فرزندانمان را چگونه « دیندار » بار بیاوریم؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فرزندانمان را چگونه « دیندار » بار بیاوریم؟

فرزندانمان را چگونه دیندار کنیم؟

با ما همراه باشید...


[=wingdings][=&quot] [/][/][=&quot]كودك بايد نسبت به رفتاري كه از او انتظار داريم قبلا به درك و شناخت رسيده باشد تا بداند هدف ما چيست و از او چه مي خواهيم تا دچار ابهام و تناقض نگردد.[/]

[=wingdings][=&quot] [/][/][=&quot]در آموزش دين بايد الگوهاي ساده و كساني را كه او مي تواند درك كند مثال بزنيم و از معرفي الگو هايي كه او هرگز نمي تواند درك كند خودداري كنيم.[/]

[=wingdings][=&quot] [/][/][=&quot]تربيت ديني همگام با تربيت عاطفي، اجتماعي _ عقلاني،اجتماعي بايد صورت بگيرد تا عميق و پايدار گردد.[/]
[=wingdings][=&quot] [/][/][=&quot] آموزش دهنده بايد عشق و محبت خدا را از راه دل و قلب به كودك تفهيم نمايد.[/]

سلام
به نظر من یه راه کاملا عملی ،عمل خود پدر و مادر به دستورات دین است که فرزند با الگو سازی از همانان می تواند دیندار شود(فاقد شیئ نمی تواند معطی شیئ باشد)

بايد مطالب و مفاهيم آموزشى و دينى متناسب با سطح درك و قواى ذهنى و روانى متعلّمان باشد.
والدين و بزرگ سالان نبايد توقّع داشته باشند كه كودك آن ها سريع اهل عبادت و نماز شود. برنامه عادت دادن و آموزش آن ها به نماز بايد بر اصل تدريج مبتنى باشد. كودك نبايد يكباره بار سنگينى از وظايف دينى را بر دوش خود احساس كند و خود را به انجام آن موظف بداند. تكاليف سنگين و زودهنگام و خارج از طاقت و توان كودك ممكن است صدمه اى جبران ناپذير بر اعتقادات دينى و مذهبى او وارد آورد.:Sham:


[=wingdings][=&quot] [/][/][=&quot] آموزش دهنده بايد عشق و محبت خدا را از راه دل و قلب به كودك تفهيم نمايد.[/]

[=wingdings][=&quot] [/][/][=&quot]كودك از چيزي پيروي مي كند كه به او رغبت داشته باشد و اين رغبت و انگيزه است كه او را نسبت به دين وفادار مي كند.[/]

[=wingdings][=&quot] [/][/][=&quot]مفاهيم ديني را با زندگي اصلي و واقعي و تجربيات كودك و بازي ها و نيازهاي روزمره او در هم آميخته كنيد تا خودش آن را تجربه كند.[/]

شناخت ويژگيهاي کودکان:

براي آموزش دين به کودکان اولين چيزي که بايد مد نظر داشت و نسبت به آن آگاهي پيدا کرد شناخت روحيات و ويژگيهاي کودکان و همچنين شناخت مراحل رشد آنهاست . بايد توجه داشت که وجود گرايش ديني در کودکان غير قابل انکار است . آنها سرشت خداجوي دارند و مفاهيم اساسي دين اسلام نيز اموري هستند که با سرشت کودک سازگاري بوده و اکتسابي نيستند و وظيفه تعليم و تربيت شکوفا کردن اين گرايشات فطري است.

پس تمايلات فطري کودک کمک کننده است و بايد به تفاوتهاي فردي کودکان نيز توجه داشت که برخي در يادگيري مطالب سريع تر بوده و برخي کندتر و سطح تفکر کودکان نيز مختلف است ، برخي در پاسخ به سئوالي به تفکر شهودي برمي گردند و برخي در سطح عمليات عيني قرار دارند

:Gol:

عوامل موثر بر تربيت ديني:


محبت : از عوامل موثر بر تربيت ، محبت است که نياز اساسي کودکان و غذاي روح آنها مي باشد . کودک به محبت کننده علاقه مند شده خود را شبيه وي ساخته و از او حرف شنوي دارد .

حضرت امام (ره) به کودکان بسيار محبت مي نمودند : « بچه ها به خدا نزديک ترند و پاکيزه تريند » و مي فرمودند : « بچه جديد العهد و ملکوتي است و به مبدأ نزديک تر.»

معلم: معلم از جمله کساني است که کودک تأثير پذيري بسيار از او دارد و دو عامل اصلي جذب او براي کودک مقبوليت و محبوبيت است که از اين دو عنصر مي توان استفاده مطلوب نمود.

تشويق و تنبيه : عوامل ديگري چون تشويق و تنبيه نيز مؤثرند که هر يک بايد اصولي و با طي نمودن مراحل مخصوص آن مورد استفاده قرار گيرد .

مراقبتهاي پدر و مادر : مراقبات مادر هنگام بارداري و شير دهي از عوامل بسيار تأثير گذار بر سرنوشت کودک است .

گناه بر بچه اثر مي گذارد ؛ غذاي حرام يا غيبت کردن مادر و ... مي تواند از عوامل زمينه ساز شقاوت کودک در آينده باشد تقواي مادر در دوران شيردهي ، با وضو شير دادن ، زمينه ساز سعادت فرزند مي باشند.

مارد و پدر نقش مهمي در تربيت ديني فرزند دارند ..

موضوع قفل شده است