چرا حضرت اباعبدالله(ع) زنان واطفال خود را به کربلا آوردند؟

تب‌های اولیه

2 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چرا حضرت اباعبدالله(ع) زنان واطفال خود را به کربلا آوردند؟

چرا حضرت اباعبدالله(ع) زنان واطفال خود را به کربلا آوردند؟

نهضت امام حسين (ع) دو چهره داشت و بر اساس هر يك از آنها يك تقسيم كار صورت گرفت: يكى فداكارى و جانبازى و «شهادت» و ديگرى «ابلاغ پيام». البته ابلاغ پيام جز با فداكارى‏ها و زحمات طاقت‏فرسا ممكن نبود. جايگاه و نقش اصلى زنان در عمل به وظيفه دوم تبلور يافت. گرچه زنان در تربيت رزمندگان تهييج آنان و ساير اقدامات پشتيبانى نقش ايفاء كردند اما وظيفه اصلى آنان «پيام‏رسانى» بود.
طبق روايات تمام كارهاى سيدالشهدا (ع) روى حساب بوده است و علت اينكه به رغم آگاهى از خطرات سفر اهل بيت را همراه خود به سوى كوفه برد اين بود كه به واسطه الهامى كه از عالم معنا به اباعبدالله (ع) شد و پيامبر (ص) در عالم رؤيا به ايشان فرمود: «ان الله شاء ان يراهنّ سبايا»(1) حضرت فهميد كه اسارت اينها مورد رضاى حق است يعنى حضرت مصلحت تشخيص داد كه اهل بيت خود را همراه ببرد. در حقيقت امام (ع) با اين كار مبلغان خود را به شهرهاى مختلف و حتى به قلب حكومت دشمن فرستاد و پيام خود را به گوش همگان رساند.
تاريخ كربلا يك تاريخ مذكر- مؤنث است يعنى زن و مرد هر دو در آن نقش دارند ولى هر يك در مدار خودش و بدون خارج شدن از حريم خود.
نقش مردان در حادثه عاشورا روشن است اما نقش زنان به خصوص با حضرت زينب (س) از عصر عاشورا به بعد تجلّى پيدا مى‏كند و تمام كارهااز اين پس به او واگذار مى‏شود. او در مقابل پيكر مطهر امام كارى مى‏كند كه دوست و دشمن به گريه در مى‏آيند و در واقع اولين مجلس عزادارى امام حسين (ع) را برپا مى‏كند. از امام سجاد (ع) و ديگر زنان و كودكان پرستارى مى‏كند و در مقابل دروازه كوفه با خطبه خود شجاعت على (ع) و حياى فاطمه (س) را در هم مى‏آميزد و خطابه‏هاى عالى علوى را به ياد مردم مى‏آورد و مردم كوفه را نسبت به كارى كه انجام داده بودند متنبه مى‏سازد. اين است زنى كه اسلام مى‏خواهد. شخصيت رشد يافته اجتماعى در عين حيا و عفت و رعايت حريم.(2)
با توجه به آنچه گفته شد همراهى خانواده امام حسين (ع) در نهضت عاشورا از چند جهت حائز اهميت است
1. زنان و كودكان توانايى تبليغ و پيام‏رسانى را دارند.
2. علاوه بر توانايى تبليغ دشمنان نيز از مقابله با آنان عاجزند زيرا بايد حريم آنان را حفظ كنند و در صورت آسيب‏رسانى به زنان و كودكان عواطف همگان جريحه‏دار مى‏شود و نزد افكار عمومى در طول تاريخ محكوم خواهند شد. چنان كه در واقعه كربلا دشمنان حتى نزد خانواده‏هاى خود سرافكنده شدند.
ديگر آنكه از نگاه عرفانى امام حسين (ع) تمام هستى خود و اطرافيان خود را بدون هرگونه كاستى در طبق اخلاص گذاشت و به درگاه خداوند آورد. ثمره چنين اخلاصى آن شد كه نهضت عاشورا در طول و عرض تاريخ براى مسلمانان و غير مسلمانان تأثيرگذار باشد و در قيامت نيز به درجه‏اى برسند كه همگان غبطه آن را بخورند.
پى‏نوشت‏
(1)بحارالانوار ج 44 ص 364.
(2)حماسه حسينى ج 1 صص 397- 411 و ج 2 صص 236- 231.

موضوع قفل شده است