الله خبیر؟
تب‌های اولیه
در قرآن کریم می توان بسیاری از صفات خداوند را یافت که از جمله ی آن ها عبارت است از علیم، بصیر، شهید، خبیر و ...
حال اگر خداوند علیم است چه نیاز دارد که خبیر باشد؟ اگر خداوند بر همه چیز شاهد است، اگر همه چیز را می بیند چه نیاز است که با خبر باشد؟
خداوند متعال به تعبیر قرآن همه چیز را می بیند و به تمام امور عالم شاهد است پس چه نیازیست که بر همه چیز آگاه باشد؟
خبیر یعنی آگاه و آگاهی یعنی از چیزی که ندیده ایم با خبریم و می دانیم خداوند بر همه چیز شاهد است پس قاعدتاً خبیر باید جزو صفات سلبی خداوند متعال باشد زیرا هیچ چیز از خداوند متعال پوشیده نیست که خداوند متعال بخواهد از آن آگاه شود. پس چرا خداوند صفت خبیر را به خود نسبت داده است؟
[=microsoft sans serif]باسلام
حال اگر خداوند علیم است چه نیاز دارد که خبیر باشد؟ اگر خداوند بر همه چیز شاهد است، اگر همه چیز را می بیند چه نیاز است که با خبر باشد؟
خداوند متعال به تعبیر قرآن همه چیز را می بیند و به تمام امور عالم شاهد است پس چه نیازیست که بر همه چیز آگاه باشد؟
تفاوت علیم و خبیر
علیم و خبیر، دو اسم از اسامی الهی هستند که معنای نزدیکی با یکدیگر دارند. این دو وقتی در کنار یکدیگر به کار میروند هر یک معنایی دارد که دیگری ندارد ولی وقتی به تنهایی به کار میروند، هر یک میتواند مفاد معنای دیگری را نیز برساند.
بر این اساس، زمانی که خبیر و علیم در یک مورد و در کنار هم به کار میرود، با یکدیگر تفاوت پیدا میکند:
خبير که از ماده" خبر" گرفته شده، به معناى اطلاع داشتن از جزئيات امور است. علیم نیز که از ماده علم مشتق شده است ، به معننی درک حقیقت چیزی است. حال این چیز جزئی باشد یا کلی.
پس مىتوان گفت: خبير خصوصىتر از عليم است، چون عليم در جزئيات و كليات هر دو به كار مىرود، ولى خبير تنها در جزئيات به كار مىرود. [1]
البته در این زمینه نظرات دیگری نیز میان مفسران اهل سنت و شیعه وجود دارد. برخی دیگر معتقدند که علیم مربوط به ظاهر اشیاء است و خبیر مربوط به باطن امور و اسرار. بنابراین، کسی که امور ظاهری را میداند را علیم و کسی که اسرار و باطن افراد را میداند، خبیر نامیده میشود.[2]
اما زمانی که این دو واژه به صورت جداگانه به کار میروند، علیم محدوده خبرهایی که خبیر از ان خبر دارد را نیز دربر میگیرد. به همین جهت گفته میشود که خداوند عالم به تمام امور مخفی است.
خبیر یعنی آگاه و آگاهی یعنی از چیزی که ندیده ایم با خبریم و می دانیم خداوند بر همه چیز شاهد است پس قاعدتاً خبیر باید جزو صفات سلبی خداوند متعال باشد زیرا هیچ چیز از خداوند متعال پوشیده نیست که خداوند متعال بخواهد از آن آگاه شود. پس چرا خداوند صفت خبیر را به خود نسبت داده است؟
در مورد این بخش از سوال شما
خبیر یعنی کسی که از چیزی اگاه و مطلع است.
اما اگاهی لازم نیست حتما به معنای اطلاع از اموری باشد که انرا ندیده ایم.
این معنا مربوط به ما انسانها و موجودات امکانی است که علممان ناقص و لحظه ای است.
اما خداوند متعال که همه چیز نزد او حاضر است و او به همه چیز قبل از بوجود امدنش علم دارد، این نقص در او راه ندارد.
بلکه خبیر در مورد خداوند یعنی او از امور خبر دارد. البته واضح است که این خبر، مستلزم ندانستن قبلی نیست، همانطور که وقتی گفته میشود خداوند به همه چیز علم دارد، به این معنا نیست که قبلا جاهل بوده و الان علم یافته است.
[=microsoft sans serif]
[/HR][=microsoft sans serif][1] . الميزان، ج16، ص: 357
[2][=microsoft sans serif] . مفاتیح الغیب، ج28، ص115