جمع بندی آیا اعتقاد یا عمل به معنای ظاهری احادیث واجب است؟
تب‌های اولیه
آیا اعتقاد یا عمل به معنای ظاهری احادیث واجب است؟
[="Times New Roman"][="] سلام[/]
[="]اگر کسی حدیثی بیاورد و ادعا کند سندی متقن دارد، آیا اعتقاد یا عمل به محتوای آن (یا محتوایی که شنونده از آن می‌فهمد) لازم است و اگر کسی نپذیرد کافر می‌شود؟[/]
[="]عالم یا عامی بودن این فرد تفاوتی می‌کند؟
[/]
[="]ممنون می‌شوم سؤال را به یکی از کارشناسانی که سعهٔ صدر زیاد دارند ارجاع کنید. سپاس [/][/]
فرهنگ;483356 نوشت:
[=Times New Roman] سلاماگر کسی حدیثی بیاورد و ادعا کند سندی متقن دارد، آیا اعتقاد یا عمل به محتوای آن (یا محتوایی که شنونده از آن می‌فهمد) لازم است و اگر کسی نپذیرد کافر می‌شود؟
عالم یا عامی بودن این فرد تفاوتی می‌کند؟
ممنون می‌شوم سؤال را به یکی از کارشناسانی که سعهٔ صدر زیاد دارند ارجاع کنید. سپاس
پاسخ و جمع بندی:
به این پرسش در دو فراز اعتقادی و عملی می توان پاسخ داد.
اگر حدیث در باره امور اعتقادی باشد،خبر واحد محسوب شده،نمی تواند حجت باشد و اگر نپذیرد مرتکب کفر نشده است.وی می تواند در باره موضوع مطرح شده در روایت،به کتاب های اعتقادی معتبر مراجعه کرده پاسخ را دریافت کند.
و اما اگر حدیث در حوزه عمل و احکام باشد،دو صورت دارد.
الف:یا باید شخص خودش مجتهد باشد که بتواند حکم الهی را از دلالت روایت استنباط کند و تشخیص دهد.
ب: اگر فرد مجتهد نباشد، باید تابع (مقلد)مجتهد و مکلف به فتوای او باشد.
علاوه، بیان این مطالب مناسب است که اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین،در باره تفسیر احکام و عقاید،پیروان خود را به عالمان دین شناس که توان درک معنای صحیح احادیث را دارند و می توانند مجموعه روایات را در یک راستا و با هم جمع و معنا کنند؛ ارجاع داده فرمودند: حکم دین را از عالمان روایت شناس و مجتهدان خبره بگیرید.آن گونه که امام حسن عسکری سلام الله علیه در پاسخ شیعیان که در دوره غیبت چه تکلیفی دارند،فرمود:
"فَأَمَّا مَنْ كَانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِينِهِ مُخَالِفاً عَلَى هَوَاهُ مُطِيعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ يُقَلِّدُوه..."(1)
یعنی از ميان فقيهان، هر كه خويشتن دار و نگهبان دينش باشد و با هواى خود مخالفت نمايد و فرمان مولايش را اطاعت كند، عموم مردم بايد از او تقليد كنند.
در نتیجه نمی توانیم با دیدن یک روایت و ظهور و دلالت احتمالی آن، کاری را واجب یا حرام یا مکروه یا مستحب بدانیم. برای دانستن معنای صحیح و حکم شرع، باید به عالمان دین شناس و اهل روایت و درایت مراجعه کنیم.
علاوه، مراجع معظم تقلید در رساله های خود مسایلی را که بر مسلمان واجب یا حرام یا مستحب و مکروه است،به رشته تحریر در آوردند.
بنابراین؛آن چه الزام آور است، مطالبی است که در رساله های عملیه آمده است.
در عین حال، مطالعه سایر کتاب ها مخصوصا کتاب های روایی بسیار خوب است اما اگر شخص مجتهد نبود باید مطابق با فتوای مرجع خود،عمل کند.
پی نوشت:
1.علامه مجلسی محمد باقر،بحار الانوار،تهران،انتشارات اسلامیه،بی تا،چاپ مکرر،ج2، ص 88