حكم توهين به حضرت على(عليه السلام) چيست؟

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
حكم توهين به حضرت على(عليه السلام) چيست؟

سلام

حكم توهين به حضرت على(عليه السلام) چيست؟


با سلام

شك نيست كه امام على(عليه السلام)، بنابر روايات بسيار و به تصريح بزرگان شيعه و سنى، برترين و فاضل ترين صحابه رسول خدا(صلى الله عليه وآله)مى باشد.
مقام و منزلت آن حضرت چنان رفيع و بلند است كه پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله)ايشان را فراوان ستوده و بى حرمتى به ايشان را بى حرمتى به خود دانسته اند;
چنان كه روايتى مى فرمايند: «مَن سَبَّ عَلِيّاً فَقَد سَبَّنِى»; [1] هر كس على را دشنام گويد، مرا دشنام گفته است.
و در حديثى ديگر مى فرمايند: «مَن سَبَّ عَلِيّاً فَقَد سَبَّنى وَ مَن سَبَّنِى فَقَد سَبَّ اللهَ تَعالى»; [2] هر كس على را دشنام گويد، مرا دشنام گفته است، و هر كس مرا دشنام گويد، خداى تعالى را دشنام گفته است.
فراتر از اين گفتار پيامبر(صلى الله عليه وآله) در اثبات مقام و منزلت على(عليه السلام)، مى توان به اين آيه شريف استناد نمود كه در آن خداوند به پيامبرش مى فرمايد: (قُل لا أَسألُكُم عَلَيهِ أَجراً إِلاّ المَوَدَّةَ فِى القُربَى); [3] به مردم بگو بر رسالتم چيزى جز دوستى خاندانم نمى خواهم.

در روايت آمده است: هنگامى كه اين آيه بر پيامبر نازل شد، از پيامبر پرسيدند، اين كسانى كه دوستى آنها بر ما واجب شده است، چه كسانى هستند؟
حضرت در پاسخ فرمودند: «على و فاطمه و دو فرزندشان: حسن و حسين(عليهما السلام). [4]

بنابراين رعايت احترام حضرت على(عليه السلام) و اهل بيت(عليهم السلام) امرى لازم و ضرورى است و شكستن حرمت آنان و ناسزا گفتن به ايشان در حكم ناسزاگويى به پيامبر(صلى الله عليه وآله) است و كسى كه به پيامبر(صلى الله عليه وآله) ناسزا بگويد، مرتد است. [5]

ائمه اربعه (حنفيه، مالكيه، شافعيه، حنبليه) نيز درباره حكم مرتد اتفاق نظر دارند كه: «كسى كه ارتدادش ثابت شود، خونش هدر و واجب القتل است». [6]
در روايت نيز آمده است كه از امام صادق(عليه السلام)پرسيدند: چه مى گويى درباره كسى كه به حضرت على(عليه السلام) ناسزا بگويد؟
حضرت فرمود: «خونش حلال است». [7]
مراجع تقليد نيز در باب طهارت و نجاست گفته اند: «كسى كه به يكى از دوازده امام (ائمه معصومين)(عليهم السلام) دشنام و ناسزا گويد، كافر و نجس است». [8]

(1) - مسند احمد، ج 6، ص 323، (دارصادر، بيروت); مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج 9، ص 130، (دارالكتب العلميه، بيروت، 1408 هـ ق); احقاق الحق، ج 6، ص 432 ـ 423، مؤلف گرانقدر اين كتاب، احاديث فراوانى نظير اين حديث را از ده ها منبع از منابع بزرگان اهل سنّت گزارش كرده است.
(2) - الغدير، علامه امينى، ج 7، ص 194، (دارالكتاب العربى، بيروت).
(3) - سوره شورى، آيه 23.
(4) - الدرالمنثور، سيوطى، ج 6، ص 7، (دارالمعرفه، 1365 هـ ق).
(5) - يسألونك فى الدين و الحياة، دكتر احمد شرباصى، ج 5، ص 295، (دارالجيل، بيروت).
(6) - الفقه على المذاهب الاربعه، تأليف عبدالرحمن الجزيرى، مبحث حكم المرتد.
(7) - وسائل الشيعه، الحرالعاملى، ج 28، ص 215، ح 34593، باب 27، (نشرآل البيت).
(8) - توضيح المسايل مراجع، بنى هاشمى، ج 1، ص 87، مسأله 110، (دفتر انتشارات اسلامى).

اصلا اون آدم رو ولش کن ... هر چقدر کنارش باشی و بخوای باهاش بحث کنی فکر میکنه کی هست ...

الف) روايات شيعه:

1ـ امام صادق (ع) فرمود: «مد من الخمر كعابد و ثن و الناصب لآل محمد شرمنه(1)» شراب خوار مانند بت پرست است و دشمن آل محمد بدتر از آن است. مي دانيم كه بت پرست كافر و نجس است. در نتيجه دشمن اهلبيت كافر و نجس است.

2ـ امام صادق (ع) فرمود:، «و الناصب لنا اهل البيت فهو شرهم، فان الله تبارك و تعالي لم يخلق خلقاً انجس من الكلب و ان الناصب لنا اهل البيت "انجس منه"(2)» دشمن ما بدتر از يهودي و نصراني است، پس به راستي خداوند نجس تر از سگ نيافريده است (چون نجس العين است) و دشمن ما اهل بيت نجس تر از سگ مي باشد.

3ـ از امام باقر (ع) سؤال شد «عن المرأة العارفه هل ازوجها الناصب، قال لا، لان الناصب كافر(3)»آيا زن مؤمنه شيعه مي تواند با ناصبي ازدواج كند؟ فرمود نه، چون ناصبي كافر است، از روايات مذكوره به روشني استفاده مي شود كه ناصب اهلبيت كافر و نجس اند.

ب) روايات اهل سنت:

1ـ پيامبر اسلام فرمود: «ثلاث من كان فيه فليس مني و لا انا منه بغض علي و نصب اهل بيتي....(4) » سه چيز است كه در هر كس باشد از (امت) من نيست، 1. كينه علي 2. دشمني با اهل بيت 3. اينكه ايمان فقط حرف است. بنابر اين كسي كه امت پيامبر نباشد مسلمان نيست.

2ـ ابن مسعود از پيامبر(ص) نقل كرده كه فرمود: «من لم يقل علي خير الناس فقد كفر(5)» در نتيجه كه پيامبر (ص) فرمود: هر كس نگويد: «علي بهترين مردم است كافر شده است» در روايت ديگر دارد: «علي خير البشر فمن ابي فقد كفر(6)»
در نتيجه وقتي كه بهتر ندانستن علي (ع) باعث كفر شود، دشمني و سبّ و دشنام به او بطريق اولي باعث كفر مي شود، در اين مسائل بين ائمه (ع) فرقي نيست، دشمن همه آن بزرگواران كافرند.

3ـ انس نقل نموده كه پيامبر فرمود: «من حسد علياً فقد حسدني و من حسدني فقد كفر(7)» كسي كه با علي حسودي كند: با من حسودي نمود و هر كس با من حسودي كند كافر است، روايات زيادي داريم به اين مضمون «و من ابغضه فقد ابغضني و من ابغضني فقد ابغض الله» هر كسي علي را دشمن بدارد، كينه من را به دل گرفته، و هر كس با من بغض و دشمني داشته باشد، خدا را مبغوض داشته است.

آيا اين روايات بخوبي نمي رساند، كه دشمن علي (ع) و ائمه (ع) كافر، حتي حسودي با آنها و بغض آنها را در دل داشتن باعث كفر مي شود؟ از اينجا روشن می شود كه دشنام دادن و عداوت با امامان موجب كفر نيز مي شود، چنانكه در روايت اولي كه از طريق شيعه نقل كرديم داشت كه «دشمن اهل بيت(ع) بدتر از بت پرست است((8))» و در روايت سوم تصريح داشت «لان الناصب كافرٌ» لذا همه مراجع شيعه با اينكه در اهل كتاب اختلاف دارند، ولي در كفر و نجاست ناصبي ها كه دشمن اهلبيت اند اتفاق نظر دارند((9)) و در روايات عامه هم در اولي داشت «كه ناصبي از امت من نيست» در دومي كه خيلي بالاتر از روايات شيعه است كه حتي كسي كه علي را بهترين مردم نداند كافر است، تا چه رسد كه با او دشمني داشته باشد، در سومي داشت كه «حسودي با علي و اهل بيت باعث كفر است» و همچنين بغض علي (ع) و اهلبيت را داشتن باعث بغض به پيامبر و خداوند مي شود.

1. الحر العاملي، محمد بن الحسن، وسائل الشيعه، الي تحصيل مسائل الشريعية، بيروت، احياء التراث العربي، چاپ چهارم، 1391، ج18، ص559، روايت 12.
2. وسائل الشيعه (پيشين)، باب 11، من ابواب الماء المضاف، ج1، ص159، روايت 5، (شماره كلي 560)
3. وسائل الشيعه، (پيشين) كتاب النكاح باب 10، من ابواب ما يحرم من النكاح بالكفر روايت 15
4. المتقي الهندي، علي، البرهان، كنز العمال في سنن الاقوال، مؤسسة الرسالة، ج11، ص623، روايت 33031
5. همان مدرك، ص625، روايت 33046
6. همان، روايت 33045
7. همان، ص626، روايت 33052
8. -. همان، ص626، روايت 33052
9. -. ر.ك: رساله توضيح المسائل مراجع، بحث نجاسات، قسمت بحث كافر

معاويه و اتباع او از کسانی هستند که دستور به سبّ امیرالمومنین-عليه السلام- دادند.

معاويه ضمن ايجاد تفرقه درميان امت اسلام درتضييع حقوق اهل بيت بويژه امير مومنان كارهاي ناشايست فراواني انجام داد واين به خاطر كينه ي ديريني بود كه درزباره ي حضرت داشت .اين مسئله در منابع مختلف اهل سنّت نيز ذكر شده كه به ذكر چند مورد اكتفا مي شود:

1- طبري آورده است كه: «معاويه، مغيرة بن شعبه را نامزد حكومت كوفه كرد و به او گفت: مي دانم كه در درايت و هوش تو سخني نيست، ولي از يك نكته غافل مباش و آن بدگويي و دشنام به علي است و به او فرمان سبّ علي -عليه السلام- را داد.(1)»

2- ابن اثير آورده است كه: ابن زياد، به شخصي از پيروان حضرت علي -عليه السلام- بنام سيفي ابن فسيل امر كرد كه، حضرت امير -عليه السلام- را در مجلس سب و لعن نمايد، اما او امتناع كرد.(2)

3- ترمذي نقل كرده است كه: معاويه، از سعد بن ابي وقاص خواست،‌كه علي -عليه السلام- را دشنام دهد، و او را سبّ نمايد. و سعد در جواب او گفت: كسي را دشنام دهم كه آيات منزلت و مباهله در مورد او نازل شده‌اند هرگز او را دشنام نخواهم داد.(3)

4- در مروج الذهب آمده است: سالي معاويه به حج رفت، و در مسجد النبي و بر منبر پيامبر مي‌خواست، علي -عليه السلام- را سبّ كند كه سعد بن ابي وقاص، به او اعتراض كرد، و از مسجد خارج شد.(4)

5- صاحب عقد الفريد مي گويد نقل است: معاويه، بعد از وفات سعد ابن ابي وقاص بر منبر پيامبر - صلي الله عليه و سلم- رفت و علي -عليه السلام- را دشنام داد و به كارگزارانش نيز دستور داد اين كار را انجام دهند.(5)

ابن ابي الحديد از جاحظ نقل مي‌كند كه گروهي از بني‌اميه درخواست عدم سبّ و لعن علي -عليه السلام- را از معاويه مي‌كنند و معاويه مي‌گويد: نه، به خدا سوگند مگر هنگامي كه كودكان بر اين باور بزرگ شوند و بزرگان به پيري برسند و گوينده‌اي پيدا نشود كه فضيلتي از او را بر زبان آورد.(6)

6- طبري آورده است: معاويه در قنوت، علي -عليه السلام- و ابن عباس، مالك اشتر و حسنين را لعن مي نمود.(7)

7- ابن حزم آورده است: معاويه در قنوت، علي -عليه السلام- را لعن مي كرده است.(8) و وطواط(9) و ابن اثير(10) نيز اين مطلب را نقل كرده‌اند. كه: اندلسي در كتابش مي‌گويد: عقيل برادر حضرت اميرالمؤمنين -عليه السلام- براي درخواست كمك مالي نزد معاويه، آمد و معاويه براي اجابت درخواست عقيل، شرط سبّ و دشنام علي -عليه السلام- را براي او گذاشت. كه عقيل بر منبر رفت، و گفت: معاويه به من مي‌گويد علي -عليه السلام- را لعنت كنم. خدا او را لعنت كند.(11) كه منظورش از «او» معاويه بود.

8.- نصرابن مزاحم مي‌گويد: معاويه، عبيدالله بن عمر را تشويق به سبّ و دشنام حضرت امير -عليه السلام- مي‌كند و به او مي‌گويد: به منبر برو و علي -عليه السلام- را سبّ كن ولي او اين را نمي پذيرد.(12)
نقل شده روزي معاويه احنف بن قيس را وادار به منبر رفتن و سبّ علي -عليه السلام- مي‌كند، كه او هم نمي پذيرد.(13)

9- در تاريخ طبري آمده است: آن قدر كار سبّ و دشنام دادن به علي -عليه السلام- بالا مي‌گيرد، كه يكي از شروط صلح نامة امام حسن -عليه السلام- شرط عدم بدگويي به حضرت علي است، كه معاويه آن را نپذيرفت و امام حسن -عليه السلام- درخواست كردند، كه حداقل جلوي او از دشنام دادن به پدرش پرهيز كنند، كه معاويه به آن هم عمل ننمود.(14)

پاورقی:
1. - عسگري، مرتضي، ويژگي‌ها و ديدگاههاي دو مكتب در اسلام، ترجمة سردارنيا، ص 451.
2. - كامل ابن اثير، ج 3، ص 204، و تاريخ طبري، ج ششم، ص 108، و 149 و اغاني، ج شانزدهم، ص 7 و ابن عساكر، ج ششم، ص 459.
3. - ترمذي، ج 13، ص 171، و مسلم، ج 7، ص 120، مستدرك، ج 3، ص 108، خصايص سنايي، ص 15.
4. - مروج الذهب، ج 3، ص 24.
5. - اندلسي، عقد الفريد، ج 3، ص 127.
6. - شرح نهج البلاغه، شرح خطبة 57.
7. - تاريخ طبري، ج 6، ص 40، ترجمة‌ الغدير، ج 3، ص 241.
8. - ابن حزم، المحلي، ‌ج 4، ص 145.
9. - خصايص، ص 330.
10. - اسعد الغابه، ج 3، ص 144.
11. - اندلسي، عقدالفريد، ج 2، ص 301.
12. - كتاب ابن مزاحم ج اول، ص 92، و شرح ابن ابي الحديد، ج اول، ص 256.
13. - مرزباني، مستطرف، ج ا، ص 54، و عقدالفريد اندلسي، ج 2، ص 144.
14. - تاريخ طبري، ج 6، ص 92، و كامل ابن اثير، ج 3، ص75.

لیلا 1;193794 نوشت:
سلام حكم توهين به حضرت على(عليه السلام) چيست؟

باسلام خدمت کارشناسان وکاربران محترم
باکسب اجازه ازسروران جاداردحکم شرعی مسئله هم توسط اساتید اشاره شده دوباره توجه داده شود
تحریر/ج=2/احکام حد قذف/چند فرع/فرع اول:

اول- كسى كه به پيغمبر (صلّى اللّه عليه و آله)- و العياذ باللّه- ناسزا بگويد، بر شنوندۀ آن واجب است كه او را به قتل برساند
مادامى‌كه خوفى بر خود يا عرض خود يا بر جان مؤمن يا عرض او نباشد؛ و با وجود اين خوف، جايز نمى‌باشد. و اگر بر مال مورد توجه او يا بر مال مورد توجه برادر مسلمانش خوف باشد، ترك قتل او جايز است. و اين بر اذن از امام (عليه السّلام) يا نائب او توقف ندارد. و همچنين است(محکوم به قتل ) حال اگر بعضى از ائمۀ (عليهم السّلام) را ناسزا بگويد. و در ملحق نمودن حضرت صديقه طاهره (سلام اللّه عليها) به آنان وجهى است، بلكه اگر سبّ او به سبّ پيغمبر (صلّى اللّه عليه و آله) بر گردد بدون اشكال به قتل مى‌رسد.

ضمن اینکه محکوم به نجاست هم است /رساله مراجع /م=110

خلاصه توهین کننده به امیرالمومنین علیهم السلام هم نجس و هم محکوم به قتل است

[=arial, helvetica, sans-serif] حديث لولاک لما خلقت الافلاک ولولا على لما خلقتک وحديث لولا رسول الله وعلى لما خلقت العالم وحديث لولا اهل البيت لما خلقت العالم وحديث لولا فاطمة لما خلقتکما [/]
موضوع قفل شده است