جمع بندی آیا چنین نمازی را خدا قبول می کند؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا چنین نمازی را خدا قبول می کند؟

در قرآن خدا خیلی روی مسئله ایمان تاکید دارد و بدون ایمان هیچ چیزی را قبول نمیکند. حقیقتش من کاملا به وجود خدا شک دارم و وقتی نماز میخوانم اصلا مطمئن نیستم که خدایی وجود دارد یا نه و نمیدانم کسی آن بالا هست که صدای من را بشنود. بعضی اوقات هم به خدا توهین میکنم یا مثلا یک بار قرآن را به کناری انداختم به امید اینکه اتفاقی برایم رخ بدهد تا بفهمم که خدا هست اما اتفاقی رخ نداد.

با توجه به اینکه من ایمان ندارم و نماز خواندنم فقط از روی عادت هست آیا نماز خواندنم مورد قبول خدا (به فرض وجود خدا) قرار میگیرد؟

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد رئوف

m@hdi;414285 نوشت:
در قرآن خدا خیلی روی مسئله ایمان تاکید دارد و بدون ایمان هیچ چیزی را قبول نمیکند. حقیقتش من کاملا به وجود خدا شک دارم و وقتی نماز میخوانم اصلا مطمئن نیستم که خدایی وجود دارد یا نه و نمیدانم کسی آن بالا هست که صدای من را بشنود. بعضی اوقات هم به خدا توهین میکنم یا مثلا یک بار قرآن را به کناری انداختم به امید اینکه اتفاقی برایم رخ بدهد تا بفهمم که خدا هست اما اتفاقی رخ نداد.

با توجه به اینکه من ایمان ندارم و نماز خواندنم فقط از روی عادت هست آیا نماز خواندنم مورد قبول خدا (به فرض وجود خدا) قرار میگیرد؟



با سلام خدمت شما دوست گرامی

از ارکان نماز نیت است که بر اساس آن فرد باید قصد کند که به جهت انجام فرمان الهی، نماز می گذارد. پیش فرض این مسئله نیز وجود فرمان الهی و نیز مهم تر از آن اصل وجود خداوند است. بنابراین کسی که منکر وجود خداوند است، نمی تواند نماز بخواند.
اما در مورد شما بحث انکار نیست بلکه شک هایی است که معمولا گاه و بیگاه ممکن است اتفاق بیفتند.
پیشنهاد بنده این است که به تکمیل اطلاعات خود در مورد خداوند بپردازید(مطالعه بیشتر، شرکت در بحث های سایت، شرکت در دوره های مربوط) تا این شک رفع شود. شک محل خوبی برای گذر است ولی اگر انسان قصد کند که در آن بماند، زندگی برای او بسیار دشوار خواهد بود.
برای کسب این اطلاعات هم لازم نیست به خدا یا قرآن توهین کنید تا اتفاقی برایتان بیفتد بلکه با روش صحیح که مطالعه و تفکر است، می توانید به شناخت صحیح برسید.

موفق باشید

ببین، حستو درک میکنم، گاهی از قصد کارایی میکنی کو مثلا خدا نظرش جلب بشه و به سوالای ذهنت به نوعی جواب بده و تو به ارامش برسی، ولی میخوام بگم این کارو نکن، فایده ای نداره
نمازت رو بخون، هرچند اگه عادت محضه و بهش اعتقادی نداره، اینکه قبوله یا رد هیچ کسی جز خدا نمیدونه
یه روزی این دوران تموم میشه

[="Navy"]

m@hdi;414285 نوشت:
...با توجه به اینکه من ایمان ندارم و نماز خواندنم فقط از روی عادت هست آیا نماز خواندنم مورد قبول خدا (به فرض وجود خدا) قرار میگیرد؟

با سلام.

علاوه بر راهنمایی‌های دوستان، ذکر شریف «لا حول و لا قوّة الاّ بالله العلیّ العظیم» را هم مداومت کن زیاد بگو.

مطالعاتت را در زمینه معرفت و خداشناسی و توحید بیشتر کن تا به یقین برسی.

در روایتی امیر المؤمنین علیه السّلام فرمودند: «نومٌ علی یقینٌ خیرٌ من صلاةٍ فی شکٍّ»

(خوابی که در حال یقین باشد از نمازِ در حال شک، بهتر است) (نهج البلاغه، حکمت 93)[/]

یقین صد درصده ، حتی 99 درصد نیست و خب خیلی سخته که آدم به این مرحله برسه
ممکنه آدم گاهی فکر کنه که به یقین رسیده اما مورد امتحان قرار بگیره و باز هم بفهمه که هنوز به یقین نرسیده
شایدم اصن نتونیم بگیم که مثلا من دیگه یقین کامل دارم

من خودم یه زمانی همین حرف شما رو می زدم که هر وقت معتقد شدم و یقین پیدا کردم نماز بخونم
غافل از اینکه نماز خودش وسیله اس واسه رسیدن به یقین و البته جدای از این ، خوبی های دیگر نماز
در طول زمان و کم کم آشکار میشه و تمومی هم نداره! این نظر شخصیه منه و البته قابل بحثه

به نظر من یکی دیگر از بهترین راه ها در کنار مطالعه بیشتر در این مورد ، اینه که به زندگی خودت و زندگی دیگران بیشتر توجه کنی
منظورم از این حرف اینه که به اتفاقاتی که برای خودت و دیگران در زندگی میفته بیشتر توجه کن
گاهی اوقات آدم متوجه اتفاقاتی میشه که بعید می دونه کسی جز خدا اونو برنامه ریزی کرده باشه ..
راستش توضیحش واسم سخته چون حس کردنیه و نه توضیحی و همچنین به زمان نیاز داره
یه لحظات سختی هست که فقط او دستو میگیره ، گاهی شاید همون زمان متوجه نشی، شاید یه سال بعدش بفهمی
اما خوب که دقت کنی ، می بینی فقط می تونه کار او باشه ..

سلام بر امام رضا ...
از امامان کمک بگیرید حتی اگه اعتقاد ندارین ...سخته برام گفتن دلیلش ولی خالصانه ازشون بخواین
مطمئنم که جوابشو می گیرید..

امیدوارم که همه ی ما همیشه با او باشیم

m@hdi;414285 نوشت:
در قرآن خدا خیلی روی مسئله ایمان تاکید دارد و بدون ایمان هیچ چیزی را قبول نمیکند. حقیقتش من کاملا به وجود خدا شک دارم و وقتی نماز میخوانم اصلا مطمئن نیستم که خدایی وجود دارد یا نه و نمیدانم کسی آن بالا هست که صدای من را بشنود. بعضی اوقات هم به خدا توهین میکنم یا مثلا یک بار قرآن را به کناری انداختم به امید اینکه اتفاقی برایم رخ بدهد تا بفهمم که خدا هست اما اتفاقی رخ نداد.

با توجه به اینکه من ایمان ندارم و نماز خواندنم فقط از روی عادت هست آیا نماز خواندنم مورد قبول خدا (به فرض وجود خدا) قرار میگیرد؟


اولا شما مقداری ایمان دارید و نگویید که ایمان ندارم چون اگر ایمان نداشتید این قدر به خودتان سختی نمیدادید که وضو بگیرید و روزانه چند رکعتی نماز بخوانید و لذا نماز شما صحیح است اگر مطابق با احکام شرع باشد.

[h=2]سوال:[/h] [h=2]با توجه به اینکه من ایمان ندارم و نماز خواندنم فقط از روی عادت هست آیا نماز خواندنم مورد قبول خدا (به فرض وجود خدا) قرار میگیرد؟ [/h] پاسخ:

از ارکان نماز نیت است که بر اساس آن فرد باید قصد کند که به جهت انجام فرمان الهی، نماز می گذارد. پیش فرض این مسئله نیز وجود فرمان الهی و نیز مهم تر از آن اصل وجود خداوند است. بنابراین کسی که منکر وجود خداوند است، نمی تواند نماز بخواند.
اما در مورد شما بحث انکار نیست بلکه شک هایی است که معمولا گاه و بیگاه ممکن است اتفاق بیفتند.
پیشنهاد بنده این است که به تکمیل اطلاعات خود در مورد خداوند بپردازید(مطالعه بیشتر، شرکت در بحث های سایت، شرکت در دوره های مربوط) تا این شک رفع شود. شک محل خوبی برای گذر است ولی اگر انسان قصد کند که در آن بماند، زندگی برای او بسیار دشوار خواهد بود.


موضوع قفل شده است