تضادی در معیار عقلانیت و معیار سن در ازدواج

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
تضادی در معیار عقلانیت و معیار سن در ازدواج

سلام و عرض ادب خدمت مشاور محترم و دوستان عزیز

خوب ازینجا شروع کنم که چند وقتیه نسبت به یکی از معیارهای ازدواجم دچار تردید شدم علتش رو هم در زیر توضیح میدم.

قضیه ازین قراره که از خیلی وقت پیش (البته اون موقع قصد ازدواج نداشتم) یکی از معیارهام وجود اختلاف سنی حداقل 4 و حداکثر 7 سال بود دلیلم هم این بود که بتونم شخصیت مورد نظرم رو مطابق ارزش هام درش تغییر ایجاد کنم ولی به مرور زمان متوجه شدم همچینی چیزی تقریبا غیر ممکنه و اتفاقا این معیارم تبدیل شد به یه معیار منفی چون دقیقا این دوره همون دوره تغییر شخصیت هست ولی این تغییرات لزوما مطابق میل من ممکنه اتفاق نیوفته وممکنه اون شخصی که باهاش ازدواج کنم بعد این تغییرات دیگه اون کسی نباشه که من باهاش ازدواج کردم. دلیل دیگه هم این اختلاف سنی باعث میشه همسر بتونه شوهرش رو به عنوان تکیه گاه قبول داشته باشه. و نکات مثبت دیگه ای که ست.

از اون طرف معیار دیگرم عقلانیت هست و متاسفانه موارد زیادی که مشاهده میشه (ورای امر ازدواج ) دخترانی که معیار اختلاف سنی ذکر شده را دارن معیار عقلانیت رو ندارن یعنی در سن 18 تا 20 21 سالگی (خودم 24 هستم) عملا رفتاری بچه گانه دارن و کسانی که به نظرم شرط عقلانیت و معیار های دیگه رو دارن متاسفانه نه تنها از من کوچکتر نیستن بلکه گاها چند سال از من بزرگتر هستن و این تبدیل شده به یک تضاد در تصمیم گیری که کدوم معیارم درسته.

خوب اینجا به نظر خودم چند روش میمونه برای حل این مشکل

1- چند سال صبر کنم تا به رشد عقلی کافی برسن و هم معیار اختلاف سنیم رو پیدا کنن هم معیار عقلانیت رو (این گزینه رو رد شده بدونین :ok:).

2- قید معیار اختلاف سنی رو بزنم.

3- قید معیار عقلانیت رو بزنم

4- معجزه ای رخ بده و یه شخصی با هر دو معیار پیدا بشه .(که این اختیارش با من نیست و من کلا سعی میکنم بر مبنای واقعیات تصمیم بگیرم پس این گزینه هم رد میشه.)

سوال اصلی

کدوم معیار از اهمیت کمتری برخورداره و نباید روی اون حساس باشم. و اگه به جز این چند مورد راه حلی وجود داره بفرمایین.

تذکر
خدمت خواهران گرامی هم عرض کنم که بهشون بر نخوره در مورد پسرا این موضوع چندین برابر بدتره و اون ها خیلی هاشون تا 27 28 سالگی شخصیتشون به ثبات نمیرسه و خودم رو هم بخوام بگم تا 21 سالگی بچه میدونستم و تازه احساس میکنم که دارم کم کم به ثبات شخصیت میرسم.

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد حامی

با سلام خدمت شما و همه بزرگوارانی که با این تاپیک همراهی می کنند.
بله همتایی و کفویت خیلی مهم است. و به قول فلاسفه السنخیه عله الانضمام، سنخیت و همتایی، علت انسجام و انضمام است و پیوند مشترکی موفق است که این همتایی لحاظ شود.
در مشاوره ها بیان می شود که بهتر است دختر چند سال کوچک تر باشد و دلایلی ذکر شده است اما این نسخه کلی نیست.
اساسا با این که ما بخواهیم شخصیتی را بسازیم و برای خودمان و براساس معیارهای خودمان شکلش دهیم، زیاد موافق نیستم. فرد باید در پذیرش هدف زندگی، باورهای اعتقادی و....آزاد باشد. در واقع سن نوجوانی و اوائل جوانی سن بحران هویت است یعنی فرد باورها و ارزش هایی را که از والدین گرفته شخم می زند و به قول امروزی ها می کوبد تا خانه باورهای نقلی به دلخواه خود را بسازد. اگر فردی در این قسمت زمینه ها برایش ایجاد شود به جای الگودهی، الگویابی کند، به جای تغییر بینش، اکتشاف واقعیت ها کند باورهایش عمیق خواهد بود هر چند که نمی تواند نقش خانواده و سبک تربیتی و الگوها و همسالان و محیط را در نظر نگرفت.
گاهی افراد به دلیل اهمالکاری، الگوهای نامناسب، زندگی واقعی و مجازی در محیط های شبهه خیز سال ها ممکن است در بحران هویت بماند گاهی هم تا آخر عمر
بنابراین، پیشنهاد می کنم شما به همتایی توجه داشته باشید اگر همتایی در فکر، باورهای دینی، جهان ببنی و هدف زندگی تناسب داشته باشد حتی می توانید با فردی که هم سن شما است هم ازدواج کنید و موفق باشید
ولی باید برای شناخت کلیت فرد و خانواده را دید بررسی و تحقیق( از دوستان، محل تحصیل، و....) کرد پا جلو گذاشت و مذاکره و ارزیابی کرد.
تفاوت های فردی افراد را نباید نادیده بگیرید. هستند افرادی که زود به بلوغ فکری می رسند.
شرایط فردی، الگوهای خانواگی، محیط زندگی، خویشاوندان، دوستان، و....در عقلانیت فرد تأثیر دارند

سلام

من یک سوال فنی روانشناسی دارم
از کجا بفهمیم یک نفر یا حتی خودمان هویت مان را شناختیم ؟
بحران هویت یعنی چه دقیقا؟؟

حامی;402571 نوشت:
بنابراین، پیشنهاد می کنم شما به همتایی توجه داشته باشید

سلام
من خیلی با حرف استاد موافقم ........چون دخترخانوم هایی که هنوز به بلوغ فکری نرسیدن با بچه هیچ فرقی نمیکنه
در ضمن ازدواج در مقطع جوانی اتفاق بیفتد
این مقطع از 18 سالگی شروع مشود تا 30 سالگی
بنابراین ازدواج کردن خارج از این دو محدوده ی زمانی یا ازدواج زود هنگام است یا دیر هنگام
که هر کدام معایبی دارد ازدواج در سن 18 سال اگر چه دارای شور و هیجان زیادی است اما فاقد پختگی و تجربه است و ازدواج بالای 30 سال اگر چه که جنبه عقلانی بیشتری دارد اما شور و شوق و انعطاف پذیری در آن کمرنگ تر است
ازدواج در سنین پایین به جهت کم تجربگی، ممکن است باعث ضعف تدبیر و مانع از مدیریت بحران شود.

با توجه به اینکه شخص در سنین پایین، ثبات عاطفی ندارد، ممکن است در انتخاب خود عاقلانه تصمیم نگیرد و بعد پشیمان شود.

به طور معمول وابستگی افراد در سنین پایین به والدین بیشتراست و در صورت ازدواج، ممکن است زمینهی دخالتهای آنان بیشتر فراهم شود و مشکلاتی را پدید آورد.

شما هم که حساس
یادمه گفته بودید که دوست ندارید تو کارهاتون دخالت بشه ....
ازدواج زودرس، مانند چیدن میوهی کال و نارسی است که وقت چیدن آن نبوده است.

البته همیشه یه استثنایی هست که دختر خانوم ها زود به بلوغ فکری میرسند ...اما شاید در دور و بر شما نباشه

موضوع قفل شده است