وسواس در صحت اعمال حج

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
وسواس در صحت اعمال حج

با سلام من از کارشناس محترم سوالی داشتم.
من در کل انسان وسواسی هستم .و ممکن هست در حج عمره درباره ی مسائل مختلف اعم از دور طواف یا مسائل دیگه وسواس به خرج بدم.اما در سعی صفا و مروه چون در حال خواندن دعاهای هر شوط بودم مطمئنم که هفت دور انجام دادم و حتی شوهرم که می پنداشت در دورِ پنجم ،هفت دور شده رو از اشتباه درآوردم و با توجه به دعاهای هر شوط مطمئنم.حالا سوال من اینجاست آیا اینکه میگن حتی به یقین وسواسی هم نمیشه اعتماد کرد یعنی به یقینِ کسی که در کل وسواسی هست یا به یقینش در امری که وسواس میورزه؟آخه نگرانم چون من با وجود وسواسی بودنم در این مورد با استناد بر دعاهای شوطهام مطمئنم که درست شمردم و شوهرم رو از اشتباه درآوردم.ضمنا مرجع من آیت الله خامنه ای و مرجع شوهرم آیت الله مکارم هستند.ممنون میشم پاسخگو باشید.


کارشناس بحث : پارسا

سیب زرد;239680 نوشت:
با سلام من از کارشناس محترم سوالی داشتم.
من در کل انسان وسواسی هستم .و ممکن هست در حج عمره درباره ی مسائل مختلف اعم از دور طواف یا مسائل دیگه وسواس به خرج بدم.اما در سعی صفا و مروه چون در حال خواندن دعاهای هر شوط بودم مطمئنم که هفت دور انجام دادم و حتی شوهرم که می پنداشت در دورِ پنجم ،هفت دور شده رو از اشتباه درآوردم و با توجه به دعاهای هر شوط مطمئنم.حالا سوال من اینجاست آیا اینکه میگن حتی به یقین وسواسی هم نمیشه اعتماد کرد یعنی به یقینِ کسی که در کل وسواسی هست یا به یقینش در امری که وسواس میورزه؟آخه نگرانم چون من با وجود وسواسی بودنم در این مورد با استناد بر دعاهای شوطهام مطمئنم که درست شمردم و شوهرم رو از اشتباه درآوردم.ضمنا مرجع من آیت الله خامنه ای و مرجع شوهرم آیت الله مکارم هستند.ممنون میشم پاسخگو باشید.

به نام خدا و سلام بر شما
وقت بخیر

در تماسی که با پاسخگویان این دو مرجع بزرگوار گرفته شد، هر دو فرمودند:

این شک ها (مخصوصا برای کسی که کثیر الشک هست) اعتبار و ارزشی ندارد، لذا به آن ها توجه نکند. خصوصا عملی که انجام شده و اکنون شک نمودن در مورد آن شک بعد از محل محسوب شده و اعتباری ندارد.

انجام اعمال و مناسک حج، بر اساس احکام و شرائط آنها، کفایت می کند و صحیح است؛ و شک در صحت انجام آن ها، موجب ابطال و یا اشکال در صحت آنها نمی شود.

موفق و سلامت باشید.

باسلام و خسته نباشید به شما پاسخگویانِ محترم
اگر کسی وسواسی باشه به هیچ یقینیش نمیتوان اعتنا کرد یا در اموری که به آن وسواس میورزد؟من هم نظر دو مراجع یعنی آیت الله مکارم و خامنه ای رو میخوام.با کمال تشکر و سپاس

ابر سپید;244380 نوشت:
باسلام و خسته نباشید به شما پاسخگویانِ محترم
اگر کسی وسواسی باشه به هیچ یقینیش نمیتوان اعتنا کرد یا در اموری که به آن وسواس میورزد؟من هم نظر دو مراجع یعنی آیت الله مکارم و خامنه ای رو میخوام.با کمال تشکر و سپاس

به نام خدا و سلام بر شما
وقت بخیر

در تعابیر فقها داریم که فرموده اند: لا اعتبار بعلم الوسواسی فی الطهاره و النجاسه؛
یعنی: یقین و قطع فرد وسواسی در طهارت و پاکی معتبر نیست (چه رسد به شک و گمان او).

ابتدا یک مقدمه و بعد چند استفتاء:

انسان ها در زندگانی عادی و روزمره خود گاهی به گونه ای به یقین و تصمیم قاطع دست پیدا می کنند که همان، منشأ اثر در بروز اعمال و رفتارهای آن ها می شود. در عرصه عمل به احکام شرعی نیز همینطور است.

فقها و مجتهدین برای این حالت، اصطلاح «قطع» را به کار می برند که به معنی یقین، تصمیم و برداشت قطعی است.

در نظر فقها، قطع و یقین هر کس، درباره مسائل شرعی، برای خود او حجت است. مثلا اگر کسی یقین داشته باشد که لباسش به نجاست آلوده است، نمی تواند با آن لباس نماز بخواند، اگر چه دیگران او را به این کار ترغیب کنند.

اما نکته ای که لازم به توجه است اینکه «قطع» و یقین فرد مبتلا به وسواس حجت نیست.

وسواس تخیل و وهم فرد را تشدید می کند و آن را به همه افکار و احساسات و حتی به اندیشه اش، سرایت می دهد. این است که فرد مبتلا به وسواس، نمی تواند درباره مسائل جزئی نیز به یقین برسد. معمولا در همه جزئیات، تردید می کند و بنا بر این یقین او حجت نیست.

مثلا به جایی می رسد که وقتی احتمال وجود هیچ آبی نمی رود، یقین پیدا می کند که به پایش ترشحی رسیده است و حتی صدای چکیدن آب را در گوش خود می شنود و... امثال این وهم ها که برای او به منزله قطع است.

چنین فردی باید در نجاست و طهارت، بر طریق یقین و قطع دیگران رفتار نماید و از یقین سرشار از تردید خود چشم بپوشد.

---------------

چند استفتاء نیز در این خصوص از آیت الله مکارم شیرازی در پست بعدی نقل می شود.

ضمنا، مطالعه این موضوع زیبا و مفید نیز سفارش می شود:

http://www.askdin.com/thread13579.html

در ادامه پست قبلی:

-------------------------------

فقها و مراجع تقلید نیز همگی بر این نظر اتفاق نظر دارند که شخص وسواس هرگز نباید به شک و تردیدهای خود اعتنا کند و اگر مقلدین به همین نکته توجه کنند و بخواهند طبق نظر مرجع تقلید عمل کنند نه طبق نظر خودشان، بخش مهم بلکه تمام حالت وسواس عملی شان حل می شود.

در اینجا چند استفتا از حضرت آیت الله مکارم شیرازی نقل می شود. سایر مراجع تقلید نیز مثل همین دیدگاه را در رساله های عملیه و استفتائاتشان دارند.

ایشان (مسأله 47 ، استفتائات جدید، ج 2) در پاسخ به یک استفتا در مورد طهارت و نجاست شخص وسواس فرموده اند: «به یقین اعتنا کردن شما به مواردی که برخواسته از وسواس است حرام می باشد و باید آن را ترک کنید و ما مسؤولیت آن را به گردن می گیریم».

در مسأله 48 نیز در استفتا دیگری به شخص دچار وسواس می گویند: «وظیفه شما این است که به سایر مردم نگاه کنید و ببینید در چه حد به این امور اعتنا می کنند و علم به نجاست پیدا می کنند (منظور قشر متدین است) آن مقدار که آنها یقین پیدا می کنند و آب می کشند شما هم آب بکشید و نسبت به بقیه تکلیفی ندارید. هر چند فکر شما به شما بگوید نجس است زیرا در این گونه موارد افراد متدین عادی علم و یقین به نجاست پیدا نمی کنند».

و در مسأله 88 نیز خطاب به شخص دچار وسواس می فرمایند: «بهترین راه ترک وسواس بی اعتنایی به آن است؛ یعنی ملاحظه کنید دیگران چه مقداری مثلا برای غسل معطل می شوند شما هم چنین کنید مثلا 10 دقیقه یا حداکثر یک ربع، اگر شیطان گفت درست نشد اعتنا نکنید عمل شما صحیح است و نگران نباشید و ما مسؤولیت آن را بر عهده می گیریم».

در بخش دیگری می فرمایند: آنچه بر یک انسان وسواسی به عنوان یک وظیفه شرعى لازم است، این است که به مقدار سایر مردم آب بریزید و به همان قناعت کنید، هر چند شک در غسل و طهارت داشته باشید و ما مسئولیت شرعى این حکم را مى‏پذیریم. شما از امروز فقط به مقدار مردم آب بریزید و با بدن نجس و حالت جنابت (به گمان خودتان) نماز بخوانید و هیچ اشکالى هم ندارد و نماز و روزه شما کاملاً صحیح است و ما به این وسیله بر شما و تمام افراد وسواسى اتمام حجت مى‏کنیم و مخالفت با آن گناه است(1).

تفصیل استفتائات ایشان در این موضوع را می توانید در این لینک مشاهده بفرمایید:

http://makarem.ir/websites/farsi/estefta/index.php?it=898


-------------------------------------
پی نوشت ها :

1. استفتائات جدید، آیت الله مکارم شیرازى، ص 38 ،سؤال 37

با سلام و تشکر بخاطر سعه ی صدر و توضیحات ارزنده تان.
بله واقعا فرار از چنگِ غول وسواس اراده ای راستین میطلبد.حتما از رهنمودهای شما بزرگواران سود خواهم برد.اینجا فقط یک موضوع مرا آزار میدهد.من چون در کل انسان وسواسی هستم میخواهم بدانم یعنی اگر در موردی مثل شمارش طواف بخاطر خواندنِ دعاهای طواف اطمینان دارم و حتی در این رابطه همراهم را نیز از اشتباه در آوردم.آیا چون در مجموع انسان وسواسی بودم حتی در این مورد هم که وسواس نورزیدم نبایست کسی به من اعتماد کند؟یا این موضوع راجع به مواردیست که وسواس میورزم؟ممنون اگر مرا روشن کنید-مکارم و خامنه ای

موضوع قفل شده است