جمع بندی آیا پیامبر خاتم اسوه حسنه اسوه تمامی پیامبران ما قبل از خود نیز می باشند ؟

تفسير مترقى ‏ترين الگو براى عصرها و نسل‏ها :
در آيات پيش از آیه 21 سوره احزاب از گروه‏ هاى گوناگونى، چون سست‏ ايمان ها، نفاق گرايان، سردمداران كفر و بيداد، بازدارندگان از جهاد و كارشكنان در امور دفاع و نقش تخريبى رنگارنگ آنان در پيكار «خندق» سخن رفت؛ اينك به ترسيم نقش پرشكوه پيامبر و عملكرد ايمان آوردگان راستين پرداخته و در نخستين آيه مورد بحث به منظور انگيزش مردم توحيدگرا به جهاد و شكيبايى مى‏ فرمايد:
لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ
به يقين براى شما در زندگى پيامبر خدا و در الگوگيرى از او سرمشق نيكو و نمونه شايسته‏اى است؛
واژه «اُسوه»، از «اتساء» مى ‏باشد، درست همان‏ گونه كه واژه «قدوه» از «اقتداء» آمده است. اين واژه اسم است كه در جاى مصدر قرار گرفته، و در اصل به مفهوم حالتى است كه انسان به هنگام الگوگيرى و پيروى از ديگرى به خود مى ‏گيريد؛ با اين بيان منظور اين است كه: براى شما بندگان خدا در الگو گرفتن از پيامبر، اگر به او اقتدا مى‏ كرديد و او را در يارى حق و عدالت و شكيبايى در راه خدا سرمشق قرار مى‏ داديد پيروى شايسته و نيكويى است.
شما به او بنگريد كه چگونه دامان همت بر كمر زده و آستين شجاعت و شهامت بالا كشيده، و در جهاد وتلاش شكيبايى و پايدارى پيشه ساخته است!
به او بنگريد كه چگونه بر شكستن دندان هايش در پيكار «اُحُد»، و شكافته شدن پيشانى ‏اش شكيبايى ورزيد و پشت به دشمن خيره‏ سر و اصلاح ستيز نكرد؛ به او بنگريد كه چگونه بر شهادت عموى ارجمندش «حمزه» پايدارى ورزيد و با شكيبايب بر همه رنج ها و فشارها و مصيبت‏ ها دوشا دوش شما و پيشتر از همه شما با جان و تن با شما مواسات نمود. آيا به‏ راستى شما ايمان آوردگان بسان او فداكارى و مواسات پيشه ساختيد و دگر دوستى و مردم خواهى را راه و رسم خود قرار داديد؟!
لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا
اين جمله در حقيقت بدل از «لكم» مى‏ باشد و اين الگوگيرى و سرمشق نيكو و سرفراز را ويژه كسانى مى ‏سازد كه به اين سه ويژگى آراسته‏ اند:
1 - براى آن كسى كه به راستى به خدا اميد مى ‏بندد وبه او ايمان دارد،
2 - و براى آن كسى كه به روز بازپسين اميد مى ‏دارد و در فرارسيدن آن ترديد ندارد،
3 - و آن كسى كه خداى يكتا و بى ‏همتا را بسيار ياد مى ‏كند.
به طور کلی تمامی رفتارها و سکنات پیامبر برای همه انسانها الگو می باشد فارغ از نوع مذهب و اعتقادات آنها. رفتار و اعمال رسول اکرم بر مبنای انسانیت و ویژگی های فطری و خداخواهانه انسانها. و به نوعی کامل ترین و متعالی ترین الگوی عملی است.
البته با توجه به این که در برخی کتب آسمانی بشارت به نام پیامبر اسلام داده شده است می شود به صورت کلی اسوه و الگو برای همه آن پیامبران باشد و چون اسوه بودن در این آیه قرآن کریم هم مطلق و عام است شامل همه پیامبران می شود

اگر به حرف بنده توجه کرده باشید جواب خودتون مشخص میشه که عرض کرده بودم :
((با توجه به این که در برخی کتب آسمانی بشارت به نام پیامبر اسلام داده شده است می شود به صورت کلی اسوه و الگو برای همه آن پیامبران باشد و چون اسوه بودن در این آیه قرآن کریم هم مطلق و عام است شامل همه پیامبران می شود)) بصورت کلی میشه اسوه شد البته با فرض ذیل :
بله به صورت جزیی این اسوه بودن صادق نیست اما از جهت کلی که همه پیامبران دارای شخصیت و مجد و عظمت مشترکی هستند و با توجه به این در کتب برخی پیامبران به حضور ایشان در آخر الزمان اشاره شده و نامی از ایشان در اون کتب آسمانی آمده است و پیامبران در سنت و سیره شبیه هم هستند می شود به آینده امیدوار طبق فرموده پیامبر موجود عمل کرد.

سؤال:
آیا پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) اسوه حسنه تمامی پیامبران پیش از خود نیز است؟

پاسخ:
تفسير مترقى‌‏ترين الگو براى عصرها و نسل‏‌ها:
در آيات پيش از آیه 21 سوره احزاب از گروه‏‌هاى گوناگونى، چون سست‏‌ايمان‌ها، نفاق‌گرايان، سردمداران كفر و بيداد، بازدارندگان از جهاد و كارشكنان در امور دفاع و نقش تخريبى رنگارنگ آنان در پيكار «خندق» سخن رفت؛ اينک به ترسيم نقش پرشكوه پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و عملكرد ايمان‌آوردگان راستين پرداخته و در نخستين آيه مورد بحث به منظور انگيزش مردم توحيدگرا به جهاد و شكيبايى مى‏‌فرمايد: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»؛ به يقين، براى شما در زندگى پيامبر خدا و در الگوگيرى از او سرمشق نيكو و نمونه شايسته‌‏اى است.
واژه «اُسوه»، از «اتساء» است، درست همان‏ گونه كه واژه «قدوه» از «اقتداء» آمده است. اين واژه، اسم است كه در جاى مصدر قرار گرفته، و در اصل، به مفهوم حالتى است كه انسان به هنگام الگوگيرى و پيروى از ديگرى، به خود مى‌گيريد؛ با اين بيان، منظور، اين است كه: براى شما بندگان خدا در الگو گرفتن از پيامبر، اگر به او اقتدا مى‏‌كرديد و او را در يارى حق و عدالت و شكيبايى در راه خدا سرمشق قرار مى‏‌داديد، پيروى شايسته و نيكويى است.
شما به او بنگريد كه چگونه دامان همت بر كمر زده و آستين شجاعت و شهامت بالا كشيده و در جهاد و تلاش، شكيبايى و پايدارى پيشه ساخته است!
به او بنگريد كه چگونه بر شكستن دندان‌هايش در پيكار «اُحُد»، و شكافته شدن پيشانى‌‏اش شكيبايى ورزيد و پشت به دشمن خيره‏‌سر و اصلاح‌ستيز نكرد؛ به او بنگريد كه چگونه بر شهادت عموى ارجمندش «حمزه» پايدارى ورزيد و با شكيبايی بر همه رنج‌ها و فشارها و مصيبت‏‌ها دوشا دوش شما و پيشتر از همه شما با جان و تن با شما مواسات نمود. آيا به‏ راستى، شما ايمان‌آوردگان، بسان او فداكارى و مواسات پيشه ساختيد و دگردوستى و مردم‌خواهى را راه و رسم خود قرار داديد؟!
«لِمَنْ كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا»
اين جمله در حقيقت بدل از «لكم» است و اين الگوگيرى و سرمشق نيكو و سرفراز را ويژه كسانى مى‌سازد كه به اين سه ويژگى، آراسته‏ هستند:
1. براى آن كسى كه به راستى، به خدا اميد مى‌‏بندد و به او ايمان دارد.
2. و براى آن كسى كه به روز بازپسين اميد مى‌دارد و در فرارسيدن آن ترديد ندارد.
3. و آن كسى كه خداى يكتا و بى‌‌همتا را بسيار ياد مى‌‏كند.
به طور کلی، تمامی رفتارها و سکنات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) برای همه انسان‌ها الگو است، فارغ از نوع مذهب و اعتقادات آن‌ها. رفتار و اعمال رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)، بر مبنای انسانیت و ویژگی‌های فطری و خداخواهانه انسان‌ها. و به نوعی، کامل‌ترین و متعالی‌ترین الگوی عملی است.
البته با توجه به این که در برخی کتاب‌های آسمانی، بشارت به نام پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) داده شده است، می‌شود به صورت کلی، اسوه و الگو برای همه آن پیامبران باشد و چون اسوه بودن در این آیه قرآن کریم هم مطلق و عام است، شامل همه پیامبران می‌شود
همه پیامبران دارای شخصیت و عظمت مشترکی هستند و با توجه به این که در کتاب‌های برخی از پیامبران، به حضور پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در آخر الزمان اشاره شده و نامی از او در آن کتاب‌های آسمانی آمده است و پیامبران در سنت و سیره، شبیه هم هستند، می‌شود به آینده امیدوار و طبق فرموده پیامبر موجود عمل کرد.