالص باشه. بذار مثل معشوق زمینیم بدون هیییچ انتظاری دوستش داشته باشم. بذار برای همیشه دست از این شک ها بردارم و بگم: چجوری هستی و هستی یا نیستی، من عاشقتم!

بازهم جواب شما به کم دانشی برمی گرده. مثل کودک نوپایی که تلاش می کند به کتری آب جوش دست بزند اما وقتی والدین مقاومت می کنند، فریاد می زند و با خود فکر می کند که کتری که چیز بدی نیست، چرا نمی گذارند من دست بزنم؟!
شما مثل دانش آموز کلاس اول دبستان می مانید که حوصله ندارید مثلا تا کلاس دوم دبیرستان درس بخوانید، و یک معادله درجه دوم روبروتون گذاشتید و با خودتون گمان می کنید مدت زیادی است که روی آن فکر می کنید! و اینکه نتوانسته اید آنرا حل کنید، حتماً مسئله ایراد دارد! پس به این نتیجه می رسید که اصلا چرا صورت مسئله را پاک نکنم!
اصلا مسئله ای وجود نداشته باشد، ناتوانی شما از درک مسئله پوشیده می ماند!

ای دل بکوش که صاحب خبر شوی...
زگهواره تا گور دانش بجوی...
توانا بود هرکه دانا بود...
...

اینهمه گفته شده که علم کلید حل معماهاست، باز هم می پرسید چکار کنیم؟
دنبال علم برید، تحقیق کنید تا به جواب برسید.
اینهمه اختراع و اکتشاف در اثر تحقیق بوجود آمده، نه یک جا نشستن.

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل*که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

شما همین که قدم در راه تحقیق گذاشتید، حالا با هر امکاناتی، به همون مقدار هم نتیجه می گیرید.
هرقدر بیشتر تحقیق و آزمایش کنید، به جواب های بیشتری دست پیدا می کنید.
فقط سؤال کردن شما را به جایی نمی رساند.

این دنیا یه سؤال هوش بزرگ است. شما تا آخر عمر خود فرصت دارید آنرا حل کنید.

به نام خدا.

علم داریم و دانش. دانش همینیه که با حواس پنجگانه بدست میاد. در واقع همون علوم تجربی. مسلما این دانش ، نمیتونه از مرز ها فراتر بره. یعنی نمیتونه وجود چیزی فراتر از مواد رو ثابت کنه. بنابراین ، به صرف اعتماد بر دانش نمیشه وجود خدا رو ثابت کرد. فقط میشه به این نتیجه رسید که احتمالا خدایی هست. از اون خدا هیچ چیز رو هم نمیشه فهمید. نمیشه فهمید چی میخواد ، چه جوریه و ... با این علم ها تهش میشه به این نتیجه رسید که دزدی بده و صداقت خوبه. میشه همینجور یه 70 ، 80 سالی زندگی کرد و بعد هم رخ در نقاب خاک کشید.

اما خدا کیه؟ آیا خدا فقط خالقه؟ یا حکیمه؟ اصلا قصد و هدفی داشته ما رو خلق کرده یا نه؟ اینها رو ما به خودی خود نمی تونیم جواب بدیم. به همین دلیل ، خدا پیامبر فرستاده و صفات خودش رو گفته. و گفته که هدفش چی بوده و ... و راه تحقق هدفش برای موجودات رو هم نشون داده. و برای اینکه ثابت بکنه حرفاش رو ، با پیامبراش از عالم امرش ، معجزه فرستاده تا مردم بفهمند که کسی براشون پیغام فرستاده که دنیا رو به دمی خلق کرده.اینجاست که علم میاد وسط. علم ، اون آگاهی که آدم پس از تفکر درباره خدا میاد سراغش. علمه که احتمال وجود خدا رو از 99 درصد دانش ، به 100 درصد کامل تبدیل میکنه.

بله. چگونه خدایی را بپرستم که نمیبینم؟ این رو امیر مومنان(ع) میفرمایند. باید خدا رو با علم دید. نه دانش. خدا با قلب پیدا میشه نه با خط کش و لوله آزمایش. اینها وسیله ای هستند که وزنه رو میندازند به طرف وجود خدا. اما علمه و ایمانه که دل رو محکم میکنه به سمت خدا.

شما هر جور دوست داری زندگی بکن و فکر کن. اما اتفاقی که میوفته اینه که میری اونور و میبینی تفکراتت اشتباه بوده و ضرر کردی. اینجوری خوبه؟

برو دنبال چیزی که خدا میخواد. برو ببین کدوم راه و مسلک حقه و ازش پیروی کن. این رو خدا میگه:"لا اکراه فی الدین" اما عواقب انتخابت رو هم قبول کن.

با تشکر ، ستایشگر :Gol:

سلام هلمون جان !!!
عاشق گفتارت شدم . جانا سخن از حال ما میگویی ...

هلمون جان حیلی باهات حرف دارم ... بزار وقت کردم برات مینویسم ... فعلا ...

[="Tahoma"][="Green"]بنام خدا.
سلام.

اشتباهی که امثال این دوستان می کنند، جهان را محصور و منحصر به این دنیای خاکی و مادی می دانند و بس. یعنی هر روزی که از عمرشان سپری می شود، به داشته ها و نداشته های مادی خود نگاه می کنند، اگر دارایی خود را از دیگرانی که به هر علت بیشتر از آنها دارند کمتر ببینند، منکر عدالت خداوند می شوند.
یعنی به زبان ساده، می گویند رفاه بده تا بندگی کنم، کمی فشار و سختی، مشکلات، = با کفر.

اصلا یکی از دلایل آفرینش به عقیده بنده همین است.
که تفاوت انسانها در پذیرش حق، و عمل کردن به آن، در شرایط مختلف آزموده شود.
همین برادر هلمون! که این بحث رو عنوان کردند، اگر مشکلی نداشتند، الان معلوم نبود کجا بودند و به چه کاری مشغول بودند!
هرجا بودند اینجا نبودند.
اما مشکلات گویا باعث خیر شده تا ما از وجود ایشان در این انجمن بهره ببریم.
ایشون احتمالا یه چیزی از خداوند خواستند، مثلا از خدا خواستن که یا به من یه پولی بده که به فرض خونه و ماشین و ... بخرم و برم دنبال زندگیم، یا میرم تو فلان انجمن و میگم تو عادل نیستی!
به احتمال زیاد برای خداوند ضرب الاجل هم تعیین کردند، و یکی دو روز هم احتمالا تمدید کردن، اما وقتی دیدن فایده نداره، دست بکار شدن!
بنده به سهم خود خداوند رو شاکرم که ایشون رو در مضیقه قرار داده، ان شآءالله این امر ادامه داشته باشه تا ما از وجود ایشون بی نصیب نمونیم!
یا علی

سلام دوستان ...
در ارتباط با نظریه علی جان باید بگویم اصفات خداوند 2 گونه هستند یا قایم به ذات هستند مانند ( حی و قیوم ) یا قایم به بندگان هستند مانند ( رحمن و رحیم و عادل بودن ) در مورد صفاتی که قایم به ذات هستند صحبتی نمیشه کرد ... ولی اصفاتی مانند رحمن و رحیم و عادل بودن اصفاتی هستند که یه طرفش خداست یه طرفش من ... البته خداوند میتونه به خودش این اصفات رو نسبت بده و همه هم قبول کنن ... اینم یه راحشه ... در مورد جناب عدل صحبت کردید که میاد وشهادت میده که خداوند عادله ... خوب ایشون الان کجا تشریف دارند ... آدرسی ... نشونی ... چیزی ازشون دارین ما خدمتشون برسیم و ....

آقا ناصر سلام ...
خواهشا این گونه افراد ( خودمم همین جوریم ) با دیده تمسخر نگاه نکنید ... یا بگین ( فلانی ماشین داره ... تو نداری و از این جور جمله ها ) جمله ایشون رو دقت کنین ... چجوری به خدا اعتماد کنم .... من به چه امیدی دلم رو به خدا بدم ... به چه امیدی نماز بخونم و .... صحبتی که بسیاری از انسانها در جواب میدن اینه که هنوز اون دنیا نیومده و عدالت خدا جاری نشده .... از کجا معلوم این دنیا اینجوریه اون دنیا اونجوری نباشه ... من با این حرفتون مخالفم ... در دین ما جاهایی وجود داره که قبل از این که قیامت فرا رسیده باشه خداوند حکم خود رو ( از روی عدالت ) بیان کرده ولی من اونو عدالت نمیبینم .... مثله سوره احزاب که خداوند به محمد دستور میده اینان زنان تو هستند و هر وقت دوست داشتی هر کدوم رو که خواستی به حضور بپذیر و اگر نخواستی به حضور نپذیر .... ( عین بی عدالتی در حق زنان ) ... خوب .... خدا تو اون دنیا میخواد چی کار کنه ... از روی تصمیم ها و احکامی که خدا صادر میکنه میشه پی به عدالتش برد ...

[="Tahoma"][="Green"]بنام خدا.
سلام.

با سلام ...
بالاخره ... اون قسمت دوم رو میتونم درک کنم یا نه ... در ابتدا خودتون میگید کنترلش دست شما نیست ... در قسمت دوم میگی مشکل کار شما اینه که ازش استفاده نمیکنی !!!!

عزیز من! شما خودتون فرمودید که من اونو عدالت نمی بینم!
شما هم که دارید با علم ناقص به سراغ حل معماهای مشکل می رید!
شما تا در اون روزگار و شرایط قرار نگیرید نمی تونید ثابت کنید که این مسئله بی عدالتی بوده.
بعدشم، ایشون خودشون گفتن من یه چیزی از خدا خواستم و نداد! دیگه اعتماد نمی کنم!
و اضافه کنم که این جملاتی که بنده خطاب به این دوستمون گفتم در حد یه مزاح بود. بنده بدتر از اینها رو اینجا شنیدم و بروی خودم نیاوردم، آدم باید در اینجور انجمن ها جنبه داشته باشه.
آره پدرجان

[="Tahoma"][="Green"]بنام خدا.
سلام.

با سلام ... اینجا رو دیگه شرمنده ...
اگر قراره مغزمو تعطیل کنم ... خوب تعطیلش میکنم دیگه ...
اینجوری که نمیشه کاری کرد ... من بر اساس حواس و ادارکاتم باید تصمیم بگیرم ... در غیر این صورت من عادل نیستم ...

ابتدا شما باید از چیزی درکی داشته باشی تا بتونی ازش استفاده کنی یا کنترلش کنی ... وگرنه خیلی راحت هر کی میتونه هر حرفی بزنه ...

[="Tahoma"][="Green"]بنام خدا.

با سلام ...
اتفاقا ... اتفاقا ... من اتفاقا عدالت رو کاملا قلبی میبینم ... ولی چون نمیتونم اونجوری ثابت کنم خدا عادل نیست ... دارم از استدلال های منطقی استفاده میکنم ... واقعا ته قلبت احساس میکنی خدا عداله ... یا داری یه جوری خودتو توجیه میکنی ... ( من خودمو زدم به اون راه ... یا شما !!!!)

به نام خدا.

ببخشید میپرم وسط بحثتون. ولی جناب محسن ، میشه بگید عدل چیه؟ عادل کیه؟ یه تعریفی اگه ممکنه ارایه بدید ممنون میشم.

با تشکر ، ستایشگر :Gol:

من عدالتو خوب می شناسم ...
یه روز 3 نفر اومدن و به من گفتن 10 تا نون داریم و میخوایم بینمون تقسیم کنی ... بهشون گفتم الهی تقسیم کنم یا منطقی ... اونا هم گفتن الهی فسمت کن ... من به یکی 8 تا نون دادم به یکی هم 2 تا و به یکی هم یه پس گردنی ... این عین عدالتی هست که من دیدم و شناختم ... خوب عدالت رو شناختم و خوب اجراش کردم ... نظر شما چیه !!!

به نام خدا.

نه دیگه! درست حسابی جواب بده. نپیچون. اگر میخوای بپیچونی درست بگو. عدل و عدالت رو تعریف کن.

اتفاقا یه همچین داستانی هم واسه من پیش اومد با یکسری تفاوت. من ده تا نون داشتم و سه تا دوست که خیلی دوستشون میداشتم. براشون از بخشش و تشکر و صبر حرف زدم و اونها هم تایید کردند. به یکی 8 تا نون دادم به یکی 2 تا و به اون یکی هم پسگردنی زدم. همچین تعجب کردن که نگو! ( آخریه شاکی هم شد ). گفتم من برای کارم دلیل دارم. گفتن بگو. گفتم به اولی 8 تا نون دادم تا ببینم به اون دو تا میبخشه یا نه. به دومی 2 تا دادم تا ببینم تشکر میکنه یا نه. و سومی رو زدم تا ببینم صبر میکنه یا نه. حالا هم که نتیجه کارتون رو دیدم با توجه به کاری که بعد از نون دادن من کردید بهتون با سکه طلا پاداش میدم ( تمام بهار آزادی طرح جدید ). و اینجوری شد که من عدل به خرج دادم. چون امتحانشون کردم و متناسب با عکس العمل اونها پاداش دادم نه با تقسیم بر سه. من به توانایی هاشون نمره دادم نه به کمّیت شون.

با تشکر ، ستایشگر :Gol:

حالا اتفاقا مال من یه جور دیگه ای شد ... به اونی که 8 تا نون دادم خیلی خیلی تشکر کرد و من هم تو اون دنیا بهش 1000 تا سکه طلا دادم و اونی که بهش یه پس گردنی زدم چون شاکی شد و گفت این چه عدالتی هست و رفتش از اونی که بهش 8 تا نون داده بودم یه نصفه نون دزدی کرد انداختمش تو جهنم ....

به نام خدا.

خوب به لحاظ تعریفی که من از عدالت میدونم ، شما نا عادل وهمچنین ظالم هستید. تبریک میگم.

نگفتی به چی میگی عدل؟ چرا از زیر سوال در میری؟

با تشکر ، ستایشگر :Gol:

به نام خدا.

آخرین نفر شما باید جواب میدادید که ندادید. تقصیر کیه؟ :Cheshmak:

با تشکر ، ستایشگر :Gol:

عدل !!!
واژه عدل در لغت به معنی قرار دادن هر چیز در جای خود است :khandeh!:

شما مهربانی رو تعریف کن ببینم چجوری تعریف میکنی !!! بغیر از این هست که از روی مصداق هاش اونو میشناسی ... بغیر از این هست که روی یک احساسی که از دیگران میگیری اسم مهربانی یا عدالت میزاری ...

به نام خدا.

بله بغیر این هست. ممکنه من الان عبارتی برای مهربانی نداشته باشم ولی فعلا برای عدل تعریف دارم و دلیلی نداره که ازش استفاده نکنم.:ok:

خوب. اینی که شما نوشتی تعریف نظمه فکر کنم ( البته از نظر من. ممکنه به نظر شما تعریف عدل این باشه که هرچیزی سر جای خودش).

حالا با این تعریفی که نوشتی ، خدا عادل هست یا نه؟ مثال نقض بیار اگر نیست.

با تشکر ، ستایشگر :Gol:

مثلا یه سوسک که توی توالت هست ... آیا سر جاشه ... درسته مومنین خدا دارن جیش میکنن یک دفعه این موجود کریه و الچهره رو ببینن و خودشونو نجس کنن !!! دیدی هر چیزی سر جای خودش نیست ... میتونست ... مثلا از تو چاه توالت یه بلبل بیاد و برای مومنین آواز بخونه ... و سوسکه هم بره بالای درختا ...