دانشمندان جهان از قیام حسین(ع) می گویند

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
دانشمندان جهان از قیام حسین(ع) می گویند

انقلاب امام حسین (ع) از منظر اندیشمندان جهان

مهاتما گاندى، رهبر انقلاب هند:

«من زندگى امام حسین (ع)، آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خواندم و توجه کافى به صفحات کربلا نمودم و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستى از سرمشق امام حسین (ع) پیروى کند.»( 1)

محمد على جناح:

«هیچ نمونه اى از شجاعت بهتر از این که امام حسین (ع) از لحاظ فداکارى و تهوّر نشان داد، در عالم پیدا نمى شود. به عقیده من، تمام مسلمین باید از سرمشق این شهیدى که خود را در سرزمین عراق قربانى کرد، پیروى نمایند.»( 2)

لیاقت علیخان:
«این روز عاشورا براى مسلمانان در سراسر جهان معناى بزرگى دارد. در این روز یکى از خون آورترین و تراژیک ترین وقایع اسلام اتفاق افتاد. شهادت حضرت امام حسین (ع) در عین خون، نشانه فتح نهایى روح واقعى اسلامى بود،

زیرا تسلیم کامل با اراده الهى به شمار مى رفت. شهادت یکى از عظیم ترین پیروان اسلام، قتل درخشنده و پایدار براى همه ماست. این درس به ما مى آموزد که اشکال و خطرات هر چه باشد، نبایستى از راه حق و حقیقت و عدالت منحرف شد.»( 3)

واشنگتن ایرونیک، مورّخ امریکایى:

براى امام حسین (ع) ممکن بود که زندگى خود را با تسلیم شدن در برابر اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسئولیت پیشواى اسلام اجازه نمى داد که او یزید را خلیفه مسلمانان بشناسد

و به زودى خود را براى قبول هر ناراحتى و فشارى به منظور رها ساختن اسلام از چنگال بنى امیّه آماده ساخت.

در زیر آفتاب سوزانِ سرزمین خشک و در روى ریگ هاى تفتیده عربستان، روح حسین (ع) فناناپذیر است. اى پهلوان و اى نمونه شجاعت و اى شهسوار من، اى حسین!( 4)

توماس مارسایک:

«بسیارى از مورّخین ما به کم و کیف این رسم و ازدیاد عزادارى واقف نبوده، جاهلانه سخن مى گویند و وضع عزادارى پیروان حسین (ع) را مجنونانه مى پندارند

و ابداً به این نکته پى نبرده اند که این مسئله در اسلام چه تحولاتى را به وجود آورده است... دویست سال پیش، پیروان على و حسین (علیهما السلام) در سرتاسر هندوستان در اقلیت بودند و ممالک دیگر همین حال را داشت،

امروز در ممالک مترقّى و ثروت مند مسیحى اگر بخواهند چنین ماتم و عزادارى را برپا نمایند، با صرف میلیون ها دلار باز هم به تأمین چنین مجامع و مجالس عزادارى موفق نخواهند شد.

گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصایب حضرت مسیح مردم را متأثر مى سازند، ولى آن شور و هیجانى که در پیروان حسین (ع) یافت مى شود، در پیروان مسیح یافت نخواهد شد.»( 5)

چارلز دیکنس، نویسنده انگلیسى:

«اگر منظور حسین (ع) در جنگ در راه خواسته هاى دنیایى خود بود، من نمى فهمم چرا خواهران و کودکانش را همراه خود برد؟ پس عقل چنین حکم مى کند که او به خاطر اسلام فداکارى خویش را انجام داد.»(6)

جستیس آ.راسل، شاعر انگلیسى:

«... آنها دهان مبارک امام را با شلاق هاى خود نواختند. اى بدنى که زیر پاى ستوران قرار گرفتى، این همان بدن پاکى است که بینندگان را مسحور مى کرد. خونى که از رگ هاى مبارک ریخته و خشک شده معجونى آسمانى است

که تاکنون هیچ چیزى با چنین رنگ الهى، رنگ نشده است. اى زمین برهنه و بایر کربلا که در روى تو نه علفى است و نه چمنى،

براى ابد آهنگ حزن و آه تو بر تو پوشیده باد، چون که در سرزمین تو بدن پاره مقدس پسر فاطمه (س) افتاده است که روح خویش را به خدا تقدیم نمود.»( 7)

موریس دوکبرى، مورّخ اروپایى:

«اگر تاریخ نویسان ما حقیقت روز عاشورا را درک مى کردند، این عزادارى را غیر عادى نمى پنداشتند. پیروان حسین (ع) به واسطه عزادارى براى امام مى دانند که زبونى و پستى و زیردستى و استعمار و استثمار را نباید قبول کنند،

زیرا شعار امام و پیشواى آنان تن ندادن به ظلم و ستم بود. حسین در راه شرف و ناموس و مردم و بزرگى مقام و مرتبه اسلام از جان و مال و فرزند گذشت

و زیر بار استعمار و ماجراجویى هاى یزید نرفت. پس بیایید ما هم شیوه او را سرمشق خود قرار داده و از ظلم یزیدیان و بیگانگان خلاصى یافته و مرگ با عزت را بر زندگى با ذلت ترجیح دهیم. و این است خلاصه تعالیم اسلامى... .»( Dirol

درس آزادى به دنیا داد رفتار حسین
بذر همت در جهان افشاند افکار حسین

حق و باطل را به خون خویش کرد از هم جدا
آرى آرى، تا ابد برخاست آثار حسین

گر ندارى دین به عالم لااقل آزاده باش
این کلام نغز مى باشد زگفتار حسین(9)

ادامه در پست بعد

ادامه پست قبلی

بارتولومو:

وى به مسئله اى تازه در تاریخ اشاره مى کند که از ارتباط ایرانیان با امام حسین (ع) حکایت دارد و آن این که نماینده امام حسین در پنج فرسخى کوفه در محلى به نام «سلوجى» براى ایرانیان به زبان فارسى سخن رانى و حکومت یزید را براى آنها افشا کرد:

«... از روزى که یزید به جاى پدر در دمشق نشست، فسق و فجور در دستگاه علنى شد،... درآمد بیت المال فقط صرف پرداخت مستمرى کسانى گردید که مى توانند وسایل فسق و فجور یزید را فراهم کنند. زن هاى بیوه و یتیمانى که شوهر و پدرشان در جنگ کشته شده اند،

در بلاد گدایى مى کنند و هیچ کس به فکر تأمین زندگى آنها نیست. احترام خانواده نبوت رفته،... حسین (ع) مشاهده مى نماید حکومت ظلم و فساد عن قریب اسلام را از بین خواهد برد، لذا تصمیم گرفت براى نجات اسلام از ظلم و ستم، اقدام کند.»(10)

ویل دورانت:

«شیعیان در کربلا در جایى که حسین (ع) به قتل رسیده، به یادگار وى زیارت گاه بزرگى ساخته اند و هنوز هم هر ساله حادثه غم انگیز قتل وى را نمایش مى دهند

و عزادارى مى کنند و از یادگار على و دو فرزندش حسن و حسین (ع) تجلیل به عمل مى آورند.»(11)

سلیمان کتانى:

از دیدگاه این نویسنده، هنوز هم صداى خون خواهى حسین پس از قرن ها به گوش مى رسد: «اى معاویه... پسرت یزید با حسین بناى خشونت و بى رحمى را گذاشت،

سرش را برید و به عنوان هدیه شیرینى به خواهرش زینب داد تا به کربلا بیاید و فریاد شیون از ناى شیعه و طرف دارانش بر آید که هنوز هم به خون خواهى حسین بلند است.»(12)

توماس کارلایل، مورّخ و فیلسوف انگلیسى:

«بهترین درسى که از سرگذشت کربلا مى گیریم این است که حسین (ع) و یارانش ایمانى استوار به خدا داشتند. آنها با اعمال خویش ثابت کردند

که در مقام مبارزه حق و باطل، تفوّق عددى و کثرت عددى اهمیت نداردو پیروزى حسین (ع) با وجود اقلیتى که داشت، باعث شگفتى من است.»(13)

پورشو تاملاس توندون، رئیس سابق کنگره ملى هندوستان:

«من اهمیت بر پا داشتن این خاطره بزرگ تاریخى را مى دانم. این فداکارى هاى عالى از قبیل شهادت امام حسین (ع) سطح فکر بشر را ارتقا بخشیده است و خاطر آن شایسته است همیشه باقى بماند و یادآورى شود.»(14)

جرج جرداق، دانشمند و ادیب مسیحى:

«آن غیرت مندى که تا این پایه به ناموس مردمان اهتمام مى ورزید و در حمایت از همسر و خانواده دیگران دمى از مجاهدت باز نمى ایستاد، چون در میدان رزم (طف) یکه و تنها ماند

و از زخم شمشیر و نیزه و زوبین بر زمین نشست و اوباش کوفه و سربازان مزدور دستگاه حاکم را دید که از هر سو به سرپناه زن و فرزندانش حمله ور هستند،

دست پولادین خونین بر آورد و ندا زد که:'' هان اى نامردان! اگر دین ندارید، آزادگى را در زندگى فرو مگذارید.``»(15)

فردریک جمس:

«درس امام حسین (ع) و هر قهرمان شهید دیگرى این است که در دنیا اصول ابدى عدالت و ترحّم و محبت وجود دارد که تغییر ناپذیرند و هم چنین مى رساند

که هرگاه کسى براى این صفات، مقاومت کند و بشر در راه آن پافشارى نماید، آن اصول همیشه در دنیا باقى و پاپدار خواهد ماند.»(16)

پی نوشت:

1) عبدالکریم هاشمى نژاد، درسى که حسین به انسان ها آموخت، ص 87.

2) همان، ص 447.

3) همان.

4) همان، ص 450،

5) همان، ص 451 - 450.

6) رجبعلى مظلومى، رهبر آزادگان، ص 52.

7) همان، ص 53.

Dirol ابن مخنف، مقتل الحسین، ترجمه حجت الله جودکى، ص 75 - 74.

9) شعر از فضل الله صلواتى.

10) کورت فریشلر، امام حسین (ع) و ایرانیان، ترجمه ذبیح الله منصورى، ص 12 - 11.

11) ویل دورانت، تاریخ تمدن، ترجمه ابوالقاسم طاهرى، ج 4، ص 249.

12) سلیمان کتانى، امام على مشعلى و دژى، ترجمه جلال الدین فارسى، ص 236.

13) نور دانش، سال دوم، ش 3، ص 96.

14) پاسخ ما، ج 6، ص 78.

15) صوت العدالة الاسلامیه، شماره 4، ص 76.

16) سیدعبدالکریم هاشمى نژاد، درسى که حسین به انسان ها آموخت، ص 449.

موضوع قفل شده است