جمع بندی ازخدا بخوام گناهامو ببخشه یا...

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ازخدا بخوام گناهامو ببخشه یا...

سلام و خسته نباشید خدمت همه اسک دینیا.اول از همه خداوندو رو شاکرم بابت آشنایی بنده با این سایت و بعداز اون هم از مسئولین خوب اسک دین تشکر میکنم
اما سوال:
خیلی جاها شنیدم که بی وفاییه اگه یه شیعه بخواد دعا کنه اما واسه ظهور امام زمان دعا نکنه,منم هربار که میخوام دعا کنم اول همه ظهور آقارو دعا میکنم,چند وقتیه تصمیم گرفتم دیگه هیچ دعایی نکنم و فقط واسه ظهور دعاکنم چون ایمان دارم ظهور آقا گره ی همه گرفتاریهارو باز میکنه اما,وقتی میرم حرم امام رضا نمیدونم از امام رضا بخوام که شفاعت کنه گناهامو خدا ببخشه,یا فقط واسه ظهور دعا کنم.
وقتی هم واسه شفاعت بخشش دعا میکنم عذاب وجدان میگیرم که باز به فکر خودم بودمو بی وفایی کردم.
ممنون میشم راهنماییم کنید.

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد بصیر

سؤال:
آیا در دعاها، تنها برای امام زمان (ع) دعا کنم یا برای خودم هم دعا کنم؟

پاسخ:
خداوند متعال دوست دارد که بندگانش دست نیاز به سمت او دراز کنند و صدای آن‌ها را بشنود. درست است که در رأس همه دعاهایمان، دعای فرج است، اما آیا خودِ اهل بیت (علیهم السلام) فقط برای فرج دعا می کردند یا این که برای همه امور دعا می‌نمودند؟ دعا کردن برای تک تک خواسته‌های مردم و خواسته‌های خودمان نه تنها منفی نیست و منافاتی با دعای برای تعجیل فرج ندارد، بلکه همه این‌ها مقرب و مفید است. زیباست که انسان خدا را با دعاها و زبانهای مختلف بخواند و فقط به یکی دو دعای خاص و کلّی مثل دعای فرج اکتفا نکند. خدا دوست دارد ریز ریز حوائجمان را بشنود و از او درخواست کنیم. همان حوائجی را که با فرج حضرت مهدی (عجل الله فی فرجه) هم محقق خواهد شد.
به عبارتی، درخواست تک تک حوائج، نوعی اعتراف به نعمت بودنِ این حاجتهاست، یعنی به خدا می گوییم خدایا من قبول دارم که همه این‌ها نعمت‌های تو هستند و من هم این نعمت‌ها را از تو می‌خواهیم. و الا می‌شد به طور کلی و با زمان کمتر بگوییم خدایا هر آنچه که به مقربین درگاهت عنایت می‌کنی به ما هم بده و والسلام. به نظر شما آیا ذکر دونه دونه دعاها و حاجت‌ها و شیندن عرضِ حاجتِ ما برای خدا، زیبا نیست؟!
به داستان خدا و حضرت موسی (علیه السلام) که در قرآن بدان اشاره شده، دقت کنید. خدا از حضرت موسی (علیه السلام)، فقط یک سؤال می‌کند که آن چه که در دست توست، چیست؟ موسی (علیه السلام) شروع می‌کند به توضیح واضحاتی که خدا هم آن‌ها را می‌داند و می‌گوید: «قالَ هِيَ عَصايَ أَتَوَكَّؤُا عَلَيْها وَ أَهُشُّ بِها عَلى‏ غَنَمي‏ وَ لِيَ فيها مَآرِبُ أُخْرى‏» (1)؛ گفت: این عصای من است که بر آن تکیه می‌کنم، گوسفندانم را می‌رانم و خواص دیگری هم دارد.
همان طور که ملاحظه می شود،حضرت موسی می توانست بگوید این عصاست و دیگر توضیحی ندهد چون خدا به همه خواص عصای موسی گواه است؛ اما زیبا است که محب و محبوب با هم سخن بگویند و بیشتر تعریف کنند.
پس ما هم علاوه بر حوائج کلیدی و اصلی، همه حوائجمان را از خدا می‌خواهیم همانطور که در زیارت حضرت رضا و دعاهای مأثور و وارد شده در حرم حضرت، آمده است.

منبع:
1. طه: 20/ 18.

به فضل خداوند منان، از دعاگران و نیایش‌گران حقیقی گردید.

موضوع قفل شده است